Myśliwy polujący na króliki odkrywa w lesie zmumifikowane ciało 40-letniego mężczyzny. Lekarze twierdzą, że zgon nastąpił około stu dni wcześniej. Zmarły prowadził dziennik, z którego możemy odtworzyć ostatnie dwa miesiące jego życia.
Pod koniec sierpnia udał się w góry, które kiedyś odwiedził jako student. Zachwycony ich dostojnym pięknem, pomyślał, że to idealne miejsce na śmierć. Po kilkunastu latach zjawia się tu ponownie. Notuje: „w plecaku mam wszystko, co potrzebne do samobójstwa”. Nie zamierza się wieszać ani skakać ze skały. Wybrawszy ustronne miejsce, z folii i gałęzi buduje namiot, w którym postanawia zagłodzić się na śmierć. Ma ze sobą kilka książek (Beckett, Dante), trochę lekarstw przeciwbólowych, kilka świec i radio. Pije wyłącznie wodę deszczową. Przytomnie zauważa, że jego postępowanie z racjonalnego punktu widzenia nie ma sensu – wszak dla niewierzącego cierpienie nie jest wartością.
Odgłosy robaków – zapiski mumii to kino graniczne – rozpisana na wiele dni opowieść o mierzeniu się świeckiego umysłu z największą zagadką, jaką zna ludzkość. Uświadamia nam, że nasza natura z jednej strony odrzuca taką apoteozę śmierci, a z drugiej potrzebuje świadectwa reakcji duszy na jej nadejście.
Osobną opowieścią jest warstwa wizualna – twórcy przez wiele dni filmowali otoczenie namiotu, w którym umierał mężczyzna. Wyciszonym, kontemplacyjnym ujęciom zmieniającej się natury, obojętnej na cierpienie bohatera towarzyszą wizyjne, metaforyczne obrazy świata, który zostawił za sobą. Reżyser kroczy ścieżką wyznaczoną przez największych wizjonerów kina – takich jak Tarkowski czy Herzog. Podobnie jak u nich, również tutaj niepojęty świat natury jest świadkiem i zwierciadłem ludzkiego losu.
Prasa o filmie "Odgłosy robaków - zapiski mumii":
Wyzwaniem stawianym nam przez gatunek, jakim jest film dokumentalny, jest zobaczenie czegoś nowego i świeżego. Film Odgłosy robaków – zapiski mumii sprawił, że zobaczyliśmy, jak urzekająca jest siła prostoty. Film, który przekazuje pewne refleksje za pomocą symfonii dźwięku i obrazu oraz nowatorskiemu wykorzystaniu literatury tworzy dla widza całkowicie nowe doznanie. Temat filmu – popełnianie samobójstwa – jest ukazany z perspektywy zbawienia i ludzkiej godności. Reżyser udowodnił, że cechuje go głęboka świadomość, czym jest język filmu. Film nie pozostawi obojętnym nikogo, kto go widział.
werdykt Jury Festiwalu Planete Doc Review 2009
– Nagroda Millennium
Umiejętne stosowanie minimalistycznych środków filmowych w celu stworzenia wyjątkowej opowieści wizualnej rozpiętej między życiem a śmiercią.
- werdykt Jury Europejskiej Nagrody Filmowej
Efekty dźwiękowe i muzyka, które […] towarzyszą, wydają mi się dobrane znakomicie. […] Jest to eksperyment filmowy, z pewnością udany.
- Paweł Mossakowski, Gazeta Wyborcza
Filmów o samobójcach jest sporo, ten jednak wydaje się inny, oddzielony od reszty. (…) Film Odgłosy robaków – zapiski mumii dotyka jedynie tej kwestii, której można dotknąć – ludzkiej niemocy, bezsilności w kontakcie z pustką, pustynią.
- Jakub Socha, Kino
W filmie Liechtiego najciekawsze jest ogołocenie śmierci z sakralizacji – umieranie zostało pozbawione honorowej pozycji ostatniego kulturowego tabu.
- Łukasz Maciejewski, Film
Against Gravity /F.N.
Komentarze (0)