Podeszłam do tej książki z pewnym sceptyzmem bo za bardzo na wojsku, jednostkach specjalnych i broniach nie znam się, ani nigdy się tym nie interesowałam. Muszę jednak przyznać, że z zainteresowaniem przeczytałam ją. Już sama okładka robi wrażenie - domyślam się, że została zaprojektowana żeby uprzytomnić czytelnikom, że służby specjalne Izrealea to nie przelewki i moim zdaniem bardzo ten przekaz jest klarowny.
Jako laik w kwestiach wojskowych bałam się, że nie zrozumiem większości treści zawartej w ksiażce ale bardzo pozytywnie się zaskoczyłam - autor powoli wprowadza kolejne organizacje i osoby. Podoba mi się to, że każdy rozdział dotyczy innych zagadnień, przedstawia inne osoby. Dodatkową atrakcją są nawiązania do Polski, fragmenty gdzie historia Polski i Izraela przeplata się, a o których oczywiście nie miałam pojęcia. Generalnie lektura tej książki to bardzo dobry sposób na doedukowanie się z historii współczesnej i zrozumienie napięć na Bliskim Wschodzie.
Artur Górski przygotował bardzo ciekawe i dobrze opracowanie kompendium wiedzy o służbach wojskowych i policyjnych Izreala. W swojej książce często odwołuje się do innych autorów, cytuje fragmenty z ich książek, a także przywołuje fragmenty swoich rozmów z byłymi agentami i ludźmi zwiazanymi z wydarzeniami, o których pisze.
Serdecznie polecam nie tylko fanom militariów, ale również wszystkim, którzy chcą lepiej zrozumieć otaczający ich świat.

Powiedzmy sobie wprost – Artur Górski to nie Wiktor Suworow, a „Pięść Dawida” to nie „Specnaz”. Książka Polaka nie jest kompendium wiedzy o izraelskich służbach specjalnych, ale też chyba do tego miana nie pretenduje. To dobrze napisana i łatwo się czytająca opowieść o pewnych wątkach tematu pt.: „izraelskie służby specjalne”. Opowieść dodajmy ciekawa – coś dla siebie znajdzie w niej zarówno amator historii rodem z Jamesa Bonda, jak i człowiek zainteresowany historią powstania najpopularniejszego izraelskiego pistoletu UZI. Autor umiejętnie korzysta z różnych źródeł i łączy informacje zdobyte samemu z tymi zaczerpniętymi z innych książek. Duża ilość wątków i tematów sprawia jednak, że są one opisane dość pobieżnie, co ma swoje plusy i minusy. Z jednej strony czytelnik dowiaduje się wielu ciekawych rzeczy, a z drugiej jeśli coś zainteresuje go bardziej, to raczej musi już sięgnąć do bardziej pogłębionych źródeł informacji.

Reasumując - z czystym sumieniem polecam tę książkę wielu osobom i wcale nie tylko amatorom historii współczesnej, Izraela czy służb specjalnych. Dobrze dobrane wątki i sprawne pióro autora sprawiają, że wszyscy pozostali mogą po prostu potraktować ją jako poszerzenie swoich horyzontów. Po tę książkę może po prostu sięgnąć każdy.

Książka Artura Górskiego „Pięść Dawida. Tajne służby Izraela.” zachwyciła mnie okładką. To właśnie dzięki niej chętnie po nią sięgnęłam. Początkowo wydawała się wciągająca, jednak wystarczyło parę stron, a kompletnie zmieniłam o niej zdanie.

Historie w niej zawarte są ciekawe i warte uwagi. Każdy rozdział to inna historia, przez co książka wydaje mi się reportażem historycznym, a nie powieścią. Jednak brakuje mi w niej ciągłości i przejrzystości. Napisana jest niezwykle lekko, jak na tego rodzaju temat i lekturę. Jednocześnie jest bardzo chaotyczna, przez co trudno przejść przez nią do końca. Czytając ją odniosłam wrażenie jakby autor pędził przez obrany temat i trochę się zagubił.

Nie zachwyciła mnie. Jednak myślę, że jest to pozycja dobra tylko dla osób które nie mają bladego pojęcia o tematyce Izraela. Wydaje mi się, że autor potraktował temat tajnych służb bardzo pobieżnie.

Reportaż Artura Górskiego pokazuje Izrael jako państwo twierdza, gdzie służby specjalne są jak „państwo w państwie”. Każdy z 18 rozdziałów to odrębna historia. Autor wskazuje m.in. genezę konfliktu palestyńsko -izraelskiego, opisuje działania niektórych agentów w tym także historie wybitnych kobiet jak również opisane są początki krav magi. Poprzez wywiady z byłymi agentami i ludźmi ze środowiska wydarzenia stają się jeszcze bardziej realne.

Szczerze powiedziawszy do książki podeszłam z małą rezerwą, gdyż nie miałam wcześniej styczności z tą tematyką. Sceptycznie myślałam o wojsku polityce i wojnach. Przeżyłam naprawdę pozytywne zaskoczenie Od książki nie można się wprost oderwać. Rozdziały wciągają aż czasami chciałoby się poznać więcej szczegółów.

Szczerzę polecam nawet dla osób, które uważają że to nie jest ich tematyka.

Pięść Dawida to wciągająca książka opowiadająca o, tak dokładnie, izraelskich służbach specjalnych. Temat brzmi jak coś dla prawdziwych mężczyzn, ale tak naprawdę książka powinna przypaść do gustu szerszemu gronu czytelników. Bo wbrew tematyce Artur Górski sprawił, że lektura jest wciągająca i nie wiadomo kiedy się kończy, być może dlatego, że każdy rozdział jest tak naprawdę osobą opowieścią. Autor prowadzi rozmowy z osobami należącymi do służb i niektóre ze znanych nam wydarzeń opisywanych w mediach, poznajemy z pierwszej ręki, jak chociażby opowieści o wojnie sześciodniowej czy Jom Kippur.

Dla mnie to świetna pozycja, wypełniona faktami i ciekawymi informacjami, napisana przy tym w sposób naprawdę przystępny i nie przeraża swoją objętością, jak to często bywa przy pozycjach akademickich. Z czystym sumieniem polecam.

Gdybym nie dostała propozycji recenzji od Wydawnictwa Znak, pewnie nie przeczytałabym tej książki. Bałam się, że dla takiego laika jak ja, czytanie będzie drogą przez mękę. Moje obawy rozwiały się już na samym początku książki! 
Pan Artur w bardzo przystępny i interesujący sposób opisuje historie związane z działalnością służb specjalnych Izraela. W każdym rozdziale skupia się na konkretnym przypadku lub osobie i w wyczerpującym stopniu pokazuje nam daną historię. Podczas czytania widać jak wiele pracy Autor włożył, aby przedstawić czytelnikom jak najbardziej prawdziwą i kompletną (na ile jest to możliwe ) informację. 
Książka zarówno dla pasjonatów, jak i dla osób, które historię znają tylko z pierwszych stron gazet , bądź telewizji. Wciągająca, szokująca, zachęcająca do głębszego zapoznania się z historią. POLECAM!!!

Książka napisana lekko, choć nieco chaotycznie. Lektura ciekawa, choć.. No właśnie jaka?
Nie jestem w stanie podzielić zachwytu autora nad tematyką. Służby specjalne państwa Izrael znane ze swej morderczej skuteczności, wytrwałości, świetnego wyszkolenia i doskonałego uzbrojenia. Niestety, zabrakło mi w książce krytycznego spojrzenia, zwrócenia uwagi na tragiczne skutki działalności tajnych służb, które uderzają przede wszystkim w zwykłych Palestyńczyków, traktowanych przez Izrael jak gorszy sort ludzi.
Niestety, tym samym książka mnie nie uwiodła. Wpisuje się ona w nurt powszechnego zachwytu nad Izraelem, państwa, które „opiera się” muzułmańskiej nawałnicy. Czasami jednak warto zastanowić się, kto tak naprawdę jest ofiarą. Ja mogę stwierdzić, że na pewno nie jest nią Izrael wraz ze swoimi tajnymi służbami.

Tę książkę czyta się jak wciągającą powieść sensacyjną. Autor przedstawia nam najnowocześniejsze rodzaje broni, opisuje historie ich powstawania, rozwoju i samych twórców śmiercionośnych narzędzi. Mamy okazję usłyszeć o izraelskiej sztuce walki, poznać jej autora, przeczytać jak prowadzone są treningi nie tylko dla zawodowych żołnierzy, ale dla każdego, kto nie czuje się bezpiecznie. Pojawiają się tu także historie szpiegów, opowieści tak niesamowite, że aż trudno w nie uwierzyć. O wielu z akcji i operacji opisywanych w Pięści Dawida nie usłyszelibyśmy, gdyby nie książka, są to wydarzenia, o których media milczą, a sami zainteresowani ani nie potwierdzają ani nie dementują narastających według nich legend. Pięść Dawida to książka dla prawdziwego tropiciela sensacyjnych spisków.

Książka, od której nie mogłam się oderwać, czym zaskoczyłam samą siebie, ponieważ do tej pory zarówno tematyka służb specjalnych jak i forma dokumentu a nie powieści, nie lądowała chętnie w mojej biblioteczce. Artur Górski otworzył przede mną inny świat, nie koniecznie stworzony tylko dla mężczyzn. Służby specjalne Izraela, ich sposób działania zafascynowały mnie do tego stopnia, że czytając przed oczami miałam sceny, które wydawać by się mogło – dzieją się tylko w dobrych filmach sensacyjnych. U Górskiego pojawia się napięcie, oryginalna charakterystyka i dużo bogatej treści. Książkę po przeczytaniu wręczyłam mojemu Tacie – miłośnikowi książek opartych na faktach, zajmujących się tematyką wojny, agentów itp. On również był nią zachwycony.

Szczerze mówiąc rozczarowałam się i to bardzo…po serii książek na temat pracy amerykańskich czy polskich żołnierzy oczekiwałam jednego wielkiego WOW! Jednak temat izraelskich służb specjalnych wydaje mi się fascynujących tematem i spodziewałam się zdecydowanie więcej po tej lekturze. Doceniam wysiłek jaki Autor włożył w tę książkę jednak mam wrażenie, że temat trochę go przerósł, mam poczucie dużego niedosytu. Traktuję tę pozycję jedynie jako wstęp do dalszego poszukiwania informacji na temat szkolenia, działania czy ideologii izraelskich służb.

Muszę przyznać, że ta książka mnie trochę pokonała. Byłam nastawiona na coś w klimacie łatwiejszych, "amerykańskich" narracji, więc też moja opinia pewnie nie będzie obiektywna. Ciężko mi się zapamiętywało poszczególne nazwy, jednak książka to z pewnością kawał dobrej reporterskiej pracy. Po prostu nie do końca moje klimaty.

książka jest super, ostatnio na temat wywiadu i sił specjalnych czytałam kilka lat temu, ale tamta książka nie była tak dobra. świetnie się ją czyta, nie można się od niej oderwać, bo niesamowicie wciąga.