Trzy poprzednie książki z cyklu oceniłem na odpowiednio 7, 7 i 8. Teraz czas na 9, bo Pan Chmielarz z każdą kolejną opowieścią o warszawskim komisarzu radzi sobie coraz lepiej. Przejrzałem kilka recenzji i w wielu z nich czytelnicy narzekają na mnogość wątków/postaci i niewayraźnego Mortkę w "osiedlowej odsłonie". Powiem tak - wątków jest tutaj w sam raz (w "Przejęciu" było ich więcej i często się gubiłem), postaci jest niewiele, ale każdej zostaje poświęcona solidna porcja miejsca, nikt nie zostaje pod tym względem zaniedbany, co bardzo dobrze wpływa na charakterystykę postaci. A Mortka? No coś w tym jest, rzeczywiście trochę nam się usunął w cień, no ale może miał gorszy dzień? Przecież jest tylko z krwi i kości człowiekiem, każdemu się zdarza :) Podsumowując solidny kryminał, świetnie rozpisany od początku do końca, no i w dalszym ciągu nie mam dość - dawaj Panie Chmielarz, pisz Pan szybciej, bo już nóżkami przebieram! :)
Uwielbiam Mortkę i chyba mogę powiedzieć, że jest moim ulubionym komisarzem. „Osiedle Marzeń” to kolejna część z Jakubem Mortką. Poranek na jednym z zamkniętych i eleganckich osiedli w Warszawie. Ten mały raj na ziemi, o którym marzy co drugi Polak, w żaden sposób nie powinien zostać zarysowany. Jednak jedno wydarzenie może diametralnie zmienić wszystko, a odnalezione przez ochroniarza ciało studentki mogą zmienić raj w piekło. Z pozoru łatwa sprawa jest tylko początkiem zaskakujących wydarzeń, a im bardziej zaczyna się kopać, tym bardziej dostrzega się, że polityka, mafia, seks i narkotyki mają wiele ze sobą wspólnego. A marzenia mogą być tak samo zabójcze co skrywane tajemnice. Co to była za książka. Przeczytałam ją praktycznie za jednym razem. Tempo akcji rosło wraz z rozwojem fabuły. Zwroty akcji, mniejsze lub większe, sprawiały, że chłonęło się kolejne strony i z zapartym tchem wyczekiwało się na to, co tam autor wymyślił. Co do zakończenia, to spodziewałam się, że takie może być, szczególnie jeśli chodzi o Suchą, jednak nie do końca stawiałam na taki rozwój sytuacji, ale to już musicie sami się przekonać, o czym gadam. Tak jak wspominałam przy okazji „Przejęciu”, aspirantka Suchocka bez wątpienia jest ciekawą postacią, choć myślę, że jeszcze pokaże pazurki. Nie mogę wspomnieć o Kochanie, który w ostatnich częściach mocno mnie wkurzył. Dalej go nie lubię i wątpię, czy to się zmieni, ale widać, że mimo wszystko dobry z niego policjant, można by rzec, że świetny, po tym, co "odwalał" w ostatnim czasie i tym sobie u mnie mocno zapunktował. Jednak nasuwa się jedna myśl. Niektóre sprawy nie bez przyczyny pozostają niewyjaśnione i trafiają do Archiwum X. Czy właśnie na jedną z takich spraw nie trafił właśnie Kochan? I czy za bycie dobrym gliną nie przyjedzie mu zapłacić wysokiej ceny? Polecam wam całą serię z Mortką, już ją uwielbiam, a przede mną jeszcze „Cienie”. Jeśli jeszcze nie czytaliście tej serii, to musicie to jak najszybciej nadrobić. Już w czerwcu nowa część z Mortką. Nie mogę się jej doczekać.
Już wiem dlaczego nigdy nie korciło mnie by zamieszkać na zamkniętym osiedlu. Najwyraźniej mieszkają tam głównie nadęci i prymitywni bogacze, a w dodatku skąpi na tyle, że wolą się wykłócać o darmowe miejsce parkingowe pod blokiem, niż zapłacić za parking podziemny. I na takim właśnie osiedlu zostaje nad ranem zabita Zuza, studentka dziennikarstwa, która mieszka z koleżankami w mieszkaniu wynajętym od zmarginalizowanego polityka Celtyckiego. Do akcji wkracza komisarz Mortka z aspirant Suchocką. Na tym osiedlu pracuje też ważny dla dalszej akcji ochroniarz, a mieszka także Mieszko Ziemowit Ziemiański człowiek gangstera Brzostowskiego. Mortka z Suchą od początku pracują niebanalnie, a sama sprawa zaczyna się rozgałęziać o kolejne postaci. Są kolejne trupy i strzelanina. Jest postać dziennikarza telewizyjnego Bartosza Ostrowskiego, który też dla sprawy ma duże znaczenie. No i w końcu jest wyjaśnienie Wszystkich zabójstw. Ale to wale nie koniec! Chmielarz dołączył do coraz powszechniejszej mody przenoszenia sprawy do następnej książki. Muszę jednak przyznać, iż w tym przypadku to nie razi, bowiem całość fabularna została zamknięta. Ważną role odgrywa też Kochan, który wraca do pracy i zostaje mu powierzone wyjaśnianie nierozwiązanych dotychczas spraw. Takie archiwum X i jednocześnie bocznica. Tymczasem Kochan zaskakuje wszystkich, szybko rozwiązuje dwie sprawy i jest bliski rozwiązania trzeciej, dlatego nie mają racji ci, który twierdzą, że wątek Kochana jest niepotrzebny. Idę o zakład, że następna książka będzie o dopadnięciu Brzostowskiego. Właściwie nie jestem zbyt odkrywczy, to właściwie zostało powiedziane, ale sądzę, że śledztwo Kochana będzie miało kluczowe znaczenie. Ciekaw za to jestem, jak dalej potoczą się losy Mieszka, bo to akurat ciężko przewidzieć.
Kolejny tom i zdecydowanie lepszy od poprzedniej części, wartka akcja i ciekawa zagadka do rozwiązania. W tej części mamy skomplikowaną sprawę, zamknięte osiedle, ochrona i kamery a jednak mordeswto i nie wiadomo kto za tym stoi... Niby takie osiedle marzeń, gdzie każdy mógłby się czuć bezpiecznie, a jednak pewnego ranka ochroniarz odnajduje zwłoki studentki, która studiowała dziennikarstwo i wynajmowała na osiedlu mieszkanie z koleżankami. Do akcji wkracza komisarz Jakub Mortka z aspirant Suchocką, z pozoru prosta sprawa, ale czym głębiej zaglądają coraz więcej niewiadomych się ujawnia, ukrainka która tam sprzątała wybiegła z osiedla jako ostatnia ale w tle pojawia się handel narkotykami, polityk którego sława już minęła, a który ma nadzieję nadal na wyższe stanowisko i mafia... Czy Mortka z Suchą dopadną właściwego winnego? Ale to nie wszystko, w tej części Kochan powraca do służby i zajmuje się starymi sprawami, które udaje mu się rozwiązać w bardzo szybkim tempie, czy dobra passa Kochana będzie trwała długo? Ta część była naprawdę dobra, czyta się jednym tchem, a zakończenie, no cóż wywołało jak zwykle niedosyt czytelniczy i już za moment zabieram się za kolejną część bo ciekawość mnie zjada... I polecam z całego serducha, "Osiedle marzeń" to naprawdę bardzo dobry kryminał. 🗡
Mniej recenzji