Wiecie, w książkach autorki lubię to, że nigdy nic nie jest wymuszone, ani na siłę. Bohaterzy nie rzucają się na siebie w początkowych rozdziałach. Autorka kieruje ich relacjami tak, by i czytelnik miał szansę na zapoznanie się z nimi. Tak było też tutaj. Mimo, że bohaterzy znali się od lat, to i tak przy ponownym spotkaniu, poznawali i zaprzyjaźniali się na nowo. A na pierwszy pocałunek trzeba było trochę poczekać. "Życie jest zbyt krótkie, żeby nie wybaczać i nie zapominać." Kuba od lat zakochany był w siostrze swojego najlepszego przyjaciela. Nieporozumienie, wyjazd i obietnica sprawiły, że ich drogi się rozeszły. Lata minęły i gdy Kuba ponownie wraca do miejsca, w którym dorastał i przypadkowo spotyka dawną miłość, serce podpowiada mu, że wcale nie przestało kochać. Nie chcąc marnować więcej czasu, postanawia ją zdobyć, nawet jeżeli tylko jako przyjaciółkę. Lena wróciła do domu by pomóc w przygotowaniach do ślubu brata. Zamknięta w sobie, zraniona i cierpiąca, uważa że nie jest zdolna do miłości. Czy dawny przyjaciel, który na nowo zaczął wkraczać w jej życie, będzie potrafił otworzyć też jej serce? Czy Lena pokocha ten pierwszy raz? Nie będę za dużo zdradzać z fabuły, by nie odbierać wam przyjemności z poznawania jej. Jeśli chodzi o bohaterów, to tak jak w przypadku każdej książki Pani Agaty - męski bohater, Kuba zdobył moje serce. Nie jest idealny, ma wady, z zazdrości potrafi zrobić coś, za co potem przychodzi mu płacić. Ale to bohater na tyle zdeterminowany, że nie podda się, dopóki nie osiągnie tego czego chce. Lena odtrącała go wiele razy, a mimo to, on dalej walczył o nią, o przyjaźń i miłość. Jeśli chodzi o książki autorki i jej męskich bohaterów, to Kuba zaraz obok Oskara z "Pod skórą" zasługuje na miejsce na podium. Bardzo go polubiłam. Czego niestety nie mogę powiedzieć o Lenie. Zraniona i wystraszona miłości, przez coś co miało miejsce w przeszłości. No i właśnie ten powód według mnie był nieco wyolbrzymiony. Oczywiście zdaje sobie sprawę, że jej zaufanie zostało zdeptanie, że czuła się skrzywdzona i oszukana. Jednak przez to jedno wydarzenie, ona zamknęła się na mężczyzn, na pozwolenie sobie kogoś pokochać. W tym przypadku też autorka ukazała kolejny raz, jak ważna jest rozmowa. Wyduszenie z siebie tego co nas boli i rozmawianie o tym. Lena się przekonała, że ta rozmowa odbyła się o wiele za późno. "Można kogoś ranić na milion różnych sposobów, a ślady mogą pozostać niewidoczne przez wiele lat." Podsumowując, bardzo podobała mi się ta książka! Autorka nie zawodzi i z każdą kolejną wydaną powieścią udowadnia, że jest wyśmienitą pisarką. "Pierwszy raz" to historia o cierpliwości, pokonywaniu własnych barier i uczuciu dwójki ludzi, które choć dawno zapoczątkowane, potrzebowało czasu by go zaakceptować i wyznać (w przypadku Leny). Dla mnie osobiście dalej ulubioną książką autorki jest "Pod skórą", ale "Pierwszy raz" śmiało mogę postawić tuż za nią. Polecam z całego serca! Jestem pewna, że się nie zawiedziecie. A ja nie mogę już doczekać się kolejnych książek, które wyjdą z pod pióra Pani Agaty.

Lena to atrakcyjna, młoda kobieta, której nie brakuje powodzenia u płci przeciwnej. Nie chce jednak związku z żadnym mężczyzną. W przeszłości została głęboko zraniona i od tamtego czasu zbudowała wokół siebie mur. Ukrywa się za maską obojętności, jest niedostępna i nie ufa nikomu. Podczas wypadu do klubu spotyka dawnego przyjaciela swojego brata. Kuba był dawniej niemal członkiem jej rodziny, jednak ich drogi się rozeszły. Na widok Leny w Kubie odżywają dawne uczucia. Nie może wyrzucić jej z głowy i z serca. Postanawia jeszcze raz spróbować swojego szczęścia i wyznaje dziewczynie prawdę. Lena nieświadoma uczuć chłopaka, dowiedziawszy się o nich, jest zagubiona. Jedyne, co może mu zaoferować to przyjaźń. Kubę czeka trudne zadanie, by przekonać Lenę do jego szczerych intencji. Uda mu się? Czy pogodzi się z odrzuceniem i zapomni o swojej ukochanej? Czy jednak będzie dalej walczył i jak wiele będzie musiał znieść, by zyskać to, czego pragnie? Styl autorki jest lekki i swobodny. Akcja wciąga, a wydarzenia następują po sobie. Pani Agata powoli wdraża nas w historię Leny i Kuby. Nie brak jej jednak skomplikowanych emocji i mieszanych uczuć. Całość zgrabnie się dopełnia, a każde wydarzenia do siebie pasuje. Nie znajdziemy tu zawrotnych akcji, ale są momenty, które przyprawiają o szybsze bicie serca. Bohaterowie to w większości młode i ciepłe osoby. Są dobrzy i sympatyczni, mają swoje wady i zalety. Nikt nie jest ideałem i tutaj też ich nie znajdziemy. Tak jak my kochają, śmieją się, płaczą i popełniają błędy. Polubiłam ich i ciężko było mi się z nimi rozstawać. Kuba zaimponował mi swoją wytrwałością i determinacją w walce o serce Leny. To przystojny, pewny siebie i kochany mężczyzna. Nie miał łatwego życia, ciężko pracował na to, by zyskać wszystko, co posiadał. Mimo wielu odtrąceń, nie poddawał się, lecz dążył do osiągnięcia celu. Wydawać by się mogło, że życie Leny jest idealne i nie może się w nim wydarzyć nic złego. Pozory mogą mylić. Przez pewną sytuację dziewczyna boi się ponownie zaufać. Broni się przed miłości i nie dopuszcza do tego, by była szczęśliwa. Jednak to dobry osoba, która troszczy się o swoich bliskich. Czasem irytowało mnie ich zachowanie i miałam ochotę nimi potrząsnąć, ale szczerze im kibicowałam, by byli razem. Pierwszy raz to historia dwójki młodych ludzi, którzy wiele doświadczyli w życiu. Opowiada o cierpieniu, zaufaniu, cierpliwości i pokonywaniu własnych ograniczeń. Los ponownie splata ze sobą drogi bohaterów, aby odnaleźli wspólne szczęście. Tylko od nich zależy czy to wykorzystają. Aby ich miłość mogła się narodzić, muszą pokonać wiele trudności. Jednym z nich jest lęk, który choć niewidoczny, potrafi raz na zawsze zniszczyć nasze życie. Autorka pokazuje nam, że nie wszystko jest tylko czarne lub białe, lecz zmusza nas do głębszego myślenia i odczuwania. Podsumowując, szczerze polecam Wam tą książkę. Pomimo kilku niedociągnięć i błędów, to piękna historia warta poświęconej jej uwagi. Idealnie nada się na letnie wieczory.

KOLEJNE MUST READ !!!!! Zapewne pamiętacie jak zakochaliście się po raz pierwszy? Jak to było całować się pierwszy raz? Pamiętacie swoje wszystkie pierwsze razy, gdy odkrywaliście coś nowego, poznawaliście nową osobę i pierwszy raz mieliście okazje czegoś doświadczyć? Z twórczością Agaty Czykierdy-Grabowskiej pierwszy raz zetknęłam się przy okazji lektury tej powieści. Obecnie wydała ona już kolejną książkę, którą przeczytałam z ogromną przyjemnością i się nie zawiodłam. Aż w krótce zamierzam zapoznać się z jej inny niesamowitymi powieściami. Mowa tu o publikacji „Pierwszy raz”, gdzie poznajemy kolejnych młodych bohaterów – Lenę i Kubę, których od zawsze łączyła dziwna więź nie tylko ze względu na fakt, że brat dziewczyny – Łukasz był jego najlepszym przyjacielem Kuby. Chłopak, odkąd pamięta, był w niej zakochany, czym ona nie miała pojęcia, ponieważ niestety nie odwzajemniała tego uczucia. Spotkali się, gdy oboje byli już dorośli. Dawne uczucie, jakim darzył ją Jakub przetrwało mimo upływającego czasu i uderzało w niego ze zdwojoną siłą, czego młoda kobieta zdawała się nie zauważać. Coś ją jednak przyciągało do przyjaciela z lat nastoletnich. Coś, czego na obecną chwilę nie potrafiła nazwać, ale to było jednak silniejsze od niej. Nagle zaczęła patrzeć na mężczyznę inaczej, w zupełnie niezrozumiały dla niej sposób. Oboje więc postanowili wejść w dość dziwny układ, który – mimo woli – przeradzał się w coś głębszego. Czy uda jej się zrzucić tę maskę obojętności i pokochać mimo traumy z przeszłości? Czy będzie potrafiła na nowo komuś zaufać? Lena to młodsza siostra najlepszego przyjaciela Kuby. Obiekt jego westchnień i niespełniona miłość. Podkochiwał się w niej od zawsze. Jednak była ona za młoda, żeby zwracać na niego uwagę. Dopiero gdy Kuba wraca po studiach do rodzinnego miasta, ponownie nawiązuje kontakty z Leną i stara się ją przekonać do siebie. A nie jest to łatwe zadanie, ponieważ Lena jest bardzo nieufna i negatywnie nastawiona do wszystkich mężczyzn. Ani jej brat ani Kuba nie wiedzą z czego wynika jej zachowanie. Dlaczego tak bardzo się broni i z całej siły próbuje odpychać Kubę, mimo że jej serce podpowiada zupełnie coś innego. A ona sobie postanowiła, że prędzej będzie całe życie sama niż da się zranić jakiemuś mężczyźnie, bo oni finalnie zawsze zadają ból. Kuba musiał się wykazać ogromną determinacją, siłą i sprytem, żeby przekonać do siebie Lenę. Małym oszustwem udało mu się jednak zburzyć mur, którym się otoczyła.Fabuła książki nie jest specjalnie skomplikowana, ale za to bardzo wciągająca. Każdy czytający przeżyje wszystkie emocje wraz z bohaterami, ponieważ nie będzie umiał oderwać się od lektury dopóki nie pozna jej zakończenia.„Pierwszy raz” pokazuje, że cierpliwość popłaca i jeśli się kogoś naprawdę kocha i widzi się, że jest faktyczna szansa, że ta miłość zostanie odwzajemniona – to się o tę osobę walczy. Gorąco Polecam!!!

"Jeżeli te komunały mówiące o tym, że miłość przezwycięży wszystko i wszystko przetrzyma, są krawdziwe, to czy fakt, że on kocha za ich dwoje, wystarczy?" Kuba zakochał się w siostrze swojego przyjaciela od pierwszego wejrzenia. Niestety bez wzajemności. Lena nie była świadoma uczuć Kuby. Chowała się za murem, który budowała wokół siebie od lat, bojąc się bólu i odrzucenia. Po kilku latach spotykają się ponownie. Niewinne spotkanie w barze sprawia, że do Kuby wszystko powraca ze zdwojoną siłą. Tym razem nie ma zamiaru się tak łatwo poddać. Lena zaczyna patrzeć na Kubę w sposób, którego sama nie rozumie. Z czasem oboje odkrywają, że przyjaźń to dla nich za mało, pragną więcej. Tylko czy Lena będzie w stanie zaufać Kubie? Czy przegoni swoje demony i da mu szansę? Czy Kuba będzie miał tyle siły i odwagi, by wytrwale walczyć za nich obojga? Po przeczytaniu książki "Za każdym razem" po prostu przepadłam i nie mogłam się doczekać, aż kolejna książka trafi w moje ręce. "Pierwszy raz" to opowieść o początkach dorosłego życia, o błędach i ich konsekwencjach, o żalu, tęsknocie i nadziei. To także opowieść o drugich szansach, o walce o drugą osobę i o prawdziwą miłość. No i oczywiście o wszystkich pierwszych razach. To była cudowna historia, a bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Kuba nie miał w życiu łatwo, a jednego czego był pewny to uczucia do Leny. Zmarnował już tyle lat, a kiedy ich drogi ponownie się skrzyżowały popełniał błąd za błedem. Los pokazał im jak bardzo życie potrafi być nieprzewidywalne i kruche. Uświadomił, że nie warto marnować czasu. Kuba postawił wszystko na jedną kartę, podjął walkę o wybrankę swojego serca i nie zamierzał rezygnować. Chyba każda kobieta chciałaby mieć przy swoim boku takiego troskliwego, opiekuńczego i czułego faceta, jakim był Kuba dla Leny. Lena miała swoje pragnienia, jednak nie dopuszczała ich do siebie. Została bardzo zraniona przez najbliższą osobę, przez jej wybory, które odcisnęły swoje piętno właśnie na niej. Dziewczyna swoim kosztem płaciła za błędy innych. Zamknęła się w sobie, nie potrafiła się przed nikim otworzyć, nie potrafiła zaufać, ani kochać. Toczyła walkę z samą sobą i swoimi uczuciami. Z nią nic nie było jasne i przewidywalne. Ale to właśnie Kuba był tą osobą, z którą przekraczała granice. Dla niego było warto. Lubię takie realne historie, cudownie spędziłam czas z książką przeżywając wszystko wspólnie z bohaterami. Nie mogę się doczekać aż zacznę czytać kolejną książkę autorki.

Zaczyna autorka niespiesznie, nie od razu wylewając kawę na ławę. Buduje bazę w postaci przeszłości bohaterów, kształtuje ich osobowości, a potem zderza ze sobą dwie postaci, pozwalając im się dotrzeć. Etapowo. I o ile w kryminałach lubię zaczynać akcję od mocnego wstrząśnięcia, od dobrego romansu oczekuję właśnie niespiesznego tempa, powolnego odkrywania tak, żeby to, co najlepsze, smakowało po prostu jeszcze bardziej wybornie. To otrzymałam, przez co akcja powieści wypadła nie tylko angażująco i zachęciła do sięgnięcia po kolejną stronę, ale nabrała także wiarygodnego brzmienia. Oj tak, zdecydowanie dałoby się uwierzyć w istnienie takiej Leny czy książkowego Kuby. Ona boi się otworzyć na miłość. Zraniona przez człowieka już nie ma zamiaru więcej dać się skrzywdzić. On nigdy nie miał w życiu łatwo, nie ma i teraz. Wybuchowy i opiekuńczy, będący mieszanką ognia i wody, uaktywniających się w różnych sytuacjach żywiołów. Obciążeni bagażem wad i zalet, nieidealni jako popełniający błędy ludzie zdecydowanie ujęli mnie swoimi postawami, pomimo tego, że nie każde ich zachowanie traktowałam jako słuszne. Lena pozostała dla mnie dziewczyną, z którą mogłabym się zaprzyjaźnić, Kuba – w którym można się zakochać. Z zainteresowaniem obserwowałam ich poczynania i muszę przyznać, że Agata Czykierda-Grabowska ma rękę do budowania apetycznych, męskich postaci. Nie szczędzi autorka mocnego języka, na potrzeby sytuacji są i wulgaryzmy, absolutnie nie ujmujące atrakcyjności tej książki. Przyjaźń, miłość, poczucie bezpieczeństwa, własne lęki, słabości, strach i nadzieja mieszają się tutaj budując akcję przypominającą wykresową falę, która podnosi się i opada, przynosząc radość i ból. Jeśli chodzi o tytuł, moje pierwotne skojarzenia okazały się tylko częściowo słuszne i o ile faktycznie ten związany z seksem pierwszy raz ma tutaj swoje miejsce, a wybuchy namiętności zdobią niektóre z powieściowych stron, takich pierwszych razów jest tutaj więcej, niekoniecznie już powiązanych z kwestią utraty dziewictwa. Książkę polecam wielbicielkom nurtu New Adult, bo to wiarygodna, nieprzejaskrawiona, budząca emocje historia. Autorka postawiła na coś więcej niż powierzchowne potraktowanie tematu i skupiła nie tylko na jednej wartości czy jednym uczuciu. Przez to mnie zdecydowanie kupiła i myślę, że nie zawiedziecie się Pierwszym razem także i Wy. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/06/pierwszy-raz-agata-czykierda-grabowska.html#more

RECENZJA POCHODZI Z BLOGA : http://zapiski-ksiazkoholiczki.blogspot.com/2018/07/agata-czykierda-grabowska-pierwszy-raz.html Każdy z nas przeżywał swoje pierwsze razy. Pierwszy alkohol, pierwsza przeczytana książka czy pierwsza miłość. Dzięki mojej miłości do książek poznaje twórczości wielu autorów. Przez jakiś czas, byłam negatywnie nastawiona na powieści polskich autorów. Wydawały mi się one bardzo nudne, smętne i nijakie. Zagraniczni autorzy wydawali się bardziej ciekawi. "Pierwszy raz" to książka autorstwa Polskiej autorki, Agaty Czykierdy-Grabowskiej, z którą mam styczność pierwszy raz - tak to kolejny pierwszy raz do kolekcji. Przyznam że Wydawnictwo Novae Res postarało się z okładką, podoba mi się. Opis na odwrocie jest krótki i rzeczowy, zachęca do sięgnięcia i poznania historii zawartej w tej powieści. Autorka w swojej książce pokazała nam niezwykłą historię. Pewnie jesteście ciekawi, dlaczego niezwykłą? Otóż poznajcie Kubę, jest najlepszym przyjacielem Łukasza. Jako nastolatek poznał miłość swojego życia, jednak ona była zbyt młoda aby być tego świadoma. Więc potajemnie przez X lat się w niej podkochiwał. Jego postać mnie momentami denerwowała, bo ileż można być w kimś zakochany i nic z tym nie zrobić? Lena to siostra Łukasza. Przez sytuację z dzieciństwa nie może zaufać ludziom. Jej ojciec zawsze był dla niej wzorem oraz bohaterem, do czasu gdy nakryła go na seksie w samochodzie z małolatą. Otóż ta sytuacja wpłynęła na jej życie uczuciowe i nie tylko. Problem z zaufaniem to wierzchołek góry lodowej. Pewna osoba w końcu przebija się przez mury aby do niej dotrzeć. "Życie jest zbyt krótkie, żeby nie wybaczać i nie zapominać." Lekka książeczka polskiej autorki. Nie za długa, nie za krótka, lecz w sam raz. Momentami była dla mnie zbyt monotonna, ale podobała mi się. Jestem pozytywnie zaskoczona, nie jest wiele polskich autorek, które lubię. Z pewnością jeśli lubicie letnie wieczory na hamaku to książka Agaty Czykierdy-Grabowskiej wam ten czas umili. Istnieje sporo książek w podobnej tematyce, jednak rzadko kiedy spotykamy tak zakochanego głównego bohatera. Myślę, że z przyjemnością sięgnę po najnowszą książkę autorki (tak, już jest zamówiona)"Adam" to najnowsze jej dzieło. Jesteście ciekawi jakie "Pierwsze razy" przygotowała dla nas autorka? Nie bójcie się sięgnąć po Polskich autorów.

"Nienawiść jest łatwa, bezpieczna i nie potrzebuje podsycania. O miłość trzeba non stop walczyć, nawet jeśli w grę wchodzi miłość pomiędzy rodzicem a dzieckiem. Ona z założenia powinna być bezwarunkowa, ale co, jeśli zostanie wystawiona na próbę?" Kuba był zakochany w młodszej siostrze swojego przyjaciela. Jednak dziewczyna nie odwzajemniała jego uczuć, traktowała go jak brata. Chłopak ze złamanym sercem wyjechał z rodzinnej miejscowości. Próbował stworzyć związki z innymi dziewczynami lecz żadna nie była Leną. Nie mógł o niej zapomnieć. Skończył studia i wrócił do swojego miasteczka bo tu dostał pracę.Przypadkowe spotkanie w barze sprawiło, że odżyły wspomnienia i nadzieja. Czy tym razem Lena da szansę Kubie? Co sprawiło, że dziewczyna boi się zaufać i zakochać? Jest to jedna z tych książek,które bierzecie do ręki i już po kilku przeczytanych zdaniach wiecie, że to jest to!Że to książka,która Was oczaruje, pochłonie i sprawi,że wszystkie inne sprawy zejdą na bok.I choć są tu momenty, że serce mocniej zabije to jednak całość otuli i przeniesie w świat Leny i Kuby.Uwielbiam styl autorki, która w piękny sposób przekazuje wszystkie emocje sprawiając,że mamy ochotę śmiać się i płakać razem z bohaterami. Jest to historia o strachu, niewykorzystanych okazjach i zmarnowanym czasie.O tym,że w łatwy sposób możemy stracić zaufanie i przekreślić swoją szansę na szczęście.Jest to też historia o tym,że czasem trzeba zaryzykować i zawalczyć o swoje pragnienia. Jeśli chodzi o bohaterów to ja ich uwielbiam! Kuba nie miał lekkiego życia, do wszystkiego musiał dojść sam. Ale chyba dzięki temu okazał się tak wspaniałym człowiekiem. W pewnej chwili jego życie zawisło na włosku i zrozumiał, że nie może zmarnować więcej czasu. Wiedział też, że nie może naciskać na Lenę, że to ona musi podjąć decyzję czy zaryzykuje i zaufa czy jednak odpuści. Nie było to łatwe bo zawiodła się na najbliższej osobie. Bała się, że zostanie skrzywdzona. Czy mimo to zaryzykuje? Sprawdźcie sami! Ja jestem pewna, że pokochacie książkę (i Kubusia, który oczywiście trafia na moją listę książkowych mężów ❤️🥰)

Agata Czykierda – Grabowska ma talent do posługiwania się językiem naturalnym i realistycznym. Jej bohaterowie rozmawiają ze sobą jak normalni ludzie, w każdej sytuacji. Komuś, kto nie pisze książek, może się wydawać, że tak jest najprościej, ale uchwycenie naturalności w dialogach jest właśnie rzeczą najtrudniejszą i każdemu autorowi, który to potrafi, należy się szacunek. Bohaterowie są pełnokrwiści i trafnie odzwierciedlają postawy, jakie coraz częściej można dostrzec u młodych ludzi. Lena boi się związku i miłości, bo to, co zaobserwowała u swoich rodziców, nie zachęciło jej ani trochę do angażowania się uczuciowo. Nie chce dobrowolnie ryzykować, że ktoś ją zrani i nawet nie jest w stanie wyobrazić sobie, że ryzykując, może coś zyskać. Wydaje mi się, że w czasach lawinowo rozpadających się małżeństw, coraz więcej młodych kobiet będzie zmagać się z takimi dylematami, jak Lena. Kuby los też nie oszczędzał, a chłopak utknął gdzieś w drodze do swojego szczęścia. Próbuje zadowolić się krótkotrwałymi przyjemnościami i nie skupiać na tym, że jego życie donikąd nie zmierza. Do czasu, aż znów pojawia się w nim Lena. Kuba postanawia stanąć do walki i radzi sobie z tym różnie, ale przez większość czasu walczy za dwoje, więc nie jest mu łatwo. W lekkiej i przyjemnej w odbiorze otoczce, autorka serwuje nam tematy bardzo aktualne. Może w pierwszym wrażeniu poruszony problem zdaje się nie być ciężkiego kalibru, jednak częstość jego występowania sprawia, że z całą pewnością należy o tym mówić. Podziwiam w Lenie to, że jest gotowa w decydującym momencie oderwać się od tego, co wyniosła z domu i budować własną drogę, dokonywać własnych wyborów, uważając jednocześnie, aby nie powielać błędów rodziców. Warto sięgnąć po tę książkę. Czyta się ją dobrze, czasem z wypiekami na twarzy, czasem z uśmiechem, a momentami w zadumie i z bólem serca.

To kolejna książka autorki po którą sięgnęłam i nie żałuje. "Pierwszy raz" jest pierwszym tomem książek z tej serii. Książki nie łączą się ze sobą poprzez swą fabułę, a jedynie poznajemy losy kolejnych bohaterów. Kuba wraca do swojego rodzinnego miasta po studiach do pracy. Nie jest z tego faktu zadowolony, ale pociesza się, że przynajmniej znalazł pracę w swoim zawodzie. Po paru latach spotyka Lenę - siostrę najlepszego przyjaciela oraz miłość swojego życia, którą skrycie kocha od kilku lat. Dziewczyna jest nieświadoma uczucia, jakim darzy ją chłopak. Lena spotykając Kubę jest zaskoczona i zadowolona, że spotkała go po latach. Zawsze zastanawiała się, dlaczego tak nagle po jej osiemnastych urodzinach chłopak zniknął. Zaczynają spędzać ze sobą coraz więcej czasu, aż pewnego dnia Kuba wyznaje dziewczynie miłość. Lena odrzuca go, ponieważ nie chce nigdy z nikim się wiązać. Jest poraniona i zatrzaśnięta w pancerzu obojętności, nie chce wpuszczać do swojego życia żadnego mężczyzny w obawie przed kolejnym zranieniem. Jak zareaguje na taką postawę dziewczyny Kuba ? Czy Lena mimo dziwnego uczucia jakim darzy Kubę, zdejmie swój pancerz ? A może traumatyczne sytuacje coś zmienią w ich życiu ? Poznacie odpowiedź na te pytania sięgając po tę książkę. Książki autorki czyta się jednym tchem. Poprzez język oraz relacje między bohaterami. Nie można ich odłożyć na później, ponieważ chcemy jak najszybciej poznać zakończenie historii. Autorka w idealny sposób dobiera bohaterów, którzy są barwni i nie można się przy nich nudzić.

Kuba odkąd poznał Lenę (siostrę swojego przyjaciela) nie jest w stanie zapomnieć o dziewczynie. Kocha ją całym sercem a to uczucie nie jest niestety odwzajemnione. Lena kompletnie nie zdaje sobie sprawy z uczyć chłopaka. Jest zamknięta na tworzenie bliższych relacji i obiecała sobie, że nigdy się nie zakocha. Nie po tym co przeszła i czego była świadkiem. Choć Kuba z całych sił stara się przebić przez jej mur nie jest w stanie. Kuba nie poddaje się ale czy obojętność dziewczyny nie odsunie od niej chłopaka? Przekonacie się po przeczytaniu. :) Hmmm może nie jest to pozycja, która wzbudzi nie wiadomo jaki zachwyt, ale ma w sobie coś takiego, że nie da się od niej oderwać. Historie Kuby i Leny są bardzo życiowe, ciężkie, pełne sprzeczności, wyrzutów sumienia i żalu. Coś co w życiu na nas stale czeka. Ważne aby potrafić sobie z tym poradzić. Nie chcę tutaj nic zdradzać, ale cieszę się z takiego zakończenia. Oboje zdali sobie sprawę, z tego jak ich życie może wyglądać gdy ma się przy sobie kochające osoby. I choć nie zawsze wszystko jest takie piękne i kolorowe, trzeba pamiętać, że po burzy zawsze wychodzi słońce. Łapać te promienie od samego początku i jakoś się po mału życie ułoży. Mogę powiedzieć, że bardzo podobała mi się ta powieść. Jest magia, magia która nie pozwala się oderwać. Fajnie, lekko napisana, do tego krótkie rozdziały, więc czytało się bardzo przyjemnie. Nie pozostaje mi nic innego jak sięgać po kolejną książkę autorki. Jestem ciekawa kolejnej historii przez nią wykreowanej. A Wam polecam.:)

Recenzja przedpremierowa Premiera: 4.05.2018 Każdy pierwszy raz zapamiętujemy na długo, o ile nie na zawsze. Pierwszy samochód, pierwszy wyjazd w nieznane, pierwszą miłość, pierwszą bliskość. I to właśnie tej ostatniej unika jak ognia bohaterka najnowszej powieści Agaty Czykierdy-Grabowskiej „Pierwszy raz” - Lena. Jest tak przynajmniej do momentu, kiedy najlepszy przyjaciel jej brata - Kuba - ofiarowuje jej swoje skrywane przez lata uczucia. Tyle tylko, że budowanie zaufania do faceta, który dla Leny jest przedstawicielem zdradzieckiego gatunku, to wyboista droga. Kuba jest jednak cierpliwy i robi wszystko, żeby otworzyć spłoszoną dziewczynę i pokazać jej, że skrywane od dawna lęki można oswoić. Autorka kolejny raz stworzyła bohatera męskiego, a jednocześnie czułego; zadziornego, ale i honorowego, fundując nam bardzo zgrabną powieść #newadult, którą czyta się jednym tchem. Nie pierwszy raz to zresztą czyni, bo wcześniejsze jej powieści np. "Kiedy na mnie patrzysz" czy "Jak powietrze" miały tę samą moc przyciągania czytelniczek. To lektura lekka i przyjemna, przyśpieszająca puls w odpowiednich monetach i idealna na przykład na relaksującą majówkę. Polecam fankom gatunku i nie tylko! A sama nadal będę się zastanawiać, jak Agata to robi, że miałoby się ochotę wyszarpać ze stron jej książek wykreowanych przez nią facetów ;) www.domi-czyta.pl

Najbardziej trafiają do mnie książki, które w swojej treści ukrywają autentyczne uczucia i wzbudzają masę przeróżnych emocji. Po raz kolejny autorka porwała mnie w historię, gdzie wraz z bohaterami, Leną oraz Kubą mogłam przeżywać szczęście, miłość, namiętność, strach, rozpacz, złość czy rozczarowanie. Bohaterowie prawdziwi jakby zabrani z ulicy i umieszczeni w literackiej fikcji. A jakże ona może szybko stać się realną historią, gdzie każdy z nas może odnaleźć cząstkę siebie. ,,Pierwszy raz" to prawdziwa emocjonalna bomba. Zasiadasz do czytania i nie wiesz kiedy docierasz do ostatnich stron. Kiedy byłam przekonana, że już wszystko się między bohaterami poukładało to autorka, rzucała im kłody pod nogi, wystawiając ich szczęście na próbę. Czy tak, nie dzieje się często w naszym życiu? Akcja nie zwalnia tempa, ciągle coś się dzieje. Jak w trakcie podróży kolejką górską, powoli zbliżamy się do szczytu, aby zaraz z ogromną prędkością spadać w dół. Takie wrażenia zapewniła mi autorka. Uwielbiam jej każdą książkę i ,,Pierwszy raz" dopisuję się do tej listy. Lubię zatracać się w powieści, która wywołuje we mnie liczne emocje, kradnąc moje serce i sprawiając, że choć na chwilę zapominam o codzienności. Polecam!

Romans który kwitł przez bardzo długi okres czasu. Już na samym początku kiedy Kuba odwiedzał swojego przyjaciela ich serca spotykały się i już powoli kwitło. Chłopak nie mógł normalnie funkcjonować już gdy tylko ją widział. Miłość opanowała jego serce bardzo mocno, tylko Lena dalej cierpiała po ostatnim zranieniu i nie potrafiła się otworzyć. Miłość w niej jednak powoli zaczęła się rozwijać. Przyszedł jednak moment, który zaczął ich do siebie zbliżać. Uczucie stawało się coraz bardziej gorące i nie potrafili już tego powstrzymać mimo, że nadal nazywali to przyjaźnią. Pożądanie można oddzielić od miłości, ale pożądanie prowadzi do miłości.