O kocie, który ratował książki (okładka  twarda)

Zachwyciła mnie ta książka prostotą, a zarazem głębią przekazu. Tora - kot delikatnie przypomina mi Kota z Cheshire. Główny bohater zamknięty w sobie, bardzo samotny, ale z nieprawdopodobną wewnętrzna mądrością, którą odpowiednią iskra jest w stanie wydobyć na światło dzienne. Piękny opis starego, wydawałoby się niespornego antykwariatu i drobnych rytuałów, jak poranne porządki, czy późniejsze parzenie herbaty. Dla mnie książka zdecydowanie na tak. Choć pozostał też mały niedosyt.

Książka dobra, choć nie wybitna. Może to kwestia tłumaczenia, ale brakuje takiego czaru aby poczuć się elementem tej opowieści. Czytelnik tylko obserwuje historię nie jest „ porwany” przez fabułę. Liczyłam na taki urok jak u Carlosa Ruiz Zafon’a.

Kolejna książka napisana przez autora z Japonii, która całkowicie mnie kupiła. Niesamowita opowieść o stracie. Traktat o książkach i czytaniu. Pozycja obowiązkowa dla książkoholików!

Niestety, rozczarowanie. Książka, mam wrażenie, raczej dla młodszego czytelnika. Choć pewnie ten, którego trzeba przekonać do wartości książek i tak rzadko po nie sięga...

Piękna książka z przesłaniem. Dla każdego, kto uwielbia czytać.

Cudownie japońska

Piekna książka

Genialna !!!!

Książki albo się kocha, albo jest się wobec nich zupełnie obojętnym. Choć obecnie wypierane przez e-booki i audiobooki, nadal mają grono swoich oddanych czytelników. Bowiem nic nie zastąpi ciężaru lektury w dłoni, szelestu przerzucanych kartek, czy ich zapachu, który dla książkoholików jest wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju. To właśnie po papierowych wydaniach widać upływ czasu, widać emocje czytelnika, które odznaczają się na kolejnych stronach, bowiem książki opowiadają nie tylko historię w nich wydrukowaną, ale także za pośrednictwem ich czytelników nadpisane na nich są także inne opowieści – dotyczące osób, które z nimi się zetknęły. Bezsprzecznie mają w sobie magię i pomimo cyfrowego rozwoju trudno wyobrazić sobie świat bez istnienia publikacji w papierze. Rintaro dotychczas wychowywał się z dziadkiem i pomagał mu w prowadzeniu antykwariatu. Choć uczęszcza do liceum to w niczym nie przypomina typowego nastolatka. Jest cichy, wycofany, konserwatywny. Nie ma przyjaciół, wszystkich trzyma na dystans, co może być uznane nawet za niegrzeczne, jednak Rintaro po prostu taki już jest. Ten chłopak kocha książki, a tę miłość wpoił mu dziadek i właśnie odgrodzony od świata w rodzinnym antykwariacie czuje się najlepiej. Charakteryzuje się biernym podejście do życia, najlepiej czuje się w samotności z dobrą lekturą w dłoni. A jednak, choć on nie zdaje sobie z tego sprawy, ludzie go zauważają i doceniają jego miłość do książek oraz szeroką wiedzę, jaką w tym zakresie posiada. Lecz po śmierci dziadka jego rzeczywistość zupełnie się zmienia, co Rintaro wydaje się akceptować bez zbędnego dramatyzmu. W głębi serca jednak wie, że trudno będzie mu porzucić swoją dotychczasową codzienność. „O kocie, który ratował książki” to swego rodzaju oda do literatury oraz przede wszystkim wartościowych, choć nieco już zakurzonych książek z bardziej zamierzchłych czasów, które zdawać, by się mogło czasy świetności mają już za sobą, wypierane przez aktualne pozycje, wręcz masowo pojawiające się na rynku. Autor w tej powieści przemyca nawiązania do klasyki – Austin, Saint Exupéry, Steinbeck i wielu innych znajdzie w niej swoje miejsce, co więcej w kilku zwięzłych słowach rozbudza chęć na poznanie lub ponowne spotkanie z tą literaturą. Całość utrzymana jest w nieco fantastycznym tonie, chociażby z uwagi na postać mówiącego kota, czy wędrówki przez tajemnicze labirynty, a pomimo użycia wielu przenośni i niejednoznacznych nawiązań do świata rzeczywistego, nie mamy większego problemu z odnalezieniem się w tym, co Autor miał na myśli. Na wyróżnienie w tej książce z pewnością zasługują opisy – działające na wyobraźnię przenoszące czytelnika do zupełnie innego świata i kreujące naprawdę intrygującą i wyróżniającą się rzeczywistość. Jednak nie wszystko w tej pozycji jest odrealnione, bowiem zarówno antykwariat, jak i sytuacja życiowa głównego bohatera są przedstawione w jak najbardziej życiowy sposób i odzwierciedlają zwyczajne problemy, z którymi może się mierzyć każdy z nas. Choć bohaterem książki jest dopiero wkraczający w dorosłość chłopak, to nie widzę przeszkód, aby z pozycji czerpali także starsi czytelnicy. Bowiem jest ona wielowymiarowa, skierowana do ogółu i trudno wpisać ją w jakikolwiek nurt, co stanowi o jej wyjątkowości. I choć uważam, że najmocniej trafi do serc najbardziej zagorzałych czytelników, to kto wie – być może właśnie ta pozycja sprawi, że ci mniej zaangażowani w czytelnictwo odnajdą w sobie odpowiedni ku temu zapał. Gdyż bezsprzecznie w tej książce spotkamy się z magią, lecz ta magia wypływa ni mniej ni więcej, a właśnie z literatury samej w sobie. I należy żywić nadzieję, że czytanie książek nigdy nie stanie się passe ani nie znajdziemy się w sytuacji, gdy podobnie jak Rintaro, będziemy zmuszeni wyruszyć w podróż, by je ocalić. Wszak są wyjątkowe, co w nietuzinkowy sposób przypomina nam Autor. Polecam!

‘O kocie, który ratował książki’ - cudowna historia z gatunku literatury pięknej autorstwa Sosuke Natsukawa. Historia o książkach, przygodzie, przemianie oraz przewodnikiem w postaci rudego kota, a to wszystko w pięknym wydaniu. Czy można chcieć czegoś więcej? Pewnie, że można i dostaje się to. Filozoficzne tematy dające czytelnikowi do myślenia przedstawione za pomocą pięknego języka. Nic tylko oddać się lekturze. Cudowna, klimatyczna po prostu wspaniała, tak mogłabym w skrócie podsumować tę historię. Autor stworzył nie tylko wciągającą fabułę, ale też dającą dużo do myślenia. Śmiało mogę powiedzieć, iż ta pozycja należy do tych, których długo się na zapomina. Dostarcza uśmiechu, przygody, ale i też cennych lekcji a wszystko to opisane bardzo pięknym językiem. Autor czaruje słowem i zabiera czytelnika do wspaniałego świata pełnego książek. Bardzo spodobał mi się magiczny klimat japoński, jaki można wyczuć, w końcu nic dziwnego jak akcja toczy się w małej japońskiej księgarni. Mimo iż mamy tu do czynienia z bardzo małą liczbą bohaterów to autor świetnie oddał japońską mentalność oraz charakter każdej z postaci. Rintaro to nastolatek i nasz główny bohater. Wspaniale było odkrywać razem z nim jego przemianę. To skryty i bardzo mądry chłopak, który potrafi otworzyć oczy na wiele spraw związanych z książkami oraz miłością do nich. Drugą główną postacią, bardzo tajemniczą i niezwykłą jest Rudy pręgus, czyli nasz przewodnik po przygodzie, gadający kot. Przemądrzały, pewny siebie i ironiczny, czyli istne kocie cudo. Tak, nie ukrywam mam do niego słabość, ale jaki miłośnik tych futrzaków mu się oprze? Przyjaźń, magia i przygoda to wszystko składa się na tę historię. Sięgając po tę pozycję trzeba nastawić się na to, że jest wypełniona metaforami, zagadkami i cudowną przygodą, wszystko opisane lekko. To w połączeniu ze sposobem wydania, czyli dużą czcionką sprawia, że nie da się odłożyć książki na później, a czas spędzony z nią jest czasem bardzo przyjemnym. CD. Pod tą całą otoczką autor ukrył bardzo głębokie i ważne przesłania dla czytelników. Osobiście mnie tym zaskoczył, gdyż myślałam, że to będzie od taka sobie przygodówka połączona z fantasy. A tu takie zaskoczenie, które bardzo dało do myślenia. Nie zdziwi Was jak nic nie zdradzę tylko odeślę do książki, czyż nie? ‘O kocie, który ratował książki’ to piękna historia pełna metafor, przesłania i zaskoczeń. Ta książka jest inna, wyjątkowa i bardzo magiczna. Idealna pozycja dla każdego miłośnika książek, kotów oraz zwolenników literatury z głębszym przesłaniem. Tę historię warto, a nawet trzeba poznać i ja polecam Wam ją z całego serca.