Possession  to drugi tom o historii dwojga ludzi, którzy już na starcie w życiu nie mieli lekko. Ich losy są bardzo podobne i pewnie dlatego tak bardzo się rozumieją. Gdy ich drogi znów się połączyły po kilku latach, był to bardzo ciężki okres. Wojna gangów wisi w powietrzu i nie ma możliwości by tego uniknąć. Ponury zrobi wszystko by wyrwać swoją ukochaną z rąk bezwzględnego Marco, który robi z dziewczyną co chce. Przetrzymywanie i tortury na jej ciele to nie wszystko co chce z nią zrobić tym bardziej, że jakimś cudem dowiedział się,że dziewczyna zamiast mu pomagać robi wszystko przeciwko jego osobie. Nikt nie wie kto jest wtyczką, prawda okaże się dość bolesna by chęć zemsty rosła w oczach. Sztuczka wie,że musi wydostać siebie i swoją przyjaciółkę z rąk ich oprawcy by móc żyć. Znajdzie sposób by się uwolnić lecz jeszcze nie wie,że to nie będzie takie proste i ktoś będzie zawsze czyha za rogiem by ją spowrotem złapać. Czy uda jej się wrócić do ukochanego i będzie  znów bezpieczna? Jak daleko można się posunąć by zdobyć to czego się naprawdę pragnie? Nie wiadomo komu można zaufać w tym świecie przesiąkniętym krwią i blizną. Autorka wie jak zachęcić do siebie czytelnika. Dostajemy pod nos mroczną i niesamowitą historię o tym co w życiu powinno być ważne. O miłości i walce o siebie, rodzinę i honor. 

„Posiadanie” to drugi tom trylogii Perversion, w tej części możemy poznać dalsze losy Sztuczki i Ponurego. Dziewczyna zostaje wysłana na stypę Brzucha, jako wtyczka, po cudownych chwilach z Tristanem, Emma wraca na tereny Los Muertos. Od razu zostaje uwięziona i przetrzymywana przez Marco szefa gangu. Mężczyzna nie ma zamiaru jej odpuścić, nie raz jest gwałcona przez niego i jego ludzi. Ponury zostaje zgarnięty przez policje pod zarzutem morderstwa, jest przekonany, że Sztuczka jest bezpieczna, jednak to nie prawda. Mimo tylu krzywd i cierpienia dziewczyna nie poddaje się i walczy do końca. Jakimś cudem udaje jej się uciec, w tym samym czasie Ponury dowiaduje się gdzie przetrzymywana jest dziewczyna i wkracza do akcji. Chce odbić swoją miłość z rąk Marco. Czy Sztuczka i Ponury będą razem? Czy oboje będą mieli na tyle siła, aby walczyć o swoją miłość? Co szykuje da nich Marco i kto tak naprawdę mu pomaga? Kochani mimo, że książka liczy sobie niecałe 210 stron i bardzo szybko się ją czyta, to uwierzcie mi tam cały czas się coś dzieje. Nie ma czasu na ziewanie, autorka nie zwalnia tempa, trzyma czytelnika w napięciu a to jak kończy się ten tom to mistrzostwo. Nie będę ukrywać że czekam na kolejną książkę która pojawi się już w marcu. Zachęcam do sięgnięcia po nią.

Tak jak pierwszą częścią byłam niemalże zachwycona, tak nie mogę tego napisać o drugiej. Poznajemy tutaj dalsze losy Emmy i Tristana. Niektóre fragmenty były według mnie naciągane i zupełnie niepotrzebne... Aczkolwiek to tylko moje skromne zdanie :D Oboje zawalczyli o siebie. Kochają się nade wszystko. Nie widzą świata poza sobą. Ale czy to oznacza, że nic im nie grozi? Niestety w tej części nie jest aż tak kolorowo... Ponury (Tristan) jest przekonany, że jego ukochanej nic nie grozi. Niestety tak nie jest. Dziewczyna trafia w niepowołane ręcę szefa gangu. Jest przez niego przetrzymywana. Związana w pokoju i wykorzystywana. Byłam oburzona, gdy to czytałam. Młoda dziewczyna i musiała doznać takich okrutnych rzeczy! Było mi jej żal i nawet sobie nie wyobrażam jak ona mogła się wtedy czuć. A Tristan w tym samym czasie zostaje zatrzymany przez policję pod zarzutem morderstwa... Ironia losu! Mają tylko siebie, ale czy zdołają się odnaleźć? Czy Tristan wydostanie się z aresztu? Jeżeli jesteście zainteresowani to zachęcam do przeczytania! Chciałabym poznać jak ta trylogia się zakończy, więc pewnie sięgnę po ostatnią część... :) "Kto mnie słyszy, kto mnie rozumie, staje się mój, moją własnością na zawsze..." (Ralph Waldo Emerson)

W takich historiach nie ma co dużo pisać, to trzeba przeczytać, a książka wciągnęła mnie od samego początku. Historia gangów ulicznych na tle ostatnich gangsterskich klimatów bądź motocyklistów, była dla mnie świetną odskocznią. A bohaterowie, których poznałam, polubiłam od niemalże samego początku. Ponurego i Sztuczkę połączyła jakaś wewnętrzna siła, gdy jeszcze byli dziećmi, a w dorosłym życiu ich relacja rozwinęła się na niewyobrażalnie poziomy. On był zdolny dla niej zrobić wszystko, tak samo jak i ona. Po pierwszej części myślałam, że to już dobra droga do szczęścia bohaterów i jakże się myliłam. To, co przeżywa E.J i co musi znieść, to jak okrutnie traktuje ją Marco, w którego szpony trafiła od nowa, to jak musi walczyć o swoich bliskich i własne życie, pokazuje tylko, ile jest w stanie znieść człowiek w imię miłości, nie tylko tej braterskiej, ale i czysto fizycznej, pierwszej i nierozerwalnej. Autorka w brutalnym świecie, gdzie ludzkie życie jest ulotne i można go stracić bardzo szybko, pokazała czym jest rodzina, więzi braterskie, honor i do czego zdolny jest człowiek, aby walczyć o swoich bliskich. Mnie książka pochłonęłam niesamowicie i Wam też gorąco polecam (𝒩𝒾ℯ)𝒸𝓏𝓎𝓉𝒶𝓂_𝓌_𝓅𝒶𝓅𝒾ℯ𝓇𝓏ℯ

Doba passo trwaj! Kolejna książka i ja po raz kolejny jestem zachwycona, tym razem wracamy do Lacking i historia zaczyna się prawie w momencie, gdzie zakończyła się Perversion. Perwersja. Ugh... czemu te książki są takie krótkie! ZA KRÓTKIE droga autorko! Nasi bohaterowie znów muszą walczyć o siebie, ich szczęście jest jak zawsze zależne od wielu czynników i wisi na włosku. Wojna między wszystkimi ekipami wisi w powietrzu! Czy uda się do niej nie dopuścić. Książka nie porusza łatwych tematów, ale dzięki stylowi Pani Fraizer ja przez tą pozycję przeleciałam niczym jak na skrzydłach, i kiedy zobaczyłam ostanie zdanie, to chciałam krzyczeć! No jak tak mogło się to szybko skończyć, no nie mogło! Sztuczka i Ponury ponownie porywają nas do swojego świata. Poznajemy ich co raz lepiej i zakochujemy się jeszcze bardziej, w moim przypadku zwłaszcza w Ponurym, ale to tylko przez uczucia jakie w nim teraz potężnie poczułam! Nie mogę napisać Wam więcej, bo inaczej zdradzę za dużo a to nie będzie wskazane. Jeśli lubicie autorkę to znajdziecie tu też pewne niespodzianki dla fanów jej książek! Chcę więcej i marzec nie może przyjść wystarczając szybko! Zdecydowanie polecam!

Książka dostała do mnie od wydawnictwa pod koniec lutego, ale że kończyłam inną książkę zaczęłam czytać pierwszego marca, zajęło mi to 3 dni. Pierwszego dnia przeczytałam pół książki, a później z przerwami reszta. I to nie dlatego, że nie jest wciągająca, ale że po prostu miałam mniej czasu. Kontynuacja losów Sztuczki i Ponurego. Czułam kim będzie osoba, która pojawiła się na końcu pierwszej części, czy to była Gabby? Nie powiem, przekonajcie się sami. W drugiej części pojawia się ktoś nowy, choć nie zupełnie, ale sporo namiesza w życiu pary. Nie będą to miłe mieszania skutki. Powiem wam, że losy tej pary są nieźle zakręcone i jestem ciekawa jak to się skończy w trzeciej ostatniej części. Ja bym z tego zrobiła dwa tomy, bo ten ma zaledwie 200 stron, a jakby odliczyć te puste strony i większa wygodna czcionka, wyszłoby tego mniej ;) Książka pisana lekko, z fantazją, można by się do jakiś sytuacji przyczepić, ale to w końcu fikcja literacka i wyobraźnia autorki. Postacie nie są płytkie, mają konkretne charaktery, nie są nudni, a wręcz dynamiczni, jak ich związek. Ta część również kończy się zaskoczeniem, choć mniejszym niż w pierwszym tomie.

"- Tylko badź ostrożny, Ponury. Ci, których ktoś złamał, nie potrzebują składania do kupy. Trzeba ich kochać w kawałkach." Cokolwiek napisałabym o fabule tej książki, byłby to spoiler gdyż "Possession. Posiadanie" to bezpośrednia kontynuacja historii Ponurego i Sztuczki, ale jeśli spodziewacie się, w tej części, szczęśliwych i romantycznych uniesień, to się przeliczycie. Sytuacja w Bedlam się zaognia, skrywane przez lata tajemnice wychodzą na jaw i nie wiadomo komu można zaufać, a tym samym aby przetrwać, każdy musi walczyć o siebie, a jedyną nadzieją dla Tristana i Emmy jest łączące ich uczucie. Podobnie jak poprzednim razem ta książka czyta się sama i nie sposób jej odłożyć przed końcem, a nawet wtedy, dobrze jest mieć pod ręką ostatnią część trylogii. "Possession. Posiadanie" to nie jest relaksująca historia, to szarpiąca nerwy, bolesna opowieść o wielkiej miłości w świecie pełnym okrucieństwa i przemocy oraz o sile przetrwania i niezłomności charakteru. Zdecydowanie jedna z najlepszych serii w swoim gatunku.

"- Tylko badź ostrożny, Ponury. Ci, których ktoś złamał, nie potrzebują składania do kupy. Trzeba ich kochać w kawałkach." Cokolwiek napisałabym o fabule tej książki, byłby to spoiler gdyż "Possession. Posiadanie" to bezpośrednia kontynuacja historii Ponurego i Sztuczki, ale jeśli spodziewacie się, w tej części, szczęśliwych i romantycznych uniesień, to się przeliczycie. Sytuacja w Bedlam się zaognia, skrywane przez lata tajemnice wychodzą na jaw i nie wiadomo komu można zaufać, a tym samym aby przetrwać, każdy musi walczyć o siebie, a jedyną nadzieją dla Tristana i Emmy jest łączące ich uczucie. Podobnie jak poprzednim razem ta książka czyta się sama i nie sposób jej odłożyć przed końcem, a nawet wtedy, dobrze jest mieć pod ręką ostatnią część trylogii. "Possession. Posiadanie" to nie jest relaksująca historia, to szarpiąca nerwy, bolesna opowieść o wielkiej miłości w świecie pełnym okrucieństwa i przemocy oraz o sile przetrwania i niezłomności charakteru. Zdecydowanie jedna z najlepszych serii w swoim gatunku.

"Posiadanie" to Kontynuacja historii Emmy - Sztuczki i Tristana - Ponurego. Pierwszy tom zakończył się w okrutny sposób. Nie mogłam się doczekać kolejnej części. Bohaterowie nieustannie muszą zmagać się z przeciwnościami losu. Marco kręci, oszukuje, rzuca kłody, jest bezwzględny i zrobi na prawdę wiele paskudnych rzeczy aby osiągnąć swój cel. A kto na tym ucierpi najbardziej? Nikt inny jak Emma. To przez co przeszła ta dziewczyna aby chronić swoich bliskich jest przerażające. Ale wszystko wskazuje na to, że jeszcze wiele przed nią. Czy historia będzie miała swój happy end? Tego niestety nie dowiemy się z drugiego tomu, ponieważ piłka ciągle jest w grze. Jestem zawiedziona ilością stron! Czemu tylko 200? Książka wciąga od samego początku, akcja jest wartka i szybka. Dzieje się na prawdę dużo: narkotyki, strzelaniny, bójki i gwałty. To zdecydowanie pochłania czytelnika. Nawet nie zorientowałam się kiedy skończyłam czytać. Nie pozostaje nic innego jak czekać na kolejny tom. Polecam 8,5 /10

Książka ma nieco ponad 200 stron. A szkoda... autorka znowu specjalnie zakończyła książkę w najmniej odpowiednim momencie. Jednak niby mało stron, lecz każda w pełni wykorzystana. Na pewno jest nieprzewidywalna akcja. Nieschematyczna. Trzyma w napięciu. W drugim tomie, zrozumiałam już więcej rzeczy, dlatego tez mniej wydaje mi się tu być abstrakcyjne. Mamy więcej (niedużo więcej ale jednak) gorących scen. Choć stwierdzenie „Wjechałem w nią jak dzik w poziomki” nie rozpala ani nie nadaje mroku tej książce, wręcz przeciwnie, bo śmieszy i gasi xD Pojawia się kilku nowych bohaterów. Momentami trochę zbyt wielu, żeby można było się połapać. Choć zdążyłam się do nich już przyzwyczaić, to jeszcze do końca mnie nie kupili xd. Miejmy nadzieję, ze ostatni tom (na który czekam z niecierpliwością!) wyjaśni już wszystkie wątpliwości, a co najważniejsze nie zakończy się jak dwa poprzednie xd @wybitna.marzycielka https://www.instagram.com/p/CMX18fcBC7V/

Chcę się z wami podzielić opinią o książce "Posiadanie" T. M. Frazier, która tak się składa miała 24.02 premierę! Jest to drugi tom Perversion Trylogy. Po śmierci Brzucha Ponury przejmuje władzę nad Bedlam. Chce zrobić wszystko by odzyskać LJ. Los Muertos nie odpuszcza. Nawet jak Ponuremu udaje się odzyskać Sztuczkę, znów natychmiast zostaje porwana. W końcu dochodzi do głównej konfrontacji. Jak to się skończy? Niestety drugi tom podobał mi się jeszcze mniej niż pierwszy. Liczyłam na jakąś fajną akcję, ale niczego tutaj tak naprawdę nie znalazłam. Nawet uczucie łączące głównych bohaterów było dla mnie płytkie. Niczym ta książka mnie nie zainteresowała. Może takie romanse są jednak nie dla mnie. A już porównanie jakoby dzik wjechał w poziomki do aktu seksualnego rozwaliło mnie na łopatki. Ale w takim mniej pozytywnym sensie. Dobrze, że te książki są krótkie. Myślę, że dokończę tą trylogię z czystej ciekawości. I chyba na tym poprzestanę.

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją drugiego tomu serii, która kompletnie skradła moje serce. Warsztat autorki jest bardzo mocno dopracowny. To w jaki stan emocjonalny T.M.Frazier potrafi wprowadzić czytelnika nie mieści mi się w głowie. Serio, takich książek mogę czytać tysiące, ale co tam czytać. One czytają się same!!! Kontynuacja fenomenalnej książki "Perwersja", która zachwyciła mnie swoją fabułą, ale także, a może przede wszystkim emocjami. W tej części również ich nie zabraknie, a historia, którą autorka w tej części kontynuuję przyspieszy bicie niejednego serca!! Nasza bohaterka przechodzi kompletne piekło. Przedziera się przez tunel zła, poniżenia i utraty własnej duszy, ale na końcu wydaje się nie pojawiać żadne światełko, nawet najsłabszy, najmniejszy punkcik. Co tym razem autorka zaserwowała naszym bohaterom? Powiem tylko, że będzie mrocznie, smutno, niebezpiecznie. Ta historia zmiażdży niejedno serducho! Polecam ogromnie!

Dzieje się w tej części o wiele więcej niż w pierwszej to jak najbardziej na plus, ale momentami było nudnawo... to jest jedna z tych książek, która powinna się skończyć na jednym grubszym tomie. Ale! Czekam na kontynuacje- skoro już i tak się wkręciłam, to przecież nie zrezygnuje przy końcówce, a nie powiem bo ciekawość co autorka dla nas tam wymyśliła jest silniejsze ode mnie. Szybko się ją czyta, ona też nie jest objętościowo duża, no i styl autorki jest lekki. Polubiłam bohaterów, nie są oni nijacy, i bezosobowi. Mam zastrzeżenie do kilku sytuacji (dla tych, którzy czytali chociażby sytuacja z więzieniem), które były lekko naciągane ale mimo wszystko czyta się dobrze. Osoby, które znają twórczość autorki powinni być usatysfakcjonowani z bohaterów drugoplanowych którzy pojawią w tej części. Nie ma efektu „wow” na końcu- tak jak było w przypadku pierwszej części, ale tak jak wspomniałam czekam na trzecią część.

Dalsze losy bohaterów mrocznej i pełnej namiętności trylogii perversion. Emma i Tristan ( sztuczka i ponury) Wciagnieci w mroczny świat gangu . Zaczynają walczyć o swoją miłość i o bycie razem . W tej książce poznajemy bardziej historię od strony ponurego i zabrakło mi trochę emmy ale jako cała fabuła Była idealnie przedstawiona. Przywiazana i wykorzystywana Emma znajdzie sposób na ucieczkę. Ponurego niestety wrobia i wszystkich jego przyjaciół i zatrzyma ich policja, chłopak zostanie zatrzymany w areszcie. Wszystko czego dokonają wywoła wojnę w której się znajdziemy . Książkę czyta się szybko, rozdziały krótke z każdej perspektywy. Bohaterów polubiłam przy 1 tomie więc z chęcią wróciłam do nich ponownie . I już teraz mogę stwierdzić że niecierpliwie będę czekała na dalsze losy tych dwojga A w okładce jestem zakochana 😍 .

Possesion to kontynuacja 1 części trylogii Pervertion. Emma przyłapana przez przywódcę swojego gangu na zdradzie, zostaje dotkliwie i okrutnie ukarana. Ponury robi wszystko żeby ją uratować, bo po tym jak ją w końcu odnalazł, nie potrafi już sobie wyobrazić życia bez niej. Czy uda im się ponownie spotkać? Po raz kolejny czytałam historię Sztuczki i Ponurego z wielką przyjemnością. Losy głównej bohaterki złamałyby niejedną kobietę, jednak ta twarda, wychowana przez ulicę dziewczyna dla miłości jest w stanie znieść bardzo wiele, jednocześnie broniąc ukochanego jak lwica. Namiętność oraz pełna zwrotów akcji fabuła pochłania bez reszty, całość czyta się bardzo szybko, gdyż jest to dość cienka pozycja. Bardzo podobają mi się okładki, są niezwykle fotogeniczne i trylogia pięknie do siebie pasuje ❤️

Posiadanie to drugi tom cyklu #perversiontrilogy jest chyba jeszcze lepszy jak pierwszy ❤❤ Jedynie co mogę złego o tej książce powiedzieć to fakt, że jest o wiele za krótka 😄 Czytając tą książkę, miałam takie chwile, że było mi niemal niedobrze od emocji i stresu. T.M. Frazier nie zawodzi. Opisała nam dalsze losy pary z pierwszego tomu i o ile wydawało to się niemożliwe to namieszało się jeszcze bardziej, a bohaterowie mają jeszcze bardziej prze...ne 🖤🖤 Książka skończyła się tak, że czuję się jakby ktoś zabrał mi ulubiona zabawkę. Grzecznie, ale z niecierpliwością czekam na trzecią część.