(Nie)zwyczajna (okładka miękka)

Nudziła mnie ta książka. Przeczytałam do końca z musu.

“Po dziewczynie o imieniu Comet ludzie spodziewają się kogoś wyjątkowego. Kogoś z natury fajnego i magnetycznego. Kogoś, kto rozświetla pomieszczenie i przyciąga uwagę. Jak kometa, która emanuje światłem i ogniem, przecinając niebo.” Szesnastoletnia Comet Caldwell nie lubi się za bardzo wychylać, woli spędzać czas ze swoimi książkami, w których może się zatracić. Czeka na dzień, w którym ukończy liceum w Edynburgu i będzie się mogła w końcu wyrwać ze Szkocji, jak najdalej od rodziców i studiować na wymarzonej uczelni w Wirginii. Jednak jej życie zaczyna się zmieniać, kiedy w szkole pojawia się nowy uczeń Tobias King, który przeprowadził się z Ameryki. Na pierwszy rzut oka, Tobias wydaje się być typowym bad boyem, ale gdy Comet jest zmuszona pracować z nim nad pewnym szkolnym zadaniem, zaczyna się między nimi tworzyć wyjątkowa więź. “- Aby wam było łatwiej, będziecie pracować w parach. Spójrzcie na osobę siedzącą obok was, bo to z nią będziecie pracować. Nie. Nie ma mowy.” Dlaczego Comet tak bardzo chce wyjechać z Edynburga? Jaki był powód przeprowadzki Tobiasa z matką ze Stanów do Szkocji? Samantha Young to autorka bestsellerowych powieści, które trafiły na listy “New York Timesa”, “USA Today” i “Wall Street Journal”. Jej książki zdobyły ogromną popularność na całym świecie i ukazały się już w trzydziestu krajach. Niektóre z powieści Pani Young, są dobrze znane na polskim rynku wydawniczym, ale ja niestety jeszcze nie miałam wcześniej okazji, żeby przeczytać którąkolwiek z nich, tak więc moją przygodę z jej twórczością, zaczynam od pozycji “(Nie)zwyczajna”. Jest to historia dziewczyny, która czuje się niechciana, samotna i niekochana. Ma dwie przyjaciółki, które są zawsze obok, ale też mają swoje za uszami. Przyznam szczerze, że jak zaczęłam czytać, to sam początek nie przypadł mi zbytnio do gustu i bałam się, że to będzie kompletna klapa, ponieważ się nudziłam. Jednak, gdy zagłębiałam się bardziej w tę lekturę, to zaczynała mi się podobać i nie wiadomo kiedy dobrnęłam do końca książki. Dzięki lekkości języka, jakim pisze autorka, po prostu przepadłam. Ta historia jest poruszająca i nie raz zostawiała mnie ze ściśniętym gardłem z żalu nad losem bohaterów. Jest tu poruszanych kilka tematów, które nadają tej całej opowieści wyrazistości i prawdziwości. Bardzo podobał mi się pomysł na fabułę i uważam, że był dobrze pociągnięty. Bohaterowie pomimo tego, że są tak młodzi, to borykają się ze swoimi problemami, z którymi nie powinni mieć do czynienia. Było mi naprawdę szkoda Comet, bo to właśnie ona miała najtrudniej, a dlaczego? Tego dowiecie się oczywiście, czytając. Mamy tu narrację pierwszoosobową, ale z punktu widzenia Comet. Troszkę szkoda, ponieważ Tobias był również ciekawą postacią, o której chciałam się dowiedzieć znacznie więcej. Postacie drugoplanowe odgrywają w tej książce istotną rolę, a w szczególności Stevie, rodzice Comet oraz jej przyjaciółki. “Bądź wierna samej sobie. Bądź sobą.” Comet to dziewczyna, która nie lubi być na widoku, dziwacznie się ubiera i woli książki, zamiast imprezować, jak jej rówieśnicy. Uczy się bardzo dobrze, ale ma ciężkie i smutne życie. Gdy na jej drodze staje Tobias, to Comet w końcu nie czuje się, aż tak bardzo samotna i uważa, że odnalazła swoją bratnią duszę. “Stałam na esplanadzie z chłopakiem, całkiem niedawno obcym, i czułam, że coś się we mnie zmienia. Nagle zaczęło mi na nim zależeć. Jego dobroć, zrozumienie i to, że polubił moją poezję, wytworzyły więź, która zapłonęła między nami w ciemności. Po raz pierwszy od dawna ja też nie czułam się samotna.” Natomiast Tobias to mądry chłopak, który udaje typowego niegrzecznego chłopca, bo ma ku temu powód, a jaki? Przykro mi, ale tego Wam również nie zdradzę, przekonacie się, kiedy sięgniecie po tę pozycję. Jednak w pewnym momencie tak bardzo chciałam mu w dupę nakopać, że nie macie pojęcia. Co jeszcze mogę powiedzieć na temat tej książki, a chociażby to, że trafia do serca. Fakt, mamy w tej opowieści młodych bohaterów i być może ta lektura, jest bardziej skierowana do nastolatków, to osoba w moim wieku i nawet starsza też może to przeczytać i też taką osobę ta historia urzeknie. Wiem na pewno jedno, że teraz, kiedy zapoznałam się z warsztatem pisarskim Pani Young, to będę po jej powieści sięgała częściej. Podsumowując “(Nie)zwyczajna” to pozycja, która wywrze na Was wiele emocji, zaczynając od żalu, a kończąc na uśmiechu. Główni bohaterzy borykają się z wieloma problemami, które są ciężkie do udźwignięcia, ale jakoś sobie z tym radzą, bo muszą. Ja przy tej lekturze spędziłam miło czas, pomimo że początek, jak wspomniałam wyżej, był nudny, jednak czytajcie dalej i się nie zniechęcajcie, ponieważ cała akcja się rozkręci i dalej jest naprawdę dobrze. Polecam! Kasia https://girlsbookslovers.blogspot.com/2019/09/samantha-young-niezwyczajna-po.html

Styl autorki zdecydowanie jest w moim guście, Czyta się szybko i przyjemnie. Takie chyba jest pióro pani Young, tylko muszę ponarzekać. Kilka wydarzeń, między innymi ze szkoły, a raczej to, co spotyka główną bohaterkę jest czymś, gdzie to już gdzieś czytałam. Nie pojawiło się w niej nic nowego, czym trochę jestem zawiedziona. A jeszcze bardziej zawiedziona tym, że nie poczułam miliona emocji, na które szczerze liczyłam. Myślę, że każdy jest w stanie pokochać czy chociażby polubić lekki i przystępny dla wszystkich jeżyk, ALE pod jednym warunkiem. Albo czyta w oryginale, albo w dobrym tłumaczeniu oraz korekcie. Jestem osobą, której przez ręce przewija się naprawdę sporo książek. Zajmuję się również korektą książek, więc wiem, jakie błędy są niedopuszczalne. Jednak moje oczy krwawią, gdy błędów w druku, literówek, błędów logicznych i wszystkich innych jest od groma. I w tym przypadku tak było. DAWNO, naprawdę dawno nie czytałam książki od Edipresse, która miałaby tak wiele, rażących błędów. Oczywiście od razu, przy publikacji posta wysłałam maila z przestrogą, by przed dodrukiem,raz jeszcze przysiedli nad książką, bo to, co się tutaj wydarzyło jest jednym, wielkim nieporozumieniem. Co jest przykre dla nas, czytelników. Trochę ponarzekałam. Przejdę może teraz do bohaterów, których... polubiłam. Naprawdę. Comet, ze swoim dziwnym imieniem, ale i ciekawym charakterem. Tak bliska swoim zachowaniem do mnie, jeśli przypomnę sobie czasy, gdy nie znałam mojej drugiej połówki. Nadal kocham książki, ale nie siedzę z nimi zamknięta w czterech ścianach. I ja, w porównaniu do niej, mam lepszy kontakt z rodzicami, szczególnie z tatą. Z kolei Tobias, niejednokrotnie zranił moje serce. Nie mogłam uwierzyć, że nabrałam się na jego dobre czyny, charakter. Po prostu namydlił mi oczy. Ale autorka nie raz mnie zaskoczyła, więc suma sumarum polubiłam i jego, ale i tak bohaterem numer jeden jest tutaj Comet. Specyficzna osóbka, którą mam nadzieję, że i Wy polubicie. Cała recenzja na blogu.

Z twórczością Samanthy Young spotkałam się parę ładnych lat temu. Bardzo mnie korciło by spojrzeć jak podziałał na nią czas. Czy się bardziej rozwinęła? A może nic się nie zmieniło? Ale jednak tak jak myślałam jej twórczość nabrała lepszego wyrazu. Z pozoru dość niewinna historia, tak naprawdę kryje w sobie wiele ciekawych i przyjemnych momentów, których nie sposób nie polubić. Dziewczyna Comet Caldwell jest samotniczką, która uwielbia książki. Mogłaby spędzić tak całe życie, byle nie zabrakło jej nigdy książek przy sobie. Choć przyjaciółki starają się ją namówić na jakieś szaleństwo, ona stara się jak zawsze wykręcać. Nie chcę się zmieniać, i nie chcę by ktoś usilnie jej to narzucał. Choć chce przeżyć szkolne życie w spokoju tak jak zawsze, coś się zmienia. W jej szkole pojawia się nowy uczeń Tomas King. Kim jest? Skąd się wziął? I dlaczego budzi w niej takie sprzeczne emocje? Choć wszystko sprowadza się na to, że nigdy nie będzie miała nic wspólnego z tym chłopakiem, tak naprawdę wszystko się zmienia przez nauczyciela, który wyznacza jej i jemu wspólne zadanie. Czy faktycznie nie mają ze sobą nic wspólnego? Rozpoczyna się nowy etap w życiu Comet, ale czy dopuści kogoś do siebie? Samantha Young stworzyła postać dość niecodzienną. Comet jest samotniczką, która mając przyjaciółki i tak wybiera swoją pasję wiedząc, że tym je rani. Jej rodzina jest dosyć specyficzna, przez co w całym swoim życiu nigdy nie odczuła choćby chwilowego zainteresowania jej osobą. Życie ją tak ukształtowało, że zamiast życia, wybiera opowieści, w których może się zatracić. Dopiero pojawienie się Tomasa, który jako jej przeciwieństwo ciągnie do ludzi, i do robienia ekscytujących rzeczy. Małymi krokami zaczynają się do siebie zbliżać, ale czy to będzie takie proste? Czy wzajemnie będą w stanie sobie opowiedzieć o sekretach i bólu, który się w nich wgryzł tak mocno, że w każdej chwili ich życia jest on odczuwalny? Autorka opowiada historię o przeciwieństwach, o bólu, i najważniejsze o prawdzie. Jej książka uczy o tym, że nie warto ukrywać swoich uczuć i uciekać od nich, tylko trzeba rozmawiać. Trudy nastolatków, które ich spotkały wbrew ich woli, jest tym co napędza tą historię, ale i uczy przede wszystkim tego, by nie bać się mówić o tym co nas gryzie, co nas boli i co nie pozwala nam iść przez życie z uśmiechem na ustach. Czytając "(Nie)zwyczajna" miałam wrażenie, że ta książka nie jest tylko dla młodych odbiorców, ale i też dla starszych czytelników. Gdyż tutaj są poruszane kwestie rodzinne, oraz samej istoty życia. Jak ludzie popełniają błędy, i jak jeden zły krok potrafi wszystko zaprzepaścić. Nie jest to z pewnością łatwa książka, z powodu iż dzieje się w niej dużo złe, ale to pozwala nam samym zobaczyć jak życie potrafi dać w kość. I jak bardzo ważne jest to, by się jemu nie dać i starać się przeżyć to życie tak jak sami chcemy. Po pierwsze wiedz, że jak będziesz sięgać po tą książkę przygotuj się na sytuację, która nie dzieje się tylko w opowieściach. Na co dzień takie problemy możemy zobaczyć u siebie w życiu, lub też w telewizji przez co łatwo się utożsamić z bohaterami. To co mnie najbardziej zachwyciło to to, że autorka nie owija w bawełnę. Mówi jak jest i to opisuje w swojej książce. Jeśli lubisz książki z mocnym przesłaniem, to jest to książka z pewnością dla ciebie, naprawdę polecam się z nią zapoznać. https://witchmargo.blogspot.com/

Samantha Young to klasa sama w sobie. Autorka tworzy niepowtarzalne historie, które są wartościowe i poruszają czytelnika. "(Nie)zwyczajna" udowadnia, że styl Young jak zawsze jest indywidualny, niebanalny i mimo poruszania trudnych tematów lekki. Comet Caldwell uważa siebie za dziewczynę, która nie zasługuje na tak oryginalne imię. Nie chce się wyróżniać, nie interesują ją imprezy, żyje w zamkniętym gronie przyjaciół, fascynuje ją świat książek. Dziewczyna ma skomplikowane relacje z rodzicami i ceni sobie swoje poukładane życie. Wszystko się zmienia, kiedy w szkole pojawia się Tobias King. Z pozoru niegrzeczny chłopak przy bliższym poznaniu całkowicie zaskakuje Comet. Tobias okazuje się mądrym, wartościowym i fascynującym młodym człowiekiem. Niestety dźwiga on na swoich barkach problemy z przeszłości. Tobias trafia również w nowej szkole do podejrzanego towarzystwa dzięki swojemu kuzynowi. Problemy młodego mężczyzny mnożą się i przyjedzie czas, kiedy będzie on musiał wybrać między kuzynem, który stacza się na dno a zagubioną Comet. Czy przyjaźń i więzy rodzinne wygrają z młodą miłością? Czy warto gonić za marzeniami? Czy opłaca się za wszelką cenę być sobą? Każda decyzja ma swoje konsekwencje. Wkrótce wszyscy się o tym przekonają. Comet Caldwell trafia do czołówki moich ulubionych bohaterek. Dziewczyna indywidualna, oryginalna, szczera. Miło mi było obserwować jak w czasie lektury Comet zdobywa pewność siebie a mimo to jest wierna swoim ideałom. Tobias King pokazał się i z dobre i z gorszej strony. Mimo to również zdobył moją sympatię. Był zagubiony, ale uroczy. Samantha Young stworzyła bohaterów, którzy mają oryginalne charaktery a ich decyzje wzbudzają fale emocji. Autorka pisze lekkim i błyskotliwym piórem mimo ciężkich tematów. Książka na pewno spodoba się fanom takich książek jak „Punk 57” czy „Zanim się pojawiłeś”. Ja jestem zauroczona. Gorąco zachęcam do lektury! Więcej recenzji na www.facebook.com/LiteraturaZmyslow

"(Nie)zwyczajna" to książkowy smaczek przede wszystkim dla nastolatków. Jednak starsi czytelnicy również nie powinni być tą pozycją zawiedzeni. Urzekło mnie w powieści Samanthy Young przede wszystkim to, że historia nie jest płytka. Nie opiera się wyłącznie na pierwszym związku głównej bohaterki z chłopakiem. Owszem, autorka poświęciła temu wolniutko rozkwitającemu uczuciu sporo uwagi, ale problemy "pozazwiązkowe" z jakimi zmagają się bohaterowie odgrywają tutaj również bardzo istotną rolę. A nie są to błahostki. Narkotyki, niebezpieczni dilerzy żądni zemsty, znęcanie psychiczne i fizyczne w szkole, olewający obowiązki rodzicielskie rodzice... Comet musi zmierzyć się już nie tylko z trudną sytuacją w domu, ale też z własnymi przyjemnymi przyzwyczajeniami, przez które ucieka przed prawdziwym życiem. Czy jej uczucie do przystojnego Amerykanina będzie uskrzydlające, a może na zawsze pozbawi ją pewności siebie? Książka ma czasami nieco ślimacze tempo, niektóre fragmenty bym usunęła - m.in. większość rozdziału o zabytkach Edynburga (boring). Na zawsze też zapamiętam sobie słowo ESPLANADA, które wystąpiło w tej powieści ponad 15 razy. Całość jednak wypada dobrze. Historia pokazuje, że należy walczyć o siebie, bo nikt inny za nas tego nie zrobi. Miłość może być wspaniała, ale nie musi być wieczna, dlatego człowiek powinien przede wszystkim kochać i doceniać siebie samego. Pięknie jest też tutaj pokazana przyjaźń.

Na pierwszy rzut oka historia zatytułowana „(Nie)zwyczajna” może wydawać się typową miłosną opowiastką o nieśmiałej dziewczynie i typowym amerykańskim bad boyu. Wywnioskować to można po samym już opisie książki, ale niech on Was nie zwiedzie! (Między innymi przez takie rzeczy nie lubię tych skrótów na tylnej okładce.) Owszem, Comet to nastolatka, która wolałaby się nie wychylać, ale czy Tobias pełni w tej historii rolę pełnoprawnego zbuntowanego chłopaka? Nie jestem o tym do końca przekonana, bo jego sytuacja jest bardziej złożona, niż mogłoby się wydawać. „Bo odwaga nie jest czymś, co można znaleźć na dnie kubka z gorącą czekoladą lub w kilku słowach ulubionego nauczyciela”. str. 68 Samantha Young nie tylko przedstawia relację dwojga nastolatków, ale buduje wokół tego coś więcej – podejmuje kwestię nieoczywistych problemów rodzinnych, zdrowotnych, ale i pokazuje siłę prawdziwej przyjaźni. Dąży do tego, by dać do zrozumienia, że akceptacja samego siebie lub swojej sytuacji jest niezwykle ważna. Czasem też trzeba zdać sobie sprawę, że w niektórych momentach nie da się zrobić więcej – trzeba odpuścić i resztę powierzyć losowi. Wiem, że te zdania mogą brzmieć trochę enigmatycznie, jednak stanowią w jakiś sposób część tego, co wyniosłam z lektury „(Nie)zwyczajnej” – reszty oczywiście Wam nie zdradzę, bo już nie mielibyście po co czytać tej książki! Twórczość autorki poznałam już jakiś czas temu – dane mi było przeczytać dylogię, na którą składają się książki „Żyj szybko, kochaj głęboko” oraz „Tylko ty mnie zrozumiesz”. Nie pamiętam z nich za wiele, ale wiem, że nie były całkiem złe. Tym razem jednak mogę stwierdzić, iż „(Nie)zwyczajną” czytało mi się całkiem szybko, ponieważ historia jest wciągająca, chociaż momentami wydaje się dość słodka. Młodzieży polecam zdecydowanie, choć wiem, że takich historii na rynku wydawniczym może być wiele. Myślę, iż nie zmarnujecie czasu przy tej lekturze!

„(Nie) Zwyczajna” to historia jakich wiele na polskim rynku wydawniczym, nie oszukujmy się, ale każda pozycja z działu literatury młodzieżowej jest w pewnym sensie do siebie podobna. Owszem, Samantha Young poruszyła tutaj kwestie tego, że nie każdy czuje się naturalnie w szkole, próbuje odnaleźć prawdziwego siebie i zrozumieć jak radzić sobie z emocjami. Osobiście uważam, że nie jest to żaden ważniejszy temat, ponieważ z takim czymś każdy musi sobie poradzić w indywidualny sposób. Nie chce mówić, że jest to książka całkowicie beznadziejna, bo była fajna. Historia Comet i Tobiasa w pewnym sensie mnie urzekła, ale zabrakło mi tego efektu „wow". Mam nadzieję, że wiecie, o co mi chodzi. Po prostu uważam, że Samantha potrafi pisać lepsze książki, jak na przykład „Ostrożnie z miłością” czy seria „Hartwell”, nie wspominając o „Dublin Street”, bo tą serią książek autorka podbiła moje serce, więc mogę być nieobiektywna. Samantha Young w swojej najnowszej książce (wydanej w Polsce) skupiła się na opisaniu szkolnego życia zarówno głównych, jak i pobocznych bohaterów. Podoba mi się, że autorka nie porzuciła drugoplanowych postaci, a o nich ciągle pamiętała. Jak przed chwilką wspomniałam, twórczyni skupiła się na opisaniu szkolnego życia bohaterów, ale nie zapomniała o ich uczuciach, a także o relacji rodzącej się między Comet i Tobiasem. To pierwsza młodzieżówka, jaką przeczytałam spod pióra Samanthy Young. Szczerze posiedziawszy, początkowo kompletnie nie wiedziałam czego mam się po tej książce spodziewać. Wcześniej czytałam tylko historie o dorosłych bohaterach i tamte zdecydowanie skradały moje serce za każdym razem. Czy tak stało się i w tym przypadku? Niestety nie. Wydaje mi się, że wolę czytać o pełnoletnich bohaterach. Jakoś w wykonaniu Young nie mogłam przywiązać się do nastoletnich postaci. I nie do końca wiem, czy chodzi tutaj o tę książkę, czy ogólnie o historię Young Adult od Samanthy. Pełna opinia znajduje się na moim blogu! Zapraszam :) www.zaczytanaanielka.blogspot.com ~Zaczytana Anielka~

Samantha Young od zawsze kojarzyła mi się z romansami. Najnowsza książka, która miała premierę na początku czerwca to dosyć lekka, choć poruszająca bardzo trudne tematy.Książka w sam raz na letnie wieczory. Czasami wśród tłumu jesteśmy najbardziej samotni. Comet Coldwell nie miała lekkiego życia, pomimo że wydawało się, że jest idealna. Ma sławnych rodziców, pieniądze, pasje i była wzorową uczennicą, ale to tylko pozory. W głębi duszy jest samotna. Rodzice się nią nie interesują, ma przyjaciółki, ale nie zawsze może na nich polegać. Jedyna ucieczka dla niej to książki oraz wiersze. Jedno zadanie domowe łączy dwie zagubione dusze. Tobias King pojawia się w życiu Comet niespodziewanie. Rozmowy, wspólne spędzanie czasu sprawia, że zaczynają się rozumieć i zapełniać pustkę, jaka jest w ich sercach. Ich relacja nie będzie wcale łatwa, będzie mnóstwo kłód jakie rzuca im pod nogi życie i ich „pseudo” znajomi oraz rodzina. Książka niepozorna z okładki oraz tytułu, ale porusza bardzo ważne kwestie, autorka ukazała ich bardzo wiele poczynając od relacji z najbliższymi osobami, braku miłości z ich strony oraz wsparcia, psychicznego dręczenia, narkotyków i śmierci, ale co najważniejsze miłości, która daje siłę aby walczyć o siebie i o bliską ci osobę. Te niemal czterysta stron pokazuje nieidealne życie, ale to tylko my jesteśmy wstanie sprawić, że będzie idealne dla nas, nie patrząc się na innych i nie zwracać uwagi na to co o nas myślą. Podążanie za swoimi marzeniami, ponieważ nikt naszego życia za nas nie przeżyje. „Wczoraj nie widziałam niczego prócz szarego nieba, teraz przez chmury przebijają się promienie. wczoraj sprzymierzeńcem nie była mi żadna osoba, teraz mam kogoś, kto dostrzega mnie w tłumie.” -CC Przyjemna lektura, której jedynym mankamentem był dla mnie nudnawy początek. Nie mogłam się w nią wczytać, ale jak czytałam dalej byłam oczarowana tą historią, która nie jeden raz spowodowała wzruszenie. Moja ocena 8/10. @wioletreaderbooks

Zaszufladkowanie odbywa się szybko, cały czas jesteśmy poddawani ocenie przez innych oraz sami oceniamy kogoś po tym jak wygląda lub zachowuje się. Niekiedy wystarczy chwila i wyrabiamy sobie o kimś zdanie, mniej lub bardzie trwałe, lecz zazwyczaj pierwsze wrażenie na długo pozostaje z nami. Jednak warto przyjrzeć się bliżej ludziom, bo czasem za tym co prezentują na zewnątrz kryje się historia, będąca źródłem tym jak są postrzegani. Czy jednocześnie można robić wszystko by wtopić się w tłum i nie wyróżniać się z niego oraz być kolorowym ptakiem, obok którego trudno przejść obojętnie? Comet Caldwell od la stara się być na uboczu i nie zwracać na siebie uwagi, lecz z drugiej strony lubi kolory i niebanalność. Jak do tej pory udaje się dziewczynie funkcjonować na własnych zasadach, dwie wierne przyjaciółki pomagają jej w tym, pomimo różnic w podejściu życia. Tak naprawdę dziewczyna odlicza dni kiedy opuści Szkocję i zacznie studia daleko od domu, tam gdzie w końcu będzie mogła się w pełni oddać swojej pasji. Ale na razie mieszka niedaleko Edynburga i pozostaje w cieniu, dlaczego wybrała taką drogę? To wie jedynie kilka osób, ale nawet one nie zdają sobie sprawy z prawdziwych motywów wycofania się Comet. Tobias King wprost przeciwnie nie ma żadnych obiekcji by być w centrum zainteresowania, ze swoim wyglądem i zachowaniem wyróżnia się od pierwszego dnia w szkole. Czy robi to specjalnie czy też jest to splot okoliczności? Nad tym nie zastanawia się nikt, liczy się to jak wygląda i wrażenie jakie wywiera, dla wielu urok „złego chłopca” jest jak magnes. Comet nigdy nie robiła tego, co wszyscy, ma swój świat i swoją skrywaną pasją, do tej pory wystarczało to jej. Szum wokół Tobiasa nie cichnie wprost przeciwnie, zwłaszcza, że chłopak codziennie go podsyca. Jednak mają do wykonania szkolne zadanie i muszą połączyć siły, a z bliska każde z nich dostrzega więcej niż to, co do tej pory widzieli. Każdy ma swoje tajemnice, czasem boleśniejsze i bardziej raniące niż ktokolwiek sądzi. Tych dwoje wiele łączy, ale i dzieli, czy pomogą sobie wzajemnie? Różnią się, lecz czasem mur łatwiej zburzyć gdy się w końcu jest szczerym z samym sobą … Niekiedy motyw książki wcale nie musi być skomplikowany by stał się kanwą dla znakomitej historii. „(Nie)zwyczajna” może się na pierwszy rzut oka wydawać powielaniem schematu, ale Samantha Young z tego, co wydaje się już zbyt wiele razy powtarzane, stworzyła całkowicie niebanalną opowieść o młodych ludziach, uczuciach oraz więzach rodzinnych i przyjacielskich. Bohaterowie wymykają się prostym szablonom, tkwi w nich siła, nie zawsze są jej do końca świadomi, która pozwala im podążać za marzeniami, rozwijać się i przede wszystkim nie być obojętnym na to, co dzieje się wokół nich. Nim jednak zdobędą to, czego pragną przechodzą drogę z wieloma ślepymi uliczkami, gdzie czeka na nich, samotność zagubienie i walka o zauważenie.”(Nie)zwyczajna” jest opowieścią o dojrzewaniu oraz rodzinie, czytelnicy obserwują postacie, przeobrażające się z nastolatków w dorosłych, nie przebiega to szybko i widać, że przed nimi jeszcze niejeden problem do rozwiązania. Jedni burzą mur wokół siebie, drudzy mierzą się z przeszłością, lecz są i zagubieni, którzy wybierają niebezpieczną ścieżkę, gdyż nie widzą lub nie chcą dostrzec innej. Pisarka fenomenalnie oddaje emocje, buzujące w każdym bohaterze, widzimy teraźniejszość oraz skutki przeszłości. Nie da się nie zauważyć poszukiwania własnego „ja” oraz stawania przed decyzjami rzutującymi na przyszłość. Dojrzałość nie rodzi się w bohaterach od razu i mają przed sobą jeszcze niejedno wyzwanie, lecz wiedzą już, iż świat dużo im oferuje, ale i ma na podorędziu niejedną zasadzkę.