Papierowe miasta (okładka miękka)

Książka przyjemna, lekka. Da sie od razu wyczuć tego autora (co mi akurat się podoba)

Super książka, bardzo przyjemnie się ją czyta. Kolejna super opowieść Johna Greena

Ksiazka kupiona na prezent, obdarowana osoba była bardzo zadowolona

Lekka młodzieżówka na letnie wieczory. Przyjemnie się czyta

Fajna książka dla młodzieży Polecam zakup jako prezent

Kolejna po "Gwiazd naszych wina"
Świetna książka John'a Green'a.
Quentin (Q) i Margo są jej głównymi bohaterami,
A dla siebie sąsiadami.
W dzieciństwie odkrywają postrzelonego Roberta Joyner'a-
Miejscowego prawnika prawie milionera.

Do jednego liceum potem uczęszczają,
Lecz się nie przyjaźnią i nie rozmawiają,
Do czasu gdy pewnej nocy się spotykają
I w ciekawe miejsca się wyprawiają,
Robiąc śmieszne psikusy swoim przyjaciołom,
Po tym wrogom.

Potem Margo się wymyka,
Lecz nie pierwszy raz znika.
Zostawia jednak wskazówki-
Trudne i niezrozumiałe łamigłówki.
Chłopak powoli je odkrywa wchodząc w rolę detektywa.
Bardzo się w to angażuje,
Bo od zawsze coś do Margo czuje.
Całą tajemnicę stopniowo odkrywa,
Lecz Margo się nie odzywa.

Ślad prowadzi do Papierowych Miast...

O dalszych losach bohaterów się dowiecie,
Gdy po tę książkę sięgniecie.

Ciekawe, wspaniałe z lekka tajemnicze dzieło,
Mną jak i wieloma osobami pozytywnie strząsnęło.

PAPIEROWE MIASTA słusznie Bestsellerem zostały uznane,
Przez wielu czytelników także są zachwalane.

Gorąco polecam i naprawdę zachęcam :)

Pięć gwiazdek to taki niepewny symbol - w końcu gdyby było chociaż cztery i pół, ocena brzmiałaby od razu wiarygodniej, co nie? I tu zaczyna się problem - problem fenomenu Johna Greena, który przecież nie opowiada o niczym nadzwyczajnym, ale jak on o tym opowiada!
"Papierowe miasta" są spokojniejsze, może też trochę bardziej wiarygodne i przyziemne niż "Gwiazd naszych wina", mimo to opowiadają historię nie z tej ziemi. Dotyczy on każdego nastolatka, bo albo widzi siebie w tajemniczej, z pozoru idealnej Margo, albo przeciętnym Quentinie. Nie wykluczam też opcji, że odnajdzie się w obu postaciach. Green trzyma poziom - jest zabawnie, nietypowo, bajecznie, ale też poważnie.
….wracając do gwiazdek - ta książka na nie zasługuje. Rzadko kiedy tak twierdzę, ale tym razem się pod tym podpiszę.

„Papierowe miasta” to powieść, w której pod banalnymi skądinąd wydarzeniami kryją się drogi do poszukiwania własnej tożsamości i prób odnalezienia człowieku w człowieku. Brzmi dziwnie? Nic w tym dziwnego. Każdy z nas pokazuje światu taką twarz, jaką chce, aby ten świat oglądał. W wielu wypadkach nie jest to nasze prawdziwe ja. Margo Roth Spiegelman, przebojowa dziewczyna, będąca szkolną osobowością, wypracowała swoje „ja” bardzo precyzyjnie. Gdy rozliczając się z przeszłością i ludźmi, którzy ją zranili wciąga swojego sąsiada, Quentina, w szaloną podróż przez ciemną noc, wszystko wydaje się być działaniem w jej stylu. Jednak gdy następnego dnia znika, Q zastanawia się, jaka naprawdę jest Margo i czego tak uparcie poszukuje, wciąż uciekając z domu. Podążając za pozostawionymi przez Margo wskazówkami próbuje do niej dotrzeć i stać się częścią jej życia.
Atutem powieści są świetnie nakreśleni, pełnokrwiści bohaterowie. John Green ma talent do kreowania charakterów, dlatego każda powołana na karty powieści postać jest wspaniale przedstawiona, nawet gdy jej przeznaczeniem jest pozostać przeciętną. Mimo, iż wszyscy bohaterowie są wyraziści, ton powieści nadaje postać Margo. Wspaniale było czytać, jak autor maluje wnętrze Margo, wykorzystując fragmenty „Źdźbeł trawy” Walta Whitmana, jak tymi samymi fragmentami przemienia Quentina z zachowawczego, pełnego rezerwy nastolatka w zdeterminowanego i pewnego siebie chłopaka. Książki Greena kryją w sobie zawsze dużo więcej, niż widać na pierwszy rzut oka, a autor zostawia czytelnikowi klucz do jego własnych poszukiwań. Polecam, warto przeczytać.

Kolejna genialna książka John'a Green'a, słynnego amerykańskiego pisarza. Historia absolutnie wciąga,i zaskakuje - nie wiadomo co zdarzy się dalej. Główni bohaterowie to zwykli nastolatkowie - szukający wrażeń, miłości, i w pogoni za marzeniami. Lecz co się stanie gdy miłość Quentina - Margo, szalona i niezwykle odważna - zniknie tuż przed balem, i jedyną osobą którą będzie mógł ją odnaleźć, to właśnie on? "Osobiście widzę to tak: każdemu przydarza się jakiś cud. (...) Moim cudem było to, że spośród wszystkich domów na wszystkich osiedlach mieszkaniowych w całym stanie Floryda zamieszkałem w domu w sąsiedztwie Margo Roth Spiegelman." Osobiście, książka nie pozwalała mi spać bo musiałam wiedzieć co się stanie dalej. I cały czas sieę myliłam jak to wszystko się skończy. To nie jest zwykły romans dla dziewczym - to książka pełna tajemnic i przygód dla wszystkich.

Do przeczytania tej książki zachęcili mnie znajomi i jestem im za to wdzięczna. Dzięki nim miałam okazję przeżyć coś fajnego, przenosząc się w świat lektury. Jest to książka poruszająca ważny temat dla każdego młodego człowieka, a mianowicie opowiada o dojrzewaniu. Autor z niezwykłym wyczuciem i humorem ukazuje różne problemy tego okresu - nie raz podczas czytania na mojej twarzy pojawiał się uśmiech. Opowiada czytelnikowi o pierwszych prawdziwych przyjaźniach, miłościach, odpowiedzialności, ale również o młodzieńczym szaleństwie i nieobliczalnych zachowaniach dorastających bohaterów, których ciężko jest nie polubić. Jednym słowem - bardzo fajna książka, polecam!