Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie. Rodzeństwo Montague. Tom 1 (okładka  miękka, 02.2021)

po prostu tak

🥰🥰🥰🥰🥰

🌛Ta książka... nie była tym czym myślałam, że będzie ... Myślałam, że dostaniemy coś pokroju „Red, White & Royal Blue” czy „Boyfriend Material” tylko będzie to osadzone w XVIII wieku... i w sumie trochę tego dostajemy. Głównie ma początku. 🌛Henry Montague, zostaje wysłany na wyprawę po świecie, podczas której ojciec każe mu się stać prawdziwym gentlemanem. Henry widzi to troszeczkę inaczej... podczas tej rocznej wycieczki mają mu towarzyszyć siostra Felicity oraz najlepszy przyjaciel Percy, w których Henry jest zakochany... 🌛Ta jakże zwykła wyprawa obiera wkrótce niespodziewane zwroty akcji i ze spokojnej wyprawy narzuca naszym bohaterom nowe wyzwania. 🌛Najważniejsze, ta książka porusza niesamowicie ważne tematy: to nie jest zwykła obyczajówka o tym jak dwóch chłopaków odkrywa swoje uczucie podczas wycieczki. Porusza tutaj bardzo ważne tematy polityczne, porusza temat choroby, i to nie byle jakiej tylko epilepsji, pokazuje temat rasizmu oraz jak traktowane były kobiety. I to wszytko udało się zamknąć autorce w jednej książkę. 🌛Czy jest to powieść historyczna? Uważam że nią jest. Natomiast najwiecej historycznych faktów dostajemy na sam koniec w słowie od autorki. 🌛Przez krótką chwile myślałam, że pojawia się tutaj za dużo wątków i postaci pobocznych, jednak na sam koniec wszystko ładnie się ze sobą połączyło. 🌛 Obyczajówka która nagle zamienia się w opowieść przygodową z nutką tajemnicy, śledztwa~ ja to kupuje. 🌛Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, i wiem że główny bohater, Monty, może zirytuje większość z was, ale założę się że właśnie za to go pokochacie. 🌛Przyjemna i zaskakująca taka właśnie jest ta książka.

,,Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie" to historia, która dzieje się w XVIII w. Nasz główny bohater czyli Henry Montague buntuje się swojemu ojcu, który chce by ten został Lordem. Monty jednak woli szaleć i nie przejmuje się groźbami ojca. Niezadowolony ojciec wysyła Henrego ze swoją młodszą siostrą Felicity oraz przyjacielem Percym na roczną podróż po Europie, by mogli się wyszaleć a po roku wrócić mądrzejsi. Jeśli jednak nasz główny bohater nie opanuje swoich wybryków zostanie wydziedziczony i odcięty od fortuny. Monty na początku książki bardzo mnie irytował swoim zachowaniem. Popełniał masę błędów, do których nie przyznawał się i zawsze zrzucał winę na innych. Jednak czym dalej czytałam to bardziej zaczynałam go lubić i rozumieć. Jego przyjaciel Percy od pierwszych stron był uroczy i nie dało się go nie lubić. Na końcu moja ulubiona bohaterka, czyli Felicity, jest ona niesamowicie mądra i mimo, że żyje w czasach gdzie kobieta nie może się uczyć, nie poddaje się i ukrywa przed wszystkimi swoje zamiłowanie do medycyny. Książka ta to wspaniała przygoda młodych ludzi, których na każdym kroku coś zaskakuje. Świetnie się na tej książce bawiłam i kompletnie nie spodziewałam się tego po niej. Zakończenie mnie wzruszyło i nie mogę się doczekać, aż w Polsce wydadzą następny tom. Polecam ją przeczytać, by ta historia mogła każdego pozytywnie zaskoczyć i rozbawić.

Wbrew pozorom życie młodych ludzi nie zawsze jest proste i przyjemne. Niekiedy ciążą nad młodymi osobami prywatne tragedie, tajemnice, przedwczesne obowiązki i stereotypy. Mogłoby się wydawać, że to nic takiego, ale to nie jest nic takiego. Dla większości dorosłych, dojrzałych ludzi to olbrzymi ciężar, więc jak może być łatwy do udźwignięcia dla młodszych osób? W idealnym, utopijnym świecie takie problemy, by nie istniały. Nikt, by nie musiał radzić sobie z wydarzeniami czy sytuacjami, które są niezależne od niego samego i które stanowczo są ponad jego siły. Tylko że my nie żyjemy w utopijnym świecie. A już na pewno nie w perfekcyjnym. Monty jest szalonym młodzieńcem, który bez skrupułów łamie wszelkie zasady. Lubi rozrywkę, uwielbia alkohol, a jeszcze bardziej flirt i seks. Dla niego to są najważniejsze wartości w życiu. Lecz za niedługo będzie musiał przejąć majątek rodzinny. Który rodzic będzie gotowy oddać takiemu nicponiowi cały dobytek swojego życia? Na pewno nie ojciec Monty'ego, który wielbi dyscyplinę i surowe wychowanie. Wraz z modą postanawia wysłać swojego pierworodnego syna w podróż po Europie. Nie zostawia go całkowicie samego, ponieważ wraz z nim ma podróżować przyjaciel chłopaka oraz jego siostra. Umowa jest bardzo prosta – Monty ma przez rok udowodnić, że potrafi być dżentelmenem i jest godny majątku rodzinnego. Czy uda mu się to? Czy jest gotowy wyrzec się wszelkich przyjemności, a co za tym idzie samego siebie? Przyznam się, że gdy pierwszy raz spotkałam się z książką, czułam się całkowicie zniechęcona. Tytuł wydawał mi się dość infantylny, a okładka pretensjonalna. Jednak postanowiłam dać szansę opisowi i to był doskonały wybór, ponieważ już on zachęcił mnie całkowicie do zapoznania się z tą powieścią. Akcja historii ma miejsce w XVIII wieku, co już samo w sobie jest intrygujące. Do tego bohater z szalonymi pomysłami i wyraźny wątek romantyczny zapowiadały wspaniałą zabawę. Tak też było, jednak "Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie" to coś znacznie więcej niż tylko rozrywka. Od pierwszych stron byłam zachwycona samą pomysłowością całej książki. Połączenie historycznych czasów z pewną dozą współczesności wydawało mi się fascynujące, ale też dawało zapowiedź wyzwania. Pojawiło się pytanie, jak autorka poradzi sobie z tą różnorodnością językową i kulturową. I tutaj wielkie pokłony dla pisarki, ponieważ wyszło to fantastycznie. Z idealnym wyczuciem osiągnęła ona tę optymalną granicę pomiędzy trzymaniem się faktów, fikcją i współczesnością. Takie zabiegi rzadko wychodzą dobrze, a tutaj zachwycał on od samego początku. Tym bardziej że doskonałym dopełnieniem pomysłu jest unikatowy styl autorki, który niesamowicie przypadł mi do gustu. Książkę czytało się wyjątkowo szybko, zarazem mając poczucie, że jest ona pod każdym, nawet najmniejszym aspektem dopracowana i spójna. Niekiedy pojawiało się parę archaizmów, co oczywiście było do przewidzenia, jednak nie psuło to całej koncepcji. A w dodatku humor przebijający wśród tych wszystkich zdań okazał się genialny i zachęcający do dalszej lektury. Kiedy zaczynałam czytać powieść, byłam przekonana, że będzie ona bardzo lekka w odbiorze. Przez pierwsze rozdziały ta tendencja utrzymywała się, by z czasem ukazać tematykę poważną i niezmiernie istotną. Pisarka wyciągnęła tu najcięższe działa, jednakże cały czas pilnując, by dla czytelnika nie było to zbyt obciążające. Nie bała się wchodzić w odważne rejony i poruszać tematy tabu. Właśnie w tym przypadku pojawiło się wiele niedorzecznych aspektów dotyczących ówczesnych czasów, lecz były one koniecznie i to dzięki nim czytelnik mógł lepiej zrozumieć bohaterów i walczyć ze stereotypami i schematami. A zapewniam, że w całej tej książce wątków poważnych i mniej poważnych jest naprawdę wiele. Co do bohaterów to mamy tutaj tylko kreację głównej trójki i to właśnie ona na przestrzeni tych setek stron pozwala ujrzeć duszę głównych postaci i zachwycić wielowymiarowością charakterów oraz głęboką analizą motywów i działań. Żałuję, że pisarka nie pokusiła się, by wszystkich występujących bohaterów wykreować w podobny sposób. Na pewno byłoby to trudne zadanie i zwiększałoby to objętość książki, ale czuję, że wniosłoby wiele dobrego do fabuły. Monty'ego polubiłam, odkąd go poznałam. Nie przeszkadzało mi, że jest infantylny, samolubny i nieroztropny. Poznałam go jako rozrywkowego, młodego mężczyznę, by móc razem z kolejno następującymi wydarzeniami obserwować, jak reaguje na dotychczas niespotykane sytuacje, jak jest zmuszony, by wreszcie dojrzeć i jak bardzo się zmienia. Jego postać jest dla mnie wspaniałym przykładem zmiany wynikającej z zewnętrznych czynników, ale również i z wewnętrznego poszukiwania samego siebie. Natomiast jego przyjaciel Percy charakteryzował się subtelnością i delikatnością. Miał grać rolę dobrego człowieka, więc często był zbyt wyidealizowany. Mimo to uważam, że w tym przypadku tak właśnie powinno być i w żaden sposób nie zabrało mu to człowieczeństwa. W historii dość dobrze

Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie jest niesamowitą przygodą, która na każdym kroku zaskakiwała mnie zwrotami akcji, szalonymi wydarzeniami oraz wybuchowymi emocjami! Ta powieść jest niesamowitą mieszanką, której w ogóle się nie spodziewałam – początek sugerował młodzieżową powieść historyczną opowiadającą o zaskakujących doświadczeniach młodego, nieposkromionego lorda z elementami obyczajówki, jednak zaraz zostaliśmy wciągnięci w wir szokujących, awanturniczych przygód niosących w sobie nutę kryminału związanego ze skomplikowanym śledztwem, by ostatecznie otrzymać także elementy fantastyczne na sam koniec całej historii. Mogłoby się wydawać, że tak szeroka rozpiętość gatunkowa zwiastuje chaotyczną katastrofę, jednak wszystkie te wątki ładnie się ze sobą splatają, tworząc niezapomnianą całość. Wydaje mi się, że każdy będzie w stanie znaleźć coś dla siebie, nawet jeśli Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie jest bardziej opowieścią coming-of-age niż historyczną, nie doświadczycie tutaj zbyt wielu sytuacji charakterystycznych dla XVIII wieku, za to będziecie mogli śledzić wewnętrzną przemianę Monty'ego, który z bezużytecznego hulaki zacznie się przeistaczać we wrażliwego, młodego mężczyznę. To historia przede wszystkim o dojrzewaniu, przy czym porusza także wiele aktualnych tematów – okrucieństwo, z jakim spotykają się osoby nieheteronormatywne (pojawia się związek między mężczyznami, Monty jest biseksualny), motyw segregacji rasowej i rasizmu, piętnowania osób chorych czy niepełnosprawnych, którzy są odsuwani od społeczeństwa, a także sytuację kobiet, które ze względu na swoją płeć były pozbawione możliwości rozwoju i kształcenia się. Głównym bohaterem, z perspektywy którego poznajemy wszystkie wydarzenia, jest Henry Montague, którego bardzo trudno obdarzyć sympatią. Monty jest samolubny, nieodpowiedzialny i irytujący, interesuje go jedynie dobra zabawa, alkohol oraz wyszukiwanie nowych kochanków. To niepoprawny flirciarz z ogromną skłonnością do dramatyzowania i jest pierwszorzędnym tchórzem, jego zachowanie wielokrotnie wywoływało we mnie ogrom frustracji, lecz autorka tak cudownie poprowadziła jego przemianę, że pod koniec zdecydowanie udało mi się go polubić. Podoba mi się to, że zmiany w Monty'm zachodziły stopniowo, niemal niezauważalnie i na sam koniec nie stał się wzorem wszelakich cnót, nadal musi włożyć wiele pracy w siebie. Percy jest jego najlepszym przyjacielem, owocem romansu białego mężczyzny i czarnej kobiety, a jego ciemniejszy odcień skóry nie ułatwia mu życia. Właściwie trudno powiedzieć o nim cokolwiek więcej, był najmilszą postacią z całego trio, lecz brakowało mu charakteru, głębszego zarysu. Felicity z kolei jest moją faworytką, kocham ją całym sercem i aż żałuję, że nie było więcej scen z jej udziałem. Odrobinę nieprzystosowana społecznie, za to odważna, bezpośrednia, twarda, bez niej Percy i Monty daleko by nie zaszli. Jej umiłowanie dla wiedzy było godne podziwu, podobnie jak jej umiejętność do zachowania zimnej krwi w najtrudniejszych sytuacjach. Uwielbiam ukazanie więzi pomiędzy rodzeństwem na przykładzie Monty'ego i Felicity, codzienne kłótnie i drobne złośliwości zawsze ustępują w obliczu niezłomnego wsparcia. Natomiast sam romans między Percy'm a Monty'm mnie rozczarował; fabuła rozpoczyna się w momencie, w którym oboje od dawna są najlepszymi przyjaciółmi, a Monty jest w nim zakochany na zabój od dwóch lat, więc nie doświadczamy rozwoju ich znajomości. Brakowało mi rozmów między nimi, pokazania, jak się do siebie zbliżają, ich relacja była dla mnie mdła, pozbawiona iskrzenia. Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie to książka, która jest lekka i przyjemna w odbiorze, lecz skrywa w sobie wiele ważnych kwestii. To niesamowita historia, w której pierwsze młodzieńcze zauroczenie przeplata się z porwaniem przez piratów, a przypadkowa kradzież prowadzi do ucieczki przez cały kontynent, od Anglii przez Paryż, Barcelonę, Wenecję aż po Grecję. To zdecydowanie jedna z najbardziej szalonych i zaskakujących opowieści, jakie miałam okazję poznać i jestem pewna, że zjedna ona sobie mnóstwo fanów.

„Od tej chwili zamierzam wieść cholernie dobre życie. Nie będzie łatwe, ale będzie dobre”, czyli intrygująca młodzieżówka. Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie to książka, którą ostatnio często widziałam na bookstagramie. Czytałam też sporo pozytywnych recenzji i postanowiłam sama przekonać się, czy rzeczywiście jest tak dobra, jak większość mówi. XVIII wiek. Henry Montague, dla przyjaciół Monty, jest przypadkiem beznadziejnym. Jego ojciec zrobił wszystko, aby wychować go na prawdziwego dżentelmena, ale nawet najlepsze szkoły nie mogły wybić chłopakowi z głowy zabaw, hulanek, a także chętnych do grzania łoża dziewcząt i... chłopców. Roczna podróż po Europie, w której towarzyszyć będzie mu jego siostra Felicity i najlepszy przyjaciel Percy, to ostatnia szansa na korzystanie z młodości. Kiedy Henry wróci, ma się stać prawdziwym lordem, godnym swojego nazwiska i statusu społecznego. Jeżeli jednak do jego ojca dotrą jakieś plotki o niestosownym prowadzeniu się, Monty zostanie wydziedziczony i odcięty od rodzinnej fortuny. I tak już dość szkodził ich rodowemu nazwisku. Na nieszczęście ojca chłopak ma zupełnie inne plany. Po pierwsze: musi uwieść Percy'ego, w którym jest zakochany na zabój. Po drugie: chce poradzić sobie ze złośliwościami Felicity, która niedługo rozpocznie naukę w prywatnej szkole. Po trzecie: pragnie po prostu korzystać z życia, póki jeszcze może. Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie to książka Mackenzi Lee, ktora na swoim koncie ma już książki zarówno dla młodzieży, jak i dla dzieci. Nastawiałam, się na młodzieżówkę typu Noah po prostu jest czy też Red, White & Royal Blue, a dostałam coś oryginalnego. Akcja tej opowieści ma miejsce w XVIII wieku w Europie. Nie lubię książek z wątkiem historycznym, ale tutaj zupełnie mi nie przeszkadzało, może dlatego, że oprócz języka stylizowanego na tamtą epokę nie ma zbyt wiele historii. Autorka porusza w tej historii wiele tematów. Mamy tutaj wątek queerowy, feministyczny i poszukiwanie swojego miejsca na świecie, a nawet borykanie się z chorobą (epilepsją). Poradnik dla dżentelmena o występu i cnocie to powieść drogi, która świetnie sprawdzi się także jako przygodówka. Sam styl autorki jest lekki i książkę czyta się błyskawicznie. Autorka nie skupiła się tylko na wątku romantycznym – mamy tutaj czas na problemy, z którymi nadal w XXI wieku się borykamy. Bardzo polubiłam Felicity – podoba mi się jej charakter i że nie poddaje się i walczy o swoje, w czasach gdzie kobiety były deskryminowane. Percy również skaradł moją sympatię, natomiast Henry mnie trochę irytował swoim zachowaniem. Trzeba przyznać, że autorka wykreowała świetnych bohaterów, których można polubić i zżyć się z nimi. Całość jest okraszona humorem i czyta się ją szybko. Chętnie sama wybrałabym się na grand tour z tymi bohaterami. Naprawdę spędziłam z tą książką kilka przyjemnych godzin. Fanom młodzieżówek na pewno się spodoba. Ja z chęcią przeczytam kontynuację.

Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie" Makenzi Lee to książka o Henrym Montague, Montym, który jak nikt zna się na występku i zdecydowanie nie zna się na cnocie. Jak możecie się domyślić - nie jest to w smak jego ojcu, lordowi, dżentelmenowi (blablabla). Ostatnią szansą na nie zostanie wydziedziczonym jest podróż po Europie z Felicity (siostra) i Percym (przyjaciel). Czy to się może udać? Nope. Czy spodziewacie się jak bardzo to może się nie udać? Nope. Bo Monty ma niezwykły talent do pakowania się w kłopoty! Dlatego po drodze dostaniecie ksiecia, alchemików, piratów i, cóż, morderstwa. A wszystko to w osiemnastowiecznych rajtuzach, a co! ... Spodziewałam się czegoś raczej zupełnie innego po "Poradniku". Tymczasem okazuje się, że ta książka to gatunkowo całkiem niezła przygodówka. Jeśli się zastanowicie to takich książek nie wydaje się już wiele, więc dostałam całkiem przyjemny powiew świeżości. No i świetnie się przy tym bawiłam! Dawno już nie miałam książki, która kupiłaby mnie absolutnie, którą czytałoby mi się tak szybko i przyjemnie. Jeśli obawiacie się powieści historycznej to spokojnie, bo poza niektórymi stylizowanymi fragmentami fabuły - co jest w sumie ogromnym plusem tej książki - nie dostajemy wiele historycznych faktów w treści, za to kilka konkretnych informacji mamy w słowie od autorki na końcu. Także co: mamy młodzieżową przygodówkę, której akcja dzieje się w XVIII wieku - jeszcze was to nie przekonuje? Okej, w takim razie dalej. 💙 Monty. I Percy. I Felicity. Jednym słowem: głowni bohaterowie. Nie wiem czemu ludzie nazywają Monty'ego dupkiem - moim zdaniem on żadnym dupkiem nie jest. Jego zachowanie wynika w całości z tego, jak traktowany jest przez ojca i bliskich. I przez to właśnie może wydawać się nieczuły, ale proszę was - Monty to kochana kluseczka, jeśli tylko okaże się mu trochę zrozumienia! Plusy też za postać Felicity - już chyba zawsze, kiedy będę myślała o "Poradniku" pomyślę też o silnej, zawziętej Felicity. Nie no, nie będę ukrywać, że bohaterowie w tej książce to jest coś, co sprawia, że moje serce się topi. Mamy reprezentację pewnej choroby, mamy wątki queerowe, mamy wątki feministyczne, mamy bohatera, na którego nałożone są oczekiwania zupełnie różne od tego, czego sam pragnie. Wątek poszukiwania siebie. Ja jestem kupiona. Tym bardziej, że akcja faktycznie wciąga, a fabuła jest na maksa ciekawa - wypełniona absurdami i okraszona subtelnym poczuciem humoru. Trochę przerysowana i szalenie interesująca. 5. I mówię wam, czytajcie 💙

Myślałam, że ta książka będzie czymś innym, ale i tak zaskoczyłam się pozytywnie. Nastawiłam się na powieść obyczajową skierowaną dla młodzieży, która pokazywałaby przemianę bohatera i to na tym byłaby skupiona fabuła, ale jest to coś więcej. Mianowicie chłopcy wyruszają w grand tour, mają plan na tę podróż, ale za sprawką Henry’ego ich plany całkowicie się zmieniają i przybierają inny obieg. To pokazuje, że nie jest to tylko lektura, która przedstawia przemianę bohatera, ale jest to również świetna przygodówka, w której akcja pędzi, a czytelnik jest całkowicie tym pochłonięty. Autorka posługującym się językiem kreśli czas i miejsce akcji, więc nie ma problemu z odnalezieniem się w powieści. Dodatkowo na końcu książki znajduje się słowo od autorki, w którym wyjaśnione są realia tych czasów, co to mianowicie znaczyło grand tour i jaka panowała kultura, jest to zdecydowanie pomocna treść. Monty to postać, która niekiedy mnie denerwowała, ale ma on osiemnaście lat, próbuje się odnaleźć w świecie i też odnaleźć samego siebie. Ma wątpliwości czy Percy jest dla niego tylko najlepszych przyjacielem, czy w grę nie wchodzą jeszcze głębsze uczucia. Starałam się być dla niego i jego zachowania wyrozumiała. Poprzez dziejącą się akcję widać zmianę u bohatera, staje się mniej pyszny i zwraca uwagę na innych, a nie tylko na samego siebie, zostaje upominany przez swoją siostrę i przyjaciele, że nie tylko on się liczy, a gdy wychodzą na jaw rzeczy, które były widoczne, ale Henry nie zwracał na nie uwagi, to jest mu przykro i faktycznie daje mu to do myślenia. W powieści zostaje też poruszona kwestia choroby i przeszkód z nią związanych, ponieważ ludzie w tamtych czasach uważali, że człowiek jest opętany przez złe duchy, taki człowiek często był źle postrzegany przez społeczeństwo, a z tą dysfunkcją musiał żyć, bo lekarstwa nie było. Zakończenie było dla mnie satysfakcjonujące i myślę, że jest ono dobre, bo jest widoczna zmiana w głównym bohaterze, ale jest on nadal tą samą osobą, a nie kimś innym.

XVIII wiek. Henry Montague mimo prób i rozmaitych sposobów I najlepszych szkół, kompletnie odbiega od wizerunku typowego lorda. Chłopakowi w głowie pijaństwo, hulanki... i jego najlepszy przyjaciel, Percy w którym jest beznadziejnie zakochany. Ojciec daje mu ostatnia szansę - roczny grand tour po Europie, po którym Monty będzie musiał zakończyć swoje niepoukładane życie i stać się godnym dziedzicem. Jednak Henry podczas wyprawy planuje korzystać z młodości póki jeszcze może. Wyrusza razem z siostrą Felicity i Percy'm w rejs, który przez pewien incydent zmienia się o 180 stopni... Szczerze, przyznam, że nie wiedziałam czego do końca spodziewać się po tej książce. Moje oczekiwania też nie były wysokie - byle książka pozwoliła oderwać mi się od rzeczywistości. Zaskoczyłam się ogromnie! Klimat XVIII wieku czuć od pierwszych stron, co jest zasługą języka jakim posługuje się autorka oraz jej stylu. Chociaż przyznam, że początkowo przez właśnie użyty język miałam problem z w gryzieniem się w fabułę, jednak im dalej tym lepiej i od połowy już płynęłam przez książkę. Bohaterowie - każdy z nich inny, z własnymi problemami, wadami, zaletami - byłabym w stanie uwierzyć, że Henry, Percy i Felicity kiedyś naprawdę żyli. Z tej głównej trójki najbardziej polubiłam Felicity - silna postać, wie czego chce i mimo tego że w XVIII wieku kobiety były okropnie dyskryminowane, dążyła do swojego i nie dała sobie w kaszę dmuchać. Jak wspominałam nie oczekiwałam za wiele a dostałam masę reprezentacji - genialny wątek queerowy, osobę czarnoskórą, której jedyną cechą nie był kolor skóry, a także - największe zaskoczenie - osobę z epilepsją. Autorka zrobiła kawał dobrej roboty pokazując jak każda z wcześniej wymienionych przeze spraw, była postrzegana. . Mimo, że główny bohater momentami mnie irytował (choć myślę, że taki był zamysł - dupek ale do kochania 😂❤️) to całość jest cudowna. A końcówka tak mnie rozczuliła, że jejku 🥺🥺 Z całego serca polecam wam poznać tą historię i przenieść się do XVIII wieku 👀