Najszczęśliwsza (okładka miękka)

Uwielbiam pióro Maxa. Autor potrafi czytelnika trzymać w napięciu, rozwiązanie otrzymujemy dopiero z ostatnimi słowami autora. Warto sięgnąć po "Najszczęśliwszą". Jest to jedna z najlepszych pozycji, jakie czytałam ostatnio. Ludzki dramat, śmierć najbliższych to problemy, które dotykają nas w naszym życiu. Śmierć jest nieodzowną częścią życia, jednak przedwczesna i brutalna śmierć nie powinna być udziałem dzieci. Polecam szczerze!!

Książka od początku wciąga , czyta się ją łatwo i przyjemnie. Autor swoje przemyślenia zamieścił w książce jako przygody dwóch osób i powiem że ciężko do samego końca zaniosłam myśl że się nie domyśliłam kim jest kobieta :) Zakończenie przynajmniej dla mnie - niespodzianka i zdziwienie :) Dobrze przedstawione realia funkcjonowania Naszego sądownictwa w państwie. Na pewno przeczytam jeszcze inne książki Pana Czornyja

Po dość intensywnej serii o komisarzu Deryle, pojawia się najszczesliwsza.. Napięcie w tej książce rośnie z każdą strona, a autor jak zwykle nie zawodzi. Jego fantazja w tematyce thrilleru/kryminału idealnie odnajduje swoje miejsce, zaś styl pisania jest lekki i przyjemny dla czytelnika.

Warto przeczytać,finał jak z nut,problematyka dająca do myślenia. Max jest wielki

Bardzo mnie wciągnęła, szybko się czytało. Polecam

Bardzo mocny kryminał. Polecam!

Thriller psychologiczny autora bestsellerowego „Grzechu”. Sprawdź, jak niewiele dzieli idealne życie od przerażającego kłamstwa. Max Czornyj nieźle wodzi czytelników za nos. Chociaż, jak w większości kryminałów, wprowadza retrospekcje tajemniczej kobiety z pokręconą przeszłością, dużo stron upłynie zanim czytelnik zorientuje się, kim jest owa kobieta. A życie ma niełatwe, wystarczy tylko zdradzić, że przeżyła tak zwane rozszerzone samobójstwo. A wszystko przez to, że pewien katolicki ksiądz zabawiał się z nią nad wyraz nieobyczajnie. Czy to zaważyło na jej życiu? Co innego główny bohater powieści. Malarz współczesny, który przyznaje, że często w pijanym widzie peckał po płótnie czym popadnie, a koneserzy i „cmokacze” doszukują się w „różnorodnych” technikach głębi sztuki. Po latach, gdy Kaster rozpoczął życie z inną kobietą, przeszłość dogania go i zaciska na jego gardle. Oto otrzymuje list pisany ręką zmarłej żony. „Tamtego dnia być może była najszczęśliwsza w całym swoim życiu. Być może, bo nigdy się tego nie dowiedziałem. Zamiast tego stałem w lepkiej i ciepłej kałuży. Moja żona i dziecko nie żyły.” Demony przeszłości wracają ze zdwojoną siłą, gdy na jaw wychodzą kolejne tajemnice jego małżeństwa. Bohater próbuje dowiedzieć się, kto stoi za tym wątpliwej jakości dowcipem i popada w lekką paranoję. Zastanawia się nawet nad tym, czy jego żona naprawdę zginęła. Boi się też o swoją nową partnerkę, którą stara się uchronić przed potencjalnym niebezpieczeństwem. Pojawia się też wątek nieudanego śledztwa w sprawie śmierci Ilony, żony Kastera i policjantki, która próbuje odkupić swoje potknięcia w trakcie dochodzenia. Narracja "Najszczęśliwszej" prowadzona jest z perspektywy dwóch osób - zagubionego w swoich domysłach Dawida Kastera i żonatej kobiety z córką, która podejrzewa, że jej mąż może stać za zbrodniami na kobietach. Czornyj nie pokazuje jednak czytelnikowi wszystkiego i tu tkwi sedno jego intrygi. Poznając obecne losy tajemniczej kobiety przy okazji dowiadujemy się szczegółów z jej dzieciństwa, które niestety nie należało do bajkowych... Czy zabójca Ilony prowadzi z Dawidem sadystyczną grę? A może kobieta żyje, a cztery lata temu doszło do niewyobrażalnej pomyłki? Skąd my to znamy. Świat galerii, fascynacji artystami to udane tło powieści „Najszczęśliwsza”. Kim jest owa tytułowa bohaterka, czy żona malarza rzeczywiście skończyła w toalecie z opuszczonymi rajstopami i poderżniętym gardłem? Max Czornyj zaprasza do Lublina, gdzie sporo się dzieje, a najwięksi podejrzani szybko zamienią się w krwawą rąbankę. Aż do momentu, kiedy dowiemy się kto i jak zabija. Jak to w kryminale. Czornyj zaczyna z wysokiego C i trzyma poziom do samego, dość pokręconego, zakończenia. Za to właśnie miłośnicy thrillerów polubili pióro tego pisarza. Max Czornyj to niezły autor kryminałów. A przy okazji kpi sobie ze sztuki współczesnej i z … niedziel bez handlu. Jest krew, zbrodnie, są i emocje. Przeczytałam „Ofiarę”, przeczytałam też „Grzech”, czyli dwie poprzednie książki autora. Dobre, mocne opowieści. Max Czornyj „Najszczęśliwszą” podtrzymał swoją markę, a nawet zdecydowanie podwyższył sobie poprzeczkę. Tą historię czyta się inaczej, niż dwie pozostałe. Wciąga od pierwszych stron, zasiewa mentlik w głowie. Mocno zarysowana charakterystyka postaci pozwala zagłębić się w odczuciach bohaterów, w ich lękach, żałobie, poczuciu zagubienia i obłędu. Co ważne, powieść ta porusza wiele istotnych zagadnień i problemów, które Max Czornyj opisuje z całą dosadnością. Mimo wszystko, tak, jak zwykle, miałam kilka teorii możliwego rozwiązania. Ot co – kolejny thriller psychologiczny, który choć świetnie skonstruowany i napisany, da się jakoś rozgryźć i wyjaśnić. No i tu zostałam zaskoczona, bo czegoś takiego się nie spodziewałam. Zakończenie kompletnie zaskakuje, a ostatnią stronę można skomentować siarczystym słowem „O K***a!!!!!”. „Nieszczęśliwsza” to zupełnie nowa fabuła, smolista i niejasna i dość mocno okrutna w opisach. To zdecydowanie dobry thriller psychologiczny. Sprawdź, jak niewiele dzieli idealne życie od przerażającego kłamstwa. SERDECZNIE POLECAM!!!!!!

Spodziewałam się czegoś więcej po autorze i wcześniejszych jego publikacjach. Lubię sposób pisania i humor autora, tylko że to mało by dać pięć gwiazdek. Przy tej książce odczuwam od samego początku niedosyt. Brakowało mi tego czegoś co pozwalało uwierzyć w prawdziwość bohaterów. Jedno jest pewne, książkę dobrze się czyta....tak jak ktoś napisał pochłania wręcz kolejne rozdziały. Ciekawe zakończenie, trochę irracjonalne by karać syna oprawcy sprzed lat, ale niezbadany jest ludzki umysł i szalone pomysły ofiary jak widać. Fenomenem książki bym nie nazwała, ale jest ok na zimowe wieczory. Głęboki ukłon za pozycję poświęconą osobom niesłusznie skazanym.

po wcześniejszych propozycjach tego autora spodziewałam się czegoś mocniejszego. nlwczesniej czytalam # mroza więc nie piwaliło mnie gdyż hest tematycznie bardzo zbliżona. przykro mi Max ale pierwszy był Remigiusz stąd zaskoczenia nie było. Gdybym czytała w odwrotnej kolejności prawdopodobnie takie odczucia miałabym w stosunku do #.

Pierwsza książka Maxa Czornyja, jaką przeczytałam. Książka bardzo tajemnicza, intrygująca; dość spokojnie wątek się rozwija, nie ma nagłych zwrotów akcji, ale całość wciąga, sprawia, że chce się ponownie sięgnąć po książkę i pochłaniać kolejne strony. Polecam, aczkolwiek nie jest to powieść, którą czyta się z zapartym tchem.