Portret nieznanej kobiety (okładka  miękka)

Jak zawsze czytam z zapartym tchem. Wszystkie książki Silvy są pełne niespotykanej akcji .Po prostu polecam.

Jak zawsze , wciągająca książka tego autora

Niezmiennie niesamowita.

Bardzo ciekawa. Polecam

Rewelacyjna

Czy to możliwe, żeby średniowieczne malowidło powstało w XXI wieku? Czy ktokolwiek dopuszcza taką możliwość, że fałszywe dzieło sztuki może być znacznie lepsze, niż oryginał? Postacią, która jest znana chyba każdej osobie związanej ze sztuką, jest Elmyr de Hory, węgierski malarz i artysta, który zajął się w latach 50. XX wieku fałszerstwami. Stworzył około tysiąca obrazów, a część jego dzieł po odkryciu pochodzenia nawet nie została usunięta z muzeów – stanowią bowiem wartość samą w sobie. Tak naprawdę tajemnicą Poliszynela jest to, że niektóre dzieła wystawiane w muzeach nie są oryginałami. Niekiedy wynika to z faktu, że powstawały w pracowniach wielkich mistrzów, nierzadko pod ich czujnym okiem i dlatego przypisywano im wykonanie, a niekiedy kopie są tak dobre, że nawet profesjonalne laboratoria nie są w stanie ich odróżnić od oryginału. Zwykle też musi pojawić się jakaś uzasadniona wątpliwość co do oryginalności, by wzięto się za weryfikację danego eksponatu. No, chyba że ktoś dysponuje intuicją połączonym z doświadczeniem tak wielkim, że jest w stanie tylko spojrzawszy na obraz odróżnić fałszywkę od oryginału. Taką mocą dysponuje Gabriel Allon, były szef izraelskiej służby wywiadowczej, odpoczywający na zasłużonej emeryturze. Zamienił ekscytujące życie tajnego agenta na fuchę niańki do dzieci, bowiem ma ich dwójkę z uroczą Chiarą, która podbija serca Wenecjan. Już wkrótce Gabriel będzie zatrudniony w jej firmie Konserwacja Zabytków Tiepolo i bynajmniej nie jest to działanie pod przykrywką. Gabriel, pomijając służbę wywiadowczą, jest bowiem cenionym konserwatorem, który praktykę odbywał właśnie w Wenecji, gdzie osiadł na stare lata. Jak się okazuje, nie tak łatwo odejść z czynnej służby, szczególnie kiedy jest się zarówno znanym konserwatorem, jak i znanym ze swych sukcesów agentem. Kiedy zatem jego przyjaciel, właściciel galerii sztuki Julian Isherwood zwraca się do niego z nietypową prośbą, postanawia go wysłuchać. Nie wie, że wplątuje się w prawdziwa aferę o międzynarodowym zasięgu i przy okazji naraża siebie i swoich bliskich na prawdziwe niebezpieczeństwo. Otóż okazuje się, że jeden z obrazów, który Isherwood sprzedał, jest fałszywy. A przynajmniej tak twierdzi pewna kobieta, która wysyła do marszanda list w którym dzieli się wątpliwościami i prosi o spotkanie. Tyle tylko, że zanim na nie dotrze ginie w wypadku samochodowym, zaś sam Isherwood zostaje napadnięty. Gabriel obiecuje dyskretnie zbadać sprawę, ale już wkrótce o dyskrecji nie może być mowy. Nie dość że w obronie własnej napada na funkcjonariusza policji, to jeszcze ma podejrzenia w stosunku do uczciwości jednego z francuskich marszandów, który zresztą zostaje zamordowany przed spotkaniem z Gabrielem. W jego domu na Gabriela czeka natomiast pułapka – bomba w ramach kary za zdemaskowanie fałszerstwa. A właściwie fałszerstw, bowiem okazuje się, że sprawa zatacza coraz szersze kręgi i dotyczy również … Luwru. Czy i tym razem Gabriel odniesie sukces w dochodzeniu, czy może prędzej straci życie biorąc pod uwagę fakt, że o fałszerstwach wydają się wiedzieć już nawet ministrowie, którzy wolą zachować milczenie z uwagi na konsekwencję? Przekonamy się o tym dzięki niezwykle fascynującej powieści pt. „Portret nieznanej kobiety”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa HarperCollins książka to nie tylko prawdziwa gratka dla miłośników serii o Gabrielu , ale również dla koneserów sztuki. I to niezależnie od tego, czy wierzą, że fałszerz może namalować tytułowy portret lepiej, niż sam van Dyck. Pełna szalonych zwrotów akcji powieść Daniela Silvy, mocno skoncentrowana na rynku sztuki, poruszająca moralne dylematy oraz kwestię fałszerstw na rynku sztuki (a dokładnie popularności tego zjawiska), to wciąż tchnąca świeżością historia, która pomimo kolejnych tomów nie staje się przewidywalna ani schematyczna. Dlatego też sięgając po nią fundujemy sobie kilka godzin doskonałej zabawy, a przy tym przekonania, że niekoniecznie prawda musi zawsze zwyciężać…

Na Daniela Silvę trafiłam po raz pierwszy kilka lat temu, czytając jeden z „środkowych” tomów opisujących przygody Gabriela Allona, legendarnego szpiega izraelskiego wywiadu. Książka bardzo mi się spodobała i miałam w planach zapoznanie się z resztą, ale, jak wiemy, ciągle wychodzą nowe pozycje, aż zaczyna brakować czasu. Dlatego ucieszyła mnie wieść o możliwości sięgnięcia po kolejną część, już dwudziestą drugą! Część, która nie rozczarowała, a przyniosła za sobą wspomnienia tego, co w Allonie podoba mi się najbardziej: jego bezkompromisowość i umiejętność logicznego łączenia faktów. Tym razem intryga łączy się z wielką pasją Gabriela, czyli malarstwem. Emerytowany agent zostaje poproszony o pomoc — stary przyjaciel, Julian Isherwood, właściciel galerii sztuki, ma poważny kłopot. Mężczyzna otrzymał niepokojącą wieść, że jeden ze sprzedawanych przez niego obrazów to falsyfikat. Informatorka ginie w tajemniczych okolicznościach, co daje początek serii groźnych sytuacji, zagrażających wielu osobom. Allon musi na chwilę porzucić życie rodzinne, które prowadzi u boku żony i dwójki dzieci, aby spróbować rozwikłać zagadkę. Książkę czyta się w średnim tempie, ze względu na dużą liczbę nazwisk, miejsc oraz skomplikowanych wydarzeń. To lektura świetna na zimowe wieczory, gdy możemy w spokoju się nią delektować. Autor nie zawiódł, pozostawiając bohatera tak charakterystycznym, jak był wcześniej, z jego trudną przeszłością, naznaczoną bliznami duszą. I piekielnie wnikliwym intelektem, pozwalającym mu na pełne poświęcenie sprawie. To ciężkie, zważywszy na fakt, iż Gabriel czuje odpowiedzialność nie tylko za siebie, ale też ukochaną rodzinę. W grę wchodzą ogromne pieniądze, niebezpieczni ludzie, którzy mają „specyficzne” sposoby, aby skutecznie uciszyć każdego, kto nieproszony staje na ich drodze. Zawsze podkreślałam, że daleko mi do „znawczyni” kryminału, gatunku rozległego, cieszącego niesłabnącą popularność. Aczkolwiek nawet ja umiem przyznać, iż Daniel Silva swoim pisarstwem potrafi wciągnąć czytelnika, zaintrygować go, zaciekawić. Lubię powieści tematyczne, oscylujące wokół moich własnych pasji, więc związanie akcji z malarstwem jest dla mnie po prostu świetnym zabiegiem. Aktualnie mam nadzieję, że spełnię dawne postanowienie i rzeczywiście poznam bliżej Allona, odkrywając wcześniejsze części serii.

Daniel Silva nie zwalnia tempa i po raz kolejny serwuje nam dynamiczną historię pełną zaskoczeń. To kolejna odsłona cyklu, który aktualnie liczy sobie dwadzieścia dwa tomy a każdy z nich ofiarowuje nam nową przygodę. Czytać możecie dowolnie, z zachowaniem chronologii lub też niekoniecznie a styl autora przypadnie do gustu nawet najbardziej wymagającemu czytelnikowi. Jeśli lubicie literaturę szpiegowską i nie straszne są Wam fabularne labirynty to proza Silvy powinna znaleźć się na pierwszym planie Waszej listy. Autor wie jak ugryźć temat, potrafi stworzyć sensowne tło wydarzeń i tak pociągnąć wydarzenia, że finalnie wszystko łączy się w jedną zaskakującą całość. Sama nigdy nie pomyślałabym, że tak dobrze odnajdę się w tym gatunku, ale okazuje się, że w dobrych rękach każda historia może wypaść wciągająco i świeżo. Wszystkie tomy serii łączy jeden bohater - Gabriel Allon. To ciekawa postać, stworzona od początku do końca, która zmaga się z trudną przeszłością a w aktualnej części wydaje się, że przeżyte problemy jeszcze mocniej dają mu popalić. Wędruje więc uliczkami dla złagodzenia ciężkich myśli i próbuje poukładać swoje życie na nowo, ale przychodzi mu to z wielkim trudem. Nic więc dziwnego, że gdy pojawia się oferta rozwiązania zagadki związanej z dawnymi arcydziełami, nie waha się ani chwili. Gabriel to nieszablonowa postać, bohater który walczy z prywatnymi demonami i niestety od samego początku zrzuca na czytelnika wiele swoich trosk. To jednak buduje jego charakter, dodaje mu pazura, sprawia, że czytamy o realnej postaci z którą potrafimy się utożsamić i której chcemy kibicować. Tylko on potrafi tak dobrze poprowadzić śledztwo, odkryć tajemnice czające się w mroku, więc i tym razem angażuje się na całego a czytelnik otrzymuje mnóstwo pościgów, dynamicznej akcji oraz pobocznych postaci, które wydają się mieć sporo do powiedzenia. "Portret nieznanej kobiety" zapewnia solidną porcję przygody i stanowi idealną definicję książki z wartką akcją oraz intrygującymi postaciami. Historia wielowątkowa, w pełni dopracowana, zaskakująca i wciągająca na całego, która przekona do siebie czytelnika początkowo niechętnego do tego gatunku.

Zapoznawanie się z powieściami szpiegowskimi zawsze dostarcza mi sporo satysfakcji. Kluczowe w takiej sytuacji jest zwrócenie uwagi również na to, by ich twórcą został znany i popularny w tej dziedzinie twórca. Z tego też powodu postanowiłam skusić się na ,,Portret nieznanej kobiety", który napisał Daniel Silva. W ostatnim czasie czytałam także inną powieść tego autora, więc tym razem również miałam pewność związaną z tym, że się nie zawiodę. Wcześniej czytałam bardzo dużo pozytywnych opinii na temat twórczości tego autora, więc w końcu postanowiłam sprawdzić, jak w tym przypadku wypada jego nowość. Gabriel Allon tym razem osiadł już w Wenecji po tym, jak odszedł z funkcji szefa wywiadu. Choć mogłoby się wydawać, że będzie to dla niego idealny czas wcale tak nie było. Gabriel postanowił pomóc w sprawie związanej ze sprzedażą arcydzieła, która miała miejsce już lata temu. Czy faktycznie było to dobrym rozwiązaniem w tym przypadku? Bardzo szybko okazuje się, że ta sprawa faktycznie nie miała być aż tak łatwa, jak mogłoby się to wydawać. Zadaniem Gabriela było odkrycie kilku łączących się ze sobą nici i sprowadzenie ich do jednego punktu wyjścia. Z olbrzymim zainteresowaniem można zapoznać się z wydaniem, które faktycznie jest warte poznania. W moim odczuciu ,,Portret nieznanej kobiety", który napisał Daniel Silva właśnie taki jest. Z racji na obszerność lektury jest to jedna z tych powieści na poznanie której należy zaplanować sobie odpowiednią ilość czasu. W żadnym razie nie będzie on jednak stracony ze względu na to, że jest to wciągająca publikacja. ,,Portret nieznanej kobiety", który napisał Daniel Silva stanowi kolejny tom serii.