Płytkie groby na Syberii (okładka twarda)

Książka super. Lepsza od innych które w tym temacie czytałem. Wiele własności poznawczych, ciekawe losy bohatera. Polecam

Absolutnie majstersztyk Materiał na kapitalny film

Jak dla Mnie książka rewelacja

Przerażajace

Książka „Płytkie groby na Syberii” ukazuje historię życia Michała Krupy. Poznajemy losy człowieka, który walczył o przetrwanie w obliczu wojny. Pan Michał napisał tę książkę na emeryturze. Ukazuje w niej „fenomen ludzkiej niezłomności” i przykuwa naszą uwagę bogactwem informacji, które pamięta z czasów II wojny światowej. Wspomnienia autora, który wychował się na polskiej wsi niedaleko Wadowic, są świadectwem brutalności Stalina. Michał Krupa jako „szpieg” skazany na zesłanie w obozie pracy przymusowej, poddawany był torturom. Poznajemy historię Jego „ryzykownej ucieczki przez rozległe tereny ogarnięte wojną Związku Radzieckiego”. Ta książka to ekscytująca opowieść o bezprzykładnej wytrwałości w ucieczce z niewoli. W pamięci Pana Michała zapadło wielu ludzi, których spotkał na swej życiowej drodze. Ludzi, „niezwykle życzliwych, jak i odznaczających się wręcz demonicznym okrucieństwem”. W łagrze Peczora spotkał się z bezwzględnym komisarzem Kuryłą, który w bestialski sposób rozprawiał się ze schwytanymi uciekinierami. Po wojnie dowiedział się, że jego bliscy zginęli w sowieckim GUŁagu. Książka, którą napisał, była dla jego bliskich świadectwem tego, „jak bardzo zasłużył na wolność i spokój”. Michał Krupa w 1939 roku został aresztowany. Oskarżony o szpiegostwo na rzecz Niemiec. Na moskiewskiej Łubiance, poddany został licznym przesłuchaniom i torturom. Uznany za winnego, został zesłany na Syberię do łagru Peczora. Poddawany był tam wielu okrucieństwom oraz zmuszany do katorżniczej pracy przy wyrębie lasu. Okrucieństwo jakiego doświadczył ukazuje brutalność jaką stosował reżim Józefa Stalina. Uciekł wykorzystując zamieszanie w wyniku niemieckiej inwazji na Związek Radziecki. Odbył wówczas morderczą podróż z Syberii do Afganistanu, gdzie odnalazł poczucie bezpieczeństwa. Nie da się ukryć, że historia Michała Krupy porusza. Warto ją poznać, gdyż ukazuje ona nam prawdziwy i okrutny obraz czasów II wojny światowej. Autor uświadamia nam, że poczucie wolności jest jedną z najważniejszych wartości, którą powinniśmy doceniać. Ta historia oparta na faktach niech będzie dla nas głęboką lekcją historii, której nie możemy powtórzyć. Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Dom Wydawniczy Rebis. http://www.czyt-nik.pl/recenzje/historia-zycia-michala-krupy/

Michał Krupa jest autorem, a zarazem głównym bohaterem swojej książki. Przedstawił w niej swoją ucieczkę z Gułagu. Podczas okrutnego reźimu stalinowskiego jego wola przetrwania poprowadziła go od Syberii aż do Afganistanu. W 1939 roku został aresztowany we wschodniej Polsce, wówczas okupowanej przez ZSRR oraz oskarżony o szpiegostwo na rzecz Niemiec. Jego piekło zaczęło się podczas przesłuchań z torturami. Uznany za winnego, został zesłany na Syberię do łagru Peczora. Tam spotykał się okrucieństwem. Za wszelką cenę próbował przetrwać w skrajnie trudnych warunkach, w których więźniowie skazani na katorżniczą pracę na ogół nie przeżywali roku. Cudem zdołał wydostać się z łagru. Odbył morderczą podróż z Syberii do Afganistanu, gdzie wreszcie znalazł się w bezpiecznym miejscu. Michał Krupa pochodził z Rudnika pod Myślenicami. Jako młody chłopak trafil do seminarium jezuickiego,z ktorego uciekł i wstąpił do wojska. W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył w 13. pułku kawalerii. Po 17 września próbował odszukać rodzinę i został aresztowany przez Sowietów. _______ Książkę czyta się bardzo szybko, mimo ogromu informacji i trudnych sytuacji w niej opisanych. Język autora jest bardzo przystępny, bez zbędnych ubarwień. Dodatkowym plusem jest podzielenie książki na rozdziały z pod tytułem. Dzięki temu jest ona jeszcze bardziej usystematyzowana. Po krotce znałam historię Michała Krupy, ale to ta książka sprawiła, że poznałam wiele ciekawych i nigdzie nie opisywanych faktów. Niektóre fragmenty są potraktowane dosyć skrótowo, ale to autor widocznie tyle chciał nam o nich przekazać. To jego wola i nic nam do tego. Historia jest bardzo wzruszająca, pełna bólu i cierpienia, które przeżył autor. Czyta się ją jak powieść mimo, że są to realne fakty życia Michała Krupy. Polecam ją każdemu kto choć trochę interesuje się literaturą faktu.

Michał Krupa pochodził z Rudnika pod Myślenicami. Jako nastolatek został przyjęty do seminarium jezuickiego, ale z niego uciekł i wstąpił do wojska. W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył w 13. pułku kawalerii. Po 17 września próbował odszukać rodzinę i został aresztowany przez Sowietów. W „Płytkich grobach na Syberii” spisał wspomnienia swego uwięzienia i ucieczkę z syberyjskiego łagru do Afganistanu, pełną dramatycznych przeżyć i niebezpieczeństw. O samej książce możemy przeczytać : W 1939 roku Michał Krupa został aresztowany we wschodniej Polsce, wówczas okupowanej przez ZSRR, i oskarżony o szpiegostwo na rzecz Niemiec. Piekło zaczęło się dla niego od przesłuchań i tortur w osławionym więzieniu śledczym na moskiewskiej Łubiance. Uznany za winnego, został zesłany na Syberię do łagru Peczora. Tam na co dzień spotykał się z wyrafinowanym okrucieństwem i próbował przetrwać w skrajnie trudnych warunkach, w których więźniowie skazani na katorżniczą pracę na ogół nie przeżywali roku. Niemalże cudem zdołał się wydostać z łagru w ogólnym chaosie, który zapanował po niemieckiej inwazji na Związek Radziecki. Odbył morderczą podróż z Syberii do Afganistanu, gdzie wreszcie znalazł się w bezpiecznym miejscu. Jest to przede wszystkim opowieść o człowieku który próbuje przetrwać w świecie który trawi wojna. Pełna brawurowych ucieczek, świat gułagu, nieprawdopodobne zbiegi okoliczności. I w tym wszystkim człowiek który za wszelką cenę chce przetrwać, odnaleźć upragnioną wolność. Mimo potwornych obrazów, historia ta jest w gruncie rzeczy pozytywna. Pokazuje determinację człowieka, jego wolę przetrwania, nawet w najgorszych warunkach. Ciekawie napisana, czyta się jednym tchem. Polecam wszystkim którzy chcą poznać polską wersję Wielkiej ucieczki.

Dom Wydawniczy Rebis prezentuje dramatyczną historię, przepełnioną tragizmem, beznadzieją, opisami walki o przetrwanie, ale również pełną nadziei opowieść człowieka, który wbrew wszelkim przeciwnościom postanawia wrócić do domu. Wykorzystuje zamieszanie po ataku Niemiec na ZSRS i ucieka z łagru, gdzie doświadczył okrucieństwa i katorżniczej pracy w skrajnie wyczerpujących warunkach. To była mordercza droga, którą opisuje ze szczegółami dotyczącymi wszystkiego, co przeżył na trasie z Syberii do Afganistanu. Historia pełna jest brawurowych ucieczek. Jednak opowieść Michała Krupy przepełniona jest dramatyzmem, odwagą i mnóstwem skrajnych emocji. Efektu tej opowieści dodaje fakt, że napisało ją samo życie. Wspomnienia te są nie tylko dramatyczne, ale i na swój sposób pasjonujące, a nawet pouczające. Wciągający zapis morderczej drogi ku umiłowanej wolności. Płytkie Drogi na Syberii to dramatyczna opowieść, pod którą podpisałby się niejeden światowej sławy scenarzysta. Ucieczka z gułagu, gdzie na ludzi czekała tylko śmierć jest objawem wielkiej nadziei w beznadziejnych czasach. Czasach, w których ludzie liczyli tylko na szybką i bezbolesną śmierć. Jest to światełko wiary, że dopóki człowiek żyje, nadzieja nie umiera. http://kulturacja.pl/2020/04/michal-krupa-plytkie-groby-na-syberii-recenzja/

Dziwne. Tak się zastanawiam kto pisze recenzje tej książki? Można odnieść wrażenie, że autor opisuje własne przeżycia, co mi jednak nie pasuje do jego profilu na " lubimyczytać". Autor wygląda na kogoś Urodzonego w latach 80ych XXwieku, więc siłą rzeczy nie mógł chyba być zesłany na sybir w 1939roku? Był Michał Krupa Pułkownik. Ale na Wikipedii nie ma wzmianki żeby był zesłany na syberię! A ponadto zmarł w 1972 roku, więc trudno byłoby mu wydać książkę w 2020r ;P. Pewnie autora zafascynował film "Jeniec; Tak daleko jak nogi poniosą". Trochę to słabe, nie tyle pomysł na historię, co na promocję :(

O Gułagach powstało mnóstwo książek i filmów. Jednak ich temat jest wciąż poruszany, a pogłębienie historii nie ustaje. I bardzo dobrze! Bo czy wiemy o systemie obozów pracy przymusowej, tak dużo jak o obozach koncentracyjnych? Polecam, Pierwsza dama o książkach