Prawda przychodzi nieproszona. Osiedle Pogodne (okładka miękka)

Któż nie ma swoich sekretów? Niech pierwszy rzuci kamieniem kto nie ma jakichkolwiek problemów. Czy też finansowych, zdrowotnych lub dotyczących sfer emocjonalnych. Tak łatwo nam zaszufladkować ludzi, którzy borykają się z chorobami wpływającymi na ich umysł. Tak łatwo nam krytykować, nie poznając sytuacji "od środka". Tak łatwo na mówić o kimś, że jest wariatem, tylko dlatego, że chodzi na terapię... Tego wszystkiego obawiała się Magdalena Pudełko, główna bohaterka nowej serii Magdaleny Majcher, "Osiedle Pogodne". Kobieta mieszka wraz ze swym mężem na wspaniałym osiedlu na wzgórzu w Bielsku Białej. Ma doskonałą pracę, która jest jej prawdziwą pasją. Uwielbia język hiszpański, więc praca tłumaczki w świetnie prosperującej firmie jest spełnieniem jej kolejnego marzenia. Kochający mąż, który zrobiłby dla niej wszystko stanowi prawdziwe wsparcie, o którym może marzyć wiele kobiet. Dlaczego więc Magdalena nie jest szczęśliwa? Dlaczego napady lękowe męczą ją w najmniej spodziewanych momentach i nie pozwalają wykonywać codziennych czynności? Temat zawiły, ciężki i głęboko zakorzeniony w dzieciństwie bohaterki. Czy Magda pozna prawdę i dowie się skąd biorą się jej problemy? Czy terapia, której tak długo unikała przyniesie w końcu ukojenie? Magdalena Majcher tym razem wcale mnie nie zaskoczyła! Znam już jej twórczość na tyle, by nie spodziewać się sielankowej historii miłosnej osadzonej na kameralnym osiedlu w jakimś pięknym miejscu. Osiedle Pogodne w tym przypadku to nazwa, która tak naprawdę skrywa mnóstwo tajemnic. Często mrocznych i smutnych. A PRAWDA przychodzi nieproszona i może zniszczyć wszystko to, co się do tej pory z mozołem budowało. Autorka ponownie sięgnęła po temat ciężkiego kalibru, jednakże znowu jest to historia, z którą może się utożsamiać wielu ludzi. Opowieść wciąga, smuci, zmusza niejako do zastanowienia się nad własnym życiem. Mobilizuje też do tego, by (jeśli mamy jakieś tajemnice) wyciągnąć je na światło dzienne, nim zrobi to ktoś inny i zniszczy nam szanse na szczęśliwe życie! Magdalena Majcher opowiada o tym, że nie da się żyć w kłamstwie. Czegokolwiek dotyczą nasze rodzinne sekret, one nas nie opuszczą, nie pozwolą nam żyć w spokoju. Więcej na blogu Zwykłej Matki

Oddychanie jest najbardziej oczywistą i naturalną czynnością. Nie myślimy o niej chodząc, pracując, robiąc zakupy. Towarzyszy nam od narodzin aż do samej śmierci. Są jednak wśród nas tacy ludzie, dla których złapanie kolejnego tchu jest jedną z najbardziej bolesnych walk na świecie. Trudniejszą niż cokolwiek innego. Nie, to nie astma, chociaż z pewnością niektórzy w ten właśnie sposób będą starali się wytłumaczyć swoje problemy. Ataki są tak spektakularne, że czasami nie obędzie się bez pomocy lekarza. Mogą zdarzyć się w pracy, w kinie i w sklepie, a także na biznesowym spotkaniu – wszędzie i zawsze, bez wyjątku. Po dotarciu do szpitala i kolejnych badaniach szybko okazuje się, że nie ma najmniejszych przyczyn, aby obawiać się o zdrowie pacjenta. Tego, który stłamszony swoją bezradnością i niemocą zapanowania nad własnym ciałem czuje się coraz bardziej WINNY. Brak choroby fizycznej, brak odciśniętej, widocznej z daleka „informacji” na ciele, która mogłaby stanowić czytelne uzasadnienie nienaturalnego zachowania. Czegoś, co da jasny przekaz, że ta osoba jest zupełnie „normalna”, więc nie ma powodu, aby wyrzucić ją poza nawias społeczeństwa. Choroba duszy. Boli tak samo, ale jednak pozostaje w ukryciu. Nie zniknie po zażyciu antybiotyku, nie ma na nią skutecznej szczepionki. „Wariat” z pewnością nie będzie dobrym pracownikiem, przyjacielem, małżonkiem. Niektórzy powiedzą – „Weź się w garść!”, czy to jednak wystarczy, by ugasić ten pożar? Zdarza się, że przyczyna problemów tkwi głęboko uśpiona w umyśle. Dotarcie do sedna wymaga sporo samozaparcia, miłości najbliższych i pomocy terapeuty. SAMO nic się nie zmieni, SAMO nie przejdzie jak jesienna infekcja, którą wystarczy przeczekać w łóżku z kubkiem gorącej herbaty w dłoni.. Magdalena Majcher zbudowała powieść o tym, jak krucha jest ludzka psychika i jak szybko można ją złamać. Dzieciństwo kładzie się cieniem na kolejne lata życia i nie da się go później „nadrobić”. Zawsze można zdobyć wykształcenie, zmienić wygląd, miejsce zamieszkania, czy stan cywilny, ale nie można pójść dalej bez wewnętrznej zgody z samym sobą. Pomoc specjalisty nie zawsze jest dobrze odbierana przez otoczenie. Wizyta u psychiatry, psychologa lub terapeuty to nie to samo co wizyta u stomatologa i z całą pewnością nie skończy się dobrze dla chorego, jeśli tylko jej echo dotrze do uszu współpracowników. Takim osobom nie powierza się najważniejszych zadań, bo mogą zawieść zaufanie w kluczowym momencie-skompromitować nie tylko siebie, ale całą firmę. Zdmuchnąć dorobek wielu osób za jednym zamachem. Tego nikt nie zrozumie, nie zapomni, nie wybaczy. „Prawda przychodzi nieproszona” to powieść dla wszystkich, którym nie są obojętni inni ludzie. Uczula na delikatną materię problemów psychicznych, sprawia, że w przyszłości trudniej będzie nam przypiąć komuś łatkę „wariata”. Pozwala odczuć na własnej skórze kwestie, z którymi większość z nas nigdy nie miała kontaktu. Ta książka była moim pierwszym spotkaniem z Autorką i przyznam, że z ogromną przyjemnością będę kontynuowała tę znajomość. Pani Magdalena Majcher zapowiedziała, iż swoją najnowszą książką otwiera serię pod tytułem „Osiedle Pogodne”. Mieszkańców pierwszego domu już znamy. Jestem pewna, że jeśli tylko i Państwo sięgniecie po tę historię, z pewnością dołączycie do moich zachwytów i wspólnie będziemy oczekiwali na pojawienie się drugiego tomu. Polecam! Blog Pod Małym Aniołem

RECENZJA 4\2020 „Prawda przychodzi nieproszona” – Magdalena Majcher Wydawnictwo: PASCAL Cykl: Osiedle Pogodne Liczba stron: 400 Premiera: 15.01.2019 r. Idealny dom, idealny maż, idealna praca, idealne życie. Czy zdajemy sobie sprawę, jak bardzo pozory potrafią mylić? Nie zawsze wszystko jest tym, czym się wydaje. Bywa tak, że pod świetlaną otoczką, kryją się bolesne przeżycia z przeszłości, powracające wciąż i wciąż, za każdym razem coraz mocniej przybierając na sile. Ucieczka w głąb siebie, próby ich zagłuszenia i radzenia sobie z lękami bez pomocy z zewnątrz, nie może prowadzić do niczego dobrego.. „Była do tego przyzwyczajona. Kłamstwo weszło jej w krew. W końcu oszukiwała, odkąd tylko pamiętała. Sama już się pogubiła w tym, co jest prawdą, a co fałszem.” Magdalena, główna bohaterka powieści „Prawda przychodzi nieproszona”, mieszka na luksusowym osiedlu Pogodnym. Boryka się zaburzeniami lękowymi, mającymi swoje korzenie w dzieciństwie. Jednak obrazy, które ją prześladują nie są w pełni czytelne i zrozumiałe, nie potrafi przypomnieć sobie sytuacji ze swojego dzieciństwa. Czy dowie się, co tak naprawdę wydarzyło się przed laty? I kto był prawdziwą ofiarą? Autorka w swojej powieści zwraca przede wszystkim uwagę, że wsparcie drugiej osoby, opowiedzenie jej o swoich traumach, to nic czego można się wstydzić, wręcz przeciwnie, skorzystanie z pomocy specjalisty to objaw siły i chęci walki o swoje harmonijne zdrowie psychiczne. Zakończenie wzbudziło we mnie wiele emocji i przemyśleń, bowiem fakty, jakie wyszły na jaw po latach, zaskoczyły i mocno zadziałały na wyobraźnię. Nie trudno się domyślić, że nowa książka Magdaleny Majcher, otwierająca nowy cykl to powieść psychologiczna, w której bohatera poznajemy bardzo dokładnie, a jego problemy psychiczne rzutują na całym jego życiu. Ten nowy gatunek, którego podjęła się autorka, pisząc powieść o Magdalenie, trafił w mój czytelniczy gust. Lubię sięgać po thrillery psychologiczne, a tej historii naprawdę niewiele brakuje do sklasyfikowania jej do tego gatunku. Autorka kiedyś wspomniała, że nie potrafi na chwilę obecną stworzyć opowieści kryminalnej, jednak po przeczytaniu książki „Prawda przychodzi nieproszona”, muszę stwierdzić, że jest bardzo cienka granica między tą powieścią, a thrillerem. Będę wyczekiwać kolejnego tomu „Osiedla Pogodnego”, a kto wie, może kiedyś i innego gatunku stworzonego przez Magdalenę Majcher?

Lubię być zaskakiwana (kto nie lubi?) dlatego z chęcią sięgam po książki Magdaleny Majcher. Nerwica lękowa, napady lęku tak silne, że powodują utratę świadomości, zaburzenia czynności serca. Paraliżujący strach, nad którym nie ma kontroli, o podłożu w przypadku głównej bohaterki „Prawda przychodzi nieproszona” tkwiących głęboko w traumie z dzieciństwa. Autorka biorąc na warsztat właśnie tę chorobę, pokazała ją bardzo szeroko. Nie tylko to jak destrukcyjne wpływa ona na chorego, ale i na osoby z jego otoczenia, na pracę, na kontakty, życie towarzyskie. Jak trudno żyć z myślą, że jest się psychicznie chorym, może gorszym? Wariatem? Magdalena Majcher pokazała walkę — wzloty i upadki swojej bohaterki, chęć zmian, a jednak odejście, bo nie ma leku działającego od razu, zmiany w myśleniu, powroty. Pokazała, jak ważne jest stopniowe przepracowanie tego, co bolesne i, ze w takich momentach człowiek nie powinien być sam. Autorka przyzwyczaiła mnie do takiego przekazywania historii, że za każdym razem staje się jej częścią. Emocje, które towarzyszą bohaterom, towarzyszą również podczas lektury. W „Prawda przychodzi nieproszona” nie brakuje toksycznych relacji, takich na pierwszy rzut oka poprawnych, a tak naprawdę wyniszczających. „Prawda przychodzi nieproszona” nie jest powieścią jak ich wiele i na pewno myśli się o niej dłużej niż tylko chwilę po zakończeniu. Polecam.

Zajrzyj za zamknięte drzwi luksusowych domów! Osiedle Pogodne – poznaj jego tajemnice. Magdalena starannie ukrywa swoją przeszłość przed światem. Sama nie wie już, co jest prawdą, a co kłamstwem. Nie radzi sobie z nasilającymi się zaburzeniami lękowymi i naciskami męża, aby zdecydowali się na dziecko. Magdalena musi wreszcie skonfrontować się z samą sobą i historią swojej rodziny. Co tak naprawdę wydarzyło się w jej rodzinnym domu? Kto był prawdziwą ofiarą tragedii, która na zawsze odmieniła życie kobiety? "Nie rozumiała, dlaczego to dziecko jest mu niezbędne do życia. Jak można odczuwać tęsknotę za kimś, kogo nie ma i nigdy nie było? Dobrze im się żyło w tej bezdzietnej rzeczywistości, a przynajmniej tak jej się wydawało." "Prawda przychodzi nieproszona" otwiera nową serię, na którą składać się będą powieści psychologiczne zatytułowane Osiedle Pogodne. To w nich Magdalena Majcher zaprasza czytelnika za zamknięte drzwi luksusowych domów, w których opowiada o najgłębiej skrywanych tajemnicach ich mieszkańców. "Oszukiwała jedynego człowieka, który naprawdę był po jej stronie. Fatalnie się czuła z tą świadomością. Mogła okłamywać terapeutę, psychiatrę, znajomych z pracy, nawet babcię czy dziadka. Była do tego przyzwyczajona. Kłamstwo weszło jej już w krew. W końcu oszukiwała, odkąd tylko pamiętała. Sama już się pogubiła w tym, co jest prawdą, a co fałszem." Mamy Osiedle Pogodne... Zastanawiające i niezwykle wymowne jest jego położenie, jak i ludzi je zamieszkujących. To miejsce usytuowane z dala od wielkich aglomeracji, stworzone dla elity, bogaczy. Jednak czy ich życie, mimo iż wydaje się, że osiągnęli i mają wszystko, jest takie bajeczne? Chyba niekoniecznie. Magdalena miała trudne doświadczenia w dzieciństwie. W związku z tym postanowiła, że coś w życiu osiągnie, do czegoś dojdzie. Jednakże boleśnie przekonała się, że zmiana miejsca zamieszkania czy luksus, nie gwarantują spokoju ducha. Zbudowała swój własny świat oparty na kłamstwach, nawet małżeństwo. Zresztą, w pewnym momencie już sama nie wie, co jest prawdą, a co kłamstwem. Zaczyna miewać coraz częstsze i ostrzejsze napady lękowe. Zdiagnozowano u niej zespół lęku napadowego. Gdy do głosu zaczną dochodzić wspomnienia, trzeba będzie w końcu zmierzyć się z przeszłością i przede wszystkim z prawdą. Z prawdą rodzinnej tajemnicy... "Prawda jej ciążyła. Była niczym nieproszony gość, który wchodzi do mieszkania w ubłoconych butach i robi wokół siebie bałagan. Irytuje, ale przecież nie wypada go wyprosić." Jestem pod wrażeniem tego, jak autorka podeszła do tematu zaburzeń psychicznych. Osoby, które potrzebują pomocy psychoterapii, niestety wciąż są jeszcze przez niektórych postrzegane jako "wariaci", ludzie nie do końca normalni. Zdarza się, że boimy się takich osób lub po prostu naśmiewamy się z nich. A wcale nie powinno tak być, bo nie wiemy jakie brzmię ktoś dźwiga. Mam nadzieję, że autorka podejmując się tego ważnego problemu, w jakimś stopniu zmusi tym samym czytającego do refleksji oraz przełamie schematyczne myślenie o psychoterapii i psychiatrii. Jest to kolejna inna książka niż dotychczasowe powieści autorki, bo z szeroko rozbudowaną warstwą psychologiczną. Jej książki cenię sobie głównie za to, że niczego na siłę nie ubarwia, a podchodząc do danego tematu robi dokładny research. Wierzcie mi, to wyraźnie czuć. Lektura okazała się być bardzo spójna, trzymająca w napięciu, zaś finał zaskakujący. "Prawda przychodzi nieproszona" to emocjonalna powieść o tajemnicach, półprawdach, kłamstwach i mechanizmach rządzących pamięcią. Książka o tym, że przeszłości nie zmienimy, nie mamy na nią wpływu, możemy ją tylko zaakceptować, by móc pójść dalej. Co skrywa Magdalena? Czy zwalczy swoje lęki, by móc normalnie żyć? I gdzie kończy się kłamstwo, a zaczyna prawda? Sprawdźcie, warto!

Historię głównej bohaterki poznajemy poprzez trzecio-osobową narrację ukazującą codzienne funkcjonowanie kobiety sukcesu, etapowe przeżywanie kolejnych rozterek i zmaganie się z płatającym figlem umysłem. Magdalena to tłumaczka zakochana w Hiszpanii, języku i literaturze tego kraju. Mieszka w luksusowym domu, od czasu do czasu wyjeżdżając na odprężające wakacje. W jej życiu pojawia się jednak coś, co znacznie podcina jej skrzydła. Duszności będące wynikiem nerwicy, pogłębiające się i sprawiające, że zaczyna tracić nad sobą kontrolę. Już nie tylko w ukryciu, ale i miejscach publicznych, także tych, w których próbowała przez lata budować swoją renomę. Chociaż Magda próbuje poradzić z tym sobie sama, nie dopuszczając do siebie myśli, że wymaga psychiatrycznego leczenia, już wkrótce ma okazję się przekonać, że źródło jej problemów leży w nieprzepracowanej przeszłości. W kłamstwach, którymi nie tylko inni, ale także ona sama siebie karmiła. Autorka stawia na pierwszym planie problem, który może napotkać każdego z nas. W dobie wyścigu szczurów, stresu i nieustanego pędu, w którym uczestniczymy, może przydarzyć nam się coś, z czym ciężko poradzić sobie na własną rękę. I choć problemy psychiczne są chorobą, z którą należy udać się do lekarza podobnie jak z grypą czy zapaleniem ucha, wciąż pojawiają się opory i strach przed odbiorem środowiska. Bo przecież dla wielu leczenie nerwicy i terapia kojarzy się niesłusznie z nieobliczalnymi wariatami. Tak też nie dopuszcza do siebie myśli o własnych słabościach bohaterka powieści, Magdalena. Wiarygodności całemu wątkowi nadaje etapowe pogłębianie się problemu. Pokazanie oporów bohaterki, jej przemyślenia i sposobów na wątpliwie radzenie sobie z symptomami nerwicy. Konsultacje z lekarzami, terapia – widać ogromny research, jaki wykonała Magdalena Majcher przed napisaniem tej książki. To zdecydowanie przenosi się na jej naturalny wydźwięk. Drugim współtowarzyszącym historii wątkiem jest przeszłość Magdy. Karmiona przez babcię, która ją wychowała, wiadomościami dotyczącymi tragedii rozegranej w przeszłości, wierzy w to, co jej powiedziano, jednocześnie borykając się z niejasnymi wspomnieniami dręczącymi ją w koszmarach. Odcinana od pozostałej części rodziny, nie ma możliwości poznania szerszej perspektywy, a strach przed prawdą staje się silniejszy niż konfrontacja z przeszłością. Czy aby na pewno matka Magdy zginęła w wypadku? I czy była zdolną do poświęceń rodzicielką, o której wspomina jej babcia? https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2020/01/prawda-przychodzi-nieproszona-magdalena.html

super ksiazka trzymajaca w napieciu. Nie mozna sie od niej oderwac. polecam