Pan Perfekcyjny (okładka miękka)

Sięgając po książkę z takim tytułem zawsze proszę aby główny bohater nie okazał się bogatym palantem a głowna bohaterka słodką idiotka ,którą trzeba ratować, na szczęście tak sie nie stało! Opis bardzo zachęcał ale bądźmy szczerzy ile razy przeczytaliśmy świetne opisy a później okazywało się, że to klasyczny gniot. Ta historia jest jednak inna. jest przepiękna, wzruszająca, śmieszna ma wszystko czego pragnę w tego typu książkach.

Genialnie napisana książka, zawierająca wątki które bawią do łez oraz wątki które powodują uczucie smutku, wciąga od pierwszej strony aż do ostatniej. Książka godna polecenia każdemu czytelnikowi bez względu na wiek. Gorąco polecam wszystkim.

Wciągająca od pierwszych stron. Rewelacyjny gorący romans, którego można się było spodziewać po rozwoju akcji. Prawnik z zasadami i szalona muzykoterapeutka razem to mieszanka wybuchowa. Warto po nią sięgnąć. Lekki pełny humoru romans.

Super! Książka BARDZO mi się spodobała! Można przy czytaniu się rozmarzyć, wzruszyć i pośmiać. POLECAM!!!

Pan Perfekcyjny - niech każdy dopowie sobie dalej a najlepiej przeczyta.Polecam

Super książka i śmieszna. Bardzo polecam

Ellen Rodgers okazała się idealną kandydatką na wynajęcie pomieszczenia nad biurem Flinta Hopkinsa. Kobieta sprawia wrażenie miłej i dobrze ułożonej a tymczasem okazała się niesowicie energiczną muzykoterapeutką, która hoduje szczury... Flint natomiast, zamiast skupić się na pracy, cały czas stara się wręczyć kobiecie wypowiedzenie najmu. Jest jeden problem... Harrison-syn Flinta bardzo lubi Ellen. Muszę Wam powiedzieć, że jest to jeden z lepszych romansów, jakie czytałam. Naprawdę! Ta pozycja ma w sobie wiele zalet, dzięki którym ta książka staje się wyjątkowa. I sama właściwie nie wiem, czy na pewno nazwałabym tę historię romansem, raczej literaturą kobiecą. No dobrze a teraz troszkę się pozachwycam. Autorka bardzo fajnie wykreowała głównych bohaterów. Byli od siebie tak różni. Zacznijmy od Ellen. Kobieta jest rozwódką, muzykoterapeutką, hoduje szczury, tryska energią i wciąż narusza przestrzeń osobistą Flinta, co raz poprawiając mu to krawat, to koszulę. Mężczyzna natomiast jest wdowcem, samotnie wychowuje chorego syna, a swoje uczucia chowa głęboko w sercu. Jest też Harrison, który jest synem Flinta. Co mogę o nim powiedzieć? Chłopiec ze względu na swoją chorobę miał specyficzny charakter, który mimo wszystko bardzo polubiłam. Jewel L. Ann poruszyła w swojej książce kilka ważnych tematów. Bardzo cenie sobie właśnie takie pozycje dlatego, że mają one szanse nas czegoś nauczyć i coś nam pokazać. Autorka postawiła tutaj nie na jeden wątek, lecz jak już wspomniałam, na kilka. Pojawia się problem z alkoholem, prowadzenie samochodu pod wpływem, autyzm oraz nieudane małżeństwo. Podziwiam Panią Jewel, że podjęła się poruszenia aż tylu problemów w jednej pozycji, tym bardziej iż nie zostało to wspomniane tylko powierzchownie, ale rozwinięte nieco głębiej. Dzięki tej historii dowiedziałam się, jak dokładnie wygląda autyzm. To znaczy, słyszałam o tej chorobie już wcześniej, wiedziałam, na czym ona mniej więcej polega, ale w życiu nie miałam styczności z takim dzieckiem, dlatego była to dla mnie troszkę nowość, ale cieszę się, że autorka poruszyła ten temat. Naprawdę. Do dziecka chorego na autyzm trzeba mieć anielską cierpliwość, co właśnie zostało tak pokazane. Harrison został przedstawiony jako chłopiec ze specyficznym charakterem, do takich dzieci trzeba mieć odpowiednie podejście. Na tym się oczywiście nie kończy, ponieważ mamy jeszcze uzależnienie od alkoholu i prowadzenie pojazdu pod jego wpływem. Nie chciałabym Wam tutaj za bardzo mówić, do czego odnosi się autorka w książce, bo zrobiłabym Wam spojler, a tego nie chcemy, ale jest to niezmiernie ważny temat. Ja tak uważam, ale sądzę, że ze mną zgodzi się wiele osób. Często słyszymy, że pijany kierowca śmiertelnie potrącił ludzi lub spowodował śmiertelny wypadek. Tutaj właśnie twórczyni pokazała nam, do czego prowadzi takie zachowanie. Mimo iż ta pozycja porusza wiele ważnych tematów, to jest napisana z niesamowitym humorem. Jest zabawna, a ja czytając ją, nie mogłam się powstrzymać od chichotu. Humor autorki jest zaraźliwy, co tylko sprawia, że książka jest jeszcze lepsza. Jewel nie zrobiła z tej historii tak całkiem poważnej pozycji, ale właśnie dzięki temu stała się ona wyjątkowa i niemalże idealna. „Pan Perfekcyjny" to słodko-gorzka pozycja z kategorii literatur kobiecej, którą zdecydowanie musicie przeczytać! Jeśli lubicie książki, które mają w sobie coś, co porusza, a co ważniejsze skłania do przemyśleń, dzięki zawartym w niej ważniejszym tematom, to zdecydowanie musicie po nią sięgnąć! Wspomnę jeszcze o okładce. Patrząc na nią, sądziłam, że dostanę kolejny fajny, ale schematyczny erotyk. Mimo, iż mężczyzna jest na niej ubrany, to jakoś tak pasowało mi to właśnie do erotyku. Ale, ale kochani! Nie dajcie się jej zwieść, bo jest bardzo mylna. W tej książce nie znajdziemy chamskiego romansu a wręcz przeciwnie-wyjątkową historię o miłości, błędach przeszłości wzruszającą i bawiącą do łez, która ani trochę nie jest schematyczna. Jak już wspomniałam, ja kocham książki, które zawierają w sobie ważniejsze tematy i mogą nas czegoś nauczyć, dlatego ta pozycja okazała się dla mnie idealna. Dodatkowo została ona napisana lekkim językiem, przy którym nie musiałam się męczyć, a humor w niej zawarty jest zdecydowanie na plus. Pojawiają się też momenty wzruszające. No jak dla mnie pozycja idealna... Ach muszę Wam jeszcze wspomnieć o szczurach... Tak dobrze widzicie! Po prostu ten wątek początkowo porządnie mnie zaskoczył, ale później było tylko lepiej. Musicie przeczytać „Pan Perfekcyjny" aby zrozumieć, o czym mówię, ale dodam jeszcze tylko, że Lady Gaga zdecydowanie wymiata!! Czy polecam? Tak! Zdecydowanie polecam! I to nie tylko osobom, które kochają romanse tak jak ja. Myślę, że ta pozycja spodoba się większości kobiet. Więc jeśli choć trochę przepadacie za tego typu literaturą, to koniecznie sięgnijcie po tę lekturę. Myślę, że warto!! Ja jestem bardzo ciekawa kolejnych książek tej autorki i mam nadzieję, że zostaną one wydane w Polsce. ~Zaczytana Anielka

http://whothatgirl.blogspot.com/2018/10/pan-perfekcyjny-ann-e-jewel.html Ellen wydawała się być najlepszą kandydatką na najemcę lokalu, który znajdował się nad biurem Flinta. Wziął ją za spokojną, ułożoną kobietę. Na taką też wyglądała. Tyle, że w rzeczywistości jest energiczną muzykoterapeutką. I to dość głośną. Dźwięk gitary jest na porządku dziennym, a Flint potrzebuje spokoju, by się skupić. W dodatku Ellen traktuje go tak, jakby się znali od nie wiadomo jak dawna. Co chwilę poprawia mu krawat, chwali jego garnitur i chętnie opowiada o swoich zwierzątkach domowych, a dokładniej o....szczurach! A Flint nie znosi szczurów! Mężczyzna chętnie rzuciłby jej wypowiedzeniem najmu, ale nie ułatwia mu tego syn, który bardzo lubi Ellen. Harrison jest lekko autystyczny i pozwala kobiecie zbliżyć się do siebie. Traktuje ją jak przyjaciółkę. Zaś Flint zaczyna spostrzegać w niej kogoś więcej niż kobietę, która wynajęła lokal i działa mu na nerwy. Tak samo Ellen zaczyna inaczej patrzeć na niego. Zaczyna coś się dziać między nimi, ale czy szczęście jest im przeznaczone? Czy przeszłość pozwoli im się otworzyć na siebie? Patrzysz na okładkę i co myślisz? Moje pierwsze skojarzenie - pewnie jakiś gorący romansik biurowy. Zaglądamy do tyłu, czytamy opis i co? Hmmm no właśnie. Miałam troszkę mieszane uczucia, czy się wciągnę w tę historię. Podeszłam do lektury z lekką obawą, ale całe szczęście - bardzo niepotrzebnie! Bardzo, ale to bardzo polubiłam Ellen. Kojarzy mi się z taką prostą, swojską dziewczyną. Mówi, to co myśli, to co ślina przyniesie na język. Jest szczera, zabawna i oddana swojej pracy. Uważa, że muzyką można wiele zdziałać, jeśli chodzi o zdrowie, ale i nie tylko. Jest zabawna i naprawdę, jej sposób bycia i humor bardzo mi się podobały. Czuję, że mogłabym się z nią spokojnie zakumplować. Ma za sobą nieudane małżeństwo. Pewna tragedia doprowadziła do rozwodu, mimo iż Ellen próbowała walczyć za dwójkę. Pozwalała na wyrządzanie krzywdy, ale w końcu i ona miała dość. Przez to jej serduszko jest zamknięte. Uwielbiam jej stosunek do Flinta i jej słabość do garniturów. Wcale nie jest nieśmiała. Nie wstydzi się, ani nie krępuje podejść do mężczyzny, by poprawić mu krawat czy zapiąć guziki od koszuli. Flint jest znanym i bardzo dobrym prawnikiem. Ma swoją sekretarkę, którą zwalnia codziennie i za każdym razem śmiałam się z tego :D Ma też syna, którego samotnie wychowuje, bowiem spotkała ich tragedia. Nie będę rozpisywać się, co takiego się wydarzyło, bo nie chcę spojlerować. Ale przez to wydarzenie mężczyzna pokutuje do dnia dzisiejszego. Całkowicie oddaje się pracy i skupia się na swoim synu. Nie jest ani chamski, ani zaborczy. Jest to typowy gentleman, a tego ostatnio chyba brakowało mi w czytanych przeze mnie książkach. Próbuje wyrzucić Ellen - z początku nie ma do tego podstaw, by zrobić to zgodnie z prawem. W końcu znajduje powód, ale te dwa tygodnie mijają, a kobieta wciąż jest w lokalu nad jego biurem i wciąż go denerwuje....Ale z czasem dostrzega w niej piękną kobietę. Zaczyna lubić rozmowy z nią, a fakt, że jego syn lubi Ellen, nie ułatwia mu trzymania się z daleka od kobiety. Bo jego męskie ciało zaczyna reagować. Uważa, że nie zasługuje na szczęście i je odpycha. Mimo iż wszyscy wokoło mu kibicują. No prawie wszyscy. Koniecznie trzeba też tutaj wspomnieć o Harrisonie. Ma lekki autyzm, ale to mądry chłopak. Czasami rozmowa z nim jest ciężka i Flint nie raz powstrzymuje się przed wybuchem, ale to świetny chłopak. Jego bezpośredniość nie raz mnie rozbawiła. Polubiłam go. Całość naprawdę jest świetna. Autorka kupiła mnie tą historią. Przepadłam przy niej. Chciałam dawkować czytanie, ale nie potrafiłam. Miałam ochotę jak najszybciej się dowiedzieć, co dalej. Prosty styl i język sprawiają, że kartki same się zmieniają. Ani razu się nie nudziłam. Obawiałam się jakiejś wulgarności, a tym czasem dostałam naprawdę dobrą historię. Pan Perfekcyjny to historia dwójki ludzi, których dotknął los, a ten wciąż ich nie oszczędza. Pokazuje także, że po burzy wychodzi słońce. Warto zaryzykować, podjąć tę właśnie decyzję i spróbować szczęścia, bo każdy na nie zasługuje.

Zazwyczaj po audiobook sięgam wtedy, gdy gotuję lub pracuję. Zapewniają mi wytchnienie i sprawiają, że czas szybciej płynie. Po tę książkę sięgnęłam na biegu, nie za bardzo skupiając się na zawartości. Po okładce spodziewałam się czegoś innego, bardziej płytkiego, a muszę przyznać, że pozycja ta ma w sobie głębsze dno. Przede wszystkim porusza tematy, o których warto mówić, a które nie często występują w książkach. Skoro o okładce mowa, to jeden z tych elementów, który najmniej pasuje do treści. Sugeruje zawartość zupełnie inną, niż jest w rzeczywistości. Zdecydowanie myślałam, że to będzie kolejny erotyk o napakowanym testosteronem osobniku płci męskiej, którego głównym zajęciem jest przebieranie w wianuszku chętnych kobiet. I o ile Flint Hopkins z jednej strony jest aroganckim sztywniakiem, to posiada też drugą osobowość, która dla czytelnika jest o wiele ciekawsza. Rozpakowywanie go stanowiło intrygujące doświadczenie, a obserwowanie jak zmaga się z poczuciem winy i samo destrukcji było dodatkowym bonusem. Studium psychologiczne jego postaci wciągnęło mnie, choć momentami było już tego za dużo. Podobnie też było z główną bohaterką, której optymizm rozwalał mnie na łopatki. Ellen Rodgers, muzyko terapeutka, która wynajęła lokal nad biurem Flinta. Poczucie humoru, cięte riposty i przede wszystkim uśmiech, którego nie było widać, ale nie sposób go sobie nie wyobrazić. Otwartość i luz, z jakim podchodziła do życia to tylko maska, która skrywa głęboko zranioną osobę. Oboje z Flintem ukrywali się pod zewnętrznymi powłokami. Momentami odnosiłam wrażenie, że było tam wszystkiego za dużo. Zważywszy, że druga część książki była wolniejsza i trochę mniej składna. W pierwszej części więcej było zabawnych sytuacji i sarkastycznych docinek. Później to przystopowało i zrobił się zabawny melodramat :-). Mimo wszystko nie mam nic przeciwko tej dwójce i sympatycznie się tego słuchało. Niewątpliwie jednak Harrison i Mozart skradli moje serca. Harrison to syn Flinta, który od początku do końca był autentyczny. Jego postać została przez autorkę wykreowana jako chłopiec z lekkim autyzmem i może przez pryzmat jego choroby tak go odebrałam. To, co myślał, od razu mówił. Wielu dorosłym przydałaby się ta umiejętność. Drugą postacią był Mozart, szczur, którego pojawienie się wywołało u mnie szeroki uśmiech na twarzy. To dodatek, którego na pewno nie zapomnę. W książce będą sceny erotyczne, jak przystało na porządną książkę dla kobiet, ale nie będą zbytnio nachalne. Wszystko w dobrym guście i smaku. To pozycja dla kobiet w różnym wieku, które potrzebują wytchnienia od dnia codziennego. Zdecydowanie lepsza niż nie jedna komedia romantyczna. Momentami rozśmiesza, innym razem chwyta za serce, ale porusza jakieś emocje. Polecam bez dwóch zdań. 1. P O L E C A N E K O B I E T O M : PIĘKNY GRACZ 2. P O L E C A N E K O B I E T O M : Nora Roberts "Pokusa" 3. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Wszystkie chwyty dozwolone" Liz Fielding 4. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Bez słów" Mia Sheridan 5. P O L E C A N E K O B I E T O M : WBREW ZASADOM Samantha Young 6. P O L E C A N E K O B I E T O M : BEZ ZŁUDZEŃ 7. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Wszystkie odcienie pożądania" Samantha Young 8. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Sztuka Uwodzenia" Samantha Young 9. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Na krawędzi nigdy" J.A. Redmerski 10.P O L E C A N E K O B I E T O M : "Piekło Gabriela" Sylvain Reynard 11.P O L E C A N E K O B I E T O M : CALDER Narodziny odwagi Mia Sheridan 12.P O L E C A N E K O B I E T O M : "BEZ WINY" Mia Sheridan

Zdarza Wam się ocenić książkę po okładce? Mnie - i tu szczerze biję się w pierś - tak. Gdyby nie okładkowy opis "Pana perfekcyjnego", raczej nieprędko sięgnęłabym po tę historię. I mało oryginalna okładka, i typowy dla tego typu literatury tytuł mocno sugerowały banalny erotyk dosyć niskich lotów. Na szczęście przeczytałam opis. Dałam szansę "Panu Perfekcyjnemu". I wiecie co? To była PERFEKCYJNA decyzja ;) On stara się ją wyrzucić, a ona uparcie nie chce odejść. Flint Hopkins kiedyś popełnił błąd. Błąd, na skutek którego teraz samotnie wychowuje autystycznego syna, Harrisona i przez który nieustannie żyje w poczuciu winy. Ellen Rodgers, pomimo kilku nieciekawych epizodów z przeszłości, stara się cieszyć życiem. Jest muzykoterapuetką i razem ze swoimi szczurzymi dzieciątkami szuka nowego lokum, w którym mogłaby wykonywać swoją pracę. A Flint, tak się składa, ma akurat mieszkanie do wynajęcia. Nie wie jednak, że zawód Ellen opiera się w dużej mierze na generowaniu hałasu. Nie wie, że kobieta ma stado szczurów, a jego syn, Harrison, w trymiga ją polubi. Nie wie też, że sam szybko poczuje do niej znacznie więcej niżby chciał. "Pan perfekcyjny" to moje pierwsze spotkanie z Jewel E. Ann, ale wiem już, że jeżeli tylko pojawią się jej kolejne powieści, to pierwsza stanę po nie w kolejce. Ta kobieta ma tak lekkie i zabawne pióro, że nie dość, że jej książki (a raczej książkę :D ) czyta się błyskawicznie, to na dodatek nie raz i nie dwa szaleńczo się przy niej chichocze. Jewel E. Ann konstruuje fantastyczne dialogi, które skrzą się humorem, a słowne utarczki prowadzone przez parę głównych bohaterów aż przyprawiają o szybsze bicie serca. Sami bohaterowie zresztą też są interesujący - tytułowy pan Perfekcyjny nie jest tak nieskazitelny, jak chciałby być, a Ellen... Ellen jest pozytywnie zakręcona i kocha swoje stado szczurków prawie tak jak przyszłe hipotetyczne dzieci. Czuję jedynie niewielki zgrzyt jeśli chodzi o postać Harrisona, autystycznego syna Flinta. Gdyby nie wspominanie (dosyć częste, dodam) o jego chorobie, to nigdy w życiu nie powiedziałabym, że jest chory, a raczej, hm... pragmatyczny. Mam wrażenie, że Jewel E. Ann nie przeprowadziła wystarczająco solidnego researchu w kwestii autyzmu i autystycznych zachować, na skutek czego stworzony przez nią bohater jest mało wiarygodny. Pomijając jednak ten drobny szczegół, "Pan perfekcyjny" to naprawdę dobra książka. To nie jest wulgarny erotyk, a raczej powieść obyczajowa z wątkami erotycznymi, do tego - co istotne - z dosyć konkretną i zgrabną fabułą. Oczywiście finał tej historii jest dosyć przewidywalny, ale bądźmy szczerzy, nikt nie czeka na wielkie plot twisty w obyczajówkach o erotycznym zabarwieniu ;) To książka, która ma rozśmieszyć, skraść kilka łez i ogrzać serce w jesienną szarugę. I jeśli o to chodzi, to swoją rolę spełnia wybornie ;) Jeśli szukacie książki na długie jesienne wieczory; książki, która Was rozbawi, a czasem i rozczuli, to raz-dwa sięgajcie po "Pana perfekcyjnego" Jewel E. Ann. Nie są to wyżyny literackie, nie jest to zaskakująca niczym śnieg w kwietniu historia i nie jest to coś, co przez lata będziecie wspominać, ale daję Wam słowo, że mile spędzicie przy niej czas ;) W każdym razie - ja spędziłam.