Orchestrated By Schoenberg (CD)

Nowy studyjny album Warsaw Philharmonic prezentuje wyjątkowo interesujący i rzadko nagrywany repertuar – dzieła J. Brahmsa i J. S. Bacha w barwnych i zaskakujących aranżacjach A. Schonberga!

Trudno dziś wyobrazić sobie intensywność muzyczno-estetycznych sporów toczonych w ostatnich dekadach XIX i pierwszych XX w. – ich echa docierają do nas w postaci znanych już głównie historykom, pełnych pasji recenzji, polemik, esejów i pamfletów z pożółkłych kart ówczesnej prasy. (...) Wiedeńska młodość Arnolda Schonberga przypadła na apogeum konfliktu między zwolennikami nurtu „nowoniemieckiego”, których idolem pozostawał Wagner (później zaś – Richard Strauss), a środowiskiem bardziej konserwatywnym, zapatrzonym wciąż w klasyczne ideały i skupionym wokół Johannesa Brahmsa oraz „papieża” krytyki muzycznej ówczesnego Wiednia, Eduarda Hanslicka. Może się wydawać pewnym paradoksem, że choć dziś widzimy w Schonbergu wielkiego innowatora, który ostatecznie zerwał z tradycyjną tonalnością systemu dur/moll, to w opisanym sporze opowiadał się po stronie „zachowawczego” Brahmsa, pozostając wielkim admiratorem jego muzyki (nie odżegnując się zarazem od fascynacji Wagnerem). (...) Muzycznym hommage dla wielbionego mistrza stała się niezwykła orkiestrowa aranżacja „I Kwartetu fortepianowego g-moll op. 25” Brahmsa tworzona w latach 1937/38 (...). Inspiratorem jej powstania był Otto Klemperer, który – podobnie jak Schonberg – ratując się przed zbrodniczym nazizmem osiadł w latach 30. w USA (...) Wcześniejsze o niemal dekadę opracowanie monumentalnego „Preludium” i fugi „Es dur BWV 552” Johanna Sebastiana Bacha, otwierającego III część cyklu Clavier-Ubung (wyd. 1739), wskazuje na inną muzyczną fascynację Schonberga.
„Zwykłem mówić: Bach to pierwszy dodekafonista. To oczywiście żart lecz niewątpliwie posiadł on szczególnie głęboki wgląd w skryte tajemnice relacji dźwiękowych, a swym przemyśleniom potrafił dać jasny i klarowny wyraz” (esej Bach, 1950) (...) Artystyczny rezultat jest zachwycający, choć – z dzisiejszego punktu widzenia – nieco kontrowersyjny” – fragmenty eseju Piotra Maculewicza z omówienia płyty.
 
Znakomity zespół – zdobywcy Grammy Award, najważniejsza polska orkiestra o międzynarodowej renomie; dyrygent, który jest nie tylko legendą w świecie klasyki, lecz także postacią znaną w popkulturze; Warsaw Philharmonic pod batutą Jacka Kaspszyka to synonim najnowszych trendów w klasyce. Pierwszy studyjny album Warsaw Philharmonic wydany przez Warner Classics (Warsaw Philharmonic: Weinberg Symphony No. 4 & Violin concerto) zdobył znakomite recenzje w Polsce i poza jej granicami.

Nad jakością nagrania czuwali wybitni reżyserzy dźwięku, laureaci Grammy Award – Andrzej Sasin i Aleksandra Nagórko (CD Accord).
 
Tracklista:

Piano Quartet No.1 in G minor Op. 25
1. Allegro
2. Intermezzo: Allegro ma non troppo
3. Andante con moto
4. Rondo alla zingarese: Presto
 
5. Prelude and Fugue in E flat major „St Anne” BWV 552