„Złote Cielę”:
W mieście Arbatowe spotykają się dwaj drobni oszuści: Ostap Bender (Siergiej Jurski) i Aleksander Bałaganow (Leonid Kurawlow). Obaj zdają się być „kontynuatorami tradycji porucznika Szmita”, (oficer Floty Czarnomorskiej służący w Sewastopolu, rewolucjonista, awanturnik i kombinator, zbieg do Rumunii). W Arbatowie napotykają jeszcze jednego „Szmitowca”, Panikowskiego (Ziwowij Gerdt)
Aleks Bałaganow dzieli się z kamratami informacją o pewnym kombinatorze-milionerze, mieszkającym w mieście Czarnomorsk. Zapada decyzja o „robocie” w Czarnomorskim.
Wynajmują kierowcę Adama Kozłowicza (Nikołaj Bojarski). Szofer nazywa pieszczotliwie swoje auto „Loren-Dieterich”(od aktorek Sophi Loren i Marleny Dieterich). Bender przekornie nadaje autu miano „Antylopa Gnu”. Tak podróżują do Czarnomorska. Na wylocie z miasta zabierają Panikowskiego. Oszczędzają mu tym samym drogi (Panikowski jest podmiejskim gesiokradem).
Krążownik Kozłowicza przez przypadek wjeżdża na trasę wyścigu Moskwa-Charków-Moskwa. Bender deklaruje na stacji benzynowej, że są czołową załogą rajdu. Dostają dzięki temu talon i benzynę za darmo. Jednak w kłódce do „pit stopu” przychodzi telegram. Oszuści muszą uciekać, „Antylopę” czeka nocny wyścig.
Po przybyciu do Czarnomorska Ostap Bender rozpoczyna starania o wyłudzenie pieniędzy od bogatego kombinatora Aleksandra Iwanowicza Korejki (Jewgienij Ewstigniew). Na początek podsyła Korejce Pankowskiego udającego wariata. Oszust głośno domaga się od Korejki miliona rubli. Jest to moment kiedy Korejko prosi Zosię Syncką (Swietłana Starikowa) o rękę. Widząc tą sytuację, Bender postanawia „zamieszać w obozie wroga” i tym sposobem ogołocić kombinatora milionera.
Aleks i gęsiokrad Panikowski bez przerwy się ze sobą kłócą.
Panikowski udaje ślepego i prosi Korejkę, żeby ten przeprowadził go na druga stronę ulicy. Przy tym obaj o mało nie giną pod kołami autobusu. Panikowski demaskuje się, Korejko nazywa go złodziejem i ucieka z miejsca zdarzenia. Panikowski i Bałaganow proszą Bendera o ostatnią szansę i obiecują wypełnić powierzone im zadanie. Wieczorem z wielkim trudem udaje im się ukraść Korejce portmonetkę. Okazuje się że w środku jest jedynie 10 tyś. rubli.
Bender wpada na pomysł oddania Korejce portfela w zamian za potwierdzenie odbioru, aby potem za pomocą szantażu wyłudzić większą sumę. Kiedy nic z tego nie wychodzi Bender zaczyna szukać kompromitujących informacji o Korejce W tym celu otwiera firmę „Czarnomorski oddział Arbatskiej kontroli zamówień rogów i kopyt”. Zatrudnia tam miejscowego o imieniu Funt. Przy jego pomocy zbiera kompromaty na Korejke. Kiedy „kwity” są już zebrane Bender żąda od Korejki miliona rubli za ich oddanie. Podczas śledzenia milionera Panikowski umiera. Aleks z Adamem, nie śledzą dalej Ostapa.
Bender znajduje nareszcie Korejkę i odbiera upragniony milion. Odnajduje też Bałaganowa i daje mu jego część, pomaga Adamowi w znalezieniu części zamiennych do jego „Antylopy”. Ostap pyta Zosię czy chce być z nim, ta jednak zdążyła wyjść już za Korejkę.
Bender rozpoczyna realizacje swojego marzenia, wyjazdu do Rio de Janeiro. Całą zimę przygotowuje się do przekroczenia granicy i zaopatruje się w wartościowe przedmioty. Uciekiniera (tak jak wspomnianego pułkownika Szmita) ujmują rumuńscy pogranicznicy
i odbierają mu wszystkie kosztowności. Bender decyduje się zmienić swój fach…
„12 krzeseł”:
Czas rewolucji i krótki okres komunizmu wojennego niesamowicie szybko zweryfikował ludzką moralność.
Oto Hippolit Matwiejewicz Worobianinow (Siergiej Filipow), były marszałek dworu w Starogrodzie, a obecnie od 1927 - skromny pracownik Urzędu Stanu Cywilnego. Jego teściowa na łożu śmierci wyznaje, że kiedyś ukryła diamenty i perły warte 150 tysięcy rubli w złocie pod tapicerką krzesła z kompletu dwunastu dworskich krzeseł autorstwa słynnego stolarza, mistrza Gambsa.
Worobianinow porzuca wszystko i pędzi odnaleźć krzesła z dworu. Na miejscu napotyka byłego dozorcę Tichona (Jurij Nikulin), który informuje go, że komplet krzeseł został wystawiony na aukcję. Spotyka tam również młodego awanturnika i kombinatora Ostapa Bendera (Archil Gomiaszwili). Ten podstępem wyciąga od Worbianinowa powody jego wizyty w Starogorodzie. Bender oferuje swoją pomoc w zamian za 40 procent zysków ze znaleziska.
Sytuacja się komplikuje. Wychodzi na jaw, iż rozmowę Worbianinowa z teściową podsłuchał także ojciec Fiodor, który przez całe swoje życie marzy o własnej fabryce świec w Samarze.
Przez swoją głupotę Worobianinow, pieniądze przeznaczone na zakup krzeseł przepuszcza w restauracji. Krzesła, zostają sprzedane na aukcji pojedynczo. Skarb wymyka się z rąk. Odnalezienie właściwego krzesła nie jest takie łatwe...
Patronem filmów „Złote Cielę” oraz „12 krzeseł” jest empik

Komentarze (1)
Komentarze
Sa to swietne dziela i filmy (jak rowniez i troche dluzsza wersja 12 krzesel z Mironowem)! Zreszta mieszkancy przestrzeni postsowieckiej posluguja sie frazami z tych filmow ledwo nie na co dzien, czesto nawet zapominajac skad to lub tamto powiedzonko sie wzielo :) W kazdym razie filmy (komedie!) sa genialne! Polecam!