Korona Śniegu i Krwi. Odrodzone Królestwo. Tom 1 (okładka miękka)

Wspaniala. Ksiazki Pani Cherezinskiej sa rewelacyjne. To te , ktore czyta sie jednym tchem. Polecam goraco.

Autorka powieści należy do grona tych rodzimych pisarzy, których raczej nie trzeba nikomu przedstawiać. Szczególnie biorąc pod uwagę napisane przez nią serie, które zyskały ogromne uznanie zarówno pośród krytyków jak i zwykłych czytelników, łaknących dobrej i wciągającej lektury. Jedną z takich pozycji jest właśnie wspomniany we występie cykl Odrodzone królestwo, który przez naprawdę spore grono czytelnicze, wychwalany jest na wszystkie możliwe sposoby. Jak jednak doskonale wiadomo, gusta są różne i nie każdy musi podzielać zdanie innych. Najlepiej więc przekonać się o tym, czy seria jest właśnie dla nas, czytając poniższą recenzję. Autorka przenosi nas do okresu rozbicia dzielnicowego, kiedy to kraj podzielony pomiędzy różnych Piastów, daleko był od swojej wielkiej świetności. Każdy pomniejszy władca nie tylko marzył o tym, aby powiększyć swój stan posiadania, ale również do tego dążył (nie zawsze jednak w dość honorowy sposób). Fabuła powieści rozpoczyna się w 1272 roku, podczas oblężenia Strzelców Krajeńskich. To właśnie tam wielkopolski książę Przemysł II zdobywa swoje pierwsze poważne doświadczenie bojowe, które może przydać mu się w przyszłości. Pod czujnym okiem stryja Bolesława (Pobożnego), młodzian rozwija się na prawdziwego Piastowskiego przywódcę, którego przeznaczeniem jest ponowne zjednoczenie kraju. Zanim jednak to nastąpi, a jego los dokona się w niebyt przyjemnych okolicznościach, na czytelnika czeka spora dawka fabularnej treści, w której znajdziemy dosłownie wszystko. Autorka w naprawdę ciekawym stylu łączy prawdę historyczną (opierając ją na konsultacjach z wieloma historykami), z pewnymi rozwinięciami niedopowiedzeń i własną interpretacją niektórych faktów. Całość jest na tyle sprawnie napisana, że trudno tutaj odróżnić prawdy i półprawdy. Dodatkowo całość doprawiona jest również solidną porcją mocno fantazyjnych wątków, które mają pobudzić naszą wyobraźnię. W kolejnych rozdziałach autorka przedstawia całą plejadę książąt, pomniejszych władców, biskupów, rycerzy i całą gamę innych mniej lub bardziej ważnych dla historii postaci. Trzynastowieczna Polska podzielona pomiędzy Piastów zaprezentowana jest jako arena walk o władzę (co ma swoje przełożenie na historię). Intrygi, zdrady, potyczki, otwarte wojny, skrytobójstwa, podjudzanie do nieposłuszeństwa prawowitym władcom. Treść fabularna jest na tyle złożona, że próba wymienienia wszystkich ukazanych tutaj postaci czy wątków, zakończyłby się napisaniem kilkudziesięciu stronicowanego elaboratu. Jeżeli same wątki czysto historyczne to ciągle za mało, to autora dokłada do tego wszystkiego sporą dawkę rodzimych legend i wierzeń. Ziemia, na której chrześcijaństwo stało się religią podstawową, ciągle mocno zakorzeniona jest wierze w dawnych bogów, których wyznawcy przepowiadają powrót „starej krwi”. Zwierzęta herbowe zaczynają odgrywać coraz większą rolę w całej historii, wspierając swoich panów, nie tylko jako symbol, ale również w bardziej bezpośredniej formie. Spora dawka fantazyjności, która tutaj znajdziemy, wcale nie umniejsza wartości historycznej powieści, a dodatkowo pozwala na zainteresowanie książką nowej grupy odbiorców. Zarówno zaprezentowana treść, jak i przystępny styl pisania autorki, daje obraz niebywale ciekawej książki, która wydaje się pozbawiona wad. Niestety nie jest tak pięknie. Zarówno ilość poruszonych tutaj wątków, jak i masa przedstawionych postaci, wymusza na nas naprawdę mocne skupienie podczas lektury. Wystarczy jedno małe rozluźnienie i szybko człowiek przekonuje się o tym, że pogrążył się w fabularnym chaosie, w którym trudno się połapać. Odbioru pozycji nie ułatwia również przeskakiwanie przez autorkę pomiędzy różnymi bohaterami, z których perspektyw ukazana jest narracja. To czy taka złożoność powieści i wymóg mocnego skupienia się podczas lektury, uznamy za wadę to już jednak sprawa czysto indywidualna. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek

Rewelacyjna książka. Fakty historyczne poprzeplatane fabułą. Zdecydowanie polecam. Polecam wszystkie książki pani Cherezińskiej.

Zacząłem czytać Odrodzone Królestwo od tomu czwartego z uwagi na interesujący mnie okres historii Polski (Łokietek i Kazimierz Wielki) ale po lekturze tego tomu i obejrzeniu w TVP KULTURA w ramach programu ONE KOBIETY KULTURY wywiadu Łukasza Orbitowskiego z autorką książki wiedziałem już, że chcę poznać wcześniejszą historię Polski w tak porywającej formie jaką serwuje autorka. Polecam wszystkim, którzy w szkole NIENAWIDZILI historii , macie teraz okazję ją POKOCHAĆ!!!

Bardzo lubię powieści historyczne, które pozwalają mi poznać dawne dzieje i spojrzeć na historię oczami ludzi, którzy w niej uczestniczyli. Nie ma drugiej takiej autorki jak Elżbieta Cherezińska, która pisze tak, że nie da się od jej powieści oderwać. Przenosi nas do świata odległego, ale jednocześnie bliskiego i robi to tak, że mamy wrażenie, jakbyśmy byli naocznymi świadkami tamtych wydarzeń. Korona Śniegu i Krwi rozpoczyna cykl Odrodzone królestwo. O ile znamy Rozbiory Polski dość dokładnie, to czasy Rozbicia Dzielnicowego są pełne niedopowiedzeń, białych plam. Na lekcjach historii opowiada się o tym ogólnie, a uczniowie (przynajmniej za moich czasów) muszą uczyć się, komu przypadła jaka dzielnica. Imiona i przydomki władców nic nam nie mówią i dość szybko zapominamy o tym etapie historii. Ja sama nie przepadałam za tymi tematami, ale po książkę Cherezińskiej sięgnęłam z nadzieją, że trochę mi rozjaśni w głowie. Przyznam się Wam, że to była świetna lektura – pełna przygód, polityki, walk, ale także codziennego życia w czasach średniowiecznych. To moje trzecie spotkanie z twórczością Elżbiety Cherezińskiej i z każdą jej kolejną powieścią, utwierdzam się w przekonaniu, że ta kobieta ma ogromny talent, którego można jej tylko pozazdrościć. O czym jest Korona Śniegu i Krwi? O rozbiciu dzielnicowym, kiedy to państwo, niegdyś potężne, słabnie w oczach Europy i staje się łakomym kąskiem dla sąsiadów. Władcy poszczególnych dzielnic nie mogą dojść ze sobą do porozumienia. Bohaterem nie jest Władysław Łokietek, ale Przemysł II, który może odwrócić klątwę, odczytaną przez Jakuba Świnkę. Korona śniegu i krwi to historia, od której nie można się oderwać. W nią się wpada, a dzięki talentowi autorki, przenosimy się do czasów rozbicia dzielnicowego i wraz z bohaterami uczestniczymy w opisanych wydarzeniach. Ta opowieść to taki portal do przeszłości. Elżbieta Cherezińska zadbała o to, aby nikt nie poczuł się zagubiony. Dokładnie opisuje wszystkie zwyczaje jakie panowały w tamtych czasach. Czułam się oczarowana, gdy czytałam wszystkie opisy zwyczajów lub gdy zgłębiałam tajniki kuchni. Ta książka ma w sobie ogrom wątków – oprócz polityki, erotyki (nie bójcie się – wszystko idealnie do siebie pasuje), życia codziennego w Koronie Śniegu i Krwi znajdziemy również fantastykę. Czy da się połączyć powieść historyczną z magią? Owszem, a Cherezińska robi to perfekcyjnie, umiejętnie przeplatając realizm z fantastyką. Czasami czułam się zagubiona, gdy zagłębiałam się w wątki polityczne, ale gdy już się wczytałam, a imiona i przydomki przestały mi się mieszać, to coraz lepiej odnajdywałam się w lekturze. Postacie, jakie kreuje autorka, są żywe i wyraziste i dzięki temu ludzie, których znaliśmy do tej pory tylko z kart podręczników do historii, stają się bliżsi. Korona Śniegu i Krwi nie jest to powieść do przeczytania „na raz”. Owszem, jest intrygująca, ciekawa, wciągająca, ale czasami trzeba odłożyć ją na bok, aby chwilę pomyśleć i wszystko w głowie ułożyć. Czas spędzony z prozą Cherezińskiej na pewno nie będzie stracony.

Polecam gorąco.Cherezińska w swoim stylu pisania o historii ,pokakazuje ją w nowy i bardziej atrakcyjny sposób.

Super autorka. Czyta się jak dobrą sensację. Zdecydowanie polecam.

Nigdy nikt mi nie tłumaczył historii z takim zacięciem i takim językiem jak autorka tej świetnej książki. Nie byłem miłośnikiem historii kiedy jeszcze chodziłem do szkoły. Każde wydarzenie wydawało mi się nudne, a sam przedmiot traktowałem tak, aby tylko zaliczyć na w miarę dobrą ocenę i dalej, niestety. Z wiekiem moja fascynacja historią rosła bardziej i byłem bardziej świadomy życia i tego co się kiedyś wydarzyło. Nigdy jednak muszę to powiedzieć jeszcze raz nikt nie opowiadał o Piastach, o rozbiciu dzielnicowym w taki sposób. Dzięki temu językowi dowiedziałem się znacznie więcej, jest to napisane językiem aktualnym, więc nikt nie będzie miał problemu ze zrozumienie, a nawet zrodzi ciekawość o więcej. Już się nie mogę doczekać kolejnych części, kiedy tylko ją dostane.

Godna polecenia, dla tych którzy pasjonują się historią.

Gorąco polecam!! Książka naprawdę wciąga - intrygi i spiski, które wspaniale są wkomponowane w świat magii i historię. Autorka w bardzo prosty sposób pokazuje jak zawiła była historia Piastów z okresu rozbicia dzielnicowego.