Obiad z Bondem (okładka miękka)

"Obiad z Bondem" to drugi tom serii i choć mogłabym powiedzieć, że można śmiało czytać bez znajomości pierwszego, to mimo wszystko lepiej po kolei. Pewne smaczki, dowcipy, a nawet imiona mogą być niekoniecznie zrozumiałe, jeśli nie poznało się Tiffany'ego. Tym razem ponownie spotykamy bohaterów pierwszego tomu. Choć na pierwszy plan wysuwają się Eliza i Jacek. To ich historia została tym razem opowiedziana przez autorkę. Ale o co właściwie chodzi? Dwoje bohaterów, których relację można opisać jako "kto się czubi, ten się lubi" i można nieźle się ubawić przy ich przepychankach słownych jest mimo wszystko nieco skrzywdzonych przez życie. Eliza nie ma zaufania do mężczyzn, bo jeden nieźle jej nawywijał w życiu, a Jacek? To taki facet, który nie chciał się wiązać, a jednak go trafiło, mimo że to nie Alvaro, który zmienia kobiety w łóżku jak rękawiczki. Każde z nich ma swoje problemy, ale jednak coś ich do siebie przyciąga. Czy to ma prawo się udać? Myślę, że jeśli znacie powieści spod pióra Agnieszki Lingas-Łoniewskiej, to wiecie, że pisze niezwykle lekko, przyjemnie i z poczuciem humoru. Tym razem także mnie nie zawiodła i zapewne wielu czytelników powie to samo. Choć mam jeden zarzut do postawienia! Dlaczego tak mało stron i dlaczego, na Boga, trzeci tom dopiero za rok?! Eliza w połączeniu ze swoją przyjaciółką Natalią, którą poznajemy w pierwszej części, to mieszanka wybuchowa. Dziewczyny po prostu musiały oczywiście władować się w kłopoty a przy tym, zamiast trząść gaciami... natrząsały się z oprawców. O co chodzi? Musicie przeczytać, ale wierzcie mi, czekałam na moment wielkiego bum i kłopotów od pierwszych stron i się doczekałam! Czyli, podsumowując, to świetna komedia romantyczna, której nie da się odłożyć nawet na chwilę. Myślę, że idealna na gorsze dni, aby się nieco roześmiać i zapomnieć o szarej rzeczywistości, a wierzcie mi, śmiechu to jest ogrom! Czy polecam? Oczywiście! Czekam niecierpliwie na część trzecią... czyżby po kolacji i obiedzie miało nadejść śniadanie? ;) Wydawnictwu Burda bardzo dziękuję za egzemplarz!

ewelinkaa.91 O Matko, jakie to było dobre😃 Genialna historia z nietuzinkowymi bohaterami. Jak na prawdziwą komedię romantyczną przystało mamy tu gorący flirt, trochę akcji, ale najlepszy w tej książce jest humoru i teksty, przez które właściwie po raz pierwszy nie wytrzymałam i czytałam mojemu mężowi najśmieszniejsze fragmenty na głos 😂😂😂 Uśmiałam się przy tym niemiłosiernie. Słowne przepychanki i riposty dodają charakteru relacji będącej między głównymi bohaterami. Zresztą tak barwnych postaci nie da się nie lubić. Eliza ze swoją złośliwością i ciętym językiem oraz Jacek, rycerz na białym koniu. Mimo powierzchownej niechęci wobec siebie, gdy wokół kobiety zaczyna się robić nieciekawie, to właśnie komisarz Granicki spieszy jej na pomoc. Co wyniknie ze wspólnego zamieszkania? Cóż, wrzuceni na głęboką wodę albo się dogadają, albo pozabijają. Mogłoby się wydawać, że Eliza to dama w opałach, jednak nawet w obliczu zagrożenia zachowuje zimną krew, a z jej ust wychodzą same kąśliwe uwagi i obelgi. Fabuła jest naprawdę bardzo ciekawa, a w połączeniu z wybochowym charakterem Elizy i Jacka, tworzą idealną całość. Jest to moja pierwsza przeczytana książka autorstwa @lingasloniewska_writer . Czy miałam wobec niej jakieś oczekiwania? O dziwo nie, nie wiedziałam, czego się spodziewać, ale to, co dostałam, bardzo mi się podobało i ta historia pozostanie w mojej głowie jeszcze na długo 😉 Dodatkowym atutem było dla mnie miejsce, w którym została osadzona akcja ( mieszkam w Legnicy, a we Wrocławiu bywam dość często😁 ). Gratuluję autorce tak rewelacyjnej książki i coś czuję, że wkrótce poznamy historię Chrisa😉

Kolacja z Tiffanym” była bardzo fajna i miła w odbiorze. Taka wiecie, dobra książka 😊 Jednak ten drugi tom (szkoda, że nie możecie zobaczyć mojej miny jak to piszę i cieszę się sam do siebie na samo wspomnienie) to taki elektryzujący romans. Chemia między bohaterami jest tak namacalna, że przyznam się wam na co wpadłem podczas czytania tej powieści. 🤣😂Od samego początku jest taka chemia między nimi, ale do niczego nie dochodzi. ... 😆I ja czytając i czekając na to, żeby chociaż tam wiecie, buziaka sobie dali 😉, stwierdziłem, że przekartkuję sobie kilka stron i zobaczę jak się na siebie rzucą. Teraz oczywiście śmiać mi się z tego chce, ale to dowodzi jak bardzo wciągająca była to dla mnie historia. Uwielbiam język jakim posługuje się Agnieszka na kartach swoich powieści i cieszy mnie to jako wiernego czytelnika, ze pomimo kilkudziesięciu napisanych przez nią powieści potrafi zaskoczyć swoich czytelników. Nadrobiłem ponad 20 jej powieści na przełomie ostatnich trzech lat. . „Obiad z Bondem” to powieść, którą czyta się w mgnieniu oka. Szybka akcja i potężna dawka humoru połączonego z erotyzmem, który niczym smog w Krakowie unosi się nad Elizą i Jackiem. Jeżeli szukacie niewymagającej książki, przy której chcielibyście się pośmiać i porumienić to polecam 😊

Kolejna genialna książka od Pani Agnieszki, niezły ubaw podczas czytania. Warto mieć ją w swojej kolekcji, jak z resztą inni wydani bohaterowie. Polecam!!

Czasem cały problem nie w tym by dwoje chciało naraz, lecz by umiało to okazać i zapomniało o tym, co za nimi, a wzięło pod uwagę co przed nimi. Uczuciowa chemia to jedno, a wspomnienia to drugie, co zrobić kiedy jednocześnie dwoje ludzi przyciąga się i odpycha? Potrzebne jest to „coś”, iż to drugie usunie w cień i da działać temu pierwszemu. Urok osobisty, piękna powierzchowność i zagrożenie mogą się okazać odpowiednimi zaletami by w końcu marzenia stały się rzeczywistością. W żadnym razie nie da się tak łatwo zapomnieć o Jacku Granickim, chociaż Eliza próbuje uskutecznić to na kilka sposobów. Niestety przystojny policjant jakoś wciąż pojawia się w jej pobliżu i wcale nie byłoby takie złe gdyby nie pewne „ale”, wcale nie małe i w żadnym razie nieistotne. To, że zaiskrzyło pomiędzy tą dwójką jest pewne, natomiast cała reszta to już całkiem inna bajka, jakiej daleko do „żyli długo i szczęśliwie”. Jakoś tak się nie składa by coś więcej wydarzyło się pomiędzy nimi, nawet pocałunku nie było. W końcu przecież tylu świetnych facetów chodzi po tym świecie, więc tylko trzeba znaleźć jednego. Jednak rzeczywistość przynosi dość tajemnicze zbiegi okoliczności, a pomóc w ich wyjaśnieniu może pomóc nie kto inny jak Jacek. Czy Granicki, zwany przez Elizę Bondem, da radę? Z jakiegoś powodu dziewczynie się z nim kojarzy, a bliższe kontakty przynoszą coś więcej niż jedynie pomocną dłoń stróża prawa. Obaj mają swoje powody by zachowywać się tak, nie inaczej, lecz niekiedy warto zaryzykować i pozwolić sobie na obiad z … śniadaniem. Pytanie co z tego wyniknie? To już zależy od Bonda, wielbicielki kaktusów i ich talentu wpadania w kłopoty oraz dość niekonwencjonalnych metod wychodzenia z nich. Zamiast spodziewanego kroku do przodu są dwa, jak nie więcej, w tył. Tym gorzej to wygląda gdy chodzi o pocałunek czy można wyobrazić sobie wyobrazić poziom frustracji, jak nie czegoś bardziej dosadnego, po takiej wpadce? Jeśli taki jest początek to jak dalej może potoczyć się historia dwojga ludzi? Agnieszka Lingas-Łoniewska w swojej najnowszej książce przedstawia jeden z możliwych scenariuszy, jaki oryginalnie i nieszablonowo oraz przy pomocy nietuzinkowych bohaterów opowiada nie tylko o uczuciach. „Obiad z Bondem” zapowiada się smakowicie, a z każdą kolejną stroną okazuje się, że składa się z wielu dań, ma dużo smaków, w żadnym razie nie jest ich za nadmiar, lecz w sam raz by więcej niż zaspokoiły apetyt na dobrą lekturę. Przynoszą one ze sobą humor, zwroty akcji i przede wszystkim perypetie jak z najlepszych komedii, zaskakujące nie tylko okolicznościami, lecz i tym jak się kończą. Pozostaje oczywiście kwestia uczuciowa, bo tej w żadnym razie pisarka nie potraktowała po macoszemu, wprost przeciwnie, wirtuozersko splotła z charakterami postaci oraz drugim planem. Nic w tej książce nie jest przypadkowe, żaden wątek nie jest wstawiony ot tak sobie bez związku z akcją czy też bohaterami, co sprawie, że uwaga czytających skupia się na tym, co najważniejsze czyli fabule. Ta jest jak zawsze niepowtarzalna, jej siła tkwi oczywiście w samym pomyśle na nią, lecz jak wiadomo to dopiero początek, a sukces tkwi by po ostatnim zdaniu chciało się więcej i to zaraz, już, a najlepiej natychmiast. W przypadku „Obiadu z Bondem” właśnie tak jest, podobnie zresztą było z pierwszą częścią czyli „Kolacji z Tiffanym”, więc w tej chwili można wrócić już do dwóch świetnych historii i pozostaje czekać na trzecią czyli „Śniadanie z …”, a z kim wskazówka jest w przygodach Elizy i Jacka.

Książka lekka i przyjemna, szybko się czyta. Niestety spodziewałam się czegoś więcej .... :/

Druga cześć tak samo cudowna jak pierwsza, charakterna Eliza i jej Bond...już czekam na 3 tom 😍😍 Polecam

Cudowna książka. Czyta sie lekko i przyjemnie. Pełna poczucia humoru i namiętności. Polecam gorąco

Książka świetna, bohaterowie niesamowici - Eliza z tą jej uroczą złośliwością - taki słodki Kaktusik i Jacek - Bond niczym rycerz na białym koniu 😉 Do tego te ich słowne przepychanki... Nie chce za dużo zdradzać fabuły, ale jeszcze nigdy nie uśmiałam się tak w momencie, gdy powinnam się bać - Natalia i Eliza - te dziewczyny są niesamowite i niepowtarzalne!!! I tylko żal, że już po lekturze... Chciałam czytać jak najszybciej żeby poznać zakończenie, a równocześnie chciałam czytać jak najwolniej żeby delektować się każdym zdaniem... Cóż to była za wyśmienita uczta! Szkoda, że trzecia część nie pojawi się w tym roku - już nie mogę się doczekać równie wyśmienitego śniadania! 😉