Najlepsze, co mnie spotkało (okładka miękka)

"Najlepsze co mnie spotkało" to czwarty tom z cyklu "Bądź przy mnie zawsze", nazywany też „serią z domkami" (gdyż na każdej z nich są domki na okładce). Książki jednak są odrębnymi historiami i nie trzeba ich czytać w kolejności. Główną bohaterką tej powieści jest Olga, która po rozwodzie rodziców zrywa kontakt z ojcem. Po latach za namową mamy decyduje się na wyjazd na Podhale, gdzie prowadzi pensjonat jej tata, ma spędzić u niego lato i naprawić zerwany kontakt. Dziewczyna jednak mimo upływu czasu nie kryje się ze swoim żalem, że przez niego rozpadła się jej rodzina, a on założył nową. Na miejscu Olga poznaje nową żonę taty i dowiaduje się, że ma młodszą siostrę. Pewnego dnia wpada na chłopaka, który ma na imię Janek i nawiązuje się między nimi znajomość. Gorąco zachęcam do przeczytania tej pozycji, dlatego nie zdradzę więcej szczegółów. Rzadko zdarza się , że płaczę podczas czytania, a w tym przypadku były momenty, że dwa razy miałam łzy w oczach! Być może dlatego, że temat poruszony przez Agatę jest mi w pewnym sensie bliski i rozumiem co czuje główna bohaterka będąc w nie najlepszych relacjach z ojcem. Moim zdaniem jest to ciekawa, poruszająca emocje historia, która bardzo mnie urzekła. Jest przykładem na to, że nawet trudne sytuacje i przykre niespodzianki od losu mogą przekształcić się w coś pozytywnego...

"Najlepsze co mnie spotkało" to czwarty tom z cyklu "Bądź przy mnie zawsze", nazywany też „serią z domkami" (gdyż na każdej z nich są domki na okładce). Książki jednak są odrębnymi historiami i nie trzeba ich czytać w kolejności. Główną bohaterką tej powieści jest Olga, która po rozwodzie rodziców zrywa kontakt z ojcem. Po latach za namową mamy decyduje się na wyjazd na Podhale, gdzie prowadzi pensjonat jej tata, ma spędzić u niego lato i naprawić zerwany kontakt. Dziewczyna jednak mimo upływu czasu nie kryje się ze swoim żalem, że przez niego rozpadła się jej rodzina, a on założył nową. Na miejscu Olga poznaje nową żonę taty i dowiaduje się, że ma młodszą siostrę. Pewnego dnia wpada na chłopaka, który ma na imię Janek i nawiązuje się między nimi znajomość. Gorąco zachęcam do przeczytania tej pozycji, dlatego nie zdradzę więcej szczegółów. Rzadko zdarza się , że płaczę podczas czytania, a w tym przypadku były momenty, że dwa razy miałam łzy w oczach! Być może dlatego, że temat poruszony przez Agatę jest mi w pewnym sensie bliski i rozumiem co czuje główna bohaterka będąc w nie najlepszych relacjach z ojcem. Moim zdaniem jest to ciekawa, poruszająca emocje historia, która bardzo mnie urzekła. Jest przykładem na to, że nawet trudne sytuacje i przykre niespodzianki od losu mogą przekształcić się w coś pozytywnego...

"Najlepsze co mnie spotkało" to czwarty tom z cyklu "Bądź przy mnie zawsze", nazywany też „serią z domkami" (gdyż na każdej z nich są domki na okładce). Książki jednak są odrębnymi historiami i nie trzeba ich czytać w kolejności. Główną bohaterką tej powieści jest Olga, która po rozwodzie rodziców zrywa kontakt z ojcem. Po latach za namową mamy decyduje się na wyjazd na Podhale, gdzie prowadzi pensjonat jej tata, ma spędzić u niego lato i naprawić zerwany kontakt. Dziewczyna jednak mimo upływu czasu nie kryje się ze swoim żalem, że przez niego rozpadła się jej rodzina, a on założył nową. Na miejscu Olga poznaje nową żonę taty i dowiaduje się, że ma młodszą siostrę. Pewnego dnia wpada na chłopaka, który ma na imię Janek i nawiązuje się między nimi znajomość. Gorąco zachęcam do przeczytania tej pozycji, dlatego nie zdradzę więcej szczegółów. Rzadko zdarza się , że płaczę podczas czytania, a w tym przypadku były momenty, że dwa razy miałam łzy w oczach! Być może dlatego, że temat poruszony przez Agatę jest mi w pewnym sensie bliski i rozumiem co czuje główna bohaterka będąc w nie najlepszych relacjach z ojcem. Moim zdaniem jest to ciekawa, poruszająca emocje historia, która bardzo mnie urzekła. Jest przykładem na to, że nawet trudne sytuacje i przykre niespodzianki od losu mogą przekształcić się w coś pozytywnego...

Wspaniała książka-jak wszystkie jej książki.Polecam

Seria 'Bądź przy mnie zawsze' Agaty Przybyłek to ukłon w stronę różnorodnych ludzkich historii. Traktuje o problemach, szczęśliwej oraz niespełnionej miłości, chorobach, tęsknocie czy niespodziewanej zmianie życiowych planów. To druga - obok 'Miłość i inne szaleństwa' - seria, która kupiła mnie całkowicie w twórczości autorki. Sięgając po czwarty tom byłam przygotowana na to, że poznam szczegółowo losy Olgi, ale czy byłam na nie gotowa? Olga rozpoczęła już wakacje i w rodzinnym domu na Mazowszu trwa wielkie pakowanie. Edyta - matka dziewczyny - udaje się do sanatorium a nie chcąc zostawiać córki samej na tak długo, postanowiła wysłać ją na wakacje do ojca... (który, przypominam, odszedł od nich wiele lat temu). W pensjonacie położonym u podnóża Tatr, który Robert prowadzi wraz ze swoją drugą żoną Ewą, mają z Olgą spróbować naprawić swoje relacje. Czy po tylu latach to będzie możliwe? Czy Olga polubi kobietę, która odebrała jej ojca? Jakie niespodzianki czekają na nią w uwielbianych Tatrach? Przygody bohaterki zaczęły się już podczas podróży w góry, kiedy pociąg utknął na stacji Kraków-Płaszów; później żal do ojca objawiający się milczeniem, poznanie Ewy oraz tajemnicy, o której przez pięć ostatnich lat nikt nie potrafił jej powiedzieć... Dziewczyna korzysta z uroków otaczających ją krajobrazów i pracuje na tarasie, zaś pozostały czas spędza na poznawaniu okolicy oraz mieszkańców. Z dwiema osobami udaje jej się zżyć mocniej, choć nie zdaje sobie sprawy, że one też nie mówią jej wszystkiego. Piękne widoki, mili ludzie i możliwość poznania ich historii, rodzące się uczucie i brutalna prawda, która wychodząc na jaw, odbierze Oldze nagromadzoną w ostatnich tygodniach radość... Urzekła mnie rozczulająco szczera Halinka, rozweselały zabiegi zakochanych, wspomnienia napływały kiedy czytałam o Kasprowym Wierchu, który wiele lat temu zdobyłam na piechotę... Pozytywną energią napełniały mnie działania i decyzje Ewy, współczułam Oldze i od chwili, gdy poznała prawdę pozostało mi zaciskać kciuki. W moim odczuciu ta powieść - z wagi na tematykę - zdobywa pierwsze miejsce w rankingu czterech pierwszych tomów tej serii. Nie chcę zdradzać dlaczego, bo zepsułabym Wam całą zabawę podczas lektury, ale ten kto już przeczyta książkę powinien zrozumieć moje powody. Oczywiście nie umniejszam tematów jakie poruszyła autorka w innych częściach, ale to właśnie ten wzruszył mnie ogromnie. I tylko jeden minus przyćmiewał te moje zachwyty - tragiczna korekta tego tomu. Liczba błędów była tak duża, że aż mnie to dziwiło. "Ludzie marnują zbyt wiele czasu na rozpamiętywanie przeszłości, której nie da się zmienić, zamiast żyć pełnią życia i z nadzieją patrzeć w przyszłość". * Podsumowując - "Najlepsze, co mnie spotkało" to powieść, która prowadzi nas od morza po Tatry, z przystankiem na Mazowszu. Uderza w najczulsze ludzkie struny, wydobywając żal, ból, smutek, rozpacz czy tęsknotę. Wymusza pogodzenie się z tym, co niesie los, jednocześnie utwierdzając w przekonaniu, że nie jesteśmy w stanie wymazać przeszłości. Historia o szukaniu własnej tożsamości, obietnicach, samotności, pasjach, odpowiedzialności za decyzje, poszukiwaniu radości oraz urazie chowanej w sercu. Jeszcze długo ta opowieść pozostanie w mojej pamięci. Gorąco Wam polecam!

Najlepsze, co mnie spotkało” to pierwsza książka Agaty Przybyłek, którą miałam okazję czytać. W domowej biblioteczce mam cztery książki Agaty zakupione już jakiś temu ale wciąż na mojej drodze coś stawało i dopiero teraz miałam okazję sięgnąć po książkę jej autorstwa. I co uważam? Agata ma bardzo lekki styl pisania. Dziewczęcy, obfitujący w wiele romantycznych opisów przyrody. Stara się podchodzić do życia pozytywnie, przynajmniej za taką odebrałam tę książkę. Porusza tematy miłości, życia, funkcjonowania w podzielonej rodzinie. Wspomniana miłość to nie tylko miłość do mężczyzny, ale przede wszystkim do rodziców. T również wszelkie rozczarowania i smutek, gdy nie wszystko wiedzie się tak jakbyśmy tego oczekiwali. Jednak ta książka w moim odbiorze była lekka, przyjemna, zbyt bajkowa. Troszkę momentami za bardzo podkoloryzowana. Wszystko w niej jest takie idealne, co w prawdziwym życiu nie ma miejsca. Co prawda są tu poruszone ciężkie tematy, są różne emocje, od radości po ból i smutek, ale jakoś nie do końca potrafiłam się w nie wczuć. Pod tym względem było dla mnie lekko za płytko, zbyt delikatnie, trochę nierealnie. Nierealne były dialogi bohaterów. Biorąc pod uwagę jakim fenomenem cieszą się książki tej pisarki - ja poczułam się lekko zawiedziona i rozczarowana. Spodziewałam się czegoś mocniejszego, prawdziwych emocji. Ale z drugiej strony - Agata jest młodą i uroczą kobietą. Nie ma jeszcze na swoich barkach problemów dojrzałej kobiety więc takiego uroku i dziewczęcości można się było spodziewać. Na razie wszystko wskazuje według mnie na to, że to raczej warsztat dla młodszych Czytelniczek. Dla młodzieży. Dla mnie było zbyt cukierkowo i sielankowo. Ale mimo wszystko chcę i sobie i Agacie dać szansę i na pewno przeczytam więcej jej pozycji. Są idealne na lekką i przyjemną lekturę, niewymagające i można się przy nich zrelaksować i odstresować. Ta pozycja uczy, że „życie ucieka nam na wyrzeczeniach i tworzeniu planów, a nie o to w tym wszystkim chodzi”. Piękne słowa. Muszę wbić je sobie do głowy.

CAŁOŚĆ OPINII NA LADYMARGOT.PL (...) Kiedy czytałam najnowszą książkę Agaty, cały czas miałam w głowie myśl, że przecież ona jest wprost idealna na zbliżającą się majówkę. Kiedy w końcu uda nam się złapać kilka chwil dla siebie i usiądziemy z książką w ogrodzie, na tarasie, ciepłe słońce będzie ogrzewało nasze blade po zimie twarze, a ptasie trele wprowadzą nas w błogi nastrój, to właśnie taka ciepła, przepiękna i mądra historia sprawi, że te chwile będą zupełnie wyjątkowe, bez względu na to, czy planujemy wyjazd, czy z przyjemnością zostaniemy we własnym mieszkaniu. „Najlepsze, co mnie spotkało” jest jak terapia, po której odetchniemy pełną piersią, spojrzymy na swoich bliskich, na otaczający nas świat w zupełnie inny sposób i zrozumiemy, jakimi wielkimi szczęściarzami jesteśmy 🙂 Magia książek Agaty Przybyłek tkwi w przekazie. Wbrew pozorom, niełatwe jest pisanie o kwestiach ważkich, w prosty i tak niezwykle ujmujący sposób. Po przewróceniu ostatniej kartki powieści, zrozumiałam, dlaczego to właśnie serię „z domkami” kochacie najmocniej 🙂 Ta fala emocji i uczuć wszelakich, które z niej emanują, są tak ludzkie, tak prawdziwe i dotyczące absolutnie każdego człowieka, który stąpa po ziemi, że nie sposób nie zatracić się w tych książkach. Z niecierpliwością czekam na kolejną, przepiękną i łapiącą za serce historię. Agatko, nie wiem, jak Ci się to udało, ale stałam się chyba czołową romantyczką Instagrama 🙂 Polecam przeogromnie!

„Najlepsze, co mnie spotkało” Agaty Przybyłek, to powieść, w której odnalazłam swoją historię 🌸 I nie tylko dlatego, że główna bohaterka Olga jest moją imienniczką 😉 Sytuacja, w jakiej się znalazła, która ścięła ją z nóg i chwilowo odebrała wszelką nadzieję przydarzyła się także mnie ponad trzy lata temu... Prawdopodobnie z tego też powodu przepłakałam kilka ostatnich rozdziałów odnajdując w słowach i myślach Olgi własne, pełne rozpaczy, przemyślenia... „Najlepsze, co mnie spotkało” to kolejna pozycja tzw. serii z domkami 🏡 Ogromnie Was zachęcam, bo - choć bardzo wzruszająca i grająca na emocjach czytelników - czyta się ją niezwykle szybko (mnie zajęło to jeden dzień). Jest to historia dotykająca życiowych sytuacji, których prawdopodobnie każdy z nas kiedyś doświadczył. Jednocześnie w piękny sposób pokazuje jak ważne jest wybaczanie, rozmawianie o swoich przeżyciach, emocjach. W niezwykle obrazowy sposób autorka pokazuje nam, by nie oceniać i nie potępiać zachowania innych osób, gdy nie znamy pełnego obrazu sytuacji. Oraz jak wiele kolorów potrafi mieć miłość ❤️

Seria z domkami to jedna z moich ulubionych powieści Agaty Przybyłek❤ Najlepsze co mnie spotkalo to wzruszająca opowieść o przebaczeniu, rozliczeniu z przeszłością a także nadziei na przyszłość. Olga ma spędzić całe wakacje na Podhalu u ojca, który opuścił ją i jej mamę. Od czasu rozwodu rodziców nie potrafi mu przebaczyć i nie chce znać jego rodziny. Jedzie w góry z dużym oporem, robi to tylko dlatego, że jej mama bardzo ją do tego namawia. A ma ku temu osobisty powód. Bardzo zależy jej na pojednaniu ojca z córką. Nie liczy się przeszłość i jej uczucia, najważniejsza jest dla niej Olga. W górach Olga poznaje młodego, przystojnego Janka, z którym spędzi dużo czasu, co zaowocuje głębokim uczuciem. Jednak ich uczucie zostanie wystawione na próbuje. Czy uda im się przezwyciężyć wszelkie przeciwności? Czy olga dojdzie do porozumienia z ojcem? Przeczytajcie koniecznie. Mi się bardzo podobała historia oraz jej bohaterowie, w szczególności macocha Olgi, która potrafi odłożyć swoje uczucia na bok. Mało która kobieta by to potrafiła. Przeczytajcie koniecznie👍

Jeśli miała bym określić dwoma słowami jaka jest książka to były by to „ emocjonalna bomba „ Piękna, wzruszająca historia, której nie sposób zapomnieć, autorka fenomenalnie oddała uczucia i emocje !!! Ten kto przeczytał książkę to już wie o czym mowa, natomiast jeśli ktoś jeszcze zastanawia się czy warto przeczytać to powiem że TAK i to bardzo 👏🏻👏🏻👏🏻 📚Czasem trudno jest wybaczyć, ciężko jest pokochać od nowa... 📚 Olga wyjeżdża na wakacje na Podhale, tam mieszka jej ojciec u którego kobieta ma się zatrzymać. Od czasu rozwodu rodziców Olga nie chce znać jego nowej rodziny i nie umie mu tego wybaczyć. Przez zaistniałe sytuacje, wszystko wskazuje iż będą to najgorsze jej wakacje. Los lubi płatać nam figle, tak tez stało się w przypadku bohaterki. Na jej drodze pojawia się Janek ☺️ uczucie między nimi zostaje wystawione na niejedną próbę, Olga odkryje rodzinną tajemnicę, która okaże się dla niej wstrząsająca. Czy ich miłość przetrwa ?