Reap. Poranione dusze. Tom 2 (okładka  miękka, 02.2017)

CUDOWNA!!! Cała seria wciska w fotel i nie sposób się od nich oderwać. Autorka jest mistrzynią w budowaniu napięcia i emocji. Uwielbiam tą książkę! Polecam wszystkim, którzy mają dość cukierkowych, nudnych romansów :)

Dużo lepsza książka niż 1 tom, ale zdecydowanie wolę inną serię tej autorki

Nie pamięta, czym jest wolności. Od dwudziestu lat był przetrzymywany w niewoli. Faszerowany nowym narkotykiem, był posłuszny swojemu Panu, gangsterowi, który zniszczył mu życie. 221 potrafi tylko zabijać, lecz to się zmienia, kiedy Lucka uwalnia z go z koszmaru i oferuję nowe życie. Wystraszony, zdesperowany i zły, potrafi odnaleźć spokój tylko przy Talii Tolstoi, jednak czy namiętność, która ich połączyła przetrwa? Pisana jest im nienawiść, lecz serca pragną miłości, czy pójdą ścieżką rozumy, czy jednak uczuć? Książki Pani Tillie Cole darzę wielkim sentymentem, ponieważ erotyki czytam sporadycznie, a seria Poranione Dusze zaoferowała mi coś, czego do tej pory nie znalazłam w tym gatunku. Największą zaletą powieści jest oryginalność i brak wymuskanych bogaczy, nieśmiałych dziewuszek i ładnych słówek. Świat, jaki stworzyła autorka jest mroczny, brutalny i piekielnie niebezpieczny. Rosyjska mafia walczy z Gruzinami, co niesie ze sobą śmierć i morze krwi. Takie otocznie jest dobrym podłożem dla wydarzeń i w właśnie to mnie zafascynowało, bo taki obraz całkowicie odbiega do schematów. Przyznaję, że to był główny czynnik, dla którego zdecydowałam się na tę powieść, lecz autorka w mojej ocenie, zbyt pobieżnie podeszła do tematu. W szczególności zwróciłam uwagę na ilość zabójstw i trupów, bo z niektórych opisów wynika, iż Nowy York powinien wyglądać jak cmentarzysko zawalone zwłokami, a przechodnie musieliby uważać, by jakiegoś denata nie rozdeptać. To, czym zajmują się bohaterowie również nie zostało sprecyzowane, skupiamy się tylko na walkach, ale wątpię, by mafia zajmowała się tylko tym. To, co z jednej strony mnie oczarowało, z drugiej nie spełniło moich oczekiwań. Bohaterowie z pewnością należą do intensywnych postaci. Talia jest twardą kobietą, choć pragnie odrobiny spokoju i wytchnienia od rodzinnego interesu. Jest piękna, wyrozumiała i co najważniejsze, waleczna. Szybko zapałałam sympatią do tej kobiety i z przyjemnością śledziłam jej losy. 221 jest mężczyzną niezwykle skrzywdzonym i zagubionym, dlatego przygotujcie się na mocne wrażenia i emocje, które potrafią namieszać w głowie, szczególnie, że bohater mocno oddziałuję na czytelnika. Lubię pierwszoosobową narrację, szczególnie w romansach, a podzielnie jej między dwójkę głównych bohaterów, jest doskonałym rozwiązaniem. Raze, znany z poprzedniego tomu, również kilkakrotnie dochodzi do głosu, a pokazanie jego dalszej wędrówki ku ocaleniu, było doskonałym dopełnieniem. Duża czcionka, prosty język oraz akcja naładowana walką, sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko. Ponieważ mafijny świat jest brutalny, to i bohaterowie nie należ do najmilszych. Bardzo dużo przekleństw, przemocy i jak już prędzej pisałam, śmierci. Ciągła żądza zabijania również wydaję się wątpliwa. Owszem, mężczyźni doświadczyli niewyobrażalnej i niemal nieodwracalnej krzywdy, jednak i owa żądza śmierci zakrawa już na szaleństwo. Tym wojownikom przydałby się cały sztab psychologów i dożywotnia terapia, a nie dalsza egzystencja w przestępczym świecie. Być może z tego powodu, tak bardzo rzuca się w oczy miłość, delikatność i nieśmiałość między Talią, a Zaalem i choć seksu nie ma tak dużo jak się spodziewałam, to jest on czuły i całkowicie potrafi oczarować czytelnia. Sama historia tej dwójki, chwyta za serce i szczerze im kibicowałam, bo szczęści im się należało. Troszkę narzekam, jednak ta historia nadal jest moją ulubioną, jeśli chodzi o erotyki, a serię będę kontynuowała z wielka przyjemnością. „Reap” to historia naznaczona bólem, przemocą i śmiercią, jednak nie bark jej pasji i rozpalającej zmysły namiętności. Polecam 4+/6

"Raze" skradł mi serce. I to jest niepodważalny fakt, z którym nie ma nawet sensu dyskutować. W swojej recenzji zresztą dałam temu wyraz, niejednokrotnie zaznaczając, że choć pierwsza część serii Poranione dusze pióra Tillie Cole jest brutalna i surowa, to mimo wszystko ma też w sobie pewną świeżość, przez co na rynku wydawniczym powiało nowym. Choć autorka pokusiła się sięgnąć po dość trudną i niewątpliwie bardzo wymagającą tematykę, dała radę, a ja zostałam całkowicie kupiona historią Luki i Kisy. Przyznam się bez bicia, że z niecierpliwością czekałam na kontynuację. Ciekawa byłam czym tym razem uraczy swoich czytelników Tillie Cole i jaki pomysł ma na pociągnięcie fabuły. Potencjał był bowiem ogromny, sztuką było go nie zaprzepaścić. I wreszcie nadszedł ten dzień, a w moje ręce trafił "Reap". Tak podobny, a jednak tak bardzo różny od poprzednika. Po lekturze pierwszego tomu, wcale nie tak trudno się domyślić, czyja historia tym razem zagra pierwsze skrzypce. Jednak ta przewidywalność absolutnie nie przeszkadza podczas czytania, bo z każdą stroną łakniemy więcej, a przedzierając się przez okrucieństwo i bestialstwo, coraz bardziej ciekawi nas, jak, kiedy, gdzie i co ostatecznie doprowadzi do finału. Luka Tolstoi, którego poznajemy w pierwszej części, po latach spędzonych w Gułagu, teraz stara się wrócić do normalności. Nie jest to jednak wcale takie proste dla kogoś, kto większość swojego życia spędził w niewoli, a wyznacznikiem każdego dnia była mantra: zabij i przetrwaj. Fakt, że autorka nie zapomniała o swoim pierworodnym i po przeżyciach z przeszłości oraz trudnościach, jakim stawiał czoło żyjąc na wolności, nie wrzuciła go w wir szczęśliwego, romantycznego życia, bez przeszkód i słabości, osobiście zaliczam na ogromny plus. Dzięki temu stworzona przez nią historia i ulepieni w niej bohaterowie są bardziej autentyczni i ludzcy. Poza tym obecność Luki w "Reapie" jest kluczowa, a książkowy Raze okazuje się mocnym spoiwem łączącym ze sobą obie części nie tylko ze względu nazwisko bohatera i jego pozycję. W głowie i sercu Luki jest bowiem coś, co wciąż nie daje mu spokoju, obietnica, którą złożył przyjacielowi i której dotrzymanie ukoi więcej niż jedną poranioną duszę. I takim sposobem trafiamy w sam środek historii, jaką funduje nam "Reap". Zdecydowanie mniej brutalny niż wstęp do serii, choć wciąż mocno naznaczony ludzkim okrucieństwem, bezdusznością i wynaturzeniem, a to wszystko opakowane w cały wachlarz najróżniejszych emocji, z łatwością grających na wrażliwych strunach ludzkiej duszy. "Reap" to bardzo emocjonalna i poruszająca historia Zaala, zniszczonego mężczyzny, pozbawionego tożsamości, człowieczeństwa, a nawet wolnej woli. Człowieka, który nie umie myśleć sam, przez całe swoje życie egzystuje w ciemnościach, na łańcuchach, z pochyloną głową i w ciszy. Pozbawiony dobroci, przepełniony bólem, tresowany na wściekłego psa do zabijania prototyp do demonstracji posłuszeństwa wymuszanego narkotykiem, który miał zapewnić swojemu Panu władzę i korzyści finansowe. Jego dramat trwa do momentu, w którym zostaje pojmany przez swoich wrogów, ale czy na pewno tym są dla niego porywacze? To właśnie wtedy drogi jego i Talii Tolstoi krzyżują się. Dostajemy milczącego więźnia, który zachowuje się jak dzikie zwierzę i dziewczynę, która ma dość życia wśród przemocy i brutalności, a to wszystko z nowojorską Bracią, brudnymi interesami i nienawiścią pomiędzy wrogimi rodzinami w tle. Przypomina historię Romea i Julii? Być może, ale raczej daleko jej do tego. Cała recenzja na blogu - zapraszam :) http://www.smooky.pl/2017/03/51-reap-tillie-cole.html

Tillie, Tillie co Ty znowu ze mną zrobiłaś....? Wciąż pamiętam uczucia towarzyszące mi podczas czytania Raze, ale to, co czuje, teraz kiedy poznałam historię 221, jest wręcz nie do opisania. Talia czuje, że potrzebuje wakacji, przerwy od obowiązków wobec rodziny, ucieczki od dręczących ją uczuć. Chce pobyć sama ze sobą, przez chwilę być normalną osobą, bez zobowiązań wobec rodzinnego biznesu. Decyduje się na dwumiesięczny pobyt w rodzinnym domu w Hamptons — słońce, plaża i drinki to jest to, czego jej trzeba. Jej relaks nie trwa jednak zbyt długo, bo przerywa go jej brat, Luka, który przywozi 221, by ten w ich domu pozbył się ze swojego organizmu narkotyku, który pozbawił go człowieczeństwa. 221 został porwany z rodzinnego domu w wieku tylko 8 lat. Od tamtego czasu był królikiem doświadczalnym, na którym testowano narkotyk gwarantujący całkowite posłuszeństwo i brutalność. Na skutek przyjmowania narkotyku, 221 stał się bezmyślną maszyną do zabijania, bez żadnych wspomnień, przyjmującą rozkazy tylko od jednej osoby — Levana Jakhuy. Luka, spłacając dług wobec przyjaciela, wyrywa 221 z piekła i daje szansę, by zaczął żyć na nowo, podobnie jak on nie tak dawno temu. Gdyby Luka wiedział, co pobyt 221 w ich domu sprowadzi na jego rodzinę, wymyśliłby inny sposób, by pomóc 221. Tajemniczy mężczyzna z piwnicy zaczyna coraz bardziej intrygować Talię, a ona sama nie rozumie tego dziwnego przyciągania między nimi. Nie sądziłam, że kiedyś to powiem, czy napisze... Reap spodobał mi się dużo bardziej niż Raze, a historia 221 wzbudziła we mnie większe emocje, tak po prostu, po ludzku. Tillie Cole po raz kolejny stworzyła świetny, mroczny romans, a książka ta stanowi kontynuację historii Raze, która podbiła serce zarówno moje, jak i wielu czytelniczek w Polsce i na świecie. Język, jakim posługuje się autorka, jest, niezmiennie, prosty i łatwy w odbiorze. Prawdziwą perełką tej książki jest kreacja bohaterów, zwłaszcza postaci 221. Obserwowanie jak silny, napędzany testosteronem facet rozpada się na kawałki i pokazuje jak bardzo bezbronny i zraniony jest w środku, było najbardziej wzruszającym i łamiącym serce elementem tej książki. Sposób, w jaki Talia do niego podeszła, jak odsłoniła własne uczucia i emocje, by się nim zaopiekować, dla mnie stało się dowodem prawdziwej, bezinteresownej miłości od pierwszego wejrzenia. Z pomocą Tali i Luki, 221 odkrywa własną przeszłość, na nowo przeżywa ból i rozpacz, przysięgając zemstę na oprawcy swojej rodziny. Reap to historia mniej brutalna niż ta w poprzedniej książce tej serii, nie oznacza to jednak, że brakuje tu scen, podczas których chciałam przestać czytać i nie być świadkiem tego całego cierpienia. Autorka bardzo umiejętnie prowadzi nas przez akcję, trzymając nas w ciągłym napięciu. Wprowadzenie motywu zwaśnionych miłości powoduje, że historia Zaala i Talii staję się współczesną, brutalną wersją Romea i Julii. Największym zaskoczeniem było dla mnie zakończenie, gwarantuję, że was także rozłoży na łopatki. Już nie mogę się doczekać, aż dostanę w ręce część trzecią serii Poranione dusze. Reap to brutalna, okrutna i pełna bólu historia pięknej i delikatnej miłości. Przeżycia 221 wstrząsają i łamią serca czytelnikom a zakończenie książki stanowi obietnice kolejnej cudownej książki. Jeśli lubisz książki mroczne, brutalne, ale pełne namiętności to ta historia w stylu Romea i Julii jest dla Ciebie. Polecam!

W końcu na polskim rynku od niedawna zaczęły się pojawiać romanse całkiem inne od tych cukierkowych love story, które oczywiście uwielbiam ,ale nawet czytelnika można zabić zbyt dużą ilością serduszek. Jedną z takich " innych " serii są " Poranione duszę " Tillie Cole od Wydawnictwa Filia Pierwsza część bardzo mi się podobała. Jak wypadła druga? W " Reap " historia skupiona jest na Tali Tolstoi ,przyjaciółce Kisy, która marzy o wolności i przestaniu byciu zależną od woli ojca. By odpocząć i nabrać dystansu od pracy w Kazamatach wyjeżdża do wiejskiej rodzinnej posiadłości. Jej wakacje zostają zakłócone, kiedy jej brat do domuu przywozi nieprzytomnego mężczyznę, którego oswobodził z rąk jednego z najpotężniejszych szefów gruzińskiej mafii panującej w Nowym Jorku. Zrobił to, bo przysiągł zemścić się na ludziach odpowiedzialnych za przeszłość jego przyjaciela. Ów mężczyzna to więzień 221 wykorzystywany przez gruzińskich gangsterów jako maszyna do zabijania i tester najnowszych narkotyków najgorszego sortu. Talia z każdym upływającym dniem zaczyna coraz bardziej fascynować się mężczyzną. Otacza go opieką i dostrzega w nim człowieka. Dla 221 każdy dzień to męka, jego ciało i umysł musi poradzić sobie z odstawieniem narkotyków, a dzięki pięknej blondwłosej kobiecie zaczyna wierzyć, że stał się wolnym człowiekiem. 221 okaże się z czasem kimś, przez kogo rodzinne niesnaski dojdą do głosu, a wrogowie zapragną odzyskać swoją własność... W tym świecie zdominowanym przez mężczyzn postać Talii już w " Raze " mnie zaintrygowała. Podobała mi się jej buntownicza postawa i szczerzę ucieszyłam się, że kolejny tom będzie własnie o niej. Dzięki tej części poznajemy jej inna stronę. Jest opiekuńczą, wrażliwa, delikatna Liczyłam, że ze względu na jej charakter będzie ona napisana z większym pazurem. I tak się stało. " Reap " dorównuje poziomem do " Raze " i bardzo cieszy mnie fakt, że autorka nie spoczęła na laurach, a wręcz przeciwnie sprawiła, że fabuła była bardziej mroczniejsza Lubię tę serię ,naprawdę lubię! To decydowany powiew świeżości. Odważna i zdecydowana. Autorka nie przedstawia nam słodkiej, mdłej historii miłosnej, ale brutalną jej odsłonę. Chcesz kochać? Musisz zaryzykować i stanąć do walki na śmierć i życie. Tu przemoc, przestępstwo i zło jest na porządku dziennym. Tillie Cole udowodniła, że nawet w takim pozbawionym jakiejkolwiek moralności środowisku jest miejsce na tak piękne i niewinne uczucie jakim jest miłość. Na pewno nie jest to seria, która wszystkim przypadnie do gustu. Jest mocna, brutalna, mroczna i niekiedy przekraczająca granice dobrego smaku. Jednak ma w sobie " to coś " co sprawia, że nie można się od niej oderwać! Polecam!

Część druga Poranionych dusz… Tillie Cole znajduje się w moim top 3 ulubionych autorek wraz z Corą Reilly i Meghan March — święta trójca, która potrafi z książki na książkę jeszcze mocniej uderzyć mnie w potylicę. Czasem im dalej w las tym więcej pokrzyw i niechęć do czytania, ale u tych autorek… Im dalej w las tym więcej uderzeń serca z powodu miłości do bohaterów! „Reap” opowiada historię 221 i Talii, siostry Luki z poprzedniego tomu. Nie mogę się powstrzymać od nazwania tej części: „Romeo i Julia — brutalna krwawa masakra oczami Tillie Cole”. Zauważyłam, że często jest tak, że w serii lub po prostu nastaje taki moment w karierze autora, gdzie spod pióra wychodzi romans bazujący na dziele Williama Szekspira. Zwaśnione rodziny, zakazana, szaleńcza miłość i pełno nienawiści. To ten moment, moi drodzy. 221 jest pojmanym za dziecka, przerośniętym, napędzanym serum A, mężczyzną mordującym na rozkaz swojego Pana. Gdy został wyrwany ze swojej wiejskiej rzeczywistości będąc małym chłopcem, zamknięto go w lochu i rozpoczęto serię eksperymentów. Faszerowano go jak królika doświadczalnego, by wynaleźć taki narkotyk, który po pierwsze wymaże mu pamięć, po drugie odda całkowitą władzę „Panu” i po trzecie, zmieni go w mięśniaka kipiącego testosteronem. Wiele, naprawdę wiele lat takiego życia sprawiło, że 221 stał się, jak to go określał Pan — psem. Wszystko jednak się zmienia, gdy pewnego dnia, dręczony wyrzutami sumienia 818 wyrywa 221 ze szpon Pana. I wtedy pojawia się Talia. Historia Talii i 221 to przesiąknięta bólem, nienawiścią i przemocą opowieść. Czytanie o złamanych ludziach, którzy mkną do światła jest naprawdę piękną sprawą, mimo że połowa scen jest, lekko mówiąc, odrzucająca. Pisałam przy pierwszym tomie, że Tillie ma dar do przedstawiania masakry i podtrzymuję to. Ale dodam też, że ma niewiarygodną zdolność do tworzenia miłości tak pięknej i czystej, że aż pomimo zatrważającej ilości przemocy i brutalności… można odczuć zazdrość. Połącznie dusz to coś, co całkowicie złapało mnie za serce. Może nie jestem obiektywna, może znów ktoś mi zarzuci, że daję same 10… ale jak czytam to, co idealnie trafia w mój gust, to co innego mam zrobić? Skłamać i dać 5? No nie. Szczerość to podstawa, a ja jestem szczera w wyrażaniu opinii. Sięgam po to, co chcę przeczytać, nie po to z czym będę się męczyć tylko dlatego, by na koniec zjechać autora i nie zostawić na nim suchej nitki. „Raze” i „Reap” to książki dla czytelników, którzy lubią czytać o brutalności, seksie, krwi i wszystkim, czego powstydziłaby się wielka dama. Ja damą nie jestem, nie byłam i nie będę. Więc polecam wszystkim niegrzecznym „Solnyszkom” :D

;Kto sieje żal, będzie zbierał gniew ; Druga część Tillie Cole ; Reap ; wydawnictwa Filia, z gatunku Dark Erotic. Kolejne losy bohaterów, gdzie Luka będąc u boku Kisy, postanawia zemstę za 362, którego musiał pokonać walcząc z nim w klatce aby uratować dziewczynę. Kiedy dowiaduje się że osobą którą pozbawił życia to Gruzin pochodzący z rodziny która prowadziła konflikt miedzy z Tolstoiami, postanawia zemstę za przyjaciela. Ten posiadając brata bliźniaka którego Levan Jakhua w potyczce mafijnej zamordował całą rodzinę Zaala, został przez nie go uprowadzony jako ośmioletnie dziecko. Przez dwadzieścia lat przeprowadzano na nim badania laboratoryjne, gdzie testowano narkotyki, pozbawiając pamięci, tożsamości, doprowadzając ciało i zachowanie do dzikiego zwierzęcia. Kiedy zostaje uratowany przez ludzi Luki, trafia do domku letniskowego rodziny gdzie przebywała Tania, przyjaciółka Kisy i siostra Luki. Kiedy odkrywa co znajduje się w piwnicy, staję się bezpośrednią opiekunką, która doprowadza powoli do normalności Zaala. Czy dojdzie do konfrontacji z rodziną Tani? Czy zemsta na Jakhui dojdzie do skutku? Co zwycięży, sprawiedliwość, miłość, a może rozum? Brutalnie przedstawiony światek rosyjskiej rodziny, prowadzącej biznes tajnych walk w klatkach, powiązań rodzinnych, gdzie zemsta, chęć posiadania jak najwięcej dobra materialnego, gdzie strach o własne bezpieczeństwo, odbiera często świadome podejmowanie decyzji. Miłość i przekupywanie ciałem, uczucie które dalekie jest od powabu i delikatności, czysty, zwierzęcy seks, niepewność która doprowadza często do strachu i zachwiania równowagi emocjonalnej. Czy można wrócić do bycia normalnym człowiekiem kiedy żyło się jak zwierzę. Jak bardzo zakorzenione są instynkty samozachowawcze? Jedno co przychodzi na myśl to jak mantra, powtarzające się słowa : ; Bądź silny. Pozostań silny ; Polecam serdecznie. Renata Mielczarek https://www.facebook.com/renia123mala/?ref=bookmarks https://renatamielczarek.blogspot.com/2019/03/reap.html

Jestem świeżo po lekturze "Reap", czyli kontynuacji "Raze" autorstwa Tillie Cole i muszę Wam powiedzieć, że druga część podobała mi się jeszcze bardziej niż poprzednia! Nie twierdzę, że "Raze" był zły, ale niektóre elementy mnie w nim drażniły i nie przypadły mi do gustu. Natomiast w "Reap" wszystko było idealnie wyważone. Nie zabrakło tutaj bardzo drastycznych i przepełnionych przemocą scen, ale również dalszej skłonności autorki do słodkich, czułych i pełnych miłości uniesień. W moim odczuciu wszystko dobrze ze sobą współgrało, dzięki czemu nawet nie wiem kiedy przewróciłam ostatnią stronę książki. "Reap" to nie tylko dalsze losy Luca i Kisy, ale także historia Talii - siostry Luca i całkiem nowego bohatera nazywanego 221. Pół roku po wydarzeniach z tomu pierwszego, Luca postanawia w końcu spełnić obietnicę daną przyjacielowi z Gułagu - 362 i zemścić się na jego oprawcy. Poznaje w końcu tożsamość przyjaciela i dowiaduje się, że nazywał się Anri Kostava, pochodził z mafijnej gruzińskiej rodziny i miał brata bliźniaka Zaala. Zaal żyje i jest nadal przetrzymywany przez gruzińskich gangsterów i faszerowany nowym narkotykiem, pod którego wpływem jest zmuszony do całkowitego posłuszeństwa swojemu Panu. Luka postanawia pomścić przyjaciela i uratować Zaala, aby przywrócić mu wolność. "Reap" to brutalna, pełna przemocy, a także scen erotycznych powieść, której z pewnością nie poleciłabym młodszym czytelnikom. Natomiast jeśli czytaliście pierwszy tom i przypadł Wam on do gustu to koniecznie musicie sięgnąć po kontynuację! Z niecierpliwością wyczekuję kolejnych części z serii "Poranione dusze", szczególnie "Ravage", bo po końcówce "Reap" zapowiada się naprawdę obiecująco! Dark erotic okazał się być ciekawą odskocznią od typowych przesłodzonych młodzieżówek. Było mrocznie, tajemniczo i pasjonująco! :)

ONA SPRAWIŁA ŻE STAŁEM SIĘ KIMŚ. SAM BYŁEM NIKIM WIĘCEJ NIŻ NUMEREM . Tillie Cole - piękna opowieść o miłości Talie i Zaala tutaj znajdujemy wątek mafii i znęcania się nad ludzmi zmiane ich w maszyny do zabijania . lecz po przeczytaniu mam lekki nie dosyt , książka jest dobra lecz mogła by być lepsza , czegoś mi tutaj zabrakło. Czyta się ją szybko i jesteśmy się wstanie wczuć w emocje naszych bohaterów