Niebezpieczna gra (okładka miękka)

Powieść Emilii Wituszyńskiej jest taka, jaka być powinna. Nic jej nie brakuje. Jest zagadka, śledztwo, szybkie zwroty akcji, język jakim posługujemy się na codzień i przede wszystkim bardzo burzliwy romans, no i strzelaniny. Przyznam szczerze, że dość sceptycznie byłam nastawiona na tę lekturę. Wszędzie, gdzie człowiek okiem sięgnął było o niej pełno. Istniały tylko pozytywne opinie. Nie chciało mi się w to wierzyć, więc.. Zwyczajnie myślałam, że to totalny gniot i celowo poczekałam z recenzją na okres popremierowy. I wiecie co? Myliłam się! Ta książka to totalne cudo literackie! Głównych bohaterów polubiłam od samego początku. Podobała mi się każda strona, każde zdanie. Dialogi realistyczne, opisy miejsc i sytuacji równie prawdziwe jakbym się tam znalazła. No i.. humor :] Tak. Były takie momenty, że śmiałam się w głos, a o ile pamiętam nie zdarzyło mi się to do tej pory. No i temat Policji. Marzenia za dziecka nie umarły aż do dziś. Przyjemnie czytało się tę historię, właśnie tak jakby było się jedną z gliniarzy. Przyznam, że jestem pozytywnie zaskoczona, bo Pani Emilia pamiętała nawet o tym, by Wera na emeryturę odeszła po 15 latach służby. Tak, wiem, że są obecnie zmiany, ale nasza bohaterka załapała się jeszcze w czasach pomaturalnych na poprzedni okres :] Pani Emilio dziękuję, że mogłam się przenieść do Warszawy, Bieszczad, Krakowa, Wrocławia i innych miejscowości. Dziękuję, że po raz pierwszy byłam w klubie go-go, restauracji meksykańskiej i mogłam odwiedzić plan filmowy. Historia, którą Pani przedstawiła nie ma sobie równych i wiem, że do "Niebezpiecznej gry" będę często wracała, choćby po to, by Lolek pomógł mi z bagażami :].

Ciekawa, wciągająca ,trzymająca w napięciu do samego końca.Poleca.

Powoli odzyskuję wiarę w polskich autorów. „Niebezpieczna gra” to na prawdę udany debiut literacki. Weronika to młoda policjantka pracująca w wydziale kryminalnym. Kiedy podczas jednej z akcji traci przyjaciela, nie potrafi sobie z tym poradzić i zatraca się w alkoholu. Niespodziewanie dostaje nagły telefon, aby jak najszybciej stawiła się na komisariacie, gdzie po prawie rocznej przerwie dostaje nowe zadanie. Przemysław Rej uważa, że jest w niebezpieczeństwie i potrzebuje ochrony ponieważ był świadkiem morderstwa. W dodatku twierdzi, że był tak pijany, iż nic nie pamięta z tamtej nocy. Zadaniem Weroniki jest ochrona aktora i udawanie przed wszystkimi jego dziewczyny, co nie specjalnie jej się podoba. Szczególnie, że Przemek okropnie ją irytuje. Ostatnio jakoś ciężko było mi się wgryźć w jakąkolwiek książkę i obawiałam się, że będzie to kolejna z tych, którą będę męczyć przez miesiąc. Jednak byłam na prawdę miło zaskoczona. Książkę czyta się bardzo szybko. Wciągnęła mnie na tyle, że przeczytałam ją w jeden dzień co ostatnio zdarza mi się bardzo rzadko. Akcja jest tak świetnie poprowadzona, że podczas czytania zdecydowanie nie da się nudzić. Głównych bohaterów również bardzo polubiłam, szczególnie za cięty język i świetne dialogi, które nie raz doprowadziły mnie do śmiechu. „Niebezpieczna gra” to rewelacyjny kryminał z domieszką romansu, który na prawdę potrafi zaskoczyć!

„Niebezpieczna gra” to pierwsza powieść Emilii Wituszyńskiej wydana drukiem. Debiut, który bardzo dobrze został odebrany przez czytelników. Książka zaintrygowała mnie ciekawym opisem oraz bardzo dobrymi recenzjami. Na własnej skórze chciałam doświadczyć, czym jest „Niebezpieczna gra”. Weronika jest jedną z najlepszych policjantek w stołecznej policji. Niestety obecnie zmaga się z załamaniem. Obwinie się o śmierć przyjaciela, który był również jej partnerem zawodowym. Alkoholem próbuje wymyć z siebie ból, stratę i poczucie winy. Czas żałoby jednak kiedyś trzeba zakończyć. Weronika chce wrócić do pracy i znowu być tą najlepszą. Niestety czeka ją nie lada zadanie, które będzie od niej wymagało cierpliwości, dobrego aktorstwa i czujności. Kobieta ma ochraniać Przemysława Reja, który został świadkiem morderstwa. Zadanie będzie trudne, ponieważ mężczyzna jest bardzo znanym aktorem. Przemysław jest również niebezpiecznie przystojny, pewny siebie i arogancki. Weronika, aby ochraniać aktora bez wzbudzania podejrzeń musi udawać jego dziewczynę. Czy dwa tak skrajne charaktery zdołają razem współpracować? Czy poskromią siebie nawzajem? I co wyniknie, kiedy okaże się, że wspólna niechęć to tak naprawdę wspólna fascynacja. Emilia Wituszyńska wykreowała w swojej książce świat, w którym niebezpieczeństwo, tajemnica, śmierć, władza, przyjaźń, zaufanie, pożądanie i miłość fascynują i uzależniają czytelnika. Wszystko przeplata się w idealnych proporcjach dostarczając adrenaliny i niezapomnianych wrażeń. Książka wciąga i zaskakuje. Dodatkowym atutem „Niebezpiecznej gry” są bohaterowie. Świetnie wykreowani, barwni z mocnymi i wyróżniającymi się charakterami. To oni napędzają fabułę i stają się świetnymi towarzyszami podczas lektury. Podsumowując „Niebezpieczna gra” to znakomity debiut Emilii Wituszyńskiej. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki autorki. Więcej recenzji na www.facebook.com/LiteraturaZmyslow

"Jeśli będziesz mnie potrzebowała, znajdziesz mnie. Odszukałabyś mnie u diabła w kotle, jeśli twoją przeszkodą byłoby tylko piekło." Weronika Kardasz jest jedną z budzących podziw i uznanie warszawskich policjantek. Jest kobietą twardo stąpającą po ziemi, spełniającą się w zawodzie. Pewnego dnia, podczas trwania jednej z akcji traci swojego najbliższego przyjaciela. Policjantka z czasem przypomina cień samej siebie, nie radzi sobie z zaistniałą sytuacją. Jest bliska sięgnięcia dna. Niespodziewanie zostaje przydzielona do całodobowej ochrony nad znanym aktorem Przemysławem Rejem, który był świadkiem zabójstwa kandydata na urząd premiera. Był... to za dużo powiedziane. Przemek nie pamięta zupełnie nic z tego wydarzenia, ilość alkoholu we krwi mówi sama za siebie ;). Czy przystojny aktor mówi prawdę? Jakie informacje ukrywa Rej? By nie wzbudzać jakichkolwiek podejrzeń, ta dwójka udaje parę zakochanych. Czy mimo burzliwego początku znajomości będą potrafili się ze sobą dogadać? Rozpoczyna się niebezpieczna gra pełna intryg, niedomówień i licznych zwrotów akcji! Wiecie co, jak ja uwielbiam debiuty! Tak naprawdę nigdy nie wiem, czego się spodziewać, gdy sięgam po pierwszą książkę Autora, więc z przyjemnością odkrywam to, co nowe :). Ogromnie się cieszę, że mogę śledzić pierwsze kroczki w tym przypadku Emilii Wituszyńskiej, naszej polskiej Autorki! "Naszych" autorów od zawsze stawiam na pierwszym miejscu, bo, nie ma co ukrywać, z reguły piszą świetnie. A co myślę o "Niebezpiecznej grze"? Według mnie to naprawdę dobry debiut. Jestem zachwycona poczuciem humoru Autorki, jest bardzo w moim guście :) Śmiałam się pod nosem już około piętnastej strony i to nie była jednorazowa sytuacja. Czytałam tę książkę w podróży (pojechała ze mną na WTK), także próbowałam walczyć z wybuchami śmiechu na cały wagon :D. Także humor jest naprawdę ogromną zaletą tej pozycji, ale nie tylko. Warto wspomnieć o kreacji głównych bohaterów. W końcu mamy do czynienia z charakterną, twardo stąpającą po ziemi kobietą. Wera nie da sobie w kaszę dmuchać, jest silna, niezależna, uparta, nieco wulgarna, a mimo wszystko, kobieca. A Przemek? To uroczy facet, z niepohamowanym językiem, jednak zyskuje przy bliższym poznaniu :). Podoba mi się również sam sposób wypowiadania się bohaterów, bo choć nie brakuje tu wulgaryzmów to nie są one w żadnym stopniu przesadzone, często wywołują uśmiech na twarzy. Przez większą część książki mamy tu raczej do czynienia z powieścią obyczajową z nutą romansu, co trochę mnie rozczarowało, liczyłam na wątek sensacyjny i ten dreszczyk emocji od samego początku. Jednak im dalej w las, tym zdecydowanie lepiej. Robi się naprawdę gorąco! Połączenie kryminału z romansem to coś, co lubię najbardziej. A zakończenie... jest jak wisienka na torcie :) Jestem usatysfakcjonowana i polecam całym serduszkiem :) "Mimo że czuję się jak zamknięty w klatce ptak, to jednocześnie mam poczucie wolności przy tobie. Chociaż nad moją głową wiszą czarne chmury, nie obchodzi mnie to, bo jesteś ze mną."

Czy pamiętacie rewelacyjną, amerykańską produkcję z Angeliną Jolie i Bradem Pittem, "Pan i Pani Smith"? Jeśli przyjrzycie się okładce "Niebezpiecznej gry" to z pewnością dostrzeżecie pewne podobieństwa pomiędzy filmowym posterem a okładką książki. I tu i tu, mamy do czynienia z dwójką atrakcyjnych, młodych ludzi, pomiędzy którymi wyczuć można chemię. I hollywoodzcy aktorzy i bohaterowie naszej książki uwikłani są w kryminalną intrygę i na własną rękę muszą sobie radzić z tym co zaplanował dla nich los oraz niebezpieczni przeciwnicy. Choć podobieństw jest tutaj dużo, to już na wstępie rzuca nam się w oczy jedna, zasadnicza różnica. Bohaterowie z wielkiego ekranu to doskonale wyszkoleni agenci specjalni a postaci naszej rodzimej autorki, niestety nie miały okazji przejść treningu w Quantico czy na tak zwanej farmie. Ona jest policjantką z problemami, on znanym aktorem lubiącym alkohol i kobiety. Czy jest szansa na to, by ich duet poradził sobie z gangiem handlarzy ludzkim towarem? Sprawa wygląda na z góry straconą, szczególnie iż pomimo chemii, nic tych dwójki nie łączy, a wręcz przeciwnie, pałają do siebie bezzasadną nienawiścią już od samego początku.

Uwielbiam sięgać po debiutanckie powieści polskich autorek, zwłaszcza, że ostatnio są na tyle udane, że ciężko uwierzyć, iż to dopiero początek twórczości. Podobnie było w tym przypadku, gdzie już pierwsze strony zapowiadają emocjonującą, nieobliczalną historię, która zafunduje czytelnikom moc intensywnych doznań. Emilia Wituszyńska naszkicowała doskonałe połączenie niebezpieczeństwa ze stopniowo rozwijającym się uczuciem, a na dodatek przystroiła je solidną dawką tajemnic i niespodziewanych zwrotów akcji, dzięki czemu całość połyka się z wypiekami na twarzy, bez możliwości przerwania spotkania z bohaterami nawet na chwilę. Jestem pewna, że skoro już debiutancka powieść jest tak nieprzewidywalna, kolejne książki autorki będą jeszcze bardziej hipnotyzujące. "Kiedy przestała cieszyć się życiem? Najgorsze były właśnie takie momenty, gdy uświadamiała sobie, że niektórym nie jest już dane uśmiechnąć się ani do własnego odbicia, ani do nikogo innego. To ją przytłaczało, odbierało jej wiarę, że może być szczęśliwa, że w ogóle ma prawo do takiego szczęścia." Pisarka wyjątkowo starannie i precyzyjnie nakreśliła swoje postacie, od których bije autentyzm umożliwiający szybsze spoufalenie się z bohaterami. Weronika, choć dawniej była nadzwyczaj silną, pewną siebie i pogodną kobietą, po zaistniałej tragedii w pracy, zmieniła się diametralnie. Utrata przyjaciela i wyrzuty sumienia wypaliły ją całkowicie, stały się przyczyną izolacji, skusiły do sięgnięcia po doskonale znane znieczulenie, jakim jest alkohol. Nie będzie przesadą jeśli powiem, że stała się po prostu wrakiem człowieka, na szczęście nowe zadanie, jakie otrzymała od dawnego szefa, wymaga ponownego zadbania o swój wizerunek. I choć udawanie narzeczonej nadętego aktora zdaje się być trudniejszą misją niż walka z przestępcami, wkrótce różnica światów i charakterów przestanie być aż tak wielką przeszkodą. Gorzej, że Przemysław od początku udawał i skrywał ogromny sekret, który może już całkiem emocjonalnie zniszczyć coraz bardziej ugodową Weronikę. Mężczyzna nie jest tak szczegółowo scharakteryzowany, najpierw poznajemy tę odsłonę, którą chciał przedstawić policjantce, dopiero potem, razem z nią, odkrywamy jego mroczne sekrety, które dosłownie wbijają w fotel. Szybko jednak okazuje się, że wszystko ma swoją przyczynę i nic tu nie jest takim, jakim się mogło zdawać na pierwszy rzut oka. Aktorskie życie na pokaz jest w rzeczywistości bardziej skomplikowane i ma swoje korzenie w miejscu, w jakim nikt by się tego nie spodziewał. Obie postacie są niesłychanie złożone, a czytający z zapałem śledzi ich wszelkie przemiany, które wywołują naprawdę sporo emocji. Relacja między nimi zafunduje czytelnikom wiele skrajnych wrażeń, z których nie będą mogli otrząsnąć się jeszcze długo po odłożeniu książki na półkę. "Chronienie go to było jej zadanie, jak każde inne, ale nic nie mogła poradzić na to, że ciepło jego ciała działało na nią kojąco i odprężająco." Emilia Wituszyńska udowodniła, iż potrafi perfekcyjnie zwodzić czytelnika, jestem naprawdę pod wrażeniem tej zawiłej zabawy w kotka i myszkę, w jakiej uczestniczyłam z ogromną przyjemnością. Całość dopieszcza niesamowity klimat, przesycony niebezpieczeństwem, mrocznymi i skomplikowanymi tajemnicami, lecz również silnym przyciąganiem i erotyzmem. Nieustanne poczucie zagrożenia, ale również ciekawość, jak dalej potoczy się znajomość głównych bohaterów, stają się przyczyną nieprzerwanego napięcia, które jest jedną z największych zalet tej wciągającej pozycji. "Czuła, że to, co się między nimi dzieje, jest niebezpieczną grą i nie ma nic wspólnego z zagrożeniem, jakie wokół nich krąży. Z przestępcami sobie poradzi, nie jest jednak pewna, czy podoła narastającym w niej uczuciom." "Niebezpieczna gra" jest hipnotyzującą, niesamowicie wciągającą powieścią, która trzyma w napięciu do ostatniej strony. Dynamiczna, zaskakująca, lecz również rozpalająca i chwytająca za serce! Tu nic nie jest takim, jakim mogło zdawać się na początku, co jest czystym dowodem na doskonałe zdolności manipulacyjne utalentowanej polskiej autorki. Wkroczcie na niebezpieczną ścieżkę, gdzie morderstwa i handel ludźmi zdają się być nieuchwytne dla policji, zanurzcie się w zawiłej pajęczynie sekretów i kłamstw, jakie mają drugie, bolesne dno, a także stańcie się świadkami narodzin uczucia, które nie tylko może przyczynić się do pokonania dawnych demonów, lecz również okazać się najsilniejszą bronią w walce z niebezpiecznym półświatkiem. Polecam całym sercem!

Warszawska policjantka Weronika po akcji policyjnej traci swojego partnera a także bliskiego przyjaciela. Od tego czasu stała się wrakiem człowieka. Alkohol uśmierza jej cierpienie i ból który został po stracie. Aby znów wstała na nogi dostała za zadanie chronić znanego aktora,który mógł wnieść coś znaczącego do śledztwa w sprawie zabójstwa. Nie spodobało jej się to zadanie gdyż od razu aktor zrobił na niej złe wrażenie. Nie było dnia aby się nie rzucali obelgami i sarkazmami. Mimo niechęci do siebie z dnia na dzień coś się zaczęło między nimi dziać. Wszystkie karty jednak nie zostały odkryte, tajemnice pozostają w ukryciu. Dlaczego aktor nie mówi wszystkiego a może tylko gra. Czy uda się rozwikłać zagadki śledztwa? Co tak naprawdę się stało i jakie będą tego konsekwencje? _________________________________ Bardzo przyjemna pozycja aż ciężko uwierzyć,że jest to debiut. Tak naprawdę książka jest bardzo dobrze napisana a jeszcze lepiej się ją czyta. Bohaterowie z charakterami, które były super pokazane. Uśmiałam się czytając ich dogryzania. Ciekawa fabuła, która od początku do końca nie wieje nudą i chce się czytać dalej. Jestem jak najbardziej na tak!

Zacznę od tego że nie lubię książek polskich pisarek ale ta książka zmienia mój punkt widzenia. Polecam naprawdę warta przeczytania. Jak dla mnie świetna i oby więcej takich :)

„Niebezpieczna gra”, to opowieść o charyzmatycznej policjantce i seksownym aktorze, którzy choć działają sobie na nerwy są zmuszeni współpracować. Niezwykle hipnotyzujące połączenie romansu i kryminału w komediowej otoczce. Autorka osiągnęła mistrzostwo świata w kreowaniu relacji hate-love, ale również zgrabnie rozegrała kryminalną intrygę, co w połączeniu z lekkim choć zadziornym stylem dało cudownie wybuchową i wciągającą mieszankę. Sięgając po „Niebezpieczną grę”, liczyłam na elektryzującą i zabawną lekturę na jeden wieczór i to właśnie dostałam. Nie spodziewałam się natomiast, że poznam jedną z moich ulubionych bohaterek, przeżyję pełną emocji przygodę, zadurzę się w pewnym przystojnym aktorze i odkryję autorkę, której kolejnych powieści będę wypatrywała w napięciu. Czego chcieć więcej? Dla mnie ta historia była idealna i mam nadzieję, że Was oczaruje równie mocno. CAŁA RECENZJA: http://beauty-little-moment.blogspot.com/2019/05/niebezpieczna-gra-emilia-wituszynska.html