Pocałunki w Paryżu (okładka miękka)

Autor: Catherine Rider Tytuł: Pocałunki w Paryżu. Cassie miała prosty plan. Wyjechać do siostry do Paryża, aby zrobić rodzicom prezent na rocznicę ślubu. Jednak, gdy dojechała na miejsce okazało się, że jej siostra wyjeżdża ze swoim chłopakiem. Bohaterka nie ma gdzie się podziać, więc swoja pomoc oferuje Jason. Mieszka on w akademiku z kolegą, który również wyjechał, więc ma wolne miejsce. Dziewczyna po chwili zastanowienia przystaje na propozycję. Musi sama wędrować po śladach jej rodziców sprzed lat. Czy zaskoczy ja niespodziewana miłość? Jestem w szoku, że dostałam te książkę. Podchodząc do czytania miałam założenie, że będzie to historia opisywanych miejsc. W lekturze została opisana historia dwóch osób, które połączy może coś więcej niż przyjaźń. Na początku jest pokazane, że bohaterowie nie przepadają za sobą, co jest świetnym akcentem rozpoczynającym. Zmienna sceneria i fabuła dodaje charakteru. Spodobała mi się również aura świąt, która dopełnia tę książkę. Historia na jeden wieczór. Okładka jest cudowna i zachęca do czytania. 9/10

Zazwyczaj nie czytuję książek świątecznych. Nie ma ku temu jakiegoś specjalnego powodu, poza tym, że wychodzi ich tyle, że zwyczajnie czuję się przytłoczona. Więc gdy w moje ręce wpadły „Pocałunki w Paryżu” cieszyłam się na tę lekturę. Mimo tego, że do świąt został ponad miesiąc. Ależ to była lekka i przyjemna książka. Przeczytana na jednym wdechu historia osadzona w romantycznym przedświątecznym Paryżu skutecznie wprowadza w dobry nastrój i grzeje serduszko. Pomimo, że bazuje ona na schematach, to w żaden sposób nie odbiera przyjemności z jej czytania. Idealna lektura na chłodny wieczór z ciepłą herbatą, zdecydowanie polecam dla odprężenia i oderwania się od cięższych książek.⁣⁣

Literatura młodzieżowa – „Pocałunki w Paryżu”, Catherine Rider Catherine Rider poprzez literaturę młodzieżową zachęca nas do zakochania się w przedświątecznym Paryżu. Autorka obok książki „Pocałunki w Paryżu” w tym samym dniu wydała również „Pocałunki w Londynie”. Rok temu światło dzienne ujrzała powieść „Pocałunki w Nowym Jorku”. Serena do Paryża przyleciała z Nowego Jorku. Przemierzyła trzy tysiące sześćset dwadzieścia cztery mile aby wraz ze starszą siostrą oraz mamą odtworzyć miesiąc miodowy swoich rodziców. Mama została w ostatniej chwili wezwana do pracy i nie mogła wyjechać do Paryża. Niestety na miejscu okazuje się, że Lara, siostra Sereny uznała, że skoro mama nie jedzie to i siostra nie przyleci. Ale przyleciała. I tutaj czekała na dziewczynę kolejna niespodzianka. Siostra będąc przekonaną, iż z planów nici zaplanowała wraz ze swoim chłopakiem wyjazd do Madrytu. Serena została skazana na samotne podążanie śladem miesiąca miodowego rodziców, który odbyli dwadzieścia pięć lat temu. Powodem odbycia tejże podróży miało być to, iż nie tak dawno zmarł ojciec sióstr i chciałaby dla mamy przygotować album aby mogła wrócić myślami to miłych chwil, które spędziła wówczas ze swoim świeżo poślubionym mężem. Ale czy takie odtwarzanie ma sens? Czy przywoła na pewno tylko te przyjemne wspomnienia? Lara wraz z chłopakiem załatwiają siostrze nocleg w akademiku u przyjaciela Jean-Luca. Jean-Luca deklaruje Serenie, że mimo, iż ma do wykonania pracę z fotografii chętnie oprowadzi ją po Paryżu. Dziewczyna przygotowała się bardzo sumiennie, spisała plan wycieczki, miejsca, które musi koniecznie zobaczyć. Niestety bez siostry i mamy. Ruszyli w drogę. Chciała zobaczyć i sfotografować jak najwięcej miejsc z podróży rodziców. Na pierwszy ogień idzie Luwr. „… oglądając Wenus z Milo – Ona ma kaloryfer – szepczę do Jeana-Luca, on zaś znów obrzuca mnie spojrzeniem, jakby pytał: „Poważnie?”. Wzruszyłam ramiona i tłumaczę: – Mówię przecież. Skąd ci wszyscy Grecy i Rzymianie mieli taką formę? Przecież nie było siłowni w każdej wiosce…” Serenę jednak zaczyna prześladować pech i chcąc obowiązkowo dostać się na wieżę Eiffla niestety gubi bilety. Ciężko pogodzić jej się z tym, że nie wjedzie na wieżę na którą niestety rodzicom nie udało się dostać. Z wybawieniem przyszedł jej pewnie młody mężczyzna, mimo, iż bilety na wieżę aż do końca roku były wyprzedane na długo przed jej przyjazdem. On jednak je posiadał. Kim okazał się wybawiciel? Zdradzę, że nie był nim Jean-Luca któremu dziewczyna coraz bardziej zaczynała się podobać, ale jednocześnie działali sobie na nerwy. Mimo iż miała spisaną listę miejsc to niewiele z nich zobaczyła, szczęście w tym aspekcie jej nie sprzyjało. Cały czas coś stawało jej na drodze. Czy dziewczyna potrafiła się z tym pogodzić, że nie uda jej się zobaczyć wszystkich miejsc z podróży rodziców? Czy pomysł takiego dwudniowego wyjazdu okazał się trafiony? Jaki był prawdziwy powód tego, iż mama nie chciała jej towarzyszyć? Czy atmosfera zbliżających się Świat Bożego Narodzenia wpływała na dziewczynę optymistycznie? Skoro w tytule książki są pocałunki, to kogo one dotyczą? Książka dedykowana jest młodemu czytelnikowi i zgadzam się w stu procentach. Ja bym nawet pokusiła się, że mogą ją przeczytać dziesięciolatki czy jedenastolatki. Po lekturze wyciąga się pewien morał, naukę. Jest to przyjemna obyczajówka, którą pochłania się w ciągu kilku chwil. Autorka zadbała oto, aby bohaterka przeżywała sporo przygód i cały czas coś się działo. Z uwagi na fakt, iż jest to literatura skierowana do młodego odbiorcy nie trudno przewidzieć zakończenie, ale jak np. dla nastolatków – taka książka może być super prezentem i na pewno czytelnik spędzi z nią miło czas. www.zaczytanyksiazkoholik.pl

Ta powieść dostaje mocne 3,5 gwiazdki. Już wyjaśniam dlaczego. Była dosyć banalna i przewidywalna. Jako fanka romansów i młodzieżówek, spodziewałam się czegoś więcej. nie zmienia to jednak faktu że przeczytałam ją w jeden wieczór. Bohaterowie są pretensjonalni i trochę nad wyraz przerysowani. Męska główna postać moim zdaniem działa zbyt impulsywnie i sztucznie. Nie rozumiem niektórych jego zachowań i toku rozumowania. Głowna bohaterka jest bardzo męcząca w niektórych momentach. Oprócz tych mankamentów historia jest dynamiczna i ciekawie się ją czyta. Dzięki temu że cały czas coś się dzieje, mogłam skupić się na wydarzeniach a nie szczególnie na zachowaniu bohaterów. Niestety już po przeczytaniu 1/4 książki wiedziałam jak się ona skończy. Szkoda bo spodziewałam się czegoś więcej ;/

Podeszłam do tej książki z otwartą głową, oczekiwałam tylko dobrej rozrywki i miło spędzonego czasu. Sądzę, że każdy z nas chociaż raz oglądał jakiś świąteczny, romantyczny film, wiele z nich jest podobnych, ale czy mimo to nie wzbudzają w nas ciepła. Sugeruje więc, że lepiej nastawiać się na historię, która odmieni wasze życie. Powieść jest krótka, akcja w niej zawarta to zaledwie dwa dni, ale jest ona jednocześnie pełna treści. Tu tak dużo się dzieje, że nawet się tego nie spodziewałam. Serena ma zaplanowanych kilka miejsc, które musi odwiedzić, przez co czytelnik może zwiedzać Paryż razem z nią. Opisy są barwne, ale nie przesadzone, widać, że jest to Paryż, a nie jakieś inne miejsce na ziemi. Co jakiś czas wplatane są francuskie zwroty, aby dodatkowo oddać ten paryski klimat. Bohaterowie mają swoje wady i zalety. Serena myśli, że związek jej rodziców zawsze był idealny, że za wszelką cenę musi pamiętać o swoim ojcu gdziekolwiek on i ona by nie byli. Ma wszystko perfekcyjnie zaplanowane i denerwuje się, gdy są jakieś opóźnienia albo inne zgrzyty. Myli się, ale do chodzi do pewnych wniosków, które pozwalają jej zawrócić. Jean Luc interesuje się fotografią, jest to skryty chłopak, który traci relacje z ludźmi, przez to, że mimowolnie ich odpycha. Pomocny i angażujący się w życie. Zapałałam sympatią do tych bohaterów, polubiłam ich i miło czytało mi się o ich przeżyciach. Autorka posługuje się prostym językiem, który jest łatwy w odbiorze i jednocześnie sprawia, że książkę pochłania się w zawrotnym tempie. Czymś, co jeszcze skradło moje serce, jest okładka. Bardzo urocza i ciepła. Podsumowując, jeśli chcecie poczuć świąteczny klimat, to polecam wam sięgnąć po tę książkę. Jest ona krótka i wciągająca, co sprawi, że będzie ona do pochłonięcia w jeden dzień. Bohaterowie sprawią, że odkrywanie treści tej powieści będzie tylko i wyłącznie przyjemnością. To co, ciepły kocyk, herbatka i książka, czy to nie przepis na idealny dzień! Godna polecenia, urocza historia miłosna z Paryżem w tle. Recenzja powstała przy współpracy z wydawnictwem http://www.wydawnictwofeeria.pl/pl/