Nieosiągalny (okładka miękka)

Powiem szczerze, że czytałam tę książkę, bo czytałam. Mimo iż starałam się pamiętać, że ma to być bajka, to jednak mi to nie pomogło w odbiorze historii. Zabrakło mi tego czegoś.

„Po raz pierwszy myśl o związku mnie nie przerażała. Chciałem tego. Chciałem jej u mojego boku”. Autorki dały nam bajkę mało realną, ale bardzo przyjemną w odbiorze. Mamy księcia Williama i Kopciuszka o imieniu Olimpia. William nie jest typem mężczyzny na którego Olimpia zwróciłaby uwagę gdyby nie pewne okoliczności. Wydaje się, że ich znajomość skończy się szybciej niż się zaczęła, ale William ma w stosunku do Olimpii pewne plany. A jest to facet który zawsze dostaje to czego chce. W tej bajce nie ma złej macochy jest za to okrutny ojciec… Dobrobyt, zbytki, bogactwo, posiadanie mnóstwa rzeczy wcale nie oznacza, że mamy patent na szczęście i bezproblemowe życie. Wyobrażenia o luksusie, braku trosk i zmartwień. Każdy z nas ma jakieś problemy, większe czy mniejsze. Samo życie. Współczesny mezalians? On książę, ona kelnerka. Dwa zupełnie różne światy, inne poglądy, różne postrzeganie rzeczywistości. Czy da się to połączyć i doprowadzić do szczęśliwego końca? Miłość, która nie powinna się przydarzyć, poczucie obowiązku wobec rodziny, które są bardzo dalekie od potrzeb serca. Ogromny wpływ apodyktycznych rodziców na przyszłość dzieci, chore ambicje i egoizm. Przemoc fizyczna i psychiczna. Słodko-gorzka, bajkowa opowieść, która skutecznie odciąga od naszej trudnej rzeczywistości. Fajny pomysł i ciekawe wykonanie. Polecam, Tatiasza i jej książki :)

Gdyby spojrzeć na wszystkie powieści, jakie trafiają na wydawniczy rynek, z pewnością na pierwszy rzut oka zauważylibyśmy, że motyw Kopciuszka to jeden z tych, które spotkamy w niemal każdym romansie. W końcu uwielbiamy czytać o ludziach, którzy zakochują się w sobie pomimo wielu różnic, w tym oczywiście tych finansowych, albo społecznych. To zostało w nas zakorzenione i ciężko nam się pozbyć tej nieodpartej chęci poznania nowej, niesamowitej historii, która choć w życiu nigdy nie miałaby prawa się wydarzyć, to na kartach książki jest niemal jak opowieść, w którą chcemy wierzyć przez cały czas czytania przez nas wybranej lektury. ,,Nieosiągalny" to (nie ma się co oszukiwać) bajka o Kopciuszku, księciu i królestwie. I choć i tak wiemy, że to czysta literacka fikcja, to na chwilę chcemy w tę bajkę wsiąknąć. A powieść nowego duetu pisarskiego Nawara-Falkowska bez mrugnięcia okiem nam na to pozwala... (...) ,,Nieosiągalny" to romans, który czerpie pełnymi garściami z bajki o Kopciuszku. Duet literacki Nawara - Falkowska całkiem dobrze sobie poradził, choć nie ukrywam, że zabrakło mi tu kilku elementów, by książka była naprawdę dobra. Mimo wszystko muszę przyznać, że historię Olimpii i Wiliama czytało mi się bardzo szybko, a sama powieść napisana jest naprawdę lekko. Jeżeli więc lubicie od czasu do czasu sięgnąć po słodkie, może czasami nierealne, ale lekkie historie, które będą idealne na wieczór, to myślę, że ta książka w jakimś stopniu może spełnić Wasze oczekiwania. Z pewnością ten duet dopiero będzie się rozkręcał, więc będę czekała na kolejne historie, które nam zaoferuje. Całą recenzję przeczytasz na blogu http://mojswiatliteratury.blogspot.com/2021/02/ewelina-nawara-magorzata-falkowska.html

"Miłość jak z bajki. Namiętność jak z filmu dla dorosłych. Życie jak życie, tylko znacznie ciekawsze". Lubicie bajki? Ja od dziecka uwielbiałam bajkę o "Kopciuszku" wraz z fenomenem zgubionego pantofelka👌Po dzień dzisiejszy z wielką przyjemnością zaczytuje się w tej baśni.Bo i która z nas nie lubi przebywać w świecie fantazji, gdzie wszystkie chwyty są dozwolone, a tuż za rogiem poznajemy wymarzonego księcia i czujemy się przy nim jak księżniczka❤️ Gdyby było można chodź na jeden dzień użyć takiej czarodziejskiej różdżki 😻 "Nieosiągalny" to opowieść w której zamiast złej macochy występuje okrutny ojciec. Mężczyzna, który nie potrafi kochać swojego dziecka, nie potrafi być dla niego przykładem oraz osobą przy której czuła by się bezpiecznie, staje się po prostu wrogiem, katem i prześladowcą, czyli najgorszym koszmarem... Olimpia to młoda i skromna mieszkanka Torunia, pracująca studentka, która nigdy nie przypuszczała, że jeden wieczór i jeden spacer z nieznanym nieznajomym odmieni jej życie na zawsze... William to zabójczo przystojnym, bogaty, pewny siebie, seksowny oraz inteligentny, książę królestwa Margotu, który do dnia przypadkowego spotkania z Olimpią unikał "poważnych związków". Jeden wieczór, jeden spacer ulicami Torunia powoduje, że mężczyzna nie spocznie dopóki nie osiągnie zamierzonego celu. A jak to w życiu bywa miłość pojawia się w najmniej niespodziewanym momencie i tylko od nas zależy jak potoczą się jej dalsze losy... Czy pomimo różnic społecznych, kulturowych i językowych, nietypowa para ma szansę na dalszą wspólną przyszłość? Czy dziewczyna odnajdzie się w arystokratycznym nieznanym jej dotąd świecie? Ale o tym musicie przekonać się już sami! Dlatego też jeśli lubicie czasem oderwać się od rzeczywistości i przenieść do wyżej wspomnianej "bajki" to jest dobry moment na poznanie wyjątkowej historii. Historii o współczesnym Kopciuszku napisanej w wydaniu dla dorosłych, więc liczcie się z tym że nie zawsze będzie cukierkowo... Czy udało się pogodzić wszystkie wątki dwóm autorkom?Czy udało się tym Paniom stworzyć coś niebanalnego co wzbudzi ciekawość?Ależ oczywiście że tak. Ja jestem miło usatysfakcjonowana z lektury.Cala historia wciągnęła mnie już od pierwszych stron co było wielkim zaskoczeniem, gdyż nie spodziewałam się tak lekkiej i przyjemnej fabuły wśród scenerii i zwyczajów królestwa Margotu. Jedynym minusem na jaki pragnę wam zwrócić uwagę, jest to, że opowieść była zdecydowanie za krótka 🙈 Więc teraz pozostaje mi już tylko czekać na dalszą kontynuację. Goraca namiętność, wielkie pożądanie, zmysłowość oraz szczypta pikanterii przeplatana ogromna dawka romantyczności wprost idealnie opisuje ta powieść.A razem z świetnie wykreowanymi postaciami które polubiłam już od pierwszych stron wszystko tworzy duet idealny.Bo i nawet sceny okraszone smutkiem i dawką bólu rekompensują całość! Gorąco polecam!Jest to książka która na pewno pozwoli oderwać się wam od rzeczywistości!

Czy lubicie baśnie? Kto z nas nie lubi przebywać w świecie fantazji? Co by się stało, gdybym Wam powiedziała, że recenzowana przeze mnie powieść jest podobna do bajki o Kopciuszku? Biedna dziewczyna i ojciec, który nie jest taki, jaki być powinien? Gdyby tak rzeczywistość pomieszać z magią? Czy miłość nie jest właśnie taką magiczną iskrą, która potrafi tak wiele zmienić? Ewelina Nawara i Małgorzata Falkowska stworzyły powieść pod tytułem „Nieosiągalny”, byłam jej bardzo ciekawa. Wcześniej miałam styczność z piórem Eweliny, jednak druga z Pań pozostała dla mnie tajemnicą, jak wypadły w duecie? Główną bohaterką powieści „Nieosiągalny” jest Olimpia, młoda dziewczyna, która stara się przeżywać każdy dzień w spokoju. Ma dość okrutnego ojca, z którym trudno będzie się porozumieć, mimo wszystko stara się znosić wszystkiego jego kaprysy. Nie miała matki, z którą mogłaby porozmawiać, tylko jego, dlatego stara się sprostać wymaganiom, które przed nią stawia. Olimpia ma przyjaciółkę, która jest dla niej bardzo ważna, Maja zna jej sekrety i wspiera, kiedy tylko może. Pewnego dnia jej drogę przekracza młody mężczyzna William, mężczyzna silny i wysportowany, następca tronu. Zabiera dziewczynę na spacer, wędrują ulicami Torunia ciesząc swoim towarzystwem, kiedy nagle coś się psuje i dziewczyna ucieka pozostawiając chłopaka zaskoczonego. Ta chwila wystarczyła jednak, aby odcisnąć wpływ na młodego mężczyznę. Olimpia stała się dla niego bardzo ważna, ciągle o niej myślał, o tej krótkiej chwili w Polsce. William się nie poddaje, ma możliwości, więc postanawia ją odszukać. Potrzebuje jej o wiele bardziej niż początkowo sądził. Czy uda mu się odnaleźć dziewczynę? Czy tym razem pozostanie z nim dłużej, czy znowu ucieknie? „Nieosiągalny” jest dziełem duetu, Eweliny Nawary i Małgorzaty Falkowskiej, obie autorki postanowiły pokazać nam, jak bardzo apodyktyczni rodzice potrafią wpływać na swoje dzieci, jak chore ambicje, plany i egoizm skierowany w stronę potomstwa potrafi podciąć skrzydła młodej osobie. Zatracenie własnej tożsamości i ślepe podążanie za tym, czego chce ojciec nie jest tym, co powinna robić główna bohaterka. Kiedyś, prędzej, czy też później własne pragnienia dojdą do głosu. „Nieosiągalny” jest książką, którą czytało mi się bardzo szybko, a wszystko dzięki przyjemnej, niezobowiązującej fabule, przyjemnemu stylowi, który ładnie ze sobą współgrał. Postacie są wielowymiarowe, które zyskują przy głębszym poznaniu, mają swoje wady i zalety, własną drogę, którą podażą i pragnienia, które zrealizują.

Proszę się przyznać, która z nas jako mała dziewczynka nie marzyła o księciu z bajki? "Nieosiągalny" Eweliny Nawary i Małgorzaty Falkowskiej od @wydawnictwomuza to właśnie taka współczesna wersja Kopciuszka. Olimpia nie ma łatwego życia ze swoim ojcem tyranem, z którym zostaje po śmierci mamy. Ojciec znęca się nad nią w najgorszy sposób, gnębiąc ją psychicznie, wykorzystując w tym celu pamięci o zmarłej matce. Jednak życie jest nieprzewidywalne i pewnego dnia w pracy, los nieoczekiwanie stawia na jej drodze pewnego przystojnego mężczyznę. Młodzi ludzie wpadają sobie w oko, jednak po skończonej pracy dziewczyna musi wracać do domu, przekonana że już nigdy nie spotkam Williama. Okazuje się, że jest to książę Martagonu, który tak łatwo nie odpuszcza i będzie zabiegał o względy Olimpii. Jak dziewczyna zareaguje, gdy dowie się kim jest jej wybranek? Czy tak różni ludzie mają szansę na wspólną przyszłość? Jakie perypetie czekają tą dwójkę? Wszystkiego oczywiście dowiecie się po przeczytaniu książki. Super się bawiłam czytając ją. A ten bajkowy klimat mnie zauroczył. Polecam Wam ten lekki, bajkowy romans a wydawnictwu dziękuję za egzemplarz.

Olimpia i William pochodzą z dwóch różnych światów. Ona na co dzień przechadza się ulicami Torunia. On z kolei dumnie kroczy po Martagonie jako członek tamtejszej rodziny królewskiej. Spotykają się na przyjęciu w jednym z toruńskich lokali, ale ich historia wcale się tam nie kończy, ona dopiero się zaczyna... "Nieosiągalny" to powieść spod pióra dwóch autorek. Ewelina Nawara i Małgorzata Falkowska wykreowały historię, która po części przypomina współczesne dzieje Kopciuszka. Opowieść o uczuciu pomiędzy głównymi bohaterami jest wręcz bajkowa, ale nie brak w niej zwyczajnych, ludzkich problemów. Olimpia czy też dla znajomych Olka, nie ma w życiu łatwo, a spotkanie Willa jest wręcz jej wybawieniem. On jest pewny siebie, ale też uroczy i romantyczny. "Nieosiągalny" jest bardzo podobny do wielu współczesnych filmowych wersji, gdzie zagubiona dziewczyna spotyka księcia z dalekiego kraju. Tak jest i tutaj. Ale czy to źle? Zdecydowanie nie. Choć miałam moment zwątpienia i niektóre kwestie nie do końca mi podpasowały, to koniec końców jest to dobra książka. Ale liczyłabym na rozwinięcie wątku przyjaciela głównego bohatera (w mojej głowie zrodził się już nawet pewien pomysł 🙊). Jeśli liczycie na słodką historię idealną na zimowy wieczór to sięgnijcie po to dzieło.

Bajki wydają się odległe od rzeczywistości, dobre dla dzieci, które jeszcze nie skażone zostały szukaniem drugiego dnia i powątpiewania w szczęśliwe trafy. Czasem los pisze scenariusz, którym wielu przypomina baśń, ale prawda bywa bardziej skomplikowana. Kryją się w niej wątpliwości, strach, ale i niedowierzanie, że przypadkowe spotkanie może być początkiem czegoś tak zwyczajnie niezwyczajnego. Życie toczy się różnie, raz z górki, raz pod górkę, niekiedy po całkiem równej drodze, Olimpia raczej ostatnio ma do czynienia z tą pierwszą opcją, poznanie Williama nie zapowiada niczego niezwykłego w jej egzystencji. Co może zmienić ten jeden wieczór? Nic, każde z nich pójdzie swoją ścieżką i nigdy więcej już się nie spotkają, zwłaszcza, że tak naprawdę mało o sobie wiedzą. Jednak jeśli komuś zależy nie bierze pod uwagę przeszkód, a tylko i wyłącznie to, co chce osiągnąć. William ma plan i nie zawaha się przed niczym by go zrealizować, w samym jego centrum jest Olimpia. Tych dwoje zrobiło na sobie o wiele większe wrażenie niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Pochodzą z różnych światów, mają całkowicie odmienną wizję przyszłości, chociaż czy na pewno? Miłość w ich przypadku nie jest prostym uczuciem, przynosi z sobą trudne pytania i skomplikowane wybory, od jakich zależy dużo, całe ich życie. Bajka bajką, lecz rzeczywistość jest o wiele barwniejsza i bywa wstępem do tego, na czym kończy się baśniowa opowieść. Pisarski duet Eweliny Nawary i Małgorzaty Falkowskiej przygotował dla czytelników lekturę dzięki, której nie tylko końcówka zimy zapowiada się niezwykle emocjonująco z dawką dobrego humoru w bonusie. „Nieosiągalny” ma w sobie to, co sprawia, że lektura nie tylko płynie szybko, lecz przede wszystkim odrywa nas od codzienności i porywa w żadnym razie nie do nierealnej krainy, ale do miejsc, jakie możemy sobie wyobrazić. Historia Olimpii i Williama ma w sobie to, co lubimy oglądać na filmowym ekranie i śledzić na stronach książek czyli uczuciowe zawirowania, bohaterów, jacy szybko stają się osobami, za których marzenia trzymamy kciuki, życiowe zakręty, będące nie tylko ozdobnikiem, lecz ważnym elementem całości. Autorki postawiły na wydawałoby się znany motyw, lecz to jedynie wstęp do opowieści jak z bajki chciałoby się powiedzieć, lecz jest w niej o wiele więcej. Życiowa proza oraz prawdziwe uczucie, nie proste i łatwe, ale z wątpliwościami, lękami oraz skokami na głęboką wodę, bez prawie żadnej gwarancji, że będą udane, no poza jedną – miłością, z gatunku tych, zdarzających się wcale nie tak rzadko, ale dostrzeganych przez niewielu. Czytając „Nieosiągalnego” dostajemy gorące uczucie, dawkę glamour, intrygujące zwroty akcji, humor oraz poznajemy postacie odważnie sięgające po swoje marzenia, nawet jeśli wydają się one nierealne. Ewelina Nawara i Małgorzata Falkowska słowami wyreżyserowały opowieść jak z srebrnego ekranu i jak pokazuje życie od czasu do czasu, mającą odbicie w codzienności.

Nieosiągalny, to taki kopciuszek dla dorosłych, ale czy wywołał u mnie efekt wow? Jest to książka napisana przez dwie autorki: Małgorzata Falkowska, której miałam okazję czytać Iliasa i Laosa oraz Ewelina Nawara i kompletnie nie odczułam tego, że Nieosiągalny napisany jest przez dwie osoby! Więc wielkie brawa dla autorek, że podołały i udało się im stworzyć powieść, która jest dopięta pod każdym względem. Mamy dobrze wykreowanych bohaterów, retelling kopciuszka tylko,że w wersji dla dorosłych. Książkę czyta się przyjemnie, lekko. Nie wymaga od nas jakiegoś większego zaangażowania, dzięki czemu śmiało może nadawać się w chwilach, w których chcemy się oderwać do cięższych książek, od codzienności, która nas przytłacza. Osobiście do książki podeszłam ze sporym zapałem. Przeczytałam opis i sądziłam, że porwie mnie świat Olipmii i Wiliama, ale nie porwał. Brakowało mi tu tego "pazura". I myślę, że to jest takie moje "ale". Mam ogromny problem z ocenieniem tej książki, ponieważ jako całość wypadła naprawdę przyzwoicie, ale momentami mnie nudziła, kilkakrotnie odkładałam ją na rzecz innej książki, ale wracałam, ponieważ zawsze kończę zaczęte pozycje. Czy żałuję poświęconego jej czasu? W sumie to nie, bo bawiłam się z nią nawet dobrze. Pozwoliła mi się zrelaksować, odciąć od mafii, którą miałam na co dzień, ale niestety mnie nie zachwyciła.

„Nieosiągalny” to piękna opowieść o miłości dwojga młodych, która potrafi przezwyciężyć wszelakie przeciwności, jakie los stawia jej na drodze. Czasami myślimy, że nasze życie już wystarczająco jest szare i nudne, jednak nawet w najgorszej sytuacji pozostaje nam wyjście awaryjne, z którego możemy skorzystać, tylko czy mamy na tyle wystarczająco siły aby to zrobić? Olimpia to bardzo ambitna dziewczyna, która stawia swoją przyszłość na jedną kartę – naukę. Po części studiuje nie tylko dla siebie, dziewczyna mieszka razem z ojcem, który poniekąd stale wytyka jej błędy, uchybienia, czy bark wystarczająco dobrych ocen. Bo przecież Olimpia musi być zawsze najlepsza, wystarczy spojrzeć tylko na jej imię, które już do czegoś zobowiązuje. Przez wygórowane oczekiwania ojca, dziewczyna nie ma życia prywatnego, na jakie student może sobie pozwolić. Olimpia znajduje się stale pod nadzorem i nawet pomimo tego, iż pracuje dorywczo nadal ma zakazane wracać do domu przed północą. Odkąd matka Olimpii zamknęła swoje oczy już na zawsze, życie dwudziestolatki uległo szczególnej zmianie, zwłaszcza w kwestii studiowania. Jedyny bliski, który jej jeszcze został okazał się despotą, jako jedyny ustalający reguły w domu. Najgorsze jednak w tym wszystkim jest to, że taka osoba jak ojciec Olimpii nigdy nie zadowoli się dręczeniem fizycznym. Natomiast przemoc psychiczna to prawdziwa gratka dla takich ludzi. Ciągła manipulacja i używanie zmarłej matki wzbudzając tym samym poczucie winy u dziewczyny to coś, w czym lubuje się ojciec. Pomimo tak ciężkiego życia, bo nie oszukujmy się, nikt nie chciałby wieść takiego żywota, a tym bardziej mieszkać z taką osobą, Olimpia spotyka na swojej drodze małą iskierkę, która w przyszłości zapłonie jasnym światłem. Pewnego razu, biorąc zastępstwo na nocnej zmianie w hotelu Olimpia spotyka pewnego, bardzo wyrafinowanego mężczyznę. Akurat zbieżność wypadku tak chciała, aby tych dwoje młodych ludzi spotkało się w polskim Toruniu. Oboje poznają się, przypadają sobie do gustu i na tym niestety kończy się ta piękna bajka. Olimpia wraca do domu, do despotycznego ojca i nigdy już nie zobaczy ponownie szarmanckiego nieznajomego. A jednak, los w pewnych kwestiach potrafi płatać figle, po paru tygodniach dziewczyna dostaje wielką paczkę a na niej widnieje wielkie, bogato zdobione logo. „Nieosiągalny” w moim odczuciu to bardzo przyjemny i lekki romans, który właśnie ma na celu oderwanie czytelnika od szarej codzienności. Coraz bardziej wgłębiając się w lekturę czujemy, że po prostu momentami polepsza nam się humor i to za sprawą „Nieosiągalnego”. Piękny, momentami bardzo romantyczny retelling znanej nam wszystkim bajki z dzieciństwa, to coś czego każdy w życiu potrzebuje, szczególnie w takich chwilach w jakich znajdujemy się obecnie. Wciągająca historia, wydarzenia trzymające poniekąd w napięciu i piękna chemia rodząca się pomiędzy dwoma bohaterami. Czy jeszcze więcej czegoś potrzeba? W tej ostatniej już sekcji tekstu, chciałabym także odnieść się do autorek, ponieważ jak dobrze wiemy „Nieosiągalny” jest dzieckiem dwóch pisarek. Moim zdaniem kooperacja Eweliny Nawary i Małgorzaty Falkowskiej nawet bardzo zgrabnie wyszła. Panie dobrze zgrały się w czasie ze sobą, co mnie oczywiście cieszy, bo przez to fabuła nie była za bardzo rozciągnięta w czasie. „Nieosiągalny” nadaje się wprost idealnie w ciemne ponure dni, aby rozjaśnić Wam humor. Gorąco polecamy: Dobre Recenzje