Andrzej Żuławski będzie pierwszym laureatem nadchodzącej edycji Festiwalu Filmowego Plus Camerimage 2008. Znany twórca otrzyma Nagrodę za Całokształt Twórczości dla Polskiego Reżysera ze Szczególną Wrażliwością Wizualną. Kapituła festiwalu postanowiła w ten sposób uczcić jednego z najwybitniejszych, a zarazem kontrowersyjnych polskich reżyserów, który większość swoich filmów zrealizował poza granicami kraju. Poprzednio tego typu nagrodę odebrał w 2007 Roman Polański.

Andrzej Żuławski w filmie debiutował jako asystent Andrzeja Wajdy („Samson”, „Miłość dwudziestolatków”, „Popioły”). Pierwsze krótkometrażowe filmy, „Pieśń triumfującej miłości” oraz „Pavoncello”, zrealizował w 1967 roku dla polskiej telewizji.
Publikował w tym czasie recenzje filmowe w tygodniku "Film" i miesięczniku "Kino", a także utwory poetyckie we "Współczesności". Wydał również powieść, która została natychmiast wycofana przez cenzurę.

Swój debiut fabularny zrealizował w 1971 roku na podstawie scenariusza, napisanego wspólnie z ojcem, zatytułowanego „Trzecia część nocy”. Wizjonerski i oryginalny film, szokujący drastycznością i pełną ekspresji rolą Małgorzaty Braunek, wywołał skrajnie różne opinie w kraju artysty, poza jego granicami natomiast dostrzeżono talent Żuławskiego i wskazywano na niezwykłe nowatorstwo oraz ekscentryczną osobowość młodego reżysera.

Po zatrzymaniu przez cenzurę jego kolejnego filmu „Diabeł” z 1972 roku, Żuławski postanowił wyjechać do Francji, gdzie spędził wcześniej młodość i studiował reżyserię oraz nauki polityczne. We Francji nakręcił „Najważniejsze to kochać” z Romy Schneider i Klausem Kinskim w rolach głównych, a następnie powrócił do Polski by zrealizować swój najambitniejszy projekt, superprodukcję s-f „Na srebrnym globie”. Po dwóch latach pracy władze PRL-u nakazały przerwać zdjęcia, wskutek czego Żuławski ponownie porzucił Polskę.

Dorobek artystyczny Żuławskiego obejmuje w sumie 12 filmów fabularnych, z czego znakomitą część krytycy uznali za genialne, a także ponad 20 książek, o których pisze się, że są niezwykle wyrafinowane intelektualnie. Międzynarodową sławę zyskał jednak dzięki filmom, których oryginalny styl pełen ekspresji wywołuje w widzach skrajne emocje. Artysta sięga po rozmaite artystyczne środki, łamiąc wszelkie normy i konwencje. W ośrodku każdej historii obsadza postać kobiecą, której nadaje status medium. W opublikowanym ostatnio wywiadzie-rzece reżyser ujawnił źródła swych inspiracji, natchnienia i ......tortur, które, jak sam przyznał, są główną siłą sprawczą jego filmów. Żuławski to wybitna postać współczesnego kina, która przez długie lata zmagała się z niedostosowaniem do zastanej rzeczywistości. To właśnie droga pod prąd przyniosła Żuławskiemu najznakomitsze rezultaty, bowiem dzięki takim filmom, jak „Trzecia część nocy”, „Diabeł” czy „Opętanie” krytycy filmowi uznawali go raz po raz za objawienie.

Andrzej Żuławski dotychczas był uhonorowany na Festiwalu Camerimage w 2002 nagrodą za duet, który stworzył wraz z autorem zdjęć Andrzejem J. Jaroszewiczem w pracy nad znaczną częścią swoich filmów („Szamanka”, „Błękitna nuta”, ”Borys Godunow”, „Na srebrnym globie”, „Diabeł”). W 1996 roku Żuławski przewodniczył również Jury w Konkursie Filmów Fabularnych Festiwalu Camerimage.

Plus Camerimage/I.J.