Nie ukryjesz się (okładka miękka)

Susan Lewis w "Nie ukryjesz się" wzięła na tapetę rodzicielstwo; ciężki temat, bo niby znany i oklepany. Wyszła z tego mocna obyczajówka, dała mi mocno po głowie i do myślenia również. Akcja snuje sie leniwie, aż do połowy niespiesznie sie rozkręca, by potem nabrać dynamiki i już do końca nie zwalniać. Mimo że na początku dynamika słaba, to i tak specyficzna atmosfera sprawia, ze czytelnik czeka aż coś złego się wydarzy i tylko snuje domysły, co to będzie. Tajemnice, niedopowodzenia i sekrety budują nastrój. Dwutorowa narracja, raz terazniejszość, raz przeszlość, podkręca oczekiwanie, podobnie rozbudowana psychologia postaci. W pewnym momencie emocje sięgaja zenitu. Powiem Wam, ze wstrzasnęła mną ta książka. Mocno. Nie da sie przejść koło niej obojętnie. Najgorsze, ze to owszem, fikcja literacka, ale takie rzeczy dzieja sie naprawde! Nie moge powiedziec o jaka tragedie chodzi, zeby zbytnio nie spojlerowac. Ale warto przeczytac, zeby sie dowiedziec!👍

Hej hej! Jaki mily wieczor😉 #susanlewis w #nieukryjeszsie wziela na tapete rodzicielstwo; ciezki temat, bo niby znany i oklepany. Wyszla z tego mocna obyczajowka, dala mi mocno po glowie i do myslenia rowniez. Akcja snuje sie leniwie, az do polowy niespiesznie sie rozkreca, by potem nabrac dynamiki i juz do konca nie zwalniac. Mimo ze na poczatku dynamika slaba, to i tak specyficzna atmosfera sprawia, ze czytelnik czeka az cos zlego sie wydarzy i tylko snuje domysly, co to bedzie. Tajemnice, niedopowodzenia i sekrety buduja nastroj. Dwutorowa narracja, raz terazniejszosc, raz przeszlosc, podkreca oczekiwanie, podobnie rozbudowana psychologia postaci. W pewnym momencie emocje siegaja zenitu. Powiem Wam, ze wstrzasnela mna ta #ksiazka. Mocno. Nie da sie przejsc kolo niej obojetnie. Najgorsze, ze to owszem, fikcja literacka, ale takie rzeczy dzieja sie naprawde! Nie moge powiedziec o jaka tragedie chodzi, zeby zbytnio nie spojlerowac. Ale warto przeczytac, zeby sie dowiedziec!👍

Zaledwie kilka lat temu Justine myślała, że jej życie jest idealne. Wymarzony mąż, wyczekane dzieci, piękny dom, rozwijająca się kariera i grupa zaufanych przyjaciół. Dziś kobieta musi się ukrywać. Co do tego doprowadziło? Kto stanowi dla niej zagrożenie? “Nie ukryjesz się” to dobrze napisana powieść obyczajowa uzupełniona kryminalną nutą i atmosferą charakterystyczną dla kobiecego thrillera. Z jednej strony autorka przedstawia dramatyczną historię rodzinną, z drugiej zaś skłania się w stronę mrocznych tajemnic, cały czas utrzymując czytelnika w przekonaniu, że wiele jeszcze przed nim. Dzięki temu książkę poznajemy z wielką niecierpliwością, zastanawiając się, co jeszcze ukrywa autorka i próbując dopasować do siebie wszystkie elementy układanki na własną rękę. Lewis wykorzystała najbardziej przeze mnie cenioną narrację dwutorową, która w przypadku tej opowieści sprawdziła się wyśmienicie. Na powieściowych stronach, przeszłość i teraźniejszość zderzają się ze sobą raz po raz, nie pozwalając na nudę czy znużenie. W jednym rozdziale poznajemy życie Justine w nowym miejscu, próby ułożenia wszystkiego na nowo, by w kolejnym wraz z nią cofnąć się wiele lat wstecz i obserwować wydarzenia, które doprowadziły do tragedii. Taki sposób opowiadania historii sprawił, że stała się ona bardziej tajemnicza i intrygująca. „Nie ukryjesz się” to opowieść klimatyczna i dość mroczna za sprawą niedopowiedzeń, tajemnic i sekretów, które nie powinny ujrzeć światła dziennego. Lewis nie wyciąga ich jednak na pierwszy plan, nie wykorzystuje, by czytelnika zaszokować czy na siłę utrzymać przy tej historii. Autorka dzięki temu wzbogaca powieść, ożywia, nadaje jej charakteru i podsyca naszą ciekawość. Przez cały czas czujemy, że coś jeszcze się wydarzy i czekamy, by dowiedzieć się, jaką tragedię przeżyła Justine i jej rodzina, co doprowadziło ich do ostateczności, bo że o ostateczność chodziło nie mamy w tym przypadku żadnych wątpliwości. Lewis zdecydowała się napisać o rzeczach trudnych i poruszyć tematy budzące różnorodne emocje. Tworząc historię na temat rodzicielstwa, jego uroków i wad, postawiła sobie poprzeczkę bardzo wysoko. Dlaczego? Bo nie jest łatwo napisać na ten temat tak, by zainteresować czytelnika. Przecież tak wiele się już o tym powiedziało. Bo ciężko przełożyć na tę opowieść należący się jej emocjonalny ciężar. A nikt nie chce czytać historii, która wypada blado, płasko czy nieprzekonująco. Autorka natomiast udowodniła, że wiedziała, jak pokierować fabułą i zrobiła to świetnie. Im bardziej zagłębiałam się w tę powieść, tym mocniej byłam zdumiona rozwojem akcji. Przyznam szczerze, że dość długo odnosiłam wrażenie, że „Nie ukryjesz się” to opowieść nieco ospała i trochę zbyt wolna i nie mogłam zrozumieć zachwyconych głosów innych czytelników. A jednak druga część powieści okazała się bardziej dynamiczna, zaskakująca, obfitująca w wydarzenia. Lewis postawiła na rodzicielstwo i tym samym wygrała, dowodząc, że można jeszcze wiele w tym temacie zdziałać, że można dać do myślenia, zaszokować czytelnika i trafić go prosto w serce. Decyzje bohaterów nie mieściły mi się w głowie, ale tylko dlatego, że nie jestem pewna, czy sama miałabym odwagę postąpić tak samo. Nie wiemy, do czego jesteśmy zdolni, dopóki nie zostaniemy sprawdzeni. A kiedy w grę wchodzą kwestie dotyczące dzieci… Naprawdę, zupełnie nie spodziewałam się, że ta historia może potoczyć się w taki sposób, co okazało się dla mnie dużą niespodzianką. Ta książka posiada wiele mocnych stron- wartościowych bohaterów, dobrze poprowadzoną fabułę, klimatyczne tło, garść niespodzianek, a to wszystko spięte za sprawą lekkiego i przekonującego stylu autorki. „Nie ukryjesz się” to książka godna polecenia.

“Nie ukryjesz się” to książka, którą z pozoru bardzo źle oceniłam. Myślałam, że jest to kryminał, może thriller lub coś w tym stylu. Jakie było moje zaskoczenie w trakcie lektury… Susan Lewis w powieści “Nie ukryjesz się” w genialny sposób ukazała jak kilka złych życiowych decyzji może ten nasz dalszy los całkowicie skomplikować. Historię Justine poznajemy stopniowo. Akcja, która toczy się obecnie przeplatana jest wspomnieniami głównej bohaterki sprzed czternastu lat oraz systematycznie ten czas się zmniejsza. Książka pokazuje, że wychowanie dzieci to wcale nie taka łatwa sprawa. To co wydarzyło się w rodzinie Justine i Matta przeszło moje najśmielsze oczekiwania. I chyba każdy, kto jest już po przeczytaniu tej książki zgodzi się ze mną, że pozycja ta daje mocno do myślenia. Postępowanie Justine ma swoje motywy, jednak autorka postanowiła całą ocenę sytuacji zostawić czytelnikowi. W ciągu całego życia podejmujemy wiele decyzji sądząc, że w aktualnej sytuacji są właściwe, ale czy na pewno? Książka poza takimi tematami porusza również trudne wątki takie jak morderstwo, brak zrozumienia, trudności związane z wychowaniem dzieci, jak łatwo jest zaniedbać nawet nieświadomie swoje rodzicielskie obowiązki, aż dochodzimy do motywu samobójstwa, straty i odnalezienia nowego życia i poznania historii swoich przodków, których decyzje również mają wpływ na nasze teraźniejsze działanie. Myślę, że tę książkę można zaliczyć do powieści obyczajowych z mocnym akcentem kryminalnym. I w tym przypadku połączenie to wyszło świetnie. Taka książka to dobre wyjście kiedy nie mamy ochoty na lekturę romansów, a thrillery mogą być dla nas aktualnie zbyt angażujące. Susan Lewis mocno porusza czytelnikiem, a dynamiczna i bogata akcja sprawia, że tej historii nie mamy dość. Jak dla mnie skończyła się zbyt szybko, pomimo że poznajemy wszystkie interesujące nas fakty. Książkę pochłania się w bardzo szybkim tempie. Powieść wstrząsa naszym świat i zmusza do refleksji nad własnym życiem i docenienia tego co się posiada, bo życie jest ulotne i w każdej chwili może zmienić się o sto osiemdziesiąt stopni.

Po raz kolejny w ostatnim czasie spotykam się z książką, w której dominuje problem "rodzicielski". Tym razem jednak mamy tu do czynienia z rodzicami, dla których dzieci były najważniejsze i którzy swoje pociechy kochali bezwarunkową miłością. Ale ile może wytrzymać rodzic, którego dziecko wkracza na tą złą drogę życia oraz które zdecydowanie odmawia ich pomocy? Na ogromny szacunek zasługuje główna bohaterka tej powieści, Justine. Choć tragedia do jakiej dochodzi pewnego spokojnego dnia, załamuje kobietę oraz jej męża (ale nie tylko ich), to jednak ma ona siłę by walczyć o lepsze jutro. Co prawda, robi to ze względu na swoją najmłodszą córeczkę, Lulę, ale jednak robi cokolwiek. Myślę, że decyzja o opuszczeniu Anglii była jednak tą dobrą decyzją. Nowe otoczenie, nowi znajomi oraz nowe życie, sprawiło, że Justine mogła nabrać dystansu do niektórych spraw i spojrzeć "świeżym" okiem na wszystko. Było to moje pierwsze spotkanie z Susan Lewis i muszę przyznać, że ta autorka naprawdę potrafi łączyć różne wątki. Z jednej strony mamy tę ciężką sytuację rodzinną, z drugiej całkowitą zmianę otoczenia, a natomiast z trzeciej mamy sekret rodzinny, który okazuje się być naprawdę szokujący i przerażający. Choć jest to literatura obyczajowa, to jednak nie mogło tu zabraknąć momentów prawdziwej grozy. A jakie były to dokładnie fragmenty? Tego musicie się dowiedzieć już sami. ;) Przyznam się, że bywały momenty, kiedy wiało nudą, a długie opisy prawie doprowadzały mnie szału, ale to zostało kompletnie przyćmione tym całym ładunkiem emocjonalnym, jaki nam towarzyszy przez większą część powieści. Smutek, żal, radość, szok. A wszystkie te emocje przeplatały się ze sobą, więc bywało naprawdę... ciężko. Czy polecam? Tak, tak i jeszcze raz tak. Dla miłośników obyczajówek, takich poniekąd psychologicznych książek oraz fanów rodzinnych tajemnic. A ja na pewno jeszcze sięgnę po powieści tej autorki.

Susan Lewis, Nie ukryjesz się Jest to kolejna książka od wydawnictwa kobiecego, za którą bardzo serdecznie dziękuję. Uwielbiam właśnie takiego rodzaju książki, które wiele mówią na temat problemów kobiecych, rodzicielstwa oraz związanego z nim trudu. Czasami życie nie jest zbyt proste i łatwe, czasami zdarza się, że musimy stanąć przed ogromnymi wyzwaniami. Takie książki są najlepsze, ponieważ są realistyczne. Życie normalnego, przeciętnego człowieka nigdy nie jest usłane różami i tak też jest w tym przypadku. Niekiedy też życie stawia nas na próbę. Musimy podnieść się po bardzo ciężkich przeżyciach i traumach, aby ponownie stanąć na nogi. Wiele jest związane też z wyborami w naszym życiu, czasami zdarza się, że trzeba ponieść konsekwencje swoich nieprzemyślanych decyzji, a to jest właśnie najgorsze. Jesteśmy tylko ludźmi i przecież każdy z nas może popełniać błędy… Cała powieść jest ogólnie zachowana w klimacie i problematyce rodzinnej. Pokazane są tutaj losy rodzin, które wiele w życiu muszą przeżyć, przecierpieć. Wiele również kręci się wokół rodzicielstwa, które jest naprawdę trudne. W historii tej znajdziemy również wiele na temat miłości, wzajemnym zaufaniu, wzajemnym przebaczaniu. Z pozoru nie jest to cienka książka, więc nie ma się co dziwić, że zawiera aż tyle wątków. Justine McQuillan to jedna z najszczęśliwszych kobiet pod słońcem, bowiem ma wszystko co trzeba do szczęśliwego życia. Posiada męża, który wydaje się być idealny, dwójkę dzieci, wspaniały i piękny dom oraz bardzo dobrą pracę, której niejedna kobieta mogłaby jej pozazdrościć. Jak się jednak okazuje człowiek nie zawsze może mieć wszystko i przez cały czas być szczęśliwy… Życie Justine po pewnym czasie zaczyna być pasmem niepowodzeń. Kobieta wraz z mężem są tak zapatrzeni w siebie i w swoją karierę, że nie dostrzegają tego, że ich syn zaczyna mieć pewne problemy ze zdrowiem. Ponadto Justine zachodzi w kolejną ciążę i w międzyczasie wydarza się tragedia, która wszystko psuje. Cała ta sytuacja jest związana z ogromnym trudem, poświęceniem oraz trudnymi decyzjami w życiu kobiety oraz całej rodziny. Justine pragnie uciec od tego wszystkiego, przypomina sobie o pewnym, małym miasteczku w głębi kraju i tam do niego jedzie aby odpocząć. Okazuje się, że nawet to miejsce zaczyna nakreślać jej w głowie i przypominać o pewnych wspomnieniach… Nigdy nie przypuszczałabym, że będzie to aż tak dobra książka. Uwielbiam takiego rodzaju historię, a tę książkę będę polecała każdej kobiecie. Recenzja pochodzi z bloga: http://recenzentka-doskonala.blogspot.com

Najlepsze są domysły, szukanie powodu, dlaczego kobieta i córka są same i zostawiły bliskich. Kiedy autorka odkrywa sekret zastanawiasz się, czy też byś tak postąpiła, a na końcu, czy zakończenie jest wystarczająco dobre.

Ta książka, chociaż obyczajowa, ma tak silną warstwę psychologiczną i mocny temat, że mogłaby być w zależności od wyboru stylu, zarówno thrillerem, jak i horrorem. Świetna fabuła!

Autorka genialnie bawi się z czytelnikiem, wodzi za noc i długo nie podaje przyczyny, dlaczego nastąpiło rozstanie. Warto jednak czytać do samego końca, kiedy wszystko się wyjaśnia.