Wystawa prac wybitnego malarza i reżysera Lecha Majewskiego („Angelus”, „Lot Świerkowej Gęsi”, „Ogród rozkoszy ziemskich”) będzie czynna od 12 lipca do 31 sierpnia w warszawskiej Zachęcie. Artysta zaprezentuje swoje wideoarty, czyli zarejestrowane techniką wideo sceny i obrazy. Ekspozycja jest objęta patronatem empiku.

Lech Majewski jest poetą, malarzem, reżyserem i pisarzem. Na jego artystycznej karierze zaważył wyjazd do Wenecji i spotkanie z najnowszą sztuką światową prezentowaną na tamtejszym biennale. Zadecydowało to m.in. o zmianie kierunku studiów z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydział Reżyserii PWSFTViT w Łodzi. Aktualnie Majewski pracuje głównie za granicą. Jego wideoarty pokazywane były w wielu muzeach i galeriach świata. W roku 2006 Museum of Modern Art w Nowym Jorku zorganizowało indywidualną wystawę retrospektywną artysty, a rok później cykl „KrewPoety” wziął udział w 52. Międzynarodowym Biennale Sztuki w Wenecji.

Zachęta zaprezentuje głównie wideoarty artysty: „Zabawka”, „Sobowtór”, „Ofelia”, „Straż pożarna”, „Ofiarowanie”, „Zbrodnie i kary”, „Obiad”, „Las”, „Muzeum”, „Zima”, „Mleko” i ,„Komunia” oraz korespondujące z nimi rzeźby. Dzieła te wiążą się z traumami dzieciństwa, jego lękami, inicjacją i samotnością; zebrane specjalnie na tę ekspozycję zostaną pokazane w Polsce po raz pierwszy w konfiguracji z rzeźbami.
 
Prace Lecha Majewskiego wyrażają niezgodę artysty na zastaną rzeczywistość, gdzie mocno zakorzenione w tradycji mity i symbole stały się narzędziami potocznej, uproszczonej komunikacji wizualnej. Artysta odwołuje się do uniwersalnych niegdyś kanonów obrazowania - wchodząc w dialog z tradycją, sam czerpie z jej źródeł, zwracając uwagę na powszechną dewaluację jej znaczeń. Twórca nawiązuje do uniwersalnego kanonu tematycznego, podąża drogą nieznajdującą zbyt wielu odniesień we współczesnym języku artystycznym. Taki wybór dowodzi przekonania o własnych racjach i woli artysty, który nie godzi się z inflacją znaczeń we współczesnej kulturze.

Autor sięga po symboliczne desygnaty, ponieważ stanowią one dla niego autentyczny wyraz jego osobistych doświadczeń i sposobu przeżywania rzeczywistości. Narracje swoich filmów konstruuje zderzając ze sobą sugestywne obrazy, autocytaty oraz elementy własnej biografii. Bohaterom prac nie brakuje wyrazu, „mięsności” - postaci te żyją wśród przedmiotów codziennego użytku, które w ich rękach nabierają nowych znaczeń. Artysta zestawia motywy judeochrześcijańskie, mitologiczne i czysto estetyczne elementy z rekwizytami wziętymi z codzienności i motywami tradycyjnie zarezerwowanymi dla tak zwanej kultury niskiej. Dzieła Lecha Majewskiego mówią o tym, co jest dla niego najważniejsze: o poszukiwaniu tożsamości, własnej genealogii i biografii, a także o cielesności i połączeniu życia ze śmiercią.

współpraca Małgorzata Marszałł

Wystawa potrwa do 31 sierpnia 2008.

partner wystawy Ars Cameralis Silesiae Superioris

Zachęta/I.J.