(Nie)miłość. Z tobą i bez ciebie (okładka miękka)

Bardzo wciągająca książka, bardzo mi sie podoba POLECAM

Książka kupiona na prezent. Koleżanka bardzo zadowolona :)

Dostawa zgodna z zamówieniem. Szybka dostawa , dogodny odbiór.

Od dawna czytam powieści Nataszy Sochy. Można śmiało rzec, że sięgam po nie w ciemno. To niejako, za sprawą Nataszy zaczęła się na „poważnie” moja przygoda z recenzowaniem książek i blogowaniem, bo to ona pierwsza mi zaufała i podarowała książkę do recenzji kiedy inni milczeli. Jesteśmy więc razem od ponad dwóch lat (jakby to nie brzmiało dziwnie), a z każdą kolejną książką Nataszy, widzę coraz więcej i lepiej. „(Nie)miłość. Z Tobą i bez ciebie” swoją premierę miała 13 lutego br. I dziś w końcu chcę podzielić się z Wami odczuciami co do tej powieści. Tajemnica małżeństwa to kumulacja drobiazgów, do których obcy ludzie nie mają dostępu. Cecylia i Wiktor marzą o rozwodzie, choć jeszcze żadne z nich nie powiedziało tego na głos. Ona chce wolności, on spotyka się ze swoją studentką. Wszystko zmienia się w dniu, w którym Cecylia ma wypadek samochodowy i na jakiś czas zostaje unieruchomiona. Poruszając się na wózku, chce czy nie, jest skazana na pomoc męża. On również uważa, że jego obowiązkiem jest zaopiekowanie się żoną w tym czasie. Każde z nich chce się pozbyć tego drugiego, ale póki co muszą znowu udawać rodzinę. Ta historia pokazuje, jak człowiek bez miłości szybko gaśnie. Jak chowa się w sobie, znika, traci chęć do życia. Czym tak naprawdę jest „niemiłość”? Końcem wszystkiego? Czy raczej początkiem? „(Nie)Miłość” Nataszy Sochy mówiąc kolokwialnie, a nawet sloganowo – rozwaliła system. Dla mnie – to jest najlepsza (chociaż wszystkie kocham) powieść Nataszy. „(Nie)Miłość” jest powieścią niebywale dojrzałą, przemyślaną i dobrze dopracowaną. To widać i czuć to w każdym zdaniu, w każdej kropce, w każdym przerywniku. Czy ta powieść, dotyka jedynie małżeństwa? A może dotyka też miłości, obowiązku, honoru, współczucia, a nawet zasiedzenia w związku… Moim zdaniem jest to jedyna w swoim rodzaju książka opisująca relacje ludzi, których początkowo więcej dzieli aniżeli łączy. Ona – nie kocha jego – chce rozwodu, nowego życia, oddechu… On – nie kocha jej – chce rozwodu, nowego życia, oddechu… Jeden dzień, jedna godzina, jedna minuta, jedna sekunda… Zmieniają wszystko w ich wspólnym życiu (którego nie ma)… ale czy na pewno? „(Nie)Miłość” to niesamowite studium ludzkiej psychiki, obejrzenie miłości a raczej braku miłości pod lupą, spojrzenie na świat i życie z innej perspektywy. Dla mnie ta powieść to prawdziwe epicentrum emocji, uczuć, zobowiązań, obowiązków, weryfikujące wszystko to, nad czym zwykły człowiek co jakiś czas zastanawia się w przypływie żalu i strachu. Trudno mi ubrać w słowa burzę jaka jaka jest w moim sercu – dlatego powiem tylko tyle –> Chciałbym, by taka „niemiłość” dotykała mnie każdego dnia mojego życia. Historia Cecylii i Wiktora jest jednocześnie pełna i delikatności jak i wielkiej, porażającej czytelnika mocy. Narracja obustronna jest niezwykle zaskakująca, ale jednocześnie niebywale płynna. Akcja w pewnym sensie zdaje się być oczywista, ale jest też niebywale trudna w interpretacji, pełna rozterek i wewnętrznego rozerwania. Sytuacje opisane przez autorkę są nad wyraz poważne, a jednocześnie nie pozbawione zabarwienia humorystycznego czy nawet ironicznego. „(Nie)Miłość” to prawdziwa bomba słów, która spada na czytelnika dość nagle i gwałtownie, ale spływa po nim powoli i delikatnie wiodąc nieprzerwanie do celu, jakim jest nad wyraz mądre i dojrzałe przesłanie. ...Tylko... nie daje mi spokoju – Jak mało (bądź w ogóle, ile) jest takich osób w dzisiejszych czasach? Czy Twój, mój, jej mąż, pomimo miłości, zrobiłby tak samo? Czy może niemiłość jest lepsza od miłości? Jedno wiem na pewno – Natasza Socha – w tej powieści tak naprawdę dotyka strachu przed samotnością i bezradnością. Ale w równiej mierze dotyka honoru, uczciwości i empatii wobec innych. Bo przecież, czym tak naprawdę jest miłość? Czy właśnie nie tym wszystkim, czego dotyka swym piórem autorka? Za egzemplarz do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu Edipresse Książki. Asia. https://przeczytajka.blogspot.com/2019/06/niemiosc-z-toba-i-bez-ciebie-natasza.html

„(Nie)miłość„ Nataszy Sochy to moje drugie spotkanie z twórczością Nataszy Sochy. Po przeczytaniu książki „Pokój kołysanek„, która swoją drogą była najlepszą pozycją przeczytaną przeze mnie w 2018 roku, zechciałam poznać wszystkie książki Nataszy Sochy. Styl, pomysłowość, sposób budowania akcji, prawdziwi bohaterowie i wzruszająca fabuła bardzo przypadły mi do gustu. Sięgając po „(Nie)miłość„, wydanej w Wydawnictwie Edipresse, bałam się, że za wysoko postawiłam poprzeczkę i przez to mogę się nieco zawieść. Tym bardziej, że fabuła o miłości i niemiłości to dość… oklepany już w literaturze motyw. Niepotrzebnie się tym martwiłam. W związku Cecylii i Wiktora od dawna już się psuło. Początkowo próbowali jakoś to małżeństwo ratować, ale z czasem każde z nich się poddało. Zaczęło się od robienia rano tylko jednej kawy, bez wyrzutów sumienia, że o tej drugiej osobie się nie pomyślało, a skończyło na coraz krótszych zdaniach, głównie dotyczących ich córki. Cecylia zapragnęła wolności. Natomiast Wiktor nowego związku, z nieco młodszą od siebie studentką. Pewnego dnia kobieta podejmuje decyzję, że poprosi męża o rozwód. Wystarczyło tylko zasiąść do wspólnej rozmowy. W dniu, w którym miała poinformować Wiktora o rozwodzie ulega wypadkowi samochodowemu. Obrażenia były na tyle poważne, że wylądowała na wózku i czekała ją długa rehabilitacja. Rozmowa o zakończeniu małżeństwa musiała poczekać, bowiem potrzebowała pomocy męża, dopóki sama nie stanie na nogi. Instytucja małżeństwa – czy na całe życie? Natasza Socha w książce skupiła się na instytucji małżeństwa. Pokazała, jak brak szczerej rozmowy potrafi zniszczyć nawet najlepszy związek. Niespełnione oczekiwania, próba wprowadzenia w partnerze zmian nie do końca mu odpowiadających, pretensje o drobiazgi, a to wszystko uzupełnione brakiem rozmowy o tym, co nie odpowiada i o tym, czego się nawzajem pragnie. W ten sposób człowiek gaśnie, najpierw zamyka się w sobie, a potem w czterech ścianach. Na przykładzie Cecylii i Wiktora widać, jak wielka potrzeba ucieczki w nich siedziała. Choć uczucie między nimi dawno wygasło to próbowali jakoś w tym wszystkim wytrwać. Przyzwyczajenie, dorastająca córka, dom i inne zobowiązania były silniejsze. Wypadek sprawił, że dwójka wypalonych w tym małżeństwie ludzi została po części zmuszona do bliższego funkcjonowania, ponieważ wypadek uniemożliwił kobiecie samodzielne poruszanie się. Już nie wystarczało mijanie się w przedpokoju każdego dnia i szybkie „wychodzę!” przed pracą. W związku z tym, Wiktor musiał na nowo nauczyć się opiekować swoją żoną. Przede wszystkim pomagać jej przy wszystkich codziennych czynnościach – od zrobienia śniadania po mycie czy sadzanie na sedesie. Musiał nauczyć się dostrzegać kobietę, której przed ołtarzem ślubował miłość aż po grób. A Cecylia na nowo musiała zaakceptować siebie, przyjąć pomoc męża, tak bardzo potrzebną i nauczyć się spędzać z nim czas. Dlatego marzenia o samodzielności i wolności musiała odstawić na bok. Pokiereszowany kręgosłup stał się ostatnią szansą na ratunek małżeństwa. Powieść pełna uczuć i emocji bohaterów Natasza Socha skupiła się nie tyle na samym wypadku czy funkcjonowaniu docierającego do końca małżeństwa, co na emocjach i uczuciach, jakie odczuwali bohaterowie. Autorka postanowiła każdy rozdział poświęcić oddzielnie postaciom. Czytelnik raz zapoznaje się z historią z perspektywy Wiktora, a w następnym rozdziale ze strony Cecylii. To sprawiło, że mogliśmy poznać dokładniej nie tyle wspólne życie tej pary, co ich codzienność, gdy partnera nie ma obok. Ich pasje, uczucia, pragnienia, a także to, jak spędzali wolny czas, a także w jaki sposób próbowali uciec od kończącego się małżeństwa. Prosty język, prawdziwi bohaterowie, doskonała obserwacja rozpadającego się małżeństwa, dużo uczuć, emocji, nierzadko skrajnych. Autorka nie ubarwiała rzeczywistości, nie oceniała postępowania Cecylii i Wiktora, nie wychwalała trwania w małżeństwie za wszelką cenę. Czytając „(Nie)miłość” trudno tak naprawdę odgadnąć, jakie stanowisko w tej sprawie przyjmuje. Dzięki temu czytelnik nie przyjmuje jej oceny, a tworzy swoją. Na podstawie napisania historii z dwóch stron, bez koloryzowania, łatwiej o samodzielne refleksje i postawienie się w sytuacji opisywanych postaci. Tak jak na początku wspomniałam, sięgając po „(Nie)miłość” Nataszy Sochy bałam się zbyt wysoko postawionej poprzeczki po „Pokoju kołysanek„. Na szczęście moje obawy były bezpodstawne. Książkę czytało się bardzo przyjemnie, bowiem wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Spędziłam z nią miły dzień, gdyż czytałam w każdej wolnej chwili, nawet gdy mogłam pozwolić sobie w danym momencie tylko na jedną stronę. Szybko polubiłam bohaterów, choć nie byli wobec siebie od dawna fair. Prosty język i duża czcionka tylko przyspieszały czytanie. Podsumowując, choć fabuła w powyższej powieści nie przebiła tej poprzedniej, to mimo to wspaniale się bawiłam. Nabrałam jeszcze więcej ochoty na kolejne pozycje Nataszy Sochy. Autorka trafiła na listę moich ulu

Cecylia i Wiktor. Od lat razem, od lat jako małżeństwo, a od pewnego czasu jak obcy sobie ludzie marzą o jednym. Zakończyć tę farsę, ułożyć sobie życie od nowa, na swoich warunkach, z nowymi partnerami. Wiktor nawet już kogoś ma, ot młodziutka studentka, którą jest zafascynowany, Cecylia, póki co trenuje na portalach randkowych, flirtując z mężczyznami. Oboje są zafascynowani nowościami, niepewnością, oczekiwaniem. Już mają sobie oznajmiać, że chcą rozwodu a wtedy, Ona ma wypadek. Niby zwykła stłuczka ma poważne konsekwencje. Cecylia staje się niepełnosprawna, a co za tym idzie, zależna od męża. Wiktor, jako porządny człowiek nie ma sumienia jej teraz opuścić. Oboje zmuszeni są ciągnąć tę farsę, jednocześnie poznając się w nowych warunkach. Ta książka Nataszy to dla mnie dwie perspektywy. Pierwsza to spojrzenie na długoletni związek, gdzie małżonkowie w pewnym momencie się gubią, przestają zwracać uwagę na swoje wzajemne potrzeby, pragnienia. Gdzie przyzwyczajenia sprawiają, że przestajemy się starać. Gdzie nie ma już tych motylków, bujania w obłokach, a dopada nas trud dnia codziennego, obowiązki, brak czasu dla siebie. Czytając, zastanawiasz się w którym momencie nasi bohaterowie przekroczyli tę cienką granicę niemiłości? Gdzie popełnili ten błąd? A druga, to sposób postrzegania niepełnosprawności. Szczególnie tej nabytej na wskutek nieszczęśliwego zdarzenia. Gdzie wczoraj mogłeś biegać, a dziś nie jesteś w stanie sam skorzystać z toalety. Gdzie nie wiesz jak sobie radzić ze spojrzeniami ludzi, brakiem jakiejkolwiek empatii, gdzie zmuszony jesteś prosić o pomoc innych. Pierwszy przypadek znany jest pewnie większości małżeństw z dłuższym stażem. Ludzie widzą, jak zmieniają się ich związki. Czasem stają się pełniejsze, mimo że mniej w nich okazywania czułości, a czasem wręcz przeciwnie, oddalają się od siebie. Natasza otwarcie opisuje przeżycia swoich bohaterów, to czego im brakowało, szczególnie zauważam po fascynacji Cecylii swoimi znajomościami w sieci. Czuje się wtedy adorowana, kokietowana a tym samym karmi tymi rozmowami swoją kobiecość. Natomiast jako żona niepełnosprawnego męża dobrze rozumiem przerażenie i niemoc Cecylii, kiedy patrzy na świat z perspektywy wózka inwalidzkiego. Ileż to razy patrzę na męża z dumą jak on sobie radzi w tym nieprzystosowanym świecie. Kiedy nie krępuje się prosić o pomoc, nie zważa na spojrzenia ludzi. Jednak tylko on wie, ilu lat na to potrzebował. Patrząc na związek Cecylii i Wiktora widzimy, że wszystko dzieje się po coś. Może ten wypadek był po to, by zaczęli ze sobą rozmawiać? By dostali czas, kiedy każde z nich nie ucieka w przeciwnym kierunku? To książka, która daje do myślenia, która sprawia że pomyślisz o własnym związku, inaczej spojrzysz na człowieka, który porusza się inaczej niż ty. Bardzo polecam! Więcej na https://papierowestrony.blogspot.com/2019/04/niemiosc-z-toba-i-bez-ciebie-natasza.html

W mojej ocenie 5 gwiazdek. Cudowna książka:). Słodka i gorzka. Jak życie!

„(Nie)miłość” to historia o miłości, która się wypala, chociaż wciąż się żarzy – jest szansa na jej uratowanie, ale zależy to od obu stron. Natasza Socha na przykładzie Wiktora i Cecylii ukazuje taki właśnie układ, gdzie ukochani po czternastu latach małżeństwa dochodzą do wniosku, że po drodze coś zniknęło, zapodziało się. Autorka stara się przedstawić ich pobudki, pragnienia, ale i myśli przed oraz po wypadku, któremu uległa główna bohaterka. W większości książka składa się z opisów przeżyć wewnętrznych bohaterów, m.in. wplecione zostało dużo wspomnień Cecylii sprzed feralnego dnia, które nie zawsze były wyraźnie zasygnalizowane i można było zorientować się o zmianie czasu danej sytuacji dopiero wtedy, gdy zaczęło coś do siebie nie pasować. Nie działa to na korzyść historii, bo zaczyna robić się chaotycznie. Z drugiej strony, autorka podjęła się w pewien sposób studium nad miłością w małżeństwie – ukazuje najzwyklejsze zmęczenie, powolne oddalanie się od siebie, czego znakiem może być zaprzestanie zaparzania kawy dla tej drugiej osoby każdego ranka. Całe ludzkie życie to proces, do podjęcia niektórych decyzji człowiek zbiera się latami – czasem nieświadomie. Dla osób postronnych mogą wydawać się one gwałtowne, dla samych zainteresowanych jednak to już coś, co zdążyli zaakceptować lub po prostu nie wprawia w zdumienie. Cecylii i Wiktorowi wydaje się, że do takiego momentu w życiu doszli, chociaż wzajemnie się o tym jeszcze nie poinformowali – ciągle to planują, jednak w obliczu zmiany sytuacji zdrowotnej kobiety wszystko ulega przesunięciu w czasie. U niej, bo potrzebuje pomocy z początku nawet przy podstawowych czynnościach, u niego – nie może jej zostawić w takim momencie, nie jest przecież bezduszny i samolubny. I tak historia płynie dalej – ze wspomnianych powodów są ze sobą dalej razem, ale co będzie, gdy stan zdrowia Cecylii się poprawi? Natasza Socha pokazuje, że miłość w wyniku upływu czasu może przemienić się w niemiłość. To, co zrobimy z tym faktem, zależy już od każdego z osobna – najważniejsze jest to, by sobie uświadomić sytuację, zdecydować o swoim życiu i dogadać się z drugą osobą. Ponadto trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że małżeństwo to nie tylko kolorowe dni – to również te wypełnione goryczą i złością, ale nikt z zewnątrz nigdy nie jest w stanie poznać tej relacji w taki sposób, by móc wyrobić sobie opinię, która będzie zgodna z rzeczywistością i umożliwi uzasadnioną ingerencję w związek. Podsumowując, historia przedstawiona w „(Nie)miłości” przede wszystkim powinna skłaniać do refleksji i mnie w jakiś sposób skłoniła. Być może nie znajdziecie w niej fenomenalnych zwrotów akcji i zapierających dech w piersiach opisów, ale będziecie mogli poznać pewną rodzinę i problemy, z którymi się boryka. O tym, jak skończy się ich historia, przekonajcie się sami.

Cecylia i Wiktor to małżeństwo z czternastoletnim stażem. Choć wiele wspólnych lat za nimi i na zawsze będzie ich łączyć ich nastoletnia córka to oboje marzą o rozstaniu. Kobieta szuka szczęścia i nowego związku flirtując na portalu randkowym, a mężczyzna ma romans ze studentką. Niestety plany o rozwodzie muszą odłożyć. Cecylia ulega wypadkowi, po którym nie może chodzić i wymaga opieki. Wiktor czuje się zobowiązany, aby zająć się żoną. Sięgając po tę książkę nie spodziewałam się tak ciężkiego ładunku emocjonalnego, jaki ze sobą niesie! Po opisie książki, spodziewałam się typowej książki miłosnej, z pewnymi przeciwnościami, ale z happy endem. Chyba nie mogłam bardziej się mylić. Opisana tu historia nie jest przesłodzoną, ani tym bardziej typową historią o miłości. Socha zdecydowała się pokazać to uczucie z zupełnie innej strony. Udowadnia, że nie zawsze wszystko jest piękne i proste. Życie nie jest usłane różami i nie wszystko dobrze się kończy. Pokazuje, że związki to nie tylko przytulanie, czy miło spędzony czas, ale również kłótnie, wzajemne pretensje, brak zrozumienia, czy rozmijanie się we wzajemnych oczekiwaniach. To tę gorzką stronę miłości autorka wzięła tu na warsztat. W tej książce występuje narracja trzecioosobowa, a historię poznajemy z perspektywy Cecylii oraz Wiktora, ponieważ rozdziały opisujące ich myśli i działania przeplatają się. W momencie, w którym czytelnik zaczyna historię, małżonkowie są już na etapie chęci rozstania się i ułożenia życia na nowo. Jednak autorka stopniowo stara się wprowadzić czytelnika w sytuację i opowiedzieć, co doprowadziło do tego stanu. Oboje poddali się dawno temu, każde z nich ma swoje sprawy, życie i pragnienia, zupełnie niezwiązane ze sobą nawzajem. Przez ten długi czas stali się sobie obcy, przestali ze sobą szczerze rozmawiać, a tym bardziej walczyć i się starać. Wypalenie, zmęczenie, czy poczucie obowiązku to tylko niektóre z odczuć bohaterów. Moim zdanie Socha bardzo dobrze poradziła sobie z przedstawieniem emocji bohaterów. „(Nie)miłość” pokazuje sytuacje z życia wzięte. Niestety nie każdy związek kończy się happy endem. Niektóre przez wiele lat destrukcji, nieuchronnie zmierzają ku końcowi. Socha przedstawiła tu właśnie tego typu relację, wnikliwie analizując, co doprowadziło do takiego obrotu spraw. Jest to niezwykle emocjonalna powieść, która poruszy serca wielu czytelników i na długo zostanie w ich pamięci, a do tego skłoni do refleksji.

Serdecznie zapraszam: https://chbelleap.blogspot.com/2019/03/niemiosc-z-toba-i-bez-ciebie-natasza.html (Nie)miłość. Z tobą i bez ciebie, to piękna powieść, której autorką jest polska, bardzo popularna pisarka Natasza Socha. Książka z pewnością zwróci Waszą uwagę na półkach księgarskich, okładkę bowiem zdobi piękne zdjęcie dłoni z kubeczkiem sweterkowym, ciepłe i budzące pozytywne konotacje, na uwagę zasługują także błyszczące wykończenia liter, nie przeoczcie jej i skuście się na przeczytanie tejże powieści, naprawdę warto. Powieść czyta się iście ekspresowo z wielką przyjemnością, szybko chłonąc świetnie skonstruowaną fabułę. Książka napisana jest przystępnym językiem, czuć tu doświadczenie i lekkie pióro autorki. Z pewnością (Nie)miłość. Z tobą i bez ciebie, to poruszająca lektura, nie jest to typowy, obyczajowy romans, jest tu mnóstwo prawdy, prawdziwego życia, bliskich każdemu człowiekowi problemów i co ważne wiele nadziei. Koniecznie przeczytajcie (Nie)miłość. Z tobą i bez ciebie, to naprawdę mądra i nietuzinkowa powieść, która może skłonić do zmian, przemyśleń i pozwoli także otworzyć oczy, iż każde uczucie należy dobrze pielęgnować.