"Klasyka Kina Radzieckiego" to pakiet jedenastu ponadczasowych arcydzieł kina radzieckiego na 21 płytach. Wspaniałe wydanie kolekcjonerskie jest wzbogacone o atrakcyjne dodatki i ciekawostki o filmach i przeznaczone nie tylko dla koneserów kina.

 

W skład kompletu wchodzą wybitne, wielokrotnie nagradzane filmy:

"Lecą żurawie"
"Cichy Don"
"Siedmnaście mgnień wiosny"
"Tak tu cicho o zmierzchu"
"Ballada o żołnierzu"
"Los człowieka"
"Oni walczyli za ojczyznę"
"Świat się śmieje"
"Moskwa nie wierzy łzom"
"Ojciec żołnierza"
"Iwan Groźny"



"Lecą żurawie"
Historia romantycznej i głęboko tragicznej miłości pary kochanków, których szczęściu przeszkodziła wojna. Borys zgłasza się jako ochotnik na front, Weronika w dniu swoich urodzin zostaje sama. Wojna zbiera okrutne żniwo - Borys ginie od zbłąkanej kuli. Weronika zaś poślubia jego brata Marka, któremu uległa w chwili stresu wywołanego nalotami bombowymi. Jej małżeństwo nie może być szczęśliwe - wszystkie myśli i uczucia dziewczyny zabrał ze sobą Borys. W dniu wyzwolenia wśród szczęśliwego, wiwatującego tłumu Weronika czuje się obco. Dla niej nie ma ukojenia. Niezwykły, wzruszający film, pokazujący wojnę w nietypowy dla kinematografii radzieckiej sposób.

"Cichy Don"
Ekranizacja słynnej i wybitnej powieści Michaiła Szołochowa, za którą pisarz został w 1965 roku uhonorowany Nagrodą Nobla. Historia Kozaków z przełomu XIX i XX wieku, żyjących nad Donem, który jest świadkiem wielu dramatycznych wydarzeń w historii - I wojny światowej, rewolucji.  Bohaterem "Cichego Donu" jest Grigorij Melechow. W swoim życiu stara się dochować wierności kozackim tradycjom i ideałom. Niestety wydarzenia wojny i rewolucji sprawiają, że jest nieco zdezorientowany, nie potrafi dokonać jednoznacznego wyboru politycznego. Z jednej strony bolszewicy, z drugiej Biali, a wszystko to przy jednoczesnym zachowaniu tradycji. Dodatkowo w jego życiu również następują wydarzenia, mające poważne konsekwencje dla całej rodziny - Grigorij ma romans z żoną sąsiada z tego samego chutoru.

"Siedemnaście mgnień wiosny"
Radziecki dwunastoodcinkowy serial telewizyjny z 1973 roku wg scenariusza Juliana Siemionowa. Akcja rozgrywa się w lutym 1945 roku w ciągu 17 dni. Maksym Maksymowicz Issajew działa w Berlinie jako tajny agent wywiadu radzieckiego Standartenführer Otto von Stirlitz. Jest nie tylko super sprawny, ale także zaangażowany ideowo. Posługuje się wszystkimi europejskimi językami, poza irlandzkim i albańskim. Ma ogromną wiedzę z wielu dziedzin. Przenika w szeregi SS. Pracuje w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy. Na początku 1945 r. próbuje przyspieszyć koniec wojny. Chce nakłonić do natychmiastowej kapitulacji któregoś z przywódców III Rzeszy, by zapobiec pojednaniu Niemiec z Zachodem przeciw Związkowi Radzieckiemu.

"Tak tu cicho o zmierzchu"
Film na podstawie powieści Borisa Wasiliewa. II wojna światowa. Na froncie rosyjskim trwają krwawe walki. Pięć kobiet, które wstąpiły do armii, razem ze swym dowódcą Fiodorem, przystępuje do pełnej niebezpieczeństw wojny. Ich oddział ma ważne zadanie - opóźnić działania wroga. Ich taktyka jest prosta - podążać krok w krok za wrogiem, obserwować jego ruchy, wyczuć intencje, wyprzedzić działania i zlikwidować. Mają różne sposoby, aby doprowadzić misję do końca. Próbują odwrócić uwagę wroga, udając drwali, innym razem podstępem próbują przestraszyć wroga i skłonić do ucieczki. Czy taki mały oddział ma możliwość przetrwania?

"Ballada o żołnierzu"
Pełne subtelnego liryzmu, zrealizowane z niezwykłą delikatnością i siłą arcydzieło kina radzieckiego w reżyserii Grigorija Czuchraja. Ta kameralna, pozbawiona propagandowych akcentów opowieść o wojnie z punktu widzenia uznanego za bohatera młodziutkiego żołnierza została nakręcona z mistrzowską prostotą. Wyjątkowo zgodnie obsypana nagrodami międzynarodowymi i radzieckimi. Ballada przełamała wreszcie zimną wojnę w dziedzinie kultury. Obraz Czuchraja nie tylko otrzymał nominację do Oscara za scenariusz, ale także zyskał prawdziwy rozgłos za oceanem.

"Los człowieka"
Ekranizacja powieści Michaiła Szołochowa, pod tym samym tytułem. Główny bohater to Andriej Sokołow, przedwcześnie postarzały, zgorzkniały samotnik, któremu wojna zabrała młodość, zdrowie i całą rodzinę. Po zagorzałych walkach na terenie wschodniej Europy, wiele lat spędził w niemieckich obozach jenieckich. Gdy wreszcie udało mu się uwolnić, wrócił do zrujnowanego domu, w którego gruzach podczas bombardowania zginęła jego żona i córka. Płonna okazała się także nadzieja spotkania z synem, który jako jedyny z rodziny przeżył bombardowanie. Chłopak zaciągnął się do wojska i dosłużył nawet rangi kapitana. Nie udało mu się jednak dożyć do zakończenia wojny, poległ na froncie dosłownie kilka dni przed zawieszeniem broni. Nagroda Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie.

"Oni walczyli za ojczyznę"
Akcja toczy się w lipcu 1942 roku, w samym środku działań wojennych drugiej wojny światowej. Kanwą opowieści jest obraz najazdu wojsk faszystowskich Niemiec na Stalingrad (dzisiejszy Wołgograd). Była to jedna z największych bitew  II wojny światowej. Starcie rozpoczęło się 21 sierpnia 1942 i trwało aż do 2 lutego następnego roku. Pomimo znacznego osłabienia, Rosjanom udaje się odeprzeć atak najeźdźców, tym samym wpływając na wynik całej wojny, gdyż po serii klęsk na froncie wschodnim, hitlerowska ofensywa się załamała, prowadząc powoli do upadku Rzeszy.

"Świat się śmieje"
Nieśmiertelna komedia do dziś uchodząca za jedno z najlepszych światowych arcydzieł tego gatunku. Ten radziecki musical, choć wzorowany był na amerykańskich burleskach, przepełniony jest specyficznym duchem rosyjskiego humoru. Wielka w tym zasługa niepowtarzalnej muzyki Izaaka Dunajewskiego. Krytycy i widzowie na całym świecie zgodnie chwalili również doskonałe aktorstwo i nieprzeciętną urodę odtwórczyni głównej roli - Orłowej, którą przyrównywano do samej Jean Harlow. To pełna niezapomnianego uroku lektura obowiązkowa dla wszystkich koneserów dobrego kina. Jeden z nielicznych filmów radzieckich całkowicie pozbawiony elementów propagandowych, co również jest niewątpliwym jego atutem.

"Moskwa nie wierzy łzom"
18 lat z życia trzech bohaterek, które z młodych, idealistycznych dziewczyny, mieszkanek hotelu robotniczego, stają się dojrzałymi kobietami ze sporym bagażem życiowych doświadczeń. Katia z konieczności rozpoczęła pracę w fabryce, po tym jak nie dostała się na studia. Antonina, marząca o spokojnym życiu, wychodzi za mąż za kolegę z pracy, skromnego i sympatycznego Nikołaja. Ludmiła ambitna i obdarzona dużą wyobraźnią chce urządzić się w życiu, zrobić karierę i choć jedynie sortuje chleby w piekarni dziewczyna, poluje na bogatego męża podając się za studentkę.
Autorzy z serdeczną życzliwością, ale i nutką rozbawienia ukazują ich losy, codzienne radości i smutki, nadzieje i rozczarowania. Olbrzymim atutem filmu jest obraz Moskwy, zarówno lat 50. jak i 70., z jej modą, obyczajami, charakterystycznym rytmem życia i atmosferą. W oczach prowincjuszek Moskwa symbolizuje nowe, lepsze życie, możliwość społecznego awansu, szansę na korzystne małżeństwo. Ich losy potoczą się odmiennie, bo też każda z nich inaczej rozumie szczęście i życiowy sukces i każda innym sposobem będzie próbowała to osiągnąć. Jedno co pozostaje niezmienne, to tylko ich przyjaźń.

"Ojciec żołnierza"
Smutny, bardzo nastrojowy obraz. Film poniekąd demaskujący wychwalane w propagandowych materiałach piękno walki za ojczyznę. Ojciec żołnierza to film należący już do nowego nurtu w kinie rosyjskim, prezentuje bowiem nie zbiorowość, lecz jednostkę, z jej wszystkimi uczuciami i rozterkami. Akcja toczy się w czasie II wojny światowej. Główny bohater to stary, zmęczony życiem mężczyzna. Jego syn jest gdzieś na froncie zachodnim. Niespodziewanie nadchodzi wiadomość o tym, że chłopak został ciężko ranny. Ojciec żołnierza wyrusza więc w najdalszą podróż swojego życia - do Berlina, żeby zobaczyć i pielęgnować w szpitalu ukochanego syna. Niestety, gdy wreszcie dociera na miejsce, syn kona w jego ramionach. Podróż starca do Berlina okazuje się alegorią ludzkiej wędrówki przez życie.

"Iwan Groźny"
Mistrzowsko sfilmowana historia życia Iwana Groźnego, pierwszego władcy Wszechrusi, który koronował się na cara. Akcja rozpoczyna się około 1547 roku, kiedy to 17-letni Iwan wstąpił na słynny tron koronacyjny, wykonany z kości słoniowej. Przedstawione są kolejne miłostki porywczego cara, dworskie spiski i intrygi, mające na celu obalenie władcy. W tych kręgach nie można ufać nikomu, nawet najbliżsi przyjaciele mają skrywane własne interesy oraz plany, które osoba Iwana może pokrzyżować. To fascynujący obraz filmowy, przedstawiający wiele twarzy tej samej osoby, ukazujący Iwana - jako człowieka i jako władcę. Stopniowo postępujące zmiany, niekontrolowana porywczość i zawzięta mściwość – oto cechy, które pozwoliły Iwanowi utrzymać się na tronie aż do w 1584 roku. To również cechy, które zapewniły mu przydomek „Groźny”.

 

Epelpol Entertainment / F.N.