Wraz z tą powieścią wkraczamy w świat XIX-wiecznych wojen między wydawcami, walki o prawa autorskie w Ameryce, w okres narodzin międzynarodowego handlu narkotykowego, a przede wszystkim obserwujemy fenomen niebywałej popularności Charlesa Dickensa i poznajemy intrygujące fakty z jego biografii.
Czerwiec 1870 – światem wstrząsa wieść o śmierci Charlesa Dickensa. Czytelnicy, którzy dawniej modlili się w kościołach za bohaterów jego książek, teraz przywdziewają żałobę. Wydawcy wpadają w popłoch. Świat bez Dickensa – jak to możliwe?
Ale słynny pisarz pozostawił nieukończoną powieść. Amerykański wydawca planuje jej publikację, jednak ktoś kradnie manuskrypt. Literaccy piraci? Konkurencja? Wielbiciel twórczości pisarza? Autor Klubu Dantego znów konstruuje misterną intrygę kryminalną, sięgając po jedną z największych tajemnic w historii literatury.
Charles Dickens:
Jeden z najsłynniejszych pisarzy, jedna z ikon kultury angielskiej, tak jak Shakespeare czy Sherlock Holmes, dla współczesnych mu ludzi był idolem, dziś powiedzielibyśmy: celebrytą. Jego książki i publiczne odczyty – od dzieciństwa zakochany w teatrze, był świetnym interpretatorem – biły rekordy popularności. Dickens był żyjącą legendą. Dickens rządził wyobraźnią tysięcy czytelników rozsianych po całym świecie. Ludzie modlili się w kościołach za bohaterów jego książek, a kiedy umarł wielu z nich przywdziało żałobę. W latach czterdziestych XIX wieku tłumy gromadziły się w nowojorskim porcie w oczekiwaniu na kolejne rozdziały Magazynu osobliwości nadesłane z Anglii. Czy Mała Nell umarła? – Padały co rusz rozgorączkowane pytania. Świat ogarnęła dickensmania.
Oto co pisze o tym zjawisku Matthew Pearl: „Cały świat czekał na tę powieść, tak jak w przypadku każdego dzieła Dickensa, począwszy od "Klubu Pickwicka" i "Olivera Twista", które trzydzieści pięć lat wcześniej rozsławiły nazwisko byłego protokolanta sądowego. Wśród parających się literaturą piękną, cieszącą się wzięciem w owych czasach, jedynie Dickens potrafił w każdej ze swych książek posługiwać się w równej mierze dowcipem i wnikliwością, entuzjazmem i współczuciem. Jego bohaterowie nie byli ani postaciami papierowymi, ani słabo zamaskowanymi emanacjami osobowości samego pisarza. Nie, te postacie były w pełni sobą. Opowieści Dickensa nie miały wzbudzać u czytelników aspiracji do klasy wyższej ani nienawiści do innych niż ich własna, lecz zachęcać do znalezienia we wszystkich człowieczeństwa i ludzkiej istoty. To właśnie uczyniło go najsłynniejszym autorem na świecie. (…) Tom ze swojej strony poczynił interesującą obserwację: to członkowie społeczności uwielbiającej Dickensa stwarzają najwięcej kłopotów. Pomagał w trzymaniu gapiów na dystans, gdy Dickens przybył do Parker House; nie był zaskoczony samą ich obecnością, lecz natarczywością. Jakaś młoda kobieta wyszarpała strzęp frędzli z ciepłego, szaro-czarnego szala mistrza; pewien mężczyzna, podekscytowany możliwością dotknięcia pisarza, nie przepuścił okazji wydarcia kłębka futra z jego płaszcza. Z kolei jakaś dama energicznie podskakiwała, wymachując rękopisem, o którego przeczytanie błagała Dickensa. Tom przypatrywał się ich twarzom. Czyżby każdy z tych ludzi sądził, że pisarz odwróci się i pójdzie z nim, ramię w ramię, do domu? Tom wiedział jedno. Nigdy dotąd nie spotkał mężczyzny, któremu kobiety proponowałyby swoje miejsce w publicznym środku transportu lub w poczekalni – dopóki nie poznał Charlesa Dickensa. Wystarczyło, by pisarz na chwilę zatrzymał się przed wystawą sklepu, a już gromadził się wokół niego tłum. Dickens z zadowoleniem przypatrywał się bostońskim księgarniom – wizytę znakomitego Anglika celebrowano wystawianiem w witrynach jego fotografii, a także całych stosów jego powieści (…). Dickens zwalniał kroku także przed przybytkami przedsiębiorczych sklepikarzy handlujących cygarami, którzy eksponowali teraz „Tabakę Pickwicka”, „Cygara Małej Nell” i „Bożonarodzeniową Grę Dickensa (dla Dużych i Małych)”.”
Powieści Dickensa przetłumaczono na wszystkie języki świata. Fenomen popularności autora trwa nadal, mimo że od jego śmierci minęło już 140 lat, a w tym czasie zmieniły się mody literackie, style, czytelnicze upodobania. W 2003 roku BBC przeprowadziło ankietę, w której Dickens zajął pierwsze miejsce razem z Terrym Prachettem pod względem liczby książek obecnych na liście stu najważniejszych tytułów. Powieści Dickensa doczekały się niezliczonych ekranizacji filmowych i telewizyjnych, adaptacji teatralnych, stały się także przedmiotem parodii w popularnych serialach, jak choćby Simpsonowie. Fikcyjnym postaciom, bohaterom jego książek postawiono niejeden pomnik na londyńskich ulicach i placach. Do naszych czasów przetrwały też niektóre budynki, w których rozgrywała akcja powieści Wodza. Gospoda znana z powieści Barnaba Rudge działa do dzisiaj… Londyn Charlesa Dickensa przetrwał kataklizmy historyczne i przemiany urbanizacyjne. W XXI-wiecznej metropolii można nadal odnaleźć XIX-wieczne miasto. Dziewiętnastowieczny pisarz – który swą karierę rozpoczynał od pracy w fabryce pasty do butów, a wykształcenie zawdzięczał przede wszystkim samouctwu – nadal żyje w świadomości ludzi XXI wieku.
Matthew Pearl – (ur. 1975) powszechnie uważany za jednego z najbardziej obiecujących współczesnych młodych amerykańskich pisarzy. Jest absolwentem dwóch najbardziej prestiżowych uczelni w USA: Harvardu i Yale. Jego debiutancka powieść Klub Dantego (wyd. amerykańskie, 2003, wyd. pol., 2005) stała się wielkim międzynarodowym bestsellerem. Prawa wydawnicze sprzedano do 41 krajów.
Dołącz do nas na Facebooku
Komentarze (0)