Drzewo genealogiczne najczęściej pomagamy zrobić dziecku do przedszkola, czy szkoły na lekcje polskiego lub historii. Pracą domową może być też zrobienie drzewa genealogicznego po angielsku czy w innym języku, który jest w szkolnym programie. Podczas edukacji dziecko wykonuje to zadanie przynajmniej 2-3 razy, ale pamiętajmy, że takie opracowanie graficzne rodzinnej historii może być wspaniałą okazją do jej poznania przez młodszych członków oraz piękną pamiątką dla kolejnych pokoleń. Warto więc poświęcić na to trochę więcej wspólnego czasu.
Drzewo genealogiczne do szkoły – co przygotować?
Dziś siatkę pokoleniową można zrobić online wspólnie z innymi członkami rodziny, czy wykorzystując graficzne programy a nawet podstawiając informacje do gotowych wzorów drzew genealogicznych.
Jednak nadal najbardziej powszechną formą jest praca przygotowana w postaci ilustracji lub kolażu zdjęć z opisami na dużym brystolu bądź w zeszycie. Dlatego do wykonania tego zadania potrzebne są: informacje o członkach rodziny (najlepiej ze zdjęciami) oraz materiały plastyczne:
- Markery
- Cienkopisy
- Ołówki
- Kredki
- Flamastry
- Brystole
- Nożyczki
- taśma dwustronna lub klej.
Gdzie zdobyć informacje do drzewa genealogicznego?
Wszystko zależy od tego, ile pokoleń, czyli jaki zakres czasowy, chcemy pokazać. Jeśli uwzględniamy tylko dzieci, rodziców i dziadków, to najczęściej pełną wiedzę wraz ze zdjęciami mamy w domu. Jeżeli jednak chcemy sięgnąć głębiej, do pra- i prapradziadków możliwe, że będą konieczne rozmowy z dalszymi członkami rodziny, zwłaszcza starszymi. Jeśli mamy więcej czasu i ochotę na historyczne śledztwo możemy poszperać w źródłach zewnętrznych online a nawet tradycyjnych takich, jak księgi urzędowe, księgi urzędowe stanu cywilnego, księgi parafialne a nawet archiwa państwowe. Wprawdzie takie poszukiwania wychodzą poza zakres zaangażowania w szkolne zadanie, ale są wspaniałą lekcją dziejów własnej rodziny, która zostanie w dziecku (i w nas) na całe życie.
Jak zrobić drzewo genealogiczne do szkoły podstawowej?
Przygotowanie historii naszej rodziny do przedszkola jest dość proste, bo najczęściej obejmuje trzy pokolenia. Trochę więcej zaangażowania wymaga drzewo genealogiczne do szkoły. Do pracy przystępujemy mając zebrane potrzebne materiały plastyczne i informacje. Najpierw decydujemy, ile pokoleń – czyli poziomów gałęzi naszego drzewa – chcemy opisać. Potem dzielimy ołówkiem przestrzeń (brystol, kartka w zeszycie) na dokładnie tyle przestrzeni. Na każdym poziomie musi zmieścić się jedno pokolenie np. pradziadków, dziadków, rodziców, dzieci.
Zaczynamy od rozmieszczenia najstarszego pokolenia (najczęściej na dole). Jeśli chcemy wkleić zdjęcia, musimy je najpierw wywołać (skan lub zdjęcie telefonem, żeby nie zniszczyć pamiątek rodzinnych) lub wydrukować. Można też samodzielnie narysować rodzinne podobizny – najczęściej są to portrety, lub popiersia. Gdy czasu jest mniej, wystarczy przygotować grafikę wpisując, jak dany członek rodziny się nazywa. Można też dodać, kim jest dla autora drzewa np. dziadek, prababcia, kuzynka. Przy każdej postaci dodajemy podpis zawierający imię, nazwisko, datę urodzenia i ewentualnie datę śmierci. Między członkami rodziny dziecko może zamieścić też ukochane zwierzaki.
Uwaga! Drzewo genealogiczne nie musi być narysowane w postaci drzewa, możemy pokazać je w formie graficznej, albo wykorzystać własny, oryginalny pomysł np. przedstawić przodków w oknach kolejnych pięter domu, czy w postaci galerii obrazów na ścianie.
Jeśli pomagamy dziecku w przygotowaniu tej pracy domowej, zarezerwujemy trochę więcej czasu i wykorzystajmy edukacyjne zadanie na sentymentalną podróż po najważniejszej dla nas historii – osobistej. Dla każdego z nas ważna jest znajomość korzeni. Dodatkowo rozmowy ze starszymi członkami rodziny pomogą dziecku wzmocnić relacje z dziadkami czy pradziadkami i lepiej ich poznać.
Więcej poradników znajdziecie na Empik Pasje w dziale Pasje Dziecka.
Zdjęcia w tekście: shutterstock.com
Komentarze (0)