Najgłośniejsza biografia Honoriusza Balzaka pióra Stefana Zweiga ukazała się w Polsce po ponad 40. latach nieobecności na rynku. Nad historią i analizą życia autora "Komedii ludzkiej" austriacki pisarz i miłośnik psychoanalizy pracował dziesięć lat i uważał ją za dzieło swojego życia.

"W moim pisarstwie głównie interesowało mnie psychologiczne przedstawienie postaci oraz ich życia; to właśnie mnie skłoniło, by napisać kilka szkiców i studiów biograficznych znanych ludzi" - pisał skromnie o swojej twórczości Zweig. Oprócz biografii Balzaka stworzył także portrety biograficzne Marii Antoniny, Marii Stuart i Magellana.

Jednak to książka o francuskim pisarzu stala się jego opus magnum. Historia człowieka pełnego sprzeczności, geniusza literackiego, który wikłał się w nieudane interesy, artysty wywodzącego się z mieszczańskiej rodziny zafascynowała uporządkowanego i pedantycznego Austriaka. W swoich książkach Balzac krytykował stany niższe, jednak zecerzy składający jego książki czytali je z zachwytem. Elity nie chciały przyjąć go w swoje szeregi, nie dostał się do Akademii, nie wybrano go posłem. Kościół katolicki, któremu pragnął służyć, wpisał wszystkie jego książki na indeks.

Decyzja 20-letniego Honoriusza o rozpoczęciu kariery pisarskiej wywołała w jego rodzinie wstrząs. Nie tylko dlatego, że młodzieniec szykowany był raczej do pracy kupieckiej, a nie do czegoś tak podejrzanego i niekonkretnego jak literatura. "(...) czy ten niewydarzony chłopak okazał kiedykolwiek najlżejszy ślad uzdolnienia? Czy kiedykolwiek napisał piękne wypracowanie lub opublikował wiersze w prowincjonalnym piśmie? Nigdy! We wszystkich szkołach siedział w oślej ławce, w łacinie był na trzydziestym drugim miejscu, nie mówiąc już o matematyce, która przecież dla każdego porządnego kupca winna być wiedzą najważniejszą" - pisał obrazowo Zweig.

"Balzac" Stefana Zweiga ukazał się 27. listopada w tłumaczeniu (podobnie jak wydanie z 1965 r.) Wandy Kragen nakładem wydawnictwa W.A.B.

W.A.B./M.W.