Pod obcym niebem (ebook)

Wojna, brak jedzenia i nadziei na lepsze jutro, to codzienność Lucjana i Marianny. Ona żyje w Kraju Warty, on w Generalnym Gubernatorstwie. Łączy ich jedno bieda, która sprawiła, że dobrowolnie zgłosili się na roboty do Niemiec. Na obczyźnie, w otoczeniu wrogo nastawionych ludzi musieli szybko dorosnąć. Byli zupełnie różni: ona z drzazgą w sercu, on z głową pełną marzeń. I różne mieli plany na przyszłość. Życie jednak szybko wszystko zweryfikowało. Musieli zmierzyć się z sytuacją, której nie planowali, a która związała ich losy na zawsze. To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, bardzo miło wspominam książki Sylwii, których akcja dzieje się na Żuławach, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok jej nowej powieści, tym bardziej, że fabuła została oparta na prawdziwych wydarzeniach - losach dziadków autorki podczas II Wojny Światowej. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest niezwykle lekki i przyjemny w odbiorze, co sprawia, że przez książkę dosłownie się płynie. Ja od pierwszych stron zostałam całkowicie pochłonięta przez historię Marianny i Lucjana, czytając tą książkę byłam w zupełnie innym świecie i nie odłożyłam jej póki nie przeczytałam ostatniego zdania. Historia ta została przedstawiona z perspektywy obojga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Obserwując sytuację życiową, usposobienie bohaterów możemy z pewnością stwierdzić, że są oni totalnymi przeciwieństwami, jednak jedno przypadkowe spotkanie na obcej ziemi - oboje zgłosili się na roboty do Niemiec, by odciążyć swoje rodziny - sprawiło, że zakiełkowało w nich uczucie miłości i zaczęli zupełnie inaczej postrzegać pewne kwestie. Z ogromnym zainteresowaniem i pewnym uczuciem niepokoju śledziłam ich losy, byłam bardzo ciekawa czy dla bohaterów w tym trudnym, naznaczonym bólem, cierpieniem i śmiercią czasie znajdzie się szansa na namiastkę normalnego życia oraz szczęście. Historię Marianny i Lucjana napisało samo życie, a ja chłonęłam całą sobą wszystkie emocje, które im towarzyszyły i dla mnie ta lektura była momentem zadumy, nostalgii. Jestem pewna, że ta lektura skłoni czytelnika do głębszych przemyśleń nad własnym życiem, nad poszanowaniem tego co mamy, celebrowaniu każdej chwili. Mam nadzieję, że Sylwia napisze kontynuację losów swoich dziadków, bo ja z ogromną przyjemnością poraz kolejny powrócę na niemieckie ziemię by dowiedzieć się co dalej wydarzyło się w życiu Marianny i Lucjana. Polecam! Moja ocena 9/10.

#podobcymniebem @sylwia.kubik_pisarka #współpracabarterowa z @skarpawarszawska Powieści Sylwi Kubik zajmują szczególne miejsce nie tylko w mojej biblioteczce ale także w sercu.Są piękne w swej prostocie i tak naturalnie prawdziwe.W każdej z nich znajduję trochę siebie,swoich myśli,rozterek lub podobieństwo w życiowych zakrętach...Ta historia też "porządziła" w moim serduszku...Łaskotała,miziała i ogrzewała jak ciepłe letnie słonko ale....Ale czasem też kuła,drapała i dziubała jak ostre kolce jeżynowych gałązek.Autorka opisała "wygrzebaną" z czeluści zakurzonych wspomnień,dokumentow i przekazów prawdziwą historię swoich dziadków, Marianny i Lucjana z czasów II wojny światowej.Wojny która wiele istnień marzeń i planów podeptała bezpowrotnie.Obydwoje pochodzili z domów w których "się nie przelewało",dzieci trzymano krótko i chłodno a wojna dodatkowo utrudniała życie.Wszystkiego brakowało,alkohol"pożerał" większość niewielkich,ciężko zarobionych pieniędzy a bezradność i strach o każdy kolejny dzień wdzierały się pod wątłe strzechy domostw.Brak pieniędzy,puste brzuchy rodzeństwa i niepewna przyszłość skłoniły Mariannę i Lucjana do wyjazdu na roboty do Niemiec.Pełni obaw a jednocześnie nadzieii,że zarobią"trochę grosza"wyruszają w nieznane,z dala od ojczyzny i rodziny.To właśnie tam...pod obcym niebem los przecina ich drogi....Przy okazji rzuca pod nogi kilka kłód,dołków i nieznanych zakrętów...a za jednym z nich...MIŁOŚĆ.Taka która zdarza się tylko raz i która nie zadaje pytań i nie czeka aż wojna się skończy a kieszenie zapełnią..Po prostu się zdarza...przynosi ze sobą bagaż z którego wyciąga przeróżne podarunki...i choć nie wszystkie od razu cieszą obdarowanych to napewno zmieniają ich życie.Jak Lucjanowi i Maryśce ułoży się pod tym niebem?Czy wyjazd za chlebem spełni ich oczekiwania?Nadejdą zmiany?Sami się przekonajcie...Zakończenie zostawia nas na "głodzie"..z dudniącym w głowie-co dalej,co dalej??Ja już wiem...i niecierpliwie czekam na kolejny tom,wypowiadając zaklęcia by autorka nie kazała nam długo czekać.Zachęcam Was do lektury tej powiesci,zajrzyjcie pod obce niebo.To piękna,ważna, potrzebna a przedewszystkim prawdziwa historia.💙

🖊 Wojna to trudny czas dla wszystkich a w szczególności dla dzieci, które przechodziły w tym czasie błyskawiczny kurs dorastania. Po to, aby móc stawić czoła ciężkiej wojennej rzeczywistości. Niepewne jutro, głód, uciemiężenie to wszystko nie napawało optymizmem, ale oni musieli się z tym zmierzyć. 🖊Młodość Lucjana i Marianny przypadła właśnie na te trudne, niepewne czasy. Choć nie walczyli oni na froncie to też toczyli walkę... Walkę o przeżycie! Zarówno swoje jak i swoich najbliższych. Z nędznym tobołkiem w ręku pojechali na ziemię wroga po lepszą przyszłość. A tam, też nie było łatwo... Obce niebo nad nimi, obcy język wokół, obcy ludzie i ciężka, ciężka praca... 🖊 "Pod obcym niebem "to powieść o zwykłych ludziach, którzy wykazali się niezwykłym hartem ducha w tych ciężkich czasach. W tej historii płacz, głód, smutek, niepewność miesza się ze zwyczajną codziennością i ze zwykłymi ludzkimi pragnieniami. Jest tu i miłość, która rodzi się bez względu na wszystko. Miłość dodaje skrzydeł i sensu życia w tej jakże niełatwej codzienności. Dla mnie Lucjan i Marianna to bohaterowie, których kocha się i podziwia. Lucek skradł moje serducho bo przecież wiadomo nie od dziś, że dziewczyny kochają pewnych siebie zawadiaków. A Lucek spełnia wszystkie te kryteria.❤️ Pod obcym niebem to trudna, ale zarazem piękna i wciągająca historia o codzienności, determinacji, odwadze, przyjaźni i miłości w czasach niewoli. 🖊 "Pod obcym niebem" to powieść oparta na faktach i choć to wiem, to czasem mam nadzieję, że część tych " trudnych" sytuacji " to jednak jest literacka fikcja. 🥲 Czytajcie kochani. Warto 💙💙💙

Usiadłam by napisać o swoich uczuciach po lekturze i gdy tylko przywołałam w pamięci postać Lucjana uśmiechnęłam się do siebie. To taki dobry duch, którego wygoni drzwiami a wejdzie oknem. Ma głowę pełną pomysłów i z każdej opresji wychodzi obronną ręką. Jego niezwykłe podejście do życia i problemów jest godne naśladowania. Oczarował mnie swoją osobą i sposobem bycia. Niepoprawny optymista ze zwariowanym błyskiem w oku. Marianna to spokojna i ułożona dziewczyna, która nie miała łatwego życia. Dopiero wyjazd z domu rodzinnego sprawia, że może odetchnąć i skupić się odrobinę bardziej na sobie. Wciąż jednak myśli o bliskich i stara się im pomóc na ile oczywiście może. Mimo krzywdy jakiej zaznała nie chowa urazy, jest bardzo dorosła jak na swój wiek. Jaka to była piękna historia przepełniona młodzieńczymi marzeniami i wielką miłością. Dwoje obcych sobie ludzi spotyka się pod obcym niebem gdzie przypadek a być może przeznaczenie sprawia, że ich drogi krzyżują się już na zawsze. Autorka w magiczny dla mnie sposób potrafi otulić słowem niczym ciepłym kocykiem. Sprawia, że czuję się bezpieczna i po prostu szczęśliwa, koi moje serce. Każda książka jaką miałam przyjemność przeczytać od pierwszych stron zabierała mnie w niesamowitą podróż. Jeśli jeszcze nie znacie powieści Sylwii to zachęcam do ich przeczytania bo naprawdę warto.