Nie odpuszczaj (okładka miękka)

Świetna książka z nieprzewidywalnym zakończeniem. Polecam

To moje pierwsze spotkanie z Cobenem i już wiem, że nie ostatnie. Bardzo przypadł mi do gustu styl Autora, cała historia była ciekawa, bardzo dobrze mi się ją czytało. Chociaż miałam wrażenie, że znam ten schemat (małe miasteczko, tajemnica z przeszłości, sympatyczny bohater, któremu kibicuję, czekając na szczęśliwe zakończenie) w ogóle mi to nie przeszkadzało. Dałam się zaskoczyć i to nie raz. Oficjalnie wpisuję się na listę fanek Cobena i zaczynam nadrabianie zaległości z dorobku Autora.

Na ile znamy swoich bliskich i samych siebie? Tego nie wiemy aż do chwili kiedy nadchodzi sprawdzian, chociaż zazwyczaj jesteśmy pewni, że wiemy wszystko o sobie i najbliższych. W takim momencie przeszłość może nabrać całkiem innego znaczenia, a teraźniejszość zweryfikuje obietnice dane kiedyś i te, które dopiero zostały złożone. Prawda bywa trudna i daleka od naszych wyobrażeń, lecz także daje niektórym możliwość zamknięcia jednego życiowego rozdziału i otwarcia kolejnego. Tamta noc zmieniła wszystko, to co było przed nią nabrało całkiem innego znaczenia, a to co dopiero miało być okazało się jedynie iluzoryczną przyszłością. Nap Dumas przeżył ją piętnaście lat temu i od tego momentu nic nie było takie jak przedtem. Banał? Nie bolesna rzeczywistość po stracie części siebie. Jego brat wraz z dziewczyną zostali znalezienie martwi, stan ich ciał wskazywał na wypadek bądź samobójstwo, ale Nap nie wierzył w oficjalną wersję zdarzeń. Zbyt związany z nieżyjącym bliźniakiem by mógł zostawić tę sprawę wciąż szuka odpowiedzi na dręczące go pytania. Dlaczego oni, dlaczego w tamtą noc i co faktycznie wydarzyło się? Jako policjant wykorzystuje każdą sposobność by prowadzić prywatne śledztwo. Jeszcze jedna osoba zaprząta jego uwagę – Maura, szkolna miłość i dziewczyna, która zniknęła tej samej nocy. Zbieg okoliczności? Coś takiego podobno istnieje, lecz jakoś nie przekonuje to detektywa Dumasa, wprost przeciwnie, jeszcze bardziej umacnia go w przekonaniu, że w czasie tych późnych godzin wydarzyło się o wiele więcej niż mówią się o tym policyjne akta. Piętnaście lat temu przysiągł, iż wyjaśni tę tragedię, teraz nabiera ona dodatkowego znaczenia, o wiele groźniejszego, ale i zdającego się niektórym nierealnego. Tyle się wydarzyło od tego lata, zmieniło się tak wiele, lecz dwa wydarzenia są powodem, że rany Napa nigdy nie zabliźniły się – tragiczne odejście Leo i Diany oraz to co stało się z Maurą. Czyżby patrzył na przeszłość z niewłaściwej perspektywy? A może trzeba jeszcze raz sprawdzić znane informacje i rzucić na szalę wszystko by odkryć niewygodna prawdę? Myron Bolitarma konkurenta – Napoleona Dumasa, który wyszedł spod pióra tego samego autora czyli Harlana Cobena. Równie bezkompromisowy i skuteczny oraz intrygujący, a jego historia nie pozwala na obojętne przewracanie kartek. „Nie odpuszczaj” ma w sobie wszystkie cechy rasowego thrillera czyli zagadkę, ciekawych bohaterów, skrywających tajemnice, niejasną przeszłość oraz niepokojącą teraźniejszość. Te elementy to dopiero wierzchołek przysłowiowej góry lodowej, pisarz nie poszedł na skróty i dał jednocześnie czytelnikom dochodzenie kryminalne, rodzinne sekrety oraz silnie osadzony w współczesnej rzeczywistości wątek political fiction. Dodatkowo częściowo akcja rozgrywa się w miejscach, które nie wydają się nam szczególnie niebezpieczne, ale i równocześnie fabuła w nich osadzona mocniej niepokoi. Harlan Coben po raz kolejny połączył spokojne przedmieścia, które okazują się mieć ciemniejsze punkty, rodzinne tajemnice oraz sensacyjne zwroty akcji. Nowy bohater nie jest kopią, stanowi odrębną opowieść niekiedy pełną sprzeczności, a czasem wydający się być podobnym do jednego z naszych spokojnych i przewidywalnych sąsiadów. Jego postępowanie jest nieprzewidywalne co współgra z fabułą, wiodącą do jedynie pozornie ślepych uliczek i poprzez iluzorycznie łatwo wytłumaczalne wydarzenia. Autor nie daje czytelnikowi chwil wytchnienia, wciąż poddaje w wątpliwość to co było pewne, podsuwa nowe tropy i buduje zakończenie w jakim wszystko nabiera zupełnie innego znaczenia niż się wydawało na chwilę przed zakończeniem.

Nieliczny autor, którego książki czyta się z zapartym tchem. A jak się już skończy to najpierw jest wow! - genialne zakończenie. Następnie faza - jak mogłam się tego nie domyślić. Na koniec zostaje ogromny podziw, jak on to zrobił, że nie rozwiązałam wcześniej zagadki? Ba! Że nawet nic nie podejrzewałam wcześniej? Mistrz! Wirtuoz! Geniusz! Chapeau bas Książka godna polecenia każdemu.

Najnowsze dzieło Cobena znów wbiło mnie w fotel! Niby kolejne tajemnice sprzed lat, wydarzenia wstrzasajace czyimś życiem i wszystko wywraca się do góry nogami, a jednak klimat "Cobenowski" znów potrafił mnie zaskoczyć...Trzymający w napieciu thiller, pełen zwrotów akcji, świetnych dialogów z odpowiednią dozą humoru, nie pozwala oderwać się od lektury ... Główny bohater przypomina Myrona, którego polubiłam od pierwszego "przeczytania":-), czyli znów znajomy akcent pisarza wręcz powodujacy uśmiech na twarzy czytelnika. Książka wydaje się nie mieć żadnych zbędnych opisó, wszytsko jest przemyślane, kazde zdanie dopracowane, co powoduje że nie wieje nudą, a wręcz przeciwnie - musimy ją skończyc jaknajszybciej ale po zakończeniu...chciałoby się jeszcze! Najnowsza powieść Cobena to obowiazkowa lektura dla wszystkich miłośników Cobena; umili i uatrakcyjni wieczory powodując emocje i szybsze bicie serca. Serdecznie polecam!

AUTOR RECENZJI: madziak006 Leo i Diana zabrali tajemnicę swojej tragicznej śmierci do grobu. Jednak Nap - brat bliźniak Leo – nadal zmaga się z wydarzeniami sprzed piętnastu lat i nie może pogodzić się ze śmiercią brata. Pytań jest coraz więcej, a odpowiedzi wciąż brakuje. Czy śmierć Leo i Diany łączy się ze zniknięciem ukochanej Napa? Najwyraźniej ta tragiczna noc na zawsze odmieniła życie więcej niż jednego człowieka. Harlan Coben w „Nie odpuszczaj” nie odpuszcza czytelnikowi już od pierwszych stron. :D Jesteśmy wciągnięci w fabułę już na samym początku książki. Trudno jest się oderwać. Autor wszystko doskonale dopracowuje. W tej książce nie ma nic zbędnego, każdy szczegół jest przemyślany, tak, aby stworzyć wyrafinowaną intrygę i na samym końcu zaskoczyć czytelnika. Nie wiem, czy ktokolwiek byłby w stanie przewidzieć zakończenie „Nie odpuszczaj”. Jeśli spodziewacie się, że Harlan Coben zużył już wszystkie swoje pomysły na świetne postacie, to grubo się mylicie. Mamy tu bohaterów, którzy mają wiele zalet, ale mają także swoje wady, sekrety i swoją przeszłość, przez co wydają się nam być bardzo ludzcy. „Nie odpuszczaj” nie jest thrillerem, który czyta się tylko dla samej rozrywki. Autor porusza różne problemy, przez co powieść daje do myślenia. Nie skupiamy się jedynie nad zagadką, ale nasze myśli błądzą wokół różnych tematów. Trochę zabrakło mi w tej książce „cobenowego humoru”. Nie myślcie, że w „Nie odpuszczaj” zabawnych sytuacji nie ma w ogóle, bo takie oczywiście mają miejsce. To w końcu Harlan Coben! Ale jednak nie jest tego bardzo dużo. Według mnie „Nie odpuszczaj” Harlana Cobena to książka genialnie napisana, ciekawa, wciągająca i zaskakująca. Nie wiem, czego można chcieć więcej. Dla mnie 8/10! Dziękuję Wydawnictwu Albatros za egzemplarz!

Coben! Tak, w końcu doczekałam się kolejnej książki mojego ulubionego autora. Co roku, mniej więcej w tym samym czasie pojawia się najnowsza książka Cobena, więc zawsze oczekuję choćby najmniejszej informacji kiedy, co i jak. Tak więc jak można się spodziewać Nie odpuszczaj czym prędzej musiało znaleźć się w moich łapkach. No i jest! Już mam dla Was recenzję najnowszego tytułu mojego mistrza. Nap Dumas przed laty stracił brata, który wraz ze swoją dziewczyną został odnaleziony martwy na torach. Wypadek, samobójstwo, a może zabójstwo? Tego nigdy nie wyjaśniono. Jednak w tym samym czasie Nap traci także swoją ukochaną, która nagle znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Teraz, o latach, wszystko zaczyna wracać ze zdwojoną siłą. Nowe poszlaki, które przecież tak bardzo się łączą, że nie mogą być zbiegiem okoliczności... a może? Sekrety, które zaczynają wychodzić na jaw są coraz bardziej mroczne. Nie odpuszczaj to któraś z kolei książka Cobena, którą czytam. Co prawda nie mam na koncie wszystkich jego pozycji już przeczytanych, ale te kilkanaście spokojnie wystarcza, aby poznać co nie co schemat jakim posługuje się autor. Zwłaszcza jak czyta się je w krótkim odstępie czasu, jest to najbardziej widoczne. Jednak na szczęście, już od kilku swoich najnowszych książek zauważyłam, że autor często zbacza z tych najczęściej wybieranych dróg i tak też było tym razem, więc udało mu się mnie zaskoczyć co mnie bardzo cieszy. Chyba nie ma sensu, abym rozwodziła się nad stylem jakim posługuje się autor, bo zawsze go uwielbiałam i w tej materii nie zmieniło się zupełnie nic. Jego książki pochłaniam bardzo szybko, chociaż przy końcu to tak trochę smutno, że to już, ale przecież najważniejsze, że książka była dobra. Klimat jaki tworzy w swoich historiach bardzo mi odpowiada, tak samo jak i postacie jakie kreuje. Więc czego chcieć więcej. Jeśli więc bohaterowie zostali wywołani, to teraz kilka słów o nich, a zwłaszcza o Napoleonie Dumasie. Już samo to jak się nazywa, wyróżnia go na tle większości postaci. Jednak i tym razem jest to główny bohater jakiego ciężko było spotkać w książkach Cobena. Różni się charakterem, sposobem bycia i osobowością od reszty i bardzo go polubiłam mimo wszystko. Pozostałe postaci także świetnie wykreowane, jednak to Nap skradł moje serce. Nowością jaką jeszcze nie miałam okazji spotkać w książkach autora jest narracja. Zazwyczaj była ona prowadzona w trzeciej osobie, natomiast tutaj przez historię prowadzi czytelnika sam bohater. Ale też nie tak zwyczajnie. Nap wręcz zwraca się do czytelnika, ale nie tylko. To także trochę taki monolog do swojego brata bliźniaka Leo, z którym już nie może już rozmawiać w rzeczywistości z wiadomych przyczyn. Bardzo ciekawe i interesujące posunięcie, którego się zupełnie nie spodziewałam. Zakończenie mnie zaskoczyło. Myślałam, że trafnie udało mi się przewidzieć wszystkie fakty i wszystkie rozwiązania zagadek, jednak w większości przypadków moje domysły wcale się nie pokryły z rzeczywistością. Wspominałam już o tych schematach autora, które i tym razem udało mu się przełamać za co wielki plus. Tak na koniec wspomnę jeszcze, że każdy kto zna trochę twórczość Cobena, na pewno kojarzy Myrona Bolitara, czołową postać w wielu książkach autora. I tutaj mała ciekawostka dla wszystkich fanów Bolitara, ponieważ postać ta pojawia się epizodyczni także na kartach Nie odpuszczaj! Mnie ten fakt zaskoczył, ale tak bardzo pozytywnie. W końcu to Myron Bolitar i wszystko jasne. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z twórczością Harlana Cobena, to ja nie wiem co robiliście do tej pory, ale koniecznie musicie to nadrobić. Tym, którzy już go znają, serdecznie polecam Nie odpuszczaj ponieważ jest to godna kontynuacja twórczości autora. Ja oczywiście czekam na kolejne książki, no i na te wszystkie zapowiedziane produkcje Netflixa!

Doskonały thriller - jedna z najlepszych powieści Cobena od lat. Zabawna, zaskakująca i wyjątkowo sprawnie napisana!

Jedna z najlepszych książek Cobena! Nie mogę się doczekać kolejnej!

Niestety zawiodłam się - książka płaska, niezaskakująca.