Ponad sobą (okładka miękka)

Avery, nastolatka mieszkająca w bogatej dzielnicy, uczęszczająca do prywatnego liceum, pilna i zdolna uczennica, dobrze wychowana, wymieniać tak można jeszcze długo. Nikt nie dostrzega jednak problemów, z jakimi wewnętrznie mierzy się ta dziewczyna. Dla świata zewnętrznego pokazuje zawsze uśmiechniętą twarz, a wewnętrznie płacze i kuli się w sobie. Zawsze się mówi, aby w swoich działaniach dążyć do perfekcji, jednak w przypadku Avery ta granica została przesunięta znacznie dalej. Zasady jakie sama sobie narzuciła, jak i te narzucane jej przez grupę przyjaciół doprowadzają do poważnych zaburzeń zdrowotnych u dziewczyny. Mimo otaczania się znajomymi, nastolatka jest bardzo samotna, czego nikt zdaje się nie dostrzegać. Rodzice są pracoholikami, dążą do spełnienia własnych ambicji zawodowych, praktycznie nie interesują się swoją córką. Avery jest również anorektyczką, czego nikt nie zauważa. Unika jedzenia posiłków, wszystkie muszą być zdrowe, o odpowiedniej kaloryczności. "Ponad sobą" to krótka książka, pokazująca Czytelnikowi świat widziany oczami młodej dziewczyny, bardzo zagubionej w sobie, bez wsparcia ze strony najbliższych. Ucieczką stają się dla niej bardzo realne sny, gdzie w końcu może być sobą i nie ograniczają jej żadne ramy. Relacja z jej przyjaciółką jest dość specyficzna, ponieważ Katherina jest dziewczyną z mocnym charakterem, która potrafi manipulować ludźmi, aby postawić na swoim. Kiedy jej się to nie udało, skutek był potworny, ale pokazuje Czytelnikowi, że relacja jaka łączyła obie nastolatki nie była szczera i prawdziwa. Avery nie walczy o swoje, daje przyjaciółce na wszystko ciche przyzwolenie. Książkę czyta się dobrze. Jest bardzo ciekawa i interesująca. Uderzająca jest dojrzałość i pewna świadomość Avery co do własnego stanu i problemów z jakimi się zmaga. Jej podejście jest bardzo dorosłe. Szkoda, że nie został wyjaśniony wątek Katherine, ponieważ był on równie zajmujący. Całość jest godna uwagi, refleksji. Ciekawy jest również motyw, kiedy nastolatka porównuje świat, w którym jest wolna, niczym nieograniczona ze światem, w którym znajduje się obecnie.

Ponad sobą to cieniutka książeczka skupiająca się na problemach psychicznych, relacjach ze znajomymi i wewnętrznych przeżyciach. Książka jest napisana w takim stylu, że zapomniałam, że jest napisana przez polską autorkę, bo nie ma tu podziałów na to w jakim kraju książka została napisana, ale o te uczucia, emocje i przeżycia. Ta książka wręcz kipi emocjami. Zostały tu poruszone szalenie ważne aspekty i problemy i zostały poprawnie i obrazowo zdefiniowane. Anoreksja, zaburzenia odżywiania, pogarda, lęk przed brakiem akceptacji. Jak już wspomniałam, książeczka jest cieniutka, ale potrafi poruszyć i uświadomić.

"Ponad sobą" to historia Avery, która z pozoru wiedzie życie zwyczajnej, szczęśliwej nastolatki. Jednak stanowi to jedynie złudzenie, podtrzymywane w strachu przed opinią rówieśników. Tak naprawdę egzystencja dziewczyny nie jest kolorowa, nastolatka zmaga się z zaburzeniami lękowymi i anoreksją. Pewnego dnia dzieje się coś nieoczekiwanego. Avery traci przytomność i w swojej głowie przenosi się do nierealnego świata. Poznaje tam chłopaka, który poprzez rozmowę uczy ją samoakceptacji i pomaga zrozumieć popełniane błędy. "Ponad sobą" jest książką o intrugującej fabule. Przyznam, że z początku nie byłam do niej przekonana, ale z każdą kolejną stroną coraz chętniej zagłębiałam się w losy i przeżycia nastolatki. Tematyka powieści jest niezwykle ważna. Autorka podczas pisania bazowała na własnych doświadczeniach, co dodaje książce autentyczności. Powieść jest krótka, lecz to wcale nie stanowi jej wady. Nie zostawia nas ona z wrażeniem niedosytu. Zawiera w sobie wszystko to, co było potrzebne, nie pojawia się zbędne lanie wody. Jest krótka, ale treściwa. Jestem pewna, że historia Avery może spodobać się wielu osobom w wieku nastoletnim, ale niewykluczone, że przypadnie do gustu również starszym

Bardzo się cieszę, że nie robiłam jeszcze podsumowania najlepszych książek 2020, bo musiałabym je teraz zmienić. Z tą powieścią skończyłam ten rok i w ogóle tego nie żałuję. "Ponad sobą" pokazuje, że nie trzeba pisać 500-stronicowego tomiszcza, by zawrzeć w nim to, co najważniejsze i zachwycić tym czytelnika. Ta krótka forma i zawarte w niej piękne myśli sprawiły, że zostałam kupiona. Zacznę od tego, że książka ta porusza bardzo ważne tematy takie jak anoreksja, dążenie do ideału, dopasowywanie swojego zachowania pod innych, bycie sobą wbrew oczekiwaniom innych. Główna bohaterka w swojej wyobraźni przeżywa rzeczy, które stanowią dla niej punkt wyjścia do refleksji o sobie samej i o tym, co tak naprawdę chce robić i kim chce być. Jedynym malutkim minusem, jaki znalazłam jest nierozwinięcie bardziej tematu zaburzeń odżywiania, ale rozumiem, że nie to było głównym tematem. Zakończenie było niespodziewane, rzucające nowe światło na historię. Dodam jeszcze, że styl w ogóle nie wskazuje na to, że jest to polska książka, co bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. Nic więcej Wam nie powiem, nie zdradzę. Trzeba samemu odkryć tę książkę, przeżyć ją i może, tak jak ja, pokochać. Nie muszę chyba tego mówić, ale powiem na zakończenie tej recenzji - serdecznie polecam Wam "Ponad sobą".

"Ponad sobą" to książka o nastolatkach, napisana przez nastolatkę. O szkolnej rutynie, o gronie bliskich znajomych, lecz co najważniejsze, o tym co jest niewidoczne na pierwszy rzut oka, o tym co siedzi głęboko w nas i nie wypływa na powierzchnię. To bardzo osobista powieść, która powstała na skutek doświadczeń samej autorki. Porusza problem zaburzeń odżywiania, wciąż narastający wśród młodzieży. W książce zostało użyte sformułowanie mówiące o tym, iż "anoreksja to nie szczupła sylwetka, lecz strach przed przytyciem" coś, co siedzi w naszej głowie, doprowadza na obsesji i jest wyłącznie w nas samych. Poruszające jest to, że wielu zaburzeń można byłoby uniknąć gdyby nie presja otoczenia. Spełnianie oczekiwań innych, wymyślony typ "idealnej" sylwetki, określony typ zachowań. Przez książkę jesteśmy prowadzeni w ciekawy sposób, w niektórych momentach uczestniczymy w codziennym życiu głównej bohaterki, w innych przenosimy się do innego świata, w którym zostają nam przedstawione refleksje Avery, a ona sama dochodzi do pewnych wniosków względem popełnianych przez siebie błędów. Zakończenie mnie zszokowało, i tak naprawdę dopiero po ostatniej kartce doszedł do mnie przekaz jaki niesie ta książka, niewątpliwie porusza, rzuca inną perspektywę na całą treść. Jedynie brakowało mi rozwinięcia tematu anoreksji, podczas lektury miałam wrażenie, że wiem o chorobie dziewczyny jedynie z tylnego opisu okładki. A może celowo została stworzona otoczka poprawności, jakby nie było problemu? Jak w zwykłym życiu, gdy nie wiemy co siedzi w drugiej osobie, z czym musi się mierzyć każdego dnia. Mimo, iż jest cieniutka zawarła ważne przesłanie, które odebrałam następująco - zwracajmy uwagę na innych. Rozmawiajmy z innymi, i również dajmy bliskim możliwość się do nas zbliżyć. Nigdy nie jesteśmy sami.

#Recenzja ‘Ponad sobą’ to bardzo ciekawa książka autorstwa , którą miałam okazję przeczytać dzięki wydawnictwu – za co bardzo dziękuję. Już opis książki przygotował mnie, że nie będzie to lekka lektura, mimo jej małej objętości. Ale na tych 130 stronach autorka, mimo swojego młodego wieku i debiutu, stworzyła świetną, emocjonalną historię. Na pewno pomogło jej w tym własne doświadczenie, a umiejscowienie akcji w Stanach i styl pisania dały niezapomniany efekt. Avery jest z pozoru zwyczajną nastolatką. Ma swoją paczkę, jest popularna, a jej dążenie do perfekcji sprawia, że świetnie się uczy, wygląda i zachowuje. Ale to tylko maska, pod którą skrywa się grająca kogoś innego zagubiona dusza. Noc jest dla dziewczyny wybawieniem, tylko wtedy nie musi przed nikim udawać. Avery ma problem z jedzeniem, jej posiłki są minimalne, a i tak spala wszystko biegając. Podczas jednego z morderczych treningów Avery traci przytomność, podczas której przenosi się do innego świata… ‘Ponad sobą’ choć jest książką młodzieżową porusza istotne i trudne tematy. Anoreksja, porównywanie siebie do innych, dążenie do perfekcji, brak prawdziwych przyjaciół i wsparcia rodziców to problemy z którymi mierzą się niektórzy współcześni uczniowie. Napisana w świetnym stylu opowieść zrobiła na mnie duże wrażenie. Może niektóre wątki można by bardziej rozwinąć, ale niewątpliwie warto tej książce poświęcić czas.

Opis książki wskazuje na bardzo ciężką i psychologiczną tematykę, dlatego byłam ciekawa w jaki sposób taka młoda autorka poradzi sobie z przestawieniem tych problemów. Książka jest podzielona na dwie części. W jednych przedstawia wydarzenia a w drugich uczucia bohaterki i jej refleksyjne przemyślenia. Ta druga cześć zdecydowanie należy do tych lepszych. W ten sposób czytelnik mógł trochę bardziej zrozumieć sytuację w jakiej znajduje się bohaterka. Jest to bardzo króciutka książka, przez co tak naprawdę trudno było się związać z bohaterami. Gdyby nie opis książki i kilka opisów jaj emocji tak naprawdę problemy nie byłby zauważalne. Akcja wcale mnie nie wciągnęła, była tylko powierzchownie przestawiona a przy tak ciężkiej tematyce powinna sięgać dna. Niestety książka miała potencjał ale powinna zostać dopracowana i wątki powinny zostać rozwinięte. Instagram: https://www.instagram.com/ksiazkowyhuncwot/

Avery to nastolatka, która jest ucieleśnieniem marzeń każdego rodzica - jest ambitna, ma świetne stopnie, jest lubiana i uprawia sport. Tymczasem Avery tylko umiejętnie sprawia takie wrażenie - w rzeczywistości pod maską pewności siebie skrywa zmagania z depresją, anoreksją i zaburzeniami lękowymi. Gdy pewnego dnia podczas biegania w pobliskim parku zasłabnie, to jej podświadomość przeniesie ją do magicznego miasteczka, w którym wreszcie będzie miała szansę odnaleźć spokój. Znajdując się „Ponad sobą”, Avery ma szansę zajrzeć wgłąb siebie - ale czy wyciągnie z tego wnioski? Ta krótka, bo nielicząca nawet sto pięćdziesiąt stron powieść Karoliny Krzyżaniak opowiada o tym, z czym nastolatki, szczególnie te ambitne i uzdolnione, często zmagają się na co dzień. Są to, niestety, różnorakie problemy psychiczne. Pozostawione same sobie (zaangażowanie rodziców w wychowanie swoich pociech zostało tutaj potraktowane dość pobieżnie, bo też nie było go zbyt wiele) próbują poradzić sobie z presją grupy rówieśniczej, na przykład poprzez obsesyjne liczenie kalorii czy mierzenie każdej części ciała taśmą krawiecką. Główna bohaterka zmaga się z kilkoma problemami: poczuciem wyobcowania, samotnością i głębokim dysonansem między oczekiwaniami równieśników, a swoimi przekonaniami. Avery czuje, że nie może być sobą, bo zostanie odrzucona prez koleżanki i kolegów - a wtedy zburzy ciężko wypracowany obraz samej siebie. Ponadto zmaga się z depresją i anoreksją (które sama u siebie zdiagnozowała) oraz stanami lękowymi. Próbuje się z nich czytelnikowi tłumaczyć, i podaje przykłady mechanizmów zachodzących w jej głowie czy sposobów, jakimi radzi sobie w stresujących dla niej sytuacjach (jak na przykład wspólne posiłki z rodziną). Na podstawie jej relacji każdy rodzic nastolatka mógłby przygotować checklistę za pomocą której sprawdziłby, czy jego własne dziecko nie cierpi z tego właśnie powodu. Wydawać by się mogło, że obecne młode pokolenie ma najwięcej możliwości rozwoju, swobody i wolności niż wszystkie pokolenia przed nimi. Jednak wszystkie rzetelne badania pokazują, że pokolenie tzw. iGenów, czyli osób urodzonych po 1992-1996 roku, jest najbardziej niepewne siebie, narażone na negatywny wypływ stresu, a co za tym idzie, na choroby i zaburzenia psychiczne. Również iGeni przodują w statystykach, jeśli chodzi o niskie poczucie własnej wartości i poczucie bezcelowości swojego życia, które są już tylko jeden krok od depresji. Niestety co raz więcej młodych ludzi (skutecznie) popełnia samobójstwa. To, że systemy ochrony zdrowia i edukacji w takim kraju jak nasz, są na to zupełnie nieprzygotowane, to nie powiedzieć nic. Przy likwidowanych oddziałach psychiatrii dziecięcej i znikomej wiedzy nauczycieli i rodziców w dziedzinie choćby cyberprzemocy to zaburzenia psychiczne są zaraz po nadwadze dzieci i młodzieży głównym problemem, z jakim przyjdzie się zmierzyć nam, jako społeczeństwu. Książka Karoliny Krzyżaniak „Ponad sobą” jest kolejną cegiełką, która być może pomoże nastolatkom i ich rodzicom, oraz przyczyni się do destygmatyzacji depresji, zaburzeń odżywania i ataków paniki. Wiem, że czytelnictwo wśród młodzieży spada, a wszechobecne ekrany i zalew informacji sprawiają, że być może nawet te 138 stron będzie trudną lekturą. Dlatego polecam ją przede wszystkim rodzicom i wszystkim tym, którzy mają w swoim otoczeniu nastolatków i młodych dorosłych. Niech to będzie początek rozmowy na temat, na który my, dorośli, często sami wstydzimy się rozmawiać.