Nowy album (CD)

Już od 2 tygodni mam ten cd i jestem pod jego wielkim wrażeniem. Jednym słowem znakomity album.Świetny wokal i teksty.Brzmienie syntezatorów to miód dla uszu.Wspaniała głębia i przestrzeń.Takiego brzmienia brakowało mi w polskiej muzyce.Kombi pana Sławka to mistrzostwo świata.Ktoś pisze,że niepotrzebne nowoczesne wstawki.Jakby ich nie było to ktoś inny napisałby, że brzmi staro.Porównując to oryginalne Kombi z Kombii,które też lubię,to Kombii wypada blado.Ale Kombii to zupełnie inna muzyka.Warto było czekać na ten album.Tylko szkoda,że jest na nim tylko 10 nagrań nie licząc bonusa.Na takie album nie szkoda pieniędzy.Czekam z niecierpliwością na następny krążek. Moje ulubione nagrania to :"Na dobre dni","Nowy rozdział","Miłością zmieniaj świat","Siedem piekieł"(Mój 6 letni syn uwielbia to nagranie i już je śpiewa), "Gwinea","Jaki jest woności smak" i instrumentalne "Słoneczy dzień".Gorąco polecam ten album.

Zachęcony bardzo ciekawym singlem postanowiłem sięgnąć po cały krążek. Nie jest to już Kombi jakie znamy od "Nowego Rozdziału" ale nie jest wcale tak źle. Jest spora dawka decybeli, syntezatory analogowe, te same na których grał lider w latach 80 tych, duża dawka elektroniki i kilka miłych dla ucha dźwięków pana Sławka. Ale czegoś tu ewidentnie zabrakło. Głos jak ktoś tu niżej wspomniał jest bez wyrazu, bez większych emocji, poprawny, świetny technicznie ale to nie to co kiedyś. Po drugie sporo dziwnych współczesnych naleciałości, skutecznie mi odbiera przyjemność ze słuchania płyty. Chyba się przeproszę z konkurencyjnym projektem. Płyta może być, dla miłośników dźwięków pana Sławka, ale szerszego gremium z pewnością nie zadowoli.
3,5/5

Mam w uszach aktualnie DSOTM, więc oczywiście się pomyliłem. Gdy mówiłem przed chwilą o solu do "Comfortably Numb", chodziło mi o album "The Wall".

Ciąg dalszy moich refleksji dot. płyty Nowy Album. Traktujmy to, Drodzy Fani, jak dalszą część recenzji, do lektury której gorąco Was zapraszam.

Otóż wczoraj słuchałem kolejnego legendarnego dzieła Kombi - Tabu. Skłoniło mnie to do kolejnych przemyśleń. Sławek odnotował niestety od tamtego czasu spory regres jeśli chodzi o możliwości twórcze. Tam jest wszystko to czego Nowemu Albumowi brakuje: melodie, co najmniej dwa przeboje, sybtezatory połączone z fajnymi solówkami gitarowymi, klimat, magia i głębia. Dwa sostatnie kawałki: Matka noc i Obiecany raj - wręcz przepiękne. Nie wierzę, po prostu nie wierzę, że tak inteligentny człowiek jak Łosowski nie ma świadomości ogromnej różnicy poziomów jakie dzielą jego nowe wydawnictwo od elektronicznych albumów Kombi: Nowego Rozdziału, 4 i właśnie Tabu. Ze starego Kombi nie pozostało tu nic: wokal nie ten, teksty banalne, melodie przeeidywalme i w zasadzie nieodróżnialne od radiowej papki i to jeszcze przy twierdzeniu, że jest niekomercyjny. A na poerwszym miejscu stawia przebicie się do tych radiostacji. Tu jest wielka sprzeczność.

Na sukces Kombi potrzeba klawiszy Sławka i wokalu Skawinskiego. Fil warsztatem jest swietny i spiewa czysto, ale nie ma rozpoznawalnego glosu i spiewa bez wyrazu. Nowe utwory są mocno udziwnione i jedynie w "Na dobre dni" , "Nowy rozdział" i "Sloneczny dzien" slychac charakterystyczne dla Kombi brzmienia. Tekstowo słabizna Jacek Cygan i Marek Dutkiewicz nie pomogli. O wiele lepsze teksty pisali dla konkurencji.

Postanowilam ze sprawdze na wlasne uszy jak to jest z tym KOMBI. Zainteresowalam sie poniewaz dowiedzialam sie ze sa dwa zespoly KOMBI ten drugi pisany przez dwa I. Zawsze myslalam ze jest tylko jeden taki zespol. Jakos nie zwrocilam uwagi ze inaczej sie pisze. Kupilam Nowy Album i jestem zachwycona. Bardzo podobaja mi sie piosenki z tej plyty a szczegolnie Niech noc polaczy. Czekam na nastepne plyty.

"To jasne jak 2x2 że idzie lepszy rok" itp. kawałki.

Jeśli Pan Sławomir czekając na takie frazy opóźnił płytę UWAGA- DWA LATA,... Hłe hłe hłe.

No ale prawdziwi koneserzy muzyki wreszcie się doczekali :))

Najnowszą płytę zespołu "Kombi" posiadam od dosyć niedawna, jednak słucham jej tak często, że postanowiłem ją krótko zrecenzować. Już po dokonaniu pierwszego odsłuchu słuchacz wkracza w muzyczny świat obfitujący w analogowe brzmienia. Każdy utwór jest niezwykle dokładnie przemyślany i dopracowany co do ostatniej nuty co wyraźnie słychać w utworach "Na dobre dni", "Nowy Rozdział" oraz "Niedopowiedzenia". Mamy tu również piękną balladę "Miłością Zmieniaj Świat", która z pewnością urzeknie nie jednego fana muzyki lat 80 ubiegłego stulecia. Co ciekawe na krążku znajdziemy również piękny utwór instrumentalny z niezwykle emocjonującą solówką gitarową, natomiast utwór "Gwinea" zaprowadzi nas w muzyczną podróż po świecie (znakomite chórki - utwór ten na prawdę brzmi światowo). Ciężko jest mi znaleźć słabe strony najnowszej płyty p. Sławomira Łosowskiego. Nie mniej jednak, płytę mogę polecić każdemu wytrawnemu słuchaczowi dobrej muzyki elektronicznej.

Recenzja płyty: ciąg dalszy spostrzeżeń: Bo Kombi, to wbrew temu, co mówi Pan Łosowski i jego fani, to nie tylko brzmienie syntezatorów. Powiem więcej: syntezatory nie są najważniejsze dla największej części publiczności. Zespół potrzebuje frontmana na miarę takiego jakim był Grzesiek. To on napędzał ten zespół, był jego twarzą. Wokalista, który potrafił rozgrzać publiczność na koncertach, zaprezentować inne, ciekawe wykonanie albumowych hitów, do tego jeszcze jest świetnym gitarzystą, podobnie jak Pan Sławek klawiszowcem. W przeciwieństwie do Pana Łosowskiego, nie zatrzymał się jednak w latach 80., do dziś jest bardzo kreatywny. Po co Panu Łosowskiemu basista jak w ogóle znika przy tej elektrowni? Brakuje też oczywiście Waldka Tkaczyka, który jest jednym z najlepszych basistów w Polsce. Mówienie o tym, że to oryginalne brzmienie to przekłamanie. Na brzmienie i sukces Kombi składała się ww. trójka muzyków. O ile dwaj z Kombii na wiele sposobów poradzili sobie po zawieszeniu działalności Kombi, to nie mogę tego powiedzieć o Panu Sławku. Fajnie, że próbuje, ale że osiągnął sukces powiedzieć nie mogę.

Muzyce na tej płycie czegoś brakuje - być może jest to właśnie ta gitarowa energetyka i charyzmatyczny wokalista.

Samo brzmienie klawiszy nie wystarczy by poròwnywać je do dawnego Kombi. Brak tam ciekawych melodii, głębi, ciekawych tekstów. Brak potencjału na choćby jeden przebój. Wokal Pana Fila - to podobny zarzut jak do brzmienia - niby warsztatowo bez zarzutu, ale jednak mało charakterystyczny, ciężko znaleźć coś co go wyròżnia, jakieś emocje w tym śpiewie. Najgorsze jest to, że Łosowski, który twierdzi, że gra swoją muzykę i trendy go nie interesują, w istocie zrobił album pod radiostacje. Przyrównując to do Nowego Rozdziału, można napisać, źe powstał wyrób czekoladopodobny.