Odzyskane szczęście. Wolność od bagażu z dzieciństwa (ebook)

To książka o zwycięstwie. O zwycięstwie, które zrodziło się ze słabości. Słabości otoczenia, najbliższych ludzi. Mały chłopiec, którego dom daleki jest od ideału, każdego dnia zmaga się z brutalną rzeczywistością, ubóstwem, niezrozumieniem, nałogami, przemocą. Wzrasta w środowisku, które nie stwarza możliwości dobrego rozwoju, w którym brakuje elementarnego spokoju i zdrowych relacji. Wydawać by się mogło, że to wróży słabą przyszłość. Szczególnie emocjonalną. Jednak ten chłopiec ma dane coś, co nie tylko pozwala mu przetrwać trudne dzieciństwo, ale zbudować inne niż to wyuczone, życie dorosłego. Ma silne przekonanie, że to nie tak. Nie tak powinien wyglądać świat dziecka. Ma mądrość spostrzegania, wyłapywania i zmiany zachowań. Ma dojrzałość, która pozwala mu szybko zrozumieć, że życie jakiego chce, jest poza tym, co dał mu dom rodzinny. Ma odwagę i determinację działania. Zaczyna szukać, pytać. Zaczyna pracę nad sobą, nad myślami, przekonaniami, wyuczonymi schematami. Zaczyna walczyć. O siebie. Książka nie epatuje dramatyzmem wydarzeń, co w mojej ocenie jest jej zaletą. Nie jest opowieścią o dramacie dzieciństwa, wypełnioną poruszającymi opisami intymnych wydarzeń. Jest napisana z niezwykłą delikatnością dla prywatności. Dużo w niej otwartości i szczerości, ale nie takiej, aby wzbudzić współczucie, tylko dać podstawę do treści dużo ważniejszych, niż sama historia autora. Od pierwszych zdań ma sie wrażenie, że autorowi chodzi nie o siebie, tylko o czytelnika. Ponieważ sam przeszedł drogę od naznaczonego krzywdą dzieciństwa, do zdrowego, radosnego życia, czuje się, że wie czego potrzeba, aby uporać się z przeszłością. Podaje rękę czytelnikowi i prowadzi go małymi krokami, przez różne aspekty przeszłości, poprzez decyzję o zmianie, aż do życia pełnego spokoju i codziennej radości. To jak zestaw pierwszej pomocy. Masz z czymś kłopot, pytanie, wątpliowość – jest na to rozdział. I mimo, że nie ma w książce psychologicznych rozważań, teorii i dowodów skuteczności tych rozwiązań, tak naprawdę jest dowód najważniejszy. Sam autor. Nie tylko wie, o czym pisze, bo to jego doświadczenie, ale też wie, co spowodowało, że teraz wiedzie życie, o jakim wiele osób z podobną przeszłością nadal tylko marzy. Książka ma jeszcze jedną niewątpliwą zaletę. Jest napisana lekkim, zrozumiałym językiem. Poukładana w bardzo logiczną całość, podzieloną na kilka kluczowych części z bardzo krótkimi rozdziałami. To powoduje, że nie męczymy się przy czytaniu i nie dostajemy gotowych recept. Autor zwięźle i niejednokrotnie symbolicznie akcentuje różne kwestie, dając raczej impuls do przemyśleń i przestrzeń do działania. To książka mężczyzny, którego postawa jest najlepszym dowodem na to, że mając silne pragnienie i upór w działaniach, można zrzucić „bagaż z dzieciństwa i odzyskać szczęście”. Książka daje nadzieję i konkretne przykłady na to, że można urządzić sobie życie bez niszczącego cienia przeszłości. Udowadnia, że trudne dzieciństwo, nie jest wyznacznikiem dorosłego życia. Książka może być pierwszym krokiem głębokiej, wewnętrzenej przemiany. Szczerze polecam.

To książka o zwycięstwie. O zwycięstwie, które zrodziło się ze słabości. Słabości otoczenia, najbliższych ludzi. Mały chłopiec, którego dom daleki jest od ideału, każdego dnia zmaga się z brutalną rzeczywistością, ubóstwem, niezrozumieniem, nałogami, przemocą. Wzrasta w środowisku, które nie stwarza możliwości dobrego rozwoju, w którym brakuje elementarnego spokoju i zdrowych relacji. Wydawać by się mogło, że to wróży słabą przyszłość. Szczególnie emocjonalną. Jednak ten chłopiec ma dane coś, co nie tylko pozwala mu przetrwać trudne dzieciństwo, ale zbudować inne niż to wyuczone, życie dorosłego. Ma silne przekonanie, że to nie tak. Nie tak powinien wyglądać świat dziecka. Ma mądrość spostrzegania, wyłapywania i zmiany zachowań. Ma dojrzałość, która pozwala mu szybko zrozumieć, że życie jakiego chce, jest poza tym, co dał mu dom rodzinny. Ma odwagę i determinację działania. Zaczyna szukać, pytać. Zaczyna pracę nad sobą, nad myślami, przekonaniami, wyuczonymi schematami. Zaczyna walczyć. O siebie. Książka nie epatuje dramatyzmem wydarzeń, co w mojej ocenie jest jej zaletą. Nie jest opowieścią o dramacie dzieciństwa, wypełnioną poruszającymi opisami intymnych wydarzeń. Jest napisana z niezwykłą delikatnością dla prywatności. Dużo w niej otwartości i szczerości, ale nie takiej, aby wzbudzić współczucie, tylko dać podstawę do treści dużo ważniejszych, niż sama historia autora. Od pierwszych zdań ma sie wrażenie, że autorowi chodzi nie o siebie, tylko o czytelnika. Ponieważ sam przeszedł drogę od naznaczonego krzywdą dzieciństwa, do zdrowego, radosnego życia, czuje się, że wie czego potrzeba, aby uporać się z przeszłością. Podaje rękę czytelnikowi i prowadzi go małymi krokami, przez różne aspekty przeszłości, poprzez decyzję o zmianie, aż do życia pełnego spokoju i codziennej radości. To jak zestaw pierwszej pomocy. Masz z czymś kłopot, pytanie, wątpliowość – jest na to rozdział. I mimo, że nie ma w książce psychologicznych rozważań, teorii i dowodów skuteczności tych rozwiązań, tak naprawdę jest dowód najważniejszy. Sam autor. Nie tylko wie, o czym pisze, bo to jego doświadczenie, ale też wie, co spowodowało, że teraz wiedzie życie, o jakim wiele osób z podobną przeszłością nadal tylko marzy. Książka ma jeszcze jedną niewątpliwą zaletę. Jest napisana lekkim, zrozumiałym językiem. Poukładana w bardzo logiczną całość, podzieloną na kilka kluczowych części z bardzo krótkimi rozdziałami. To powoduje, że nie męczymy się przy czytaniu i nie dostajemy gotowych recept. Autor zwięźle i niejednokrotnie symbolicznie akcentuje różne kwestie, dając raczej impuls do przemyśleń i przestrzeń do działania. To książka mężczyzny, którego postawa jest najlepszym dowodem na to, że mając silne pragnienie i upór w działaniach, można zrzucić „bagaż z dzieciństwa i odzyskać szczęście”. Książka daje nadzieję i konkretne przykłady na to, że można urządzić sobie życie bez niszczącego cienia przeszłości. Udowadnia, że trudne dzieciństwo, nie jest wyznacznikiem dorosłego życia. Książka może być pierwszym krokiem głębokiej, wewnętrzenej przemiany. Szczerze polecam.

Życie nie zawsze układa się tak, jak zaplanowaliśmy, lub jakbyśmy je sobie wymarzyli. Niekiedy bagaż doświadczeń z dzieciństwa nie pozwala nam w pełni doświadczać chwili obecnej, cieszyć się nią i ze spokojem patrzyć w przyszłość. To, z czym musieliśmy się zmierzyć we wczesnych latach naszego życia, ma duży wpływ na to kim jesteśmy, jakie cechy posiadamy. Jednak, jako istoty rozumne, mamy możliwość kreowania swojego życia, jeśli tylko znajdziemy w sobie siłę i odwagę, by stanąć oko w oko z własnymi słabościami. Możemy odzyskać szczęście i poczuć, jak nasze barki uwalniają się od balastu przykrych przeżyć. Chyba warto spróbować?1

Wojciech Gębura przyznaje, że jego dzieciństwo nie należało do najlżejszych. Doświadczenie, jakie wyniósł z bycia częścią dysfunkcyjnego systemu rodzinnego wiązało się z terrorem psychicznym, zastraszaniem i przemocą- wszystkim tym, czego spodziewać się można po rodzinach zmagających się z problemem alkoholizmu. Autor znalazł jednak w sobie siłę, by wyłamać się ze schematu. Powiedział „dość!” i wziął swoje życie we własne ręce. Książką „Odzyskane szczęście. Wolność od bagażu z dzieciństwa” daje świadectwo temu, że nasz los nie musi być zdeterminowany wydarzeniami, które nas kiedyś spotkały. Przekonuje, że można, o ile się tego pragnie, odrzucić kajdany doświadczeń i zmierzać ku lepszemu. Bazując na wiedzy autorytetów z zakresu rozwoju osobistego, m. in. Dale’a Cornegiego, Edwarda De Bono i Napoleona Hilla, wskazuje jak uniknąć pułapek współuzależnienia, by przejąć odpowiedzialność za własny los i kreować go w zaplanowany, celowy sposób. Gębura zwraca uwagę na budowanie samoświadomości, pewności i wiary w siebie. Mówi o poszukiwaniu wsparcia w zaufanym gronie, niekiedy o konieczności kontaktu z psychologiem, a także o znaczeniu wiary dla harmonijnego kształtowania systemu wartości. Podaje krótkie, nie wymagające zewnętrznych środków, metody pracy nad sobą. Sugeruje wytrwałość i cierpliwość, oraz ufność we własne powodzenie.

Więcej na http://ksiazkilubie.blogspot.com/