Wychodząc ze szpitala, Jakub próbował zebrać myśli. Dlaczego Agnieszka nafaszerowała go tym świństwem? Rozwiązanie, które przyszło mu do głowy, było najbanalniejsze z możliwych. Chciała dostać się do jego papierów. Poznać numery szwajcarskich kont i adresy skrytek. Marta kazała Agnieszce podać mu środek usypiający, a potem skopiować dokumenty. Postanowił, że nie puści tego płazem. Skoro stosowała takie metody, on musi kontrować. Sprawstwo kierownicze w podaniu mu trucizny, naruszenie tajemnicy korespondencji, mógł się uzbierać materiał na niezły wyrok. Nie potrafił zapanować nad emocjami i postanowił od razu rozmówić się z żoną.

Nie odrywał palca od dzwonka, nim nie usłyszał kroków.

– Co to za nagły przypływ uczuć? Twoja dziewczyna gdzieś wyjechała? – Marta powitała go uśmiechem. – Jakub, naprawdę bardzo się cieszę, że zacząłeś się z kimś spotykać. Martwię się tylko, czy nie jest za młoda dla ciebie.

Zaraz odechce ci się drwin, pomyślał, wchodząc do środka

– Nie wiedziałaś, że trucie ludzi jest karalne? – spytał oskarżycielsko. – Po dziesięciu latach spędzonych z adwokatem powinnaś przynajmniej tego się nauczyć

Przestała się uśmiechać.

– O czym ty mówisz? – spytała, patrząc na niego ze zdziwieniem. – Ustaliliśmy, że rozstaniemy się w zgodzie, bez pretensji i awantur. Co ci się nagle stało?

– Co się stało? – Nie mieściło mu się w głowie, że kobieta, z którą przeżył kilka ładnych lat, jest zdolna do takiej hipokryzji.

Postanowił jej wytłumaczyć, co się stało. Gdy przeszedł do wykradzenia jego papierów finansowych, musiał przetrzeć oczy ze zdziwienia. Za jego żoną pojawił się mężczyzna, którego twarz znał doskonale z telewizji. Facet znalazł się ostatnio na liście najbogatszych Polaków „Forbesa” na szóstym miejscu. Podążając za wzrokiem męża, Marta się odwróciła.

– Poznajcie się. Krzysztof Piaseczny, a to mój mąż.

Jakub odruchowo uścisnął wyciągniętą w jego stronę rękę.

– Powinnam ci wcześniej powiedzieć – dodała żona po chwili niezręcznej ciszy. – Spotykamy się z Krzysztofem od kilku miesięcy.

Osobiste życie Marty już nie interesowało Jakuba. Wrócił do przerwanego wątku. Zapytał wprost, dlaczego żona naraża się na więzienie.

– Jakub, co się z tobą dzieje? – nie mogła zrozumieć, o co mu chodzi. – Nie interesują mnie twoje pieniądze. Zdecydowaliśmy z Krzysztofem, że nie będę dochodzić od ciebie żadnego majątku. Byłam u notariusza i złożyłam już stosowne oświadczenie. Jeśli nie wierzysz, popatrz. – Podała mu wyjęty z szuflady dokument.

Teraz on przestał cokolwiek rozumieć

– To po co ta dziewczyna mnie zatruła?

Marta przyglądała mu się z prawdziwą troską.

– Nie wiem, o czym mówisz. Powinieneś iść do lekarza, to wygląda na początek manii prześladowczej.

– Właśnie wracam od lekarza. – Wyszarpnął z kieszeni wyniki badań. – Zobacz, czym mnie nafaszerowała.

– Nie mam z tą dziewczyną nic wspólnego. Moja siostra zobaczyła was w restauracji i zrobiła wam zdjęcie, tylko to mnie łączy z twoją dziewczyną.

Zobaczył Agnieszkę sześć tygodni później. Wszedł do kancelarii, a ona tak po prostu siedziała w poczekalni.

– To wizyta służbowa – powiedziała, podchodząc do biurka.

– Znowu kogoś otrułaś i masz kłopoty?

– Nie żartuj. Wiem, że możesz być wściekły. Zanim cię zaangażuję, wyjaśnię ci wszystko. Zaczęłam spotykać się z tobą w chwili, gdy go znienawidziłam. Byliśmy razem trzy lata.

– O czym ty mówisz? – Nie rozumiał, o czym ona mówi.

Spojrzała na niego zdziwiona.

– Nie domyśliłeś się? Byłam dziewczyną Andrzeja Nowińskiego.

Teraz wszystko zagmatwało się jeszcze bardziej. Dlaczego dziewczyna klienta najpierw uwodzi jego adwokata, a potem próbuje go otruć, niwecząc linię obrony? Zdał sobie sprawę, że pytania mogą tylko skomplikować opowieść. Jeśli chciał cokolwiek zrozumieć, powinien zamilknąć i słuchać.

– Przed aresztowaniem Andrzej czekał tylko na dogodny moment, żeby powiedzieć żonie, że chce się z nią rozstać. Mieliśmy się pobrać po ich rozwodzie. Ale został aresztowany. Przekupił strażnika w areszcie i mógł do mnie dzwonić z komórki, więc miałam z nim stały kontakt. Ustaliliśmy, że nie powie o niczym żonie, zanim nie opuści aresztu. Adwokat, którego zaangażowała mu żona, to było nieporozumienie. Na miesiąc przed zakończeniem sprawy Andrzej zrozumiał, że musi zmienić obrońcę. Dowiadywałam się, wszyscy mówili, że jesteś najlepszy, zresztą znałam cię, studiowałam prawo i byłam na twoim wykładzie. Poszłam ponownie na zajęcia i poczułam, że to będzie najlepszy wybór. Andrzej polecił żonie, żeby zwolniła dotychczasowego obrońcę i zaangażowała ciebie. Dzień później zadzwonił do mnie i powiedział, że na widzeniu pogodzili się z żoną. Oznajmił, że do tej obietnicy podchodzi poważnie i zrywa ze mną. Wpadłam w taką furię, że myślałam tylko o zemście. Postanowiłam, że jeżeli nie chce być ze mną, to przez najbliższe kilka lat nie będzie z nikim. Znalazłam mu ciebie, żebyś go bronił. Po tym, co mi powiedział, musiałam coś wymyślić, żeby wybranie ciebie obróciło się przeciwko niemu. Wiedziałam, że ciebie nie można przekupić, dlatego wymyśliłam inny podstęp. Wtedy byłam gotowa wejść w spółkę z samym szatanem, żeby się na nim zemścić. Pamiętałam, jak na wykładzie mówiłeś, że jeśli chce się wygrać sprawę, trzeba być na niej całkowicie skupionym. Dlatego wróciłam na twoje wykłady i postanowiłam cię trochę rozproszyć przed przemówieniem. Mam nadzieję, że się nie gniewasz?

Zastanawiał się, co odpowiedzieć. Dzięki tej dziewczynie spędził wspaniałe dwa tygodnie. Jednak nigdy wcześniej nie został tak upokorzony i skompromitowany na sali sądowej. Ale to przecież była przeszłość. Teraz interesowało go tylko, dlaczego przyszła i opowiadała mu o tym wszystkim.