Pierwsze wesele (okładka  miękka, 02.2021)

Po książki Pani Karoliny sięgam bardzo często. Tym razem też było warto ;)

Karolina Wilczyńska - dobrze się czyta!

Super książka. Polecam.

Polecam

Karolina Wilczyńska w wersji obyczajowo-romantycznej to właśnie "Pierwsze wesele". Powieść lekka, odrobinę wzruszająca, ale i dostarczająca zabawnych sytuacji. Korporacyjne życie i gorączka przedślubna, czy mi się podobało? Tosia Stecka jest menadżerką działu w jednej z korporacji. Jest pełną optymizmu i radosną dwudziestosześcioletnią singielką, odporną na przystojniaków w garniturach, których bez liku spotyka choćby w swojej firmie. Jednak pojawienie się nowego dyrektora handlowego - Oskara Wierzbickiego - sprawia, że nogi się pod Tosią uginają, serce szybciej bije a słowa nie chcą płynąć. Zakochała się! Do rozwijającej się relacji między Tosią a Oskarem nie może przekonać się ani jej siostra Laura ani ojciec sióstr. Oboje uważają, że to nie jest facet dla Antosi. Czy ich sceptycyzm jest słuszny? Wspierana mentalnie przez ciocię Hanię, siostrę zmarłej wiele lat temu mamy, Tosia wpada w szał przygotowań do ślubu. Z rozmachem zamawia, rezerwuje, wynajmuje, wyszukuje i kupuje najprzeróżniejsze elementy czekającego ją wyjątkowego dnia. Nie do końca dostrzega jednak, co tak naprawdę dzieje się wokół niej... ...a kiedy już to odkryje i zostanie potwierdzone... Cóż, zapłaci za swoją naiwność. Jak wysoka będzie cena? "Pierwsze wesele" to idealne odzwierciedlenie powiedzenia, że miłość jest ślepa. Zaślepiona, zauroczona i zmanipulowana bohaterka, zupełnie nie dostrzega sygnałów od osób bliskich i obcych, które próbują jej uzmysłowić, że narzeczony nie jest tak kryształowy, jak się wydaje. Poza tym jeśli dobrze przyjrzeć się jego zachowaniu, decyzjom, życiu to sami stwierdzicie, że takich ideałów nie ma. Pod tym względem Tosia jawiła mi się jako bohaterka naiwna i irytująca - w ogóle nie potrafiła odnaleźć się w nowej sytuacji zakochania. Karolina Wilczyńska opisuje nam rodzinę, która straciła ważną postać - kobietę, matkę, szał przygotowań ślubnych, relacje damsko-męskie w różnym wieku a także pokazuje, że na miłość nigdy nie jest za późno. Autorka zaskoczyła mnie tą książką, nie sądziłam że będzie tak lekko i przyjemnie, choć przecież i problemy się pojawiły. Nie sądziłam w jakim kierunku rozwinie się akcja a już zakończenia zupełnie nie przewidziałam! Mam jedynie nadzieję, że powstanie kontynuacja książki, bowiem tak można odczytywać finał. Podsumowując - "Pierwsze wesele" to powieść wzruszająca, z nutką humoru, ale i tęsknoty po utracie bliskich. To historia o miłości z rodzinnymi tajemnicami, zwrotami akcji oraz zaskakującym finałem. Znajdziecie w niej zawiedzione zaufanie, tradycje rodzinne, zazdrość, naiwność, zemstę oraz łatwowierność. Jak w życiu bohaterowie popełniają błędy, ich zdania różnią się od siebie a o wściekłość i kłamstwa nie trudno. Polecam na leniwe popołudnie

Kto zna książki tej autorki, ten sięgając po kolejną zdaje sobie sprawę z tego, że czeka go sporo wzruszeń, i to zarówno tych smutnych jak i tych radosnych. Autorka bowiem potrafi wplatać w fabułę wątki pełne dramatu, ale nie szczędzi również zabawnych momentów. W tej powieści między innymi poznajemy machinę korporacyjną, w której praca i obowiązki zawodowe są zawsze na pierwszym miejscu, a po nich dopiero można zatracić się w przyjemnościach życia prywatnego. Oczywiście wątkiem głównym jest tutaj miłość, która potrafi być uczuciem wielkim, wzniosłym i bardzo przyjemnym, ale potrafi też być zaślepieniem. Człowiek zakochany czasami nie widzi tego co powinien, bo miłość buduje zaufanie i często ukrywa to czego serce nie chce widzieć. Czułe gesty, miłe słówka, piękne kwiaty czy prezenty potrafią zamknąć rozum w klatce uzależnienia uczuciowego do drugiego człowieka. Autorka w ciekawy sposób przedstawia nie tylko bezgraniczne uczucie młodej kobiety do wymarzonego mężczyzny. Jak już wspomniałam wcześniej, wprowadza czytelnika również w bezwzględny świat pracy w korporacji, gdzie ambicje zawodowe, wykonywanie obowiązków i pięcie się po szczeblach kariery często zasłaniają człowiekowi te aspekty życia, które powinny być relaksem i radością. Niestety, ale w wielu przypadkach bywają również perfidną walką o dominację, która nie liczy się z uczuciami innych. Pięknie i wzruszająco pokazana jest w tej książce prawdziwa siła i wartość rodziny. To ważne, kiedy człowiek wie, że ma wsparcie, że może liczyć na najbliższych nie tylko w złych chwilach swojego życia, ale i tych radosnych. Kiedy czuje, że jego szczęście jest czymś pięknym nawet dla innych. Czy Tosia – główna bohaterka mogła liczyć na swoich najbliższych w każdej chwili? Nie zdradzę tego, ale kto chce się dowiedzieć, ten sięgnie po książkę. Ciekawie osobowościowo pokazani bohaterowie wzbudzają w czytelniku sympatię, muszę przyznać, że były momenty, kiedy nawet negatywny bohater „oszukał” mnie swoim zachowaniem i też poczułam do niego coś miłego. Polecam tę książkę czytelniczkom, które lubią ciepłe powieści obyczajowe, oraz tym które lubią romanse. Ale myślę, że ta powieść nie zawiedzie również tych, którzy preferują inne gatunki literackie. Zabawne momenty, skrywane tajemnice, nieoczekiwane zwroty akcji to coś, co przypadnie do gustu wielu czytelnikom. A zakończenie… no cóż, muszę przyznać, że zaskoczy zapewne niejedną osobę.

„Pierwsze wesele” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Karoliny Wilczyńskiej. Czy udane? Ta recenzja będzie odpowiedzią na te pytanie. Nie ukrywam, że historia zapisana na kartach tej powieści wywarła na mnie wiele emocji. Wzruszenie towarzyszyło mi podczas odkrywania tego, co autorka przygotowała dla Tosi Steckiej. Lecz nie tylko, ponieważ przeżywałem wiele zabawnych chwil, a zwroty akcji i zakończenie tej historii były dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Jednym słowem dałem porwać się w wir ślubnej gorączki. Ale po kolei. Tosia Stecka wiedzie dotychczas spokojne życie singielki. Pracując w korporacji cieszy się z uroków jakie daje jej ten styl życia. Jednak do czasu, gdy w jej firmie pojawia się nowy dyrektor. Oskar Wierzbicki od pierwszej chwili wywarł na Antoninie ogromne wrażenie. Błękit jego oczu działał na nią jak magnes, a w jego spojrzeniu zatapiała się niczym w morskiej fali. Dotychczas jak sama uważała, odporna była na czar przystojniaków w garniturach. W hierarchii zawodowej traktowała ich jako konkurentów. Nie wiązała się głębszym uczuciem, lecz omijała, skupiając się na swojej karierze zawodowej. Dzięki temu w wieku dwudziestu sześciu lat awansowała na stanowisko menadżera działu handlowego. Urok Wierzbickiego sprawił, że kobieta po raz pierwszy nie potrafiła zapanować nad swoimi emocjami. Jak bardzo nowy dyrektor namiesza w życiu Antoniny? Możecie być pewnie, że nie będzie doskwierać Wam nuda podczas odkrywania kolejnych kart skrywających to, co czeka Tosię. A nie ukrywam, że Oskar nie próżnuje w staraniach o rękę bohaterki. Jest bardzo skuteczny w swoich działaniach bowiem Tosia po krótkim czasie przyjmuje oświadczyny mężczyzny. I tutaj zaczynają się przysłowiowe schody. Łucja, siostra Antoniny z ogromną rezerwą patrzy na ślubne plany, przestrzegając ją przed pochopnym zamążpójściem. Dlaczego Łucja obawia się o swoją siostrę? Czy Tosia ostatecznie stanie na ślubnym kobiercu i połączy się węzłem małżeńskim z Oskarem? Jeśli chcecie poznać odpowiedzi na te pytania, to sięgnijcie po „Pierwsze wesele”. Już od pierwszych stron pochłonie Was lektura książki Karoliny Wilczyńskiej. Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Filia http://www.czyt-nik.pl/recenzje/slubna-goraczka/

Tosia jest ambitną kobietą, która walczy o awans w firmie której pracuje. Niespodziewanie jednak jej wymarzone stanowisko obejmuje człowiek z zewnątrz. Mimo pierwszego rozczarowania Antonina szybko daje się oczarować nowemu szefowi, przyjmuje jego oświadczyny i angażuje się całą sobą w przygotowania do ślubu. Za nic ma wszelkie sygnały, które sugerują jej wiarołomność narzeczonego... "Pierwsze wesele" to najnowsza książka autorstwa Karoliny Wilczyńskiej. Jest moim zdaniem inna niż te, do których przyzwyczaiła nas autorka. To bardzo szybka, lekka lektura, taka do przeczytania w jedno popołudnie. Jest to raczej historia do relaksu, nie skrywa drugiego dna, tak jak to bywa w książkach Karoliny. Fabuła jest dość przewidywalna a momentami mamy wrażenie, że akcja rozwija się zbyt szybko. Z drugiej strony można by pomyśleć, że autorka pokazała nam sytuację bardzo życiową, jakich mnóstwo na co dzień, ale o nich się nie mówi, bo finalnie jest to rodzaj kompromitacji. Przecież nie jest powodem do dumy naiwność i fakt, że człowiek jest tak zaślepiony i podatny na wpływy, a nie docierają do niego żadne argumenty. A kiedy przychodzi czas otrzeźwienia,to jedyne uczucia jakie się pojawiają to wstyd i rozczarowanie. Dość wyraźnie autorka wykreowała bohaterów i owszem mogą być oni nawet chwilami irytujący, a samą Antoniną najchętniej bym "potrząsnęła" ale dzięki temu nie ma tu miejsca na nudę. Po lekturze tej książki mam jeszcze jedno wrażenie i pewne przeczucie... Wiedząc że "Pierwsze wesele" jest początkiem serii, mam śmiałość sądzić, że jest to dopiero wstęp, a w kolejnych tomach autorka pokaże nam o co tak naprawdę w niej chodzi. Być może perypetie głównej bohaterki są przyczynkiem do tego co dopiero ma nastąpić. Spodziewam się wielu poruszających historii i mam nadzieję, że się nie zawiodę, a Karolina jak zwykle poruszy wyobraźnię.

"Pierwsze wesele" to znakomita życiowa opowieść. Ona-pracownica korporacji, uwielbiająca swoją pracę i On-nowy zwierzchnik dziewczyny. Tosia zakochuje się w swym dyrektorze a on niebawem się jej oświadcza. Dziewczyna z radością szykuje się do wesela jednocześnie realizując się w pracy. Pelna pomysłów i radosci na ślub odrzuca od siebie fakt, ze jej rodzina nie podziela jej entuzjazmu. Hak potoczą się losy Tosi i jak będzie wyglądało jej pierwsze wesele? Szczerze polecam.