Autor: Olga Wadowska-Wróbel
Tetris
Kto nie stracił na tej grze długich godzin, które zleciały jak z płatka? Tetris stworzony został przez sowieckiego inżyniera, Aleksieja Leonidowicza Pajitnowa, wówczas pracownika Sowieckiej Akademii Nauk. Był pierwszym oprogramowaniem rozrywkowym, które ZSRR eksportowało do Stanów - firma Spectrum HoloByte wydała grę na komputery IBM PC oraz Commodore 64. To jedna z najpopularniejszych gier w historii: dostępna była i jest na niemal wszystkich typach konsol i systemach operacyjnych oraz przeróżnych urządzeniach, takich jak kalkulator graficzny czy przenośnych odtwarzaczach muzycznych.
Space Invaders
Najlepiej sprzedająca się gra w historii - po uśrednieniu o inflację całkowity przychód z jej dystrybucji do 2016 roku wyniósł 13 miliardów dolarów! Stworzona w 1978 roku w Japonii Space Invaders błyskawicznie stała się hitem w salonach gier, do dziś pozostając w czołówce kultowych wydawnictw wszechczasów. Z czasem dostępna również na komputerze Atari, co znacznie przyczyniło się do wspomnianego rekordu sprzedaży. Space Invaders była również wzorem dla subgatunku „shut ‘em up” w grach akcji i tytułów takich jak Asteroids czy Galaxian.
Frogger
W wersji na smartfona wyposażony w nową grafikę, Frogger wciąż ma w sobie urok lat 80., kiedy to święcił triumfy w salonach gier. Zaliczany do „złotej ery automatów do gry”, wyznaczył trendy na lata i rozkochał w sobie miliony dzieci na całym świecie. Założenie było proste: nawigować tak, aby jak najwięcej żab bezpiecznie przeszło przez pełną niebezpieczeństw, ruchliwą ulicę. Dzięki ilości możliwości stracenia żab (trzech, pięciu lub siedmiu - w zależności od ustawienia), że Frogger szybko zyskał sobie miano „gry, w której umrzeć można na niezliczoną ilość sposobów”.
Pac-Man
Kolejny klasyk, w ojczystej Japonii nazywany „Puc-Manem” i jedna z najstarszych gier - swoją premierę miała w 1980 roku. Początkowo stworzona na automaty, podkreślające jej zręcznościowe walory, stopniowo zaczęła być wydawana na innych platformach, takich jak Atari 2600, Commodore 64, Intellivision, Sega Game Gear, NES, SNES, Gameboy czy komputer osobisty. Żółta, „żarłóczna” kulka jest dzisiaj jednym z najbardziej ikonicznych symboli gier komputerowych, oczywiście obok Tetrisa.
Wolfenstein 3D
Gra nieco nowsza, bo wydana oryginalnie w 1992 roku (chociaż co do zasady będąca trójwymiarową wersją Castle Wolfenstein i Beyond Castle Wolfenstein na komputer Apple II z roku 1983 i 1984), jednak nie mniej kultowa niż inne w tym zestawieniu. Nasz bohater ma tylko pozornie łatwe zadanie: musi przebić się przez wszystkie stopnie ochrony nazistowskiej twierdzy i pokonać samego Adolfa Hitlera. Uznawana za prekursora strzelanek i wyznacznik kierunku ich rozwoju.
Sonic The Hedgehog
To chyba hit firmy Sega, ostatnio znów na ustach miłośników gier, a to za sprawą trailera pełnometrażowego filmu animowanego z udziałem sprytnego jeża, który w odświeżonej wersji podpadł widzom… uzębieniem. Klasyczna wersja nie straciła jednak nic ze swojego uroku, a lawirowanie między przeszkodami nadal wymaga precyzji, zręczności i dużej determinacji.
Street Fighter
Jedna z pierwszych bijatyk jeden na jeden, wydana w 1987 roku na automaty, następnie zaś przekonwertowana na inne systemy, m.in. Commodore, Atari, Amiga i PC. Bohaterami są przyjaciele i rywale jednocześnie, Ryu i Ken, podróżujący przez pięć krajów (Wielką Brytanię, Stany Zjednoczone, Japonię, Chiny i Tajlandię), aby zmierzyć z najlepszymi wojownikami. Pierwsza część odniosła umiarkowany sukces, jednak Street Fighter II był hitem na całym świecie, zaś seria stała się prekursorem wielu rozwiązań, które stosowano później w komputerowych bijatykach - takich jak kontrolery z sześcioma przyciskami oraz wykorzystanie różnych ich kombinacji do wykonania określonych specjalnych ruchów.
Dragon’s Lair
Gra zręcznościowa wydana w 1983 roku na automaty do gier, później rozwijana również w wersjach na inne platformy, również komputery osobiste. Główny bohater, rycerz Dirk The Daring, przybywa do zamku czarownika, w którym zły smok Singe przetrzymuje księżniczkę Daphne. Pomysł opierał się na koncepcji interaktywnej bajki, w której od zachowania gracza zależą losy fabuły. Jeżeli podjął on złą decyzję lub wykonał ruch joystickiem w nieodpowiednim momencie, rozgrywka była przerywana odpowiednią animacją i kończyła się zachętą do ponownej próby uratowania ukochanej Dirka. Gra doczekała się drugiej części, w którą można zagrać również na smartfonie.
Komentarze (0)