7 stycznia mija 71. rocznica urodzin awangardowego artysty, pisarza, grafika, scenarzysty i scenografa Rolada Topora. Przy tej okazji 21 stycznia ukaże się na polskim rynku biografia tego niezwykłego człowieka zatytułowana „Rolad Topor. Zduszony śmiech” napisana przez Franta Vaillanta.

W środę 16 kwietnia 1997 świat obiega wiadomość – Roland Topor nie żyje. Poza licznymi dziełami, pozostawia po sobie jedynie pytania. Kim tak naprawdę był? Jakie myśli go otaczały? Gdzie należy szukać źródła wirtuozerii jego wyobraźni?

 

Urodził się w Paryżu, dokąd z Polski wyemigrowali jego rodzice – polscy Żydzi. Topor sprzeciwiał się tradycji, szokował, wciąż poszukiwał doskonalszej formy wyrazu… Był artystą wszechstronnym. Pisał opowiadania, powieści oraz scenariusze filmowe. Rysował i malował plakaty. Tworzył instalacje. Gustował w grotesce i czarnym humorze. Inspirował się surrealizmem; w pewnym momencie jednak ostentacyjnie się odciął od tego nurtu i założył Grupę Paniczną – programowo antyprogramową. Z drugiej strony, Topor opisywany przez Frantza Vaillanta to troskliwy ojciec, a także społecznik, angażujący się m.in. w akcje przeciw torturowaniu więźniów politycznych. Jego biograf wspomina również, że artysta, który przez całe życie manifestował swój dystans do rzeczywistości, ironizował, nie znał tematów tabu, boleśnie doświadczał procesu starzenia i wciąż zmagał się ze swą cielesnością. Vaillant znakomicie kreśli sylwetkę artysty i oddaje atmosferę tamtych czasów. W tle sytuuje Bretona, Herzoga, Felliniego, Polańskiego…

O książce:


Oto myśl. Oto Topor. Dlaczego Topor? Przede wszystkim dlatego, że pozostaje on wciąż aktualny, choć zmarł przeszło dziesięć lat temu, w środę 16 kwietnia 1997 roku.
„Nouvel Observateur”
 

Drodzy Czytelnicy, otwierając tę książkę, wyruszamy w pasjonującą podróż do niesamowitego państwa „człowieka Topora”.
„Littérature Française”
 

Jest to biografia napisana z pasją, pełna anegdot, zebranych przez Frantza Vaillanta, który nigdy nie spotkał Topora. Są jednak bliscy i przyjaciele, którzy zaświadczają o artyście. Z kart książki wyłania się Roland Topor – istny fenomen: człowiek, który sporo się śmiał i jednocześnie targany był niepokojami egzystencjalnymi; twórca hojnie obdarowany przez naturę – wszystkim bądź prawie wszystkim.
„La Liberte”
 

Dziesięć lat po śmierci Roland Topor zostaje wskrzeszony w swojej pierwszej biografii. Z poszczególnych epizodów Vaillant układa puzzle, począwszy od losów przyszłych rodziców artysty – Żydów polskiego pochodzenia, poprzez lata wojny, cały XX wiek i jego awangardy.
„Le Figaro”
 

Frantz Vaillant wpadł na doskonały pomysł, by w swoją narrację wpleść aforyzmy, fantastyczne opowieści i dowcipy autorstwa samego Topora.
„L’Arche”
 

Frantz Vaillant ( ur. 1965) – francuski dziennikarz, zastępca szefa redakcji TVMonde. Twórca wielu filmów dokumentalnych, tj. Morceuax de choix (2000), Léo Ferré, les temoins de sa vie (2002), Les visiteurs de l’ombre (2003). Roland Topor czyli zduszony śmiech to pierwsza biografia poświęcona temu artyście awangardy francuskiej.
 


Wydawnictwo W.A.B. / F.N.