Frida Kahlo – ciekawostki
Kolorowy ptak – to najczęstsze określenie Fridy Kahlo, które dobrze oddaje jej barwną osobowość. Wystarczyło spojrzeć na Fridę, by od razu skojarzyć ją z rajskim ptakiem. Nosiła długie kolorowe ludowe suknie i bogatą biżuterię, a we włosy wplatała wstążki i kwiaty. Artystka paradoksalnie kochała życie, choć to boleśnie doświadczało ją na każdym kroku. Była go spragniona, czerpała z niego pełnymi garściami. Swój słynny dziś niebieski dom, czyli La Casa Azul, obsadzała dookoła kolorowymi kwiatami.
Jej obrazy również pełne są kolorów, choć ich tematyka najczęściej zahacza o śmierć i cierpienie. Romansowała m.in. z Lwem Trockim, była zagorzałą komunistką. Podróżowała między Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi. Wystawy jej dzieł można było podziwiać w Europie i USA. Barwne na pozór życie Fridy Kahlo rysuje ambiwalentny obraz artystki – kolorowego ptaka skazanego na cierpienie.
Kim była Frida Kahlo?
Frida Kahlo, właściwie Magdalena Carmen Frieda Kahlo y Calderón, urodziła się w 1907 roku w Coyoacán w Meksyku. Jako zadeklarowana komunistka, w dorosłym życiu podawała inną datę urodzenia – 1910 rok, czyli rok rewolucji meksykańskiej, z którą chciała być kojarzona.
portret Fridy Kahlo (1919) autorstwa Guillermo Kahlo, domena publiczna
Od dzieciństwa zmagała się z chorobami i cierpieniem. W wieku 6 lat zachorowała na polio, przez co miała krótszą jedną nogę. Jednak najgorsze miało dopiero nadejść. Gdy miała 18 lat uległa poważnemu wypadkowi komunikacyjnemu. Autobus, którym jechała, zderzył się z tramwajem. W wyniku tego zdarzenia Frida odniosła wiele ciężkich obrażeń, m.in. doznała złamania kręgosłupa i miednicy, a stalowy uchwyt poręczy przebił jej macicę i podbrzusze, pozbawiając szans na potomstwo.
W Meksyku Frida traktowana jest jak dobro narodowe, a w jej rodzinnym domu La Casa Azul, czyli w słynnym niebieskim domu, urządzono muzeum poświęcone artystce.
Gdy miała 22 lata, wyszła za mąż za wybitnego artystę i swojego mentora Diego Riverę, z którym aż do śmierci tworzyła burzliwy związek. Liczne romanse obojga, rozwód i ponowny ślub z Diego to tylko kilka przełomowych momentów z ich wspólnego życia. Pomieszkiwali w Meksyku i Stanach Zjednoczonych. Frida zmarła 13 lipca 1954 roku, mając zaledwie 47 lat i zostawiając po sobie mnóstwo wyjątkowych dzieł na czele z kontrowersyjnymi autoportretami.
Diego Rivera i Frida Kahlo, domena publiczna
Początki twórczości Fridy Kahlo
Życie artystki można podzielić na dwa okresy – sprzed i po wypadku z 1925 roku. W pierwszym, Frida interesowała się sportem (trenowała boks) i uczęszczała do jednej z najważniejszych szkół w Meksyku (była jedną z zaledwie 35 uczennic), chciała zostać lekarką. Dopiero po wypadku, gdy przez 3 miesiąca była unieruchomiona w gipsie i leżała w łóżku, zaczęła malować.
To właśnie wtedy powstały pierwsze autoportrety Fridy, przepełnione bólem i cierpieniem, ukazujące anatomię ludzkiego ciała. Po wypadku przeszła ponad 30 operacji, a jej ciało już nigdy nie wyglądało tak, jak wcześniej. Mówi się, że obrazy Fridy Kahlo są jak lustra, które odbijają stan jej ducha.
Frida Kahlo nie chciał być identyfikowana ze sztuką surrealistyczną, wciąż podkreślając, że maluje swoje życie, a nie fikcję.
Frida Kahlo – dzieła, które trzeba znać
Obrazy Fridy Kahlo są pełne bolesnej symboliki i przedstawiają trudne momenty zarówno z jej życia, jak i życia kobiecego w ogóle: aborcja, poronienia, śmierć, fizyczny ból, samotność, zdrada, niedoskonałości ludzkiego ciała, choroby, przemoc. Sięgała też po kontrowersyjne tematy jak gender, lesbianizm czy erotyzm.
Artystka, słynąca z autoportretów, łączyła elementy kultury i tradycji meksykańskiej (sztuka naiwna/folkowa/prymitywizm) z surrealistycznymi akcentami, a jej ulubionym środkiem wyrazu były mocne kolory.
Najsłynniejsze obrazy Fridy Kahlo to m.in.:
- „Szpital Henry’ego Forda” 1932 rok;
- „Moja suknia tam wisi” 1933 rok;
- „Co mi dała woda” 1938 rok;
- „El marco” 1938 rok – autoportret Fridy Kahlo zakupiony przez Luwr;
- „Dwie Fridy” 1939 rok;
- „Autoportret z naszyjnikiem z cierni i kolibrem” 1940 rok;
- „Autoportret jako Tehuanka” lub „Diego w mojej głowie” 1943 rok;
- „Strzaskana kolumna” 1944 rok;
- „Diego i ja” 1954 rok;
- „Niech żyje życie” („Viva la vida”) 1954 rok – jeden z ostatnich obrazów namalowanych przed śmiercią.
Frida Kahlo była artystką docenianą już za życia. Dowodem tego są liczne zaproszenia na wystawy. W 1938 r. zaprezentowała swoje dzieła na wystawie w Nowym Jorku, a w 1939 r. paryski Luwr zakupił jeden z jej autoportretów.
Frida Kahlo – ikona popkultury
Życie Fridy Kahlo nieustannie inspiruje artystów i zachwyca odbiorców. Modne stało się posiadanie gadżetów i ozdabianie domów dekoracjami z wizerunkiem artystki i nawiązującymi do jej twórczości oraz reprodukcjami jej obrazów.
-
Frida Kahlo – film
W 2002 roku w kinach pojawił się biograficzny film „Frida” z Salmą Hayek w roli głównej. Postać Fridy jest obecna też w animowanym filmie „Coco” z 2017 roku, zdobywcy 2 Oscarów. W 2016 roku powstała australijska animacja „Femme Enfant”, oparta na biografii artystki.
-
Frida Kahlo – książki
Oprócz licznych biografii Fridy, powstają herstoryczne książeczki, których bohaterką jest meksykańska malarka. Znana seria książek dla dzieci Mali WIELCY poświęciła jedną pozycję właśnie Fridzie.
-
Frida Kahlo – muzyka
Zespół muzyczny Florence and the Machine skomponował piosenkę inspirowaną obrazem Fridy „What The Water Gave Me” („Co mi dała woda”). Podobnie grupa Coldplay zainspirowana obrazem „Viva la vida” stworzyła utwór pod tym samym tytułem.
-
Gadżety inspirowane twórczością Fridy Kahlo
Kubki, puzzle, kreatywne zestawy plastyczne, plakaty czy notatniki z wizerunkiem Fridy Kahlo to dopiero wierzchołek góry lodowej. Każdy fan twórczości artystki znajdzie idealny dla siebie gadżet.
Gwarancja najniższej ceny
Jeśli udało nam się zaintrygować cię sylwetką Fridy Kahlo, sięgnij po więcej wiedzy! Czekają na ciebie biograficzne książki i filmy o artystce, ale też modne gadżety, którymi możesz otaczać się na co dzień. Po więcej podobnych artykułów zapraszamy do działu Rysuję.
Okładka: tło – Shutterstock, zdjęcie Fridy Kahlo – domena publiczna (Guillermo Kahlo)
Komentarze (0)