Ogień. Czarodzieje. Tom 3 (okładka twarda)

tajemnicza, lekka w czytaniu, pełna emocji... po prostu ciekawa :)

To już trzecia część przepełnionej magią serii „Czarodzieje”. Tym razem James Patterson zaprosił do współpracy autorkę Jill Dembowski. Wyszło im genialnie, zważywszy na to, że poprzeczka była podniesiona dość wysoko. Również i tym razem nie brakuje magii, tajemnicy, a przede wszystkim dobrej akcji.

„Kluczem do sukcesu jest pewność siebie. (…) Możesz zrobić prawe wszystko, jeśli tylko w to wierzysz.”

Po egzekucji rodziców, Whit i Wisty ponownie muszą się odnaleźć. Gdy Whit znajduje Wisty, ta jest chora na wszech panującą krwawą zarazę. Pozostaje niewiele czasu by uratować czarownicę. Jednak gdy już wszystko zmierza w dobrym kierunku, Whit i Wisty ponownie zostają rozdzieleni. Whit przemierza Krainę Cieni w poszukiwaniu rodziców, a Wisty musi stawić czoło Temu Który Jest Jedyny. Ta ostatnia walka może kosztować ją bardzo dużo. Czy młodym czarodziejom uda się odnaleźć rodziców? Czy przepowiednia: „Dziewczyna i chłopak rządzić będą wszechwładnie. Dwoje powstanie, Jeden upadnie.” się spełni?

Tak jak wspomniałam we wstępnie, nie zawiodłam się. Autorzy znowu zaskakują i znowu jest to miłe zaskoczenie. Książka jest napisana dobrze, akcja biegnie swoim tempem, które jest idealne dla tego typu powieści. Nie mamy niepotrzebnych przestojów, jest wartko i zwięźle. Śledzimy losy dwójki czarodziejów oczami każdego z nich. Tym sposobem możemy bardziej wczuć się w rolę każdego z czarodziejów, przeżywać z nimi emocje, które im towarzyszą.

„(…)nie ma zakończenia ani bajek. Lecz wciąż zapisywane są nowe stronice. Czas robi swoje i nigdy się nie poddaje.”

Już od pierwszej części serii mamy bardzo dobrze wykreowanych bohaterów. „Ogień” jest tylko potwierdzeniem tego, że bohaterowie są barwni, wyraziści, a przede wszystkim nie są nudni. Bohaterowie drugoplanowi również zasługują na uwagę. Bez nich powieść byłaby monotonna i mało wyrazista. Nadają książce tę iskierkę, która sprawia, że czyta się ją z zapartym tchem. I tak jak w przypadku poprzednich części, „Ogień” czyta się bardzo szybko, co za tym idzie język nie jest trudny. Nie ma to jak przeczytać książkę w jeden wieczór.

„Nasz świat się nie skończy, kiedy zamkniesz książkę.”

Autorzy zadbali o szczegóły. Akcje się zazębiają tworząc zaskakującą fabułę. Nie brakuje emocji, chwil radości i chwil wzruszeń. nie brakuje tajemnicy, a przede wszystkim nie brakuje magii. Jednym słowem, książka zawiera wszystko, co powinna zawierać dobra fantastyka. I bez problemu mogę polecić „Ogień” wszystkim, nie tylko fanom „Czarodziejów”. Jest to dobra i lekka lektura, którą z pewnością będziecie miło wspominać.
http://ksiazkomania-recenzje.blogspot.com/

Po egzekucji rodziców Whit i Wisty zostają rozdzieleni. Tymczasem w mieście wybucha epidemia wywołana przez Tego Który Jest Jedyny. Whit odnajduje w końcu siostrę. Niestety dziewczyna, pracując jako wolontariuszka w szpitalu, zaraziła się i jest umierająca. Rodzeństwo nie ma jednak chwili do stracenia - musi uciekać przed żołnierzami Nowego Ładu. (...)
W tej część autorzy serwują nam bardzo dużo akcji, można powiedzieć, że nawet troszkę więcej niż w poprzednim tomie. W "Ogniu" nasi bohaterowie będą zmuszeni ponownie wykrzesać z siebie moc, aby walczyć z Tym Który Jest Jedyny, co nie będzie takie proste. Poza tym teraz Whit i Wisty rozdzielają się i każde z nich musi walczyć osobno. Rozłąka z osobą nawzajem wcale nie wpływa dobrze na rodzeństwo, które będzie potrzebowało bardzo dużo siły i odwagi by na zawsze pokonać Jedynego. Mimo przeciwności losu, wydaje się, że rządy totalitarne Tego Który Jest Jedyny chylą się ku upadkowi..
Jak już wspominałam cykl "Czarodzieje" dla wyrwanego czytelnika nie jest zapewne czymś niezwykłym i super. Wiem, że ta seria jest trochę schematyczna i pewne wątki są powlekane z innych powieści. Jednak mnie coś urzekło już w pierwszej część i właśnie dzięki temu zdecydowałam się kontynuować tą serię. Ja traktują ją jako świetną lekturę na 3-4 godzinki podczas których można się zrelaksować i odprężyć. Czytanie "Ognia" nie wymaga od nas jakiegoś specjalnego skupienia myśli, więc można ją szybko przeczytać.