Jan Tadeusz Stanisławski, znany satyryk, aktor, autor i kabareciarz, twórca mniemanologii stosowanej i autor popularnych rozważań na temat wyższości świąt Bożego Narodzenia nad świętami Wielkiej Nocy, zmarł po długiej chorobie. Miał 71 lat.

Działalność teatralno-kabaretową rozpoczął w słynnym STS, w późniejszych latach występował w kabarecie Pod Egidą oraz Kabareciku Olgi Lipińskiej. W latach 70. obwołał się profesorem i jedynym wykładowcą Katedry Mniemanologii Stosowanej. Jego wykłady O wyższości świąt Bożego Narodzenia nad świętami Wielkiej Nocy przyciągały przed radioodbiorniki tysiące słuchaczy, powodzeniem cieszył się również cykl programów telewizyjnych Zezem, nagrodzony w 1978 r. Złotym Szczupakiem na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie.

Stanisławski wystąpił w dwudziestu filmach, m.in. Zezowatym szczęściu i C.K.Dezerterach. Pisywał także teksty piosenek. Największymi przebojami stały się utwory Czterdzieści lat minęło i Cała sala śpiewa z nami. W ostatnim czasie pisywał felietony z cyklu Telerancja oraz Z Mokotowa do Jackowa.

Zmarł w Warszawie 21 kwietnia 2007 roku.

I to by było na tyle.

M.W.