Płonąca namiętność. Życiowi bohaterowie. Tom 2 (okładka miękka)

Mówi się, że aby zapomnieć o wcześniejszym facecie, trzeba przespać się z nowym. Od początku wiadomo, że bohaterka skorzysta z tej porady, ale ciekawi, czy wyjdzie jej to na dobre. Warto przeczytać.

W tym przypadku wspólna praca wiele utrudnia, ponieważ była już para ma za sobą trudne chwile. Autorka genialnie zobrazowała pewne komplikacje, które czasem się dzieją w życiu, że pomimo kryzysu musimy się wzajemnie tolerować.

Zachowywali się względem siebie rewelacyjnie, kupiło mnie ich przywiązanie, brak egoizmu, tak charakterystycznego dla pierwszego wybranka dziewczyny. Strażak i poetka pasują do siebie.

Pierwszy tom cyklu „Życiowi bohaterowie” łyknęłam jednym tchem, bardzo spodobała mi się rodzina Malone, taka wspierająca się i bardzo kochająca. Nie oceniająca, dająca kolejne szanse, wspaniali mężczyźni, którzy ratują ludzkie życia, czego chcieć więcej? Drugiego tomu! „Płonąca namiętność” trafiła w moje ręce dzięki uprzejmości Wydawnictwa Editio Red, za nic na świecie nie mogłam jej sobie odpuścić. To kolejna książka K. Bromberg, na którą się zdecydowałam, czy żałuję? „Płonąca namiętność” opowiada historię Grady’ego Malone’a, który jest strażakiem i stara się pokonać demony przeszłości, jest przez nie przygniatany, mimo tego walczy i bardzo się stara radzić sobie z pracą, która jest bardzo ciężka. Grady doskonale zdaje sobie z tego sprawę, jak bardzo ryzykuje każdego dnia. Wychodząc do pracy, kiedy dostaje wezwanie i wchodzi do płonącego budynku istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że nie wyjdzie z tego żywy. Bezustannie jest pod dużą presją, zmaga się z ogromnym poczuciem winy, która rzutuje na całe jego życie, dlatego nie wyobraża sobie, aby mógł założyć własną rodzinę, być z kimś na poważnie. Nie czuje się do tego gotowy, czy mógłby wymagać od kobiety, aby każdego dnia drżała o jego bezpieczeństwo. Wszystko się zmienia, kiedy jego przyjaciel zwraca się do niego z prośbą o pomoc, dobre serce Grady’ego daje o sobie znać. Prosi on o to, aby przez jakiś czas jego siostra mogła zamieszkać u Malone’a, dopóki nie skończy pewnego zawodowego projektu. Kim jest ta dziewczyna? Dylan McCoy poukładany pozornie świat posypał się, kiedy swojego ukochanego przyłapała w łóżku z modelką. To ostatnia rzecz, której potrzebowała, mierzyć się ze złamanym sercem i zdawać sobie sprawę z tego, że ukochany zastąpił ją kobietą „idealną” przynajmniej w kwestii fizycznej. Jej ex jest gwiazdą rocka, taki scenariusz był prawdopodobny, tym bardziej, że do grzecznych chłopców nie należał. Nie w głowie mu było ustatkowanie się z jedną kobietą, kiedy czekało na niego ich tak wiele. Dylan bardzo to przeżyła, tym bardziej, że nie łączyło ich jedynie jedno łóżko, ale także sprawy zawodowe, to wiele komplikowało. Wiążący kontrakt był dla niej ważny, chociaż miała ochotę rzucić to i zniknąć, była zbyt obowiązkowa i sumienna. Dokończenie wspólnego albumu nie musiało się odbywać w obecności rockmana. Teksty mogła pisać wszędzie, musiała tylko poszukać odpowiedniego miejsca z dala od chaosu i dramatu, jakim stało się jej życie. tutaj z pomocą przyszedł jej brat, znajduje dla niej idealne lokum do odpoczynku. Zabiera siostrę do Sunnyville, a konkretnie do domu Grady’ego, co z tego wyjdzie? Początkowa nieufność zostaje zmieszana z iskrami, które z każdym dniem stają się między nimi coraz bardziej widoczne i wyczuwalne. Robi się coraz bardziej gorąco, a uwierzcie mi, takiego ognia Malone nie będzie w stanie ugasić! W „Płonącej namiętności” bohaterowie mają swoje emocjonalne rany, które są zbyt głębokie, by się z nimi zmierzyć, ale myślę, że jedyne czego potrzebują to siebie nawzajem, aby się zabliźniły. Grady i Dylan zostali spaleni fizycznie i emocjonalnie, nie jest im łatwo zaakceptować tą chemię, która jest czymś więcej niż tylko seksem. Muszą jedynie dojrzeć do tego, aby to dostrzec i co ważniejsze zaakceptować. Grady jest cudowny, to bezinteresowny, niesamowity, słodki mężczyzna z sercem czystego złota, pomimo dość bolesnej przeszłości, czytanie o tym, co przeszedł łamało mi serce. Nosi wiele blizn niektóre można zobaczyć, a niektóre są ukryte głęboko w środku. Jestem przekonana, że nie jednej z Was ten mężczyzna wskoczy w status „książkowego męża”, bo jest tego warty. Zarówno Dylan, jak i Grady są w pewien sposób złamani, poznając siebie zaczynają się cofać od nieuniknionego rozpadu, zaczynają się scalać. Stając się współlokatorami i przyjaciółmi, niesamowitymi ludźmi z uszkodzonymi duszami. Dylan pokazuje Grady'emu, że zasługuje na szczęście i nawet, jeśli wiąże się z tym ryzyko, jest tego warty, jednak dopóki nie będzie w to wierzył, pozostanie w miejscu, którym za bardzo się zadomowił, z dala od bliskości, której łaknie. Czytanie o tym, jak jego defensywa kruszy się i upada Dylan, było bardzo satysfakcjonujące. Kiedy bierzesz do ręki książki autorstwa K. Bromberg, wiesz czego możesz się po niej spodziewać. Autorka sprawia, że przenosi bohaterów swojej powieści do realnego życia, czyni ich historię namacalną, zupełnie jakbyś słuchała opowieści przyjaciółki o gorącym strażaku. Jak wspomniałam wcześniej bardzo podobała mi się rodzina Malone, wraz z kolejnym tomem powieści mogę powiedzieć, ze się do nich bardzo przywiązałam. Cieszę się, że to nie koniec cyklu „Życiowi bohaterowie” i jeszcze będę miała okazję, aby się z nimi ponownie spotkać.

Grady Malone to drugi z trójki braci. Z zawodu strażak, odważny, pewny siebie, a do tego niesamowicie przystojny. Jest jednak bardzo nieszczęśliwy, a poza bliznami widocznymi na plecach, posiada jeszcze większe skazy na sercu. Nie może znaleźć ukojenia dla swojej złamanej duszy, do dnia, aż pojawia się pewna kobieta. Dylan McCoy to utalentowana autorka tekstów piosenek, zdradzona najpierw przez chłopaka, następnie agentkę, postanawia wyjechać do Sunnyville, gdzie chce posklejać swoje rozbite serce i wtedy poznaje swojego uroczego współlokatora Grady'ego. Temperatura między nimi ciągle rośnie, a pożar, który się rozprzestrzenia, ugasić będzie coraz ciężej. :) „Przyglądam mu się uważnie. Brązowe włosy, choć teraz w pewnym nieładzie i pełne wesołości oczy, które zapewne widziały w życiu więcej, niż powinny. No i to ciało... Gdybym miała oprzeć moją opinię wyłącznie na widoku jego umięśnionego brzucha... niech mnie. Przyjemniej będę miała coś miłego do oglądania, gdy dopadnie mnie niemoc twórcza.” Czy Grady'ego i Dylan połączą większe uczucia? A może ich wspólna przygoda skończy się tylko na przelotnym romansie? Jakie tajemnice skrywa Grady? „Jesteśmy znacznie bliżej, niż by to wypadało. Tak blisko, że ciepło jego oddechu łaskocze moje usta. Na kilka sekund wszystko się nagle wyostrza, jego nierówny oddech. Zapach wody kolońskiej. Uścisk jego palców na moim przedramieniu. Fala pożądania, która się przeze mnie przetacza i która w żaden sposób nie przypomina tego byle czegoś, co czułam w zeszłym tygodniu z Wesem Wintersem. (…) A jednak... a jednak tego pragnę. A on jest tak blisko. Oddalony ledwie o szept.” „Płonąca namiętność” to drugi tom serii „Życiowi bohaterowie” poznajemy tu historię kolejnego brata, tym razem Grady'ego, który jest strażakiem. Pierwsza część bardzo mi się podobała i z niecierpliwością czekałam, na tę książkę. Przyznam się szczerze, że jak pan funkcjonariusz zdobył moje serce, tak seksowny strażak jeszcze pogłębił moją miłość do rodziny Malone. Z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że druga część jest jeszcze lepsza od pierwszej. Fajnie autorka prowadzi fabułę, która jest spójna i ukazuje nam szczegółowo, z jakimi zagrożeniami muszą zmierzyć się strażacy podczas swoich wyjazdów, co jest bardzo interesujące. Temat i fabuła książki mogą zwiastować, że jest to denny i przelotny romans, który przeczytamy i zaraz zapomnimy, ale wcale tak nie jest. To powieść, ze znakomitym przesłaniem i wspaniałą historią. Autorka w genialny sposób ukazuje nam, jak istotna w życiu każdego człowieka jest rodzina i wsparcie od najbliższych osób w obliczu przeżytej traumy, więzi, które łączyły braci ze sobą, ogromna pomoc z ich strony w walce o pokonanie lęków, jest niesamowita i ciężka do opisania. Tak naprawdę czytając tę historię, żałowałam, że sama nie mam rodzeństwa, do którego mogłabym zwrócić się z poradą, czy prośba, ale na szczęście mam niewielkie, ale bardzo mi bliskie grono przyjaciółek, do których mogę się zwrócić o pomoc. Wspomnę teraz słowem o bohaterach, fajne jest to, że pomimo że każdy tom opowiada o innym bracie, to w każdej części przewija się całą trójka. Są oni idealnym przykładem nieograniczonej miłości. Wnoszą do powieści ogromną dawkę humoru, lecz gdy trzeba, poratują złotą radą, dopowiedzą, jak należy postąpić oraz dadzą wsparcie, jakiego każdy z nich w danej chwili potrzebuje. Autorka poprowadziła tu narrację dwutorowo, co osobiście w książkach uwielbiam, dzięki czemu poznajemy uczucia i obawy bohaterów. Grady to mężczyzna dzielny i czuły, ale także z poczuciem humoru, co dla mnie było szokiem, po tym, jaką tragedię przeżył i jaką poniósł stratę. Lęk po tym okropnym dniu spowodował w nim traumę, którą na wiele sposobów próbował przezwyciężyć. Natomiast Dylan to kobieta zraniona, zdradzona, ale pozytywnie nastawiona do świata. Ta dwójka zdecydowanie zdobyła moją sympatię i czytając tę powieść, czułam się tak, jakbym stała gdzieś z boku i przyglądała się, jak to się wszystko potoczy i przyznaję się, opowiadana tu historia niejednokrotnie mnie rozbawiła, ale również doprowadziła do łez. „Płonąca namiętność” to genialna opowieść o miłości, utracie i cierpieniu, ale także o silnej woli walki i chęci przezwyciężenia własnych słabości. Jeżeli spodziewacie się łatwego i przyjemnego romansu, to ta powieść do takich na pewno nie należy, ale koniecznie musicie sięgnąć po tę książkę i poznać historię Dylana i Grady'ego, a Wy przekonajcie się sami czy będzie im dane szczęśliwe zakończenie... :) Gorąco zachęcam do przeczytania tej powieści. Paula https://girlsbookslovers.blogspot.com/2019/07/k_16.html

Wiedziałam, że sięgnę po drugi tom tej serii w momencie, kiedy zabrałam się za pierwszy. Spodobał mi się zamysł tej trylogii, ale i bracia Malone przypadli mi do gustu, więc tak naprawdę tylko wyczekiwałam premiery „Płonącej namiętności”, bo byłam ciekawa jaki los przygotowała autorka dla kolejnego z nich. Dylan McCoy to piękna kobieta, choć nie zdaje sobie z tego sprawy. Jest dobra, miła i z poczuciem humoru, choć to ostatnie wydobywa się z niej stopniowo, bo została silnie zraniona i potrzebuje ucieczki od swojego dotychczasowego życia, co sprowadza ją właśnie do Sunnyville. Jest niezwykle utalentowaną i rozsądną osobą, ale niepewną siebie i troszeczkę zakompleksioną, a do tego ma pewne problemy z zaufaniem wobec mężczyzn. Grady natomiast to przystojny, seksowny strażak, który nie ma problemu z kobietami, bo każda chętnie mu ulega. I jest kolejnym z rodziny Malone, który ma potrzebę ratowania ludzi, jest to wręcz w jego krwi. To taki wesołek, który lubi żartować, dowcipkować i nie sposób się od niego tym pozytywnym humorem nie zarazić, nawet jako czytelnik. Niestety, to wszystko ma skrywać to, co dzieje się we wnętrzu mężczyzny. Pewne przejścia odcisnęły na nim poważne piętno i teraz Grady się z nimi zmaga, w wielu dziedzinach życia. Strach, ból. A dodatkowo, tak jak Dylan, jest człowiekiem, którego dręczą kompleksy. I koszmary. „Płonąca namiętność” to książka, która już od pierwszych stron jest wręcz przesiąknięta humorem i nie sposób się nie uśmiechać, gdy się ją czyta. Są zabawne sytuacje, przekomarzania, żarty. Pojawia się również Petunia, która okazała się… ciekawym i niespodziewanym elementem tej historii. Być może była o niej wzmianka w pierwszym tomie, ale nie mogę sobie przypomnieć. I skoro jestem już przy poprzedniej części, fajnie było spotkać ponownie jej bohaterów, przekonać się co tam u nich słychać i w którym kierunku się potoczyły ich losy. W tej historii, jak i w „W kajdankach miłości”, autorka utrzymuje fajny klimat idealnej rodziny i małego miasteczka, gdzie wszyscy się znają i mogą na siebie wzajemnie liczyć. Podoba mi się, gdy coś takiego jest przedstawione w książkach i choć nie jest to już aż tak oryginalne, bardzo fajnie się to czyta, jeśli jest to umiejętnie zobrazowane. W tej części, moim zdaniem, jest. Prócz wielkiej ilości humoru, ta powieść przede wszystkim opiera się na walce z własnymi demonami i na akceptacji samego siebie. Jestem jak najbardziej za tym, by w romansach przedstawiać coś ponad uczucie i sceny łóżkowe. A skoro już przy uczuciach jestem, to tutaj rozegranie jest to jak najbardziej na plus. Relacja pomiędzy Dylan a Gradym może i szybko stała się dość przyjacielska, ale oboje potrzebowali czasu, by odnaleźć się w tym, co czują i jeszcze więcej, by przenieść to w swoje życia i rozegrać w odpowiedni sposób. A dzięki narracji pierwszoosobowej i perspektywie obu bohaterów, możemy dokładniej się przyjrzeć jak to wyglądało u każdego z nich. Jest to książka napisana w bardzo przyjemny sposób, lekkim stylem, a także przedstawiająca wszystko w zrozumiały sposób, że czytelnik nie ma poczucia zagubienia. Wydarzenia przebiegają płynnie z jednego do drugiego, a wszelkie dialogi czy cała reszta są napisane w sposób naturalny i nie odczuwałam ani przez chwilę sztuczności. Podobało mi się też to, że bohaterowie nie są idealni. Ani na zewnątrz, ani w środku, co dodało tej historii ciut realizmu w moich oczach. Może nieco przewidywalna i schematyczna, ale na pewno nie żałuję, że ją przeczytałam. Jeśli lubicie zabawne romanse, z jakimś przesłaniem w tle, gdzie sceny erotyczne nie są zbyt częste, ale jak już się pojawiają, to opisane w sposób subtelny, to myślę, że „Płonąca namiętność” może być lekturą dla was. Mam nadzieję, że moja opinia pomogła wam w podjęciu decyzji co do przeczytania tej książki. Ja jestem już teraz pewna, że sięgnę po ostatni tom serii Życiowi bohaterowie.

recenzja pochodzi z bloga http://whothatgirl.blogspot.com/2019/07/zyciowi-bohaterowie-tom-2-ponaca.html Grady jest strażakiem - ta praca to całe jego życie. Spełnia się w niej, jest odważny, charyzmatyczny, pewny siebie i panny na niego po prostu lecą. Jednak pod tą otoczką w rzeczywistości nie jest szczęśliwy. Skrywa ból, a oprócz tego nosi niewidoczne blizny. Ma również te na plecach, które na co dzień ukrywa przed innymi - bo przypominają tylko o tym, co się wydarzyło i co go tak złamało. Dylan tworzy teksty piosenek i wielokrotnie sparzyła się na facetach. Sławny piosenkarz Jett jest kolejną pomyłką, ale tym razem nie zamierza mu wybaczać. Gdyby nie ta głupia umowa, już dawno wszystko by zostawiła. A tak jedynie może pozwolić sobie na ucieczkę, by w spokoju móc skończyć to, do czego jest zobowiązana wobec firmy. I tak właśnie staje się współlokatorką Grady'ego. Obiecała sobie, że odpocznie od mężczyzn, ale Grady to typ faceta, od którego nie da się uciec. Zwłaszcza, że mężczyzna chce jej pomóc i pokazać, że wcale nie jest taką beznadziejną kobietą, jak się jej wydaje. Tylko, czy dadzą sobie szansę, skoro obydwoje są poranieni przez życie? *** Polubiłam wszystkich braci Malone już w pierwszym tomie. Chłopaki są nie tylko przystojni, ale uroczy, a przede wszystkim, są dla siebie bardzo ważni. Mogą na siebie liczyć w każdym momencie. A o to właśnie chodzi. Grady przeżył tragedię - nie tylko zawodową, ale i osobistą, która odcisnęła się na jego życiu i to bardzo. Niby podniósł się, ale w rzeczywistości wciąż cierpi - fizycznie i psychicznie. Wszyscy dookoła to widzą, ale mężczyzna nie chce dać sobie pomóc. Najchętniej zasnąłby, ale i wtedy męczą go koszmary. Od dłuższego czasu nie był także z kobietą. Nie widzi siebie w związku, bo wie, że nie będzie mógł dać kobiecie to, na co zasłużyła. Dylan z kolei ma bardzo niską samoocenę. W dodatku trafiała na facetów, którzy byli idiotami. Jett również takim się okazał i dlatego cieszyłam się, że Dylan wyniosła się i zaczęła stawiać na swoim. Jej agentkę miałam ochotę zamordować, bo odnosiłam wrażenie, że wcale nie interesowała się uczuciami Dylan. I tak ląduje w domu Grady'ego - w dodatku pierwszej nocy zastaje go z nieznajomą dziewczyną... Relacja może zaczyna się kiepsko, ale Grady wszystko naprawia tym swoim uśmiechem i poczuciem humoru. A Petunia, świnka, z którą mieszka, dodaje mu jeszcze większego uroku :D Tę dwójkę ciągnie coś do siebie, ale od początku wzbraniają się przed tym. Choć wydawałoby się, że Grady od początku ma chęć na Dylan. Ta jednak z czasem orientuje się, że filtr i podteksty seksualne to dla niego ucieczka od tematu, który woli unikać. Jedno jest pewne - obydwoje nie mieli i nie mają łatwo. Nie są też typem osób, które mówią wprost czego chcą. Nie są wylewni. Ale te wszystkie uczucia, emocje, które targają bohaterami, autorka naprawdę świetnie przedstawiła. Szczególnie to, co działo się z naszym strażakiem. Tak bardzo miałam ochotę po prostu go przytulić i zabrać od niego całe to zło. Styl jest prosty i łatwy w odbiorze, przez co czyta się naprawdę szybko. Czytałam kolejne kartki z zapartym tchem, nie mogąc się doczekać, co dalej u naszych bohaterów. Pamiętam, jak bardzo się zawiodłam inną książką autorki - Mój zawodnik. Ta seria rekompensuje mi to wszystko :D Płonąca namiętność to nie sielankowa historia. Pełno w niej bólu, ale również wsparcia i nadziei na lepsze życie. Po prostu trzeba to przeczytać.

Tym razem autorka postanowiła przybliżyć postać Grady'ego. Mężczyzna jest strażakiem, jednak skrywa w sobie pewną tajemnicę, która niszczy go każdego dnia coraz bardziej. Na swoim ciele nosi blizny, które opowiadają o tym, co go spotkało. Wydawać by się mogło, że jego puste i zimne serce nie jest w stanie nikogo pokochać. Do czasu, kiedy w jego życiu pojawia się pewna kobieta... Dylan to utalentowana autorka tekstów piosenek, która uciekła z wielkiego miasta ze złamanym serce. Jej chłopak okazał się prawdziwym dupkiem, który nie ma ani krzty uczuć. Niestety, nadal wiąże ich umowa z wytwórni. Dylan musi więc zacisnąć zęby i dalej współpracować z tym okropnym człowiekiem. Kobieta postanawia dać sobie na razie spokój z facetami. Trzyma się tego postanowienia do czasu, gdy poznaje swojego nowego współlokatora, którym jest Grady Malone. Po poprzedniej części, która przypadła mi do gustu, choć bardziej skupiła się na bardzo ważnym wątku, przyszedł czas na tom drugi. Wiele czytelniczek go chwaliło, twierdząc, że jest o wiele lepszy. Czy tak było w rzeczywistości? Ja przekonałam się na własnej skórze. Główna bohaterka, Dylan, jest bardzo sympatyczna i zabawna. Mogłam się z nią utożsamić, ponieważ ma podobne cechy charakteru, podobne podejście do życia, a także kompleksy, jak ja. Doskonale rozumiałam jej wątpliwości co do wyglądu oraz zaniżoną samoocenę, ponieważ mam dokładnie tak samo. Grady to główny bohater powieści i najmłodszy z braci Malone. Jest strażakiem, więc z automatu naraża swoje życie, by ratować innych. Wyróżnia go jego odwaga, a także bezpośredniość w przyznawaniu się do błędu. Przyznaję, że poruszył mnie wątek, gdzie opowiedział o swojej traumie związanej z pracą, jaką wykonuje oraz o swoich bliznach. Zarówno o tych na plecach, jak i tych w środku. Choć historia idzie podobnym schematem, co w pierwszym tomie, to ta książka bardzo przypadła mi do gustu. Prawdą okazały się więc te wszystkie głosy mówiące, iż tom drugi jest o wiele lepszy i ciekawszy. Mogę podpisać się pod tymi słowami rękami i nogami. K. Bromberg przedstawiła tu wątek traumy, a także całe ryzyko, jakie wiąże się z pracą w straży pożarnej. Dowodzi to tylko temu, że jej bohaterowie są ludzcy, bez wyidealizowanych charakterów oraz przeżyć. Tu właściwie nie było miejsca na idealne życie, ponieważ z każdej strony na bohaterów czyhały różne zagrożenia: pod postacią byłego chłopaka oraz zwykłego strachu. Jestem zachwycona tą powieścią. Utwierdziłam się w przekonaniu, że autorka potrafi pisać i tworzyć takich bohaterów, w których podobieństwa do samych siebie odnajdą czytelnicy. Według mnie jest to udowodnienie tego, że autor pisze o prawdziwych ludziach - dla ludzi. Jeżeli po pierwszej części mieliście wątpliwości, to ja je rozwiewam. Dajcie tej trylogii szansę i sięgnijcie po kolejny tom. Myślę, że Grady i Dylan skutecznie Was oczarują.

Grady – to charyzmatyczny, pełny wewnętrznego ognia mężczyzna, który wykonuje najbardziej niebezpieczny, choć niezaprzeczalnie mega bohaterski i nieziemsko seksowny zawód świata. Jest strażakiem. Odważnym, pewnym siebie i swojej siły pogromcą ognia, który walczy z nieokiełznanym żywiołem na śmierć i życie. Mimo blizn na ciele i ran na duszy, Grady stara się żyć w miarę szczęśliwie. Niestety, gorzka tajemnica z przeszłości wciąż trzyma go w rysach i sprawia, że jego lwie serce z dania na dzień staje się zimniejsze niż arktyczny lód. Czy miłość ogrzeje jego zranione serce? Czy skrzywdzony przez los Grady, odrodzi się jak Feniks z popiołów? Dylan– to kreatywna i niezwykle utalentowana dziewczyna, która wypełnia świat muzyki magią niepowtarzalnych słów. Jest autorką tekstów piosenek, które nie tylko zapadają w ucho, ale i chwytają słuchacza za serce. Niestety, jej życie to nie melodia radosnej ballady, a raczej pieśń żałobna po miłości, która okazała się jednym wielkim błędem. Dopiero wyjazd do Sunnyville ma przynieść wytchnienie. Uleczyć w sercu to, co zostało brutalnie zniszczone. Ale czy mieszkanie pod jednym dachem z przystojnym strażakiem, to na pewno dobry pomysł? Czy jego zmysłowy urok nie rozpali w niej niebezpiecznej iskry namiętności? Czy nagły pożar uczuć nie zniszczy ją ponownie? Halo? Czy jest w parku jakiś przystojny, ognioodporny strażak? Jeśli tak, to proszę… wezwijcie go. Byle szybko. Ponieważ ja płonę. Płonę od nadmiaru idealnie wyważonych i piekielnie intrygujących emocji! Czuję w sobie pożar zmysłowej fabuły, płomień charyzmatycznych bohaterów i żar rozkosznej akcji, która rozpala mnie od środka. Ktoś musi mnie ochłodzić! I to jak najszybciej! Płonąca Namiętność to drugi tom nowej serii – Życiowi bohaterowie, w którym autorka rzuciła nas w ramiona przystojnego, piekielnie namiętnego mężczyzny, o zmysłowym imieniu Grady. Takiego ciacha w świecie gorących westchnień i miłosnych uniesień długo nie było. Dlatego należałoby na tę niecodzienną, choć bardzo przyjemną okazję odpowiednio się przygotować. Ja proponuję opcję All Inclusive, czyli: wygodny fotel, lampka czerwonego wina i letnia, ciepła noc, podczas której nie tylko poczujemy nutkę miłosnego zatracenia, ale i odkryjemy prawdziwą naturę seksownego i niebezpiecznie urzekającego strażaka.

Muszę przyznać, że po przeczytaniu pierwszego tomu trylogii, nie sądziłam, że Płonąca namiętność aż tak mnie wciągnie. Zastanawiałam się, czy w ogóle kontynuować jej czytanie a tu takie zaskoczenie! Zdecydowanie nie żałuję, że sięgnęłam po tę książkę. Co prawda sceny seksu nadal zostawiają tu wiele do życzenia, są momentami niesmaczne i po prostu żenujące. Słowo "kutas" na stronach tej powieści według mnie zostało użyte zbyt wiele razy. Wydaje mi się, że są ładniejsze określenia męskiego przyrodzenia. Choć muszę przyznać, że porównując oba tomy, ten jest pod tym względem naprawdę w porządku. Po za tym książka niesamowicie mi się podobała. Czytanie jej to prawdziwy emocjonalny rollercoaster, od śmiechu aż po łzy. Chwilami jest nadzwyczaj wzruszająco, a rozterki bohaterów wywoływały w moim sercu niemalże fizyczny ból. Dialogi między Gradym a Dylan są momentami bardzo zabawne, a rodzące się między nimi uczucie rozwija się naturalnie i we właściwym tempie. Grady jest typem mężczyzny, o którym marzy na pewno nie jedna z Nas. Przystojny, seksowny, błyskotliwy, z poczuciem humoru. Na swoim ciele i duszy nosi blizny, które tylko dodają mu męskości. Bardzo go polubiłam, choć muszę przyznać, że i Dylan została w tej książce bardzo dobrze wykreowana. Generalnie obu bohaterów bardzo polubiłam, dzięki czemu czytało mi się tę książkę jeszcze lepiej. Podczas czytania absolutnie nie było mowy o nudzie, jest to zdecydowanie pozycja, dla której warto zarwać nockę, zabawna, ale jednocześnie bardzo mądra, poruszająca, zmuszająca do refleksji. Niesamowicie cieszę się, że jednak zdecydowałam się przeczytać tę książkę, bo drugie spotkanie z braćmi Malone uważam za zdecydowanie udane. Wręcz nie mogłam się od niej oderwać, tak bardzo pochłonęła mnie historia Grady'ego i Dylan. Z niecierpliwością czekam, aż w moje ręce trafi ostatnia już część cyklu Warta ryzyka, zwłaszcza, że słyszałam o niej dużo dobrego. Podobno najlepsza ze wszystkich 3 tomów. Koniecznie dajcie znać czy czytaliście, jeśli tak to jak Wasze wrażenia, a jeśli nie, to czy macie taki zamiar. Nie zapomnijcie zostawić też lajka na blogu. http://www.angelika-jasiukajc-blog.pl/2019/11/ponaca-namietnosc-k-bromberg.html