Jesteście w stanie wyobrazić sobie świat, gdzie to dzieci są zagrożeniem??? Taki świat stworzyła Alexandra Bracken w "Mrocznych umysłach". W takim świecie żyje Ruby. Tajemnicza choroba sprawiła, że większość dzieci zmarła, a ci, którzy przeżyli, dostali moce. Byli niebezpieczni, dlatego państwo postanowiło ich odseparować od reszty społeczeństwa. Tak powstały obozy, których założeniem było leczenie anomalii, a w rzeczywistości były jak więzienia. Jest to przerażająca wizja świata, gdzie to dzieci są zagrożeniem. Świat wykreowany przez autorkę jest, na swój sposób, brutalny i przerażający, a dzieci są nie tylko zagrożeniem, ale i ofiarą panującego systemu. Dorośli zamiast zrozumieć i leczyć, wolą separować i polować na nie. Społeczeństwo takie nie jest w stanie funkcjonować. Kryzys, goni kryzys. Ludzie widzą, że to się nie sprawdza, ale co poradzą na rządzących państwem. Ruby zostanie wciagnieta w walkę o lepsze jutro, tylko żeby do tego doszło, musi pogodzić się z tym, że ma moc, zaakceptować ją i nauczyć się nią posługiwać. Strach jest najgorszym doradcą, musi pogodzić się ze swoim przeznaczeniem. Co będzie niestety dla niej wielkim wyzwaniem. Zabrana z domu jako dziecko, od początku ukrywająca swoje prawdziwe moce, będzie musiała przezwyciężyć swoje leki i obawy. Pomogą jej w tym przyjaciele, których pozna w najmniej oczekiwanym momencie. To właśnie przyjaźń i uczucia do Liama, będzie pchało ją do przodu. Trochę brakowało mi tutaj konkretów. Dzieci były podzielone na zielonych, niebieskich, żółtych, czerwonych i pomarańczowych ze względy na swoje moce. Niestety nie mieliśmy napisane jakie one są, tylko powoli dowiadywaliśmy się tego z tekstu, ale nie wszystko zostało ujawnione. Tak mi się ta książka podobała, że z ciekawości musiałam obejrzeć film. Pamiętajcie najpierw książka, film to tylko taki miły dodatek. Jeżeli lubicie dystopie, to jest ciekawa propozycja dla was. Polecam😁😁😁

Amerykańskie dzieci padają ofiarą tajemniczej choroby. Część z nich umiera zaś część zdobywa nadprzyrodzone zdolności. Dzieciaki zostają zamknięte w obozach rehabilitacyjnych gdzie uczeni są panowania nad umiejętnościami, ale tylko teoretycznie. W praktyce są tam zastraszani i zmuszani do tłumienia swoich umiejętności. Ruby trafiła do takiego obozu i została zakwalifikowana jako zielona, ale okazuje się, że jest znacznie bardziej niebezpieczna... Jaką moc dostała w darze od wirusa nasza bohaterka i czy uda się ocalić przyszłość ludzkości? Sięgnijcie po powieść by poznać jaki los został przygotowany dla świata przedstawionego w powieści. Powieść została zekranizowana w 2018 roku, a pierwszy raz wydana w Polsce w 2014. Mi osobiście bardzo spodobała się ta powieść. Uwielbiam opowieści o osobach z nadprzyrodzonymi umiejętnościami i tym jak radzą sobie w świecie pełnym zwykłych ludzi. Powieść ukazuje problem akceptacji innych od nas, oraz strach przed tym nad czym nie można zapanować. Dorośli zamiast próbować pomóc dzieciom zapanować nad ich mocami, zamykają je w obozach gdzie te są zmuszane do tłumienia ich, co im szkodzi i przyszłości ludzkości. Bardzo polubiłam bohaterów powieści. Każdy wyjątkowy i skrywający w sobie nie tylko nadprzyrodzone zdolności, ale i ciekawy charakter. Są to nastolatkowie, którzy borykają się nie tylko z próbą opanowania umiejętności, które się u nich ujawniły. Uciekają z obozu i pragną wrócić do swoich bliskich, do rodzin i znajomych. Żyją i chcą żyć normalnie, jak każdy. Tragedia jaka dotknęła ludzkość nie tylko zainfekowała dzieci, ale i umysły dorosłych strachem i niepokojem. Osobiście bardzo polecam Wam tą powieść i poznanie do czego może doprowadzić strach i nietolerancja. Za egzemplarz książki do recenzji w ramach współpracy barterowej dziękuję bardzo wydawnictwu.

„Istnieją tysiące sposobów, żeby stwierdzić, że ktoś kłamie. Wcale nie trzeba zaglądać mu do umysłu, żeby rozpoznać najmniejsze ślady niepewności i zakłopotania. Najczęściej trzeba po prostu na kogoś spojrzeć”. „Mroczne umysły” miałam okazję czytać już kilka lat temu, ale jakże ciekawie było powrócić do lektury po tak długim czasie. Przypomniałam sobie, każdy szczegół, który umknął mi gdzieś po drodze. Odświeżając sobie tę historię, mam wrażenie, że odbieram ją jeszcze lepiej niż poprzednim razem. Wir wydarzeń i ciągła akcja pozwalały mi się wciągnąć w fabułę aż do ostatniego zdania. Bardzo podoba mi się, w jaki sposób Alexandra Bracken przedstawiła swoją wizję świata na kartkach tej powieści. Klasyfikacja dzieci na grupy i ich umiejętności oraz ich traktowanie było okrutne a jednocześnie pokazywało, ile są w stanie znieść. Ich wyjątkowość objawiała się za pomocą specyficznych umiejętności. Dystopijny klimat powieści dodatkowo nadawał aurę całości. Można było odczuć go w każdym opisie zawartym w poszczególnych rozdziałach. Ruby z jednej strony jest ukazana jako bohaterka niebezpieczna, a z drugiej wyjątkowa. Co więcej, ona sama myślała o sobie jako o istocie wybrakowanej i groźnej. A jednak okazuje się, że jej „talent” jest nadzwyczajny i w tej trudnej podróży, w której towarzyszą jej przyjaciele, okazuje się przydatny. Zapanowanie nad umiejętnościami Ruby okazuje się trudne a ciągłe manipulacje tylko utrudniają całą sprawę. Alexandra Bracken w tym tomie ukazała dopiero zalążek niebezpieczeństw z jakimi będą zmagać się bohaterowie tej trylogii. A ja już nie mogę doczekać się chwili, w którym dostanę więcej. Polecam!

"Jeśli mogłaby tęsknić za czymkolwiek w Thurmond, to właśnie za tym (...). Za tymi cichymi chwilami, kiedy mogłyśmy rozmawiać o sprawach zakazanych." * Ruby nigdy nie podejrzewała, że jej życie w oka mgnieniu może zamienić się w koszmar. Jednak tak się właśnie stało za sprawą tajemniczej choroby, która sprawiała, że wiele dzieci zmarło, a te które przeżyły trafiły do ośrodków rehabilitacyjnych, gdzie mają nauczyć się panować nad nowymi (niezwykłymi) zdolnościami. Przynajmniej tak miało to wyglądać... * No to teraz opinia… * „Mroczne umysły” to moje drugie spotkanie z autorką i muszę przyznać, że ponownie zaliczę je do udanych☺️. Zwłaszcza, że jak przystało na młodzieżówkę, której akcja osadzona jest w dystopijnych realiach nie zabrakło tu akcji, a dość brutalna kreacja świata zdecydowanie przypadła mi do gustu. * Najbardziej spodobały mi się: 💥 Fabuła, która może i jest dość schematyczna, ale dzięki fajnie wykreowanym bohaterom oraz sporej dawce akcji wciągnęła mnie od samego początku. 💥 Ruch oporu – motyw ten, pomimo że niemal oklepany, dla mnie po prostu musi się pojawić w książkach dystopijnych i całe szczęście tutaj go nie zabrakło. * Natomiast największy minus to dla mnie moce, a dokładnie rzecz ujmując charakterystyka poszczególnych ich typów. Słowem wyjaśnienia – same zdolności czy ich podział mi nie przeszkadzały, zabrakło mi jednak wyraźnego rozpisania (zwłaszcza na początku), jakimi zdolnościami dysponują np. Zieloni, a jakimi Czerwoni. * ”Mroczne umysły” oceniam na 7/10 i zachęcam do lektury zwłaszcza fanów dsystopii.

Jest to dystopijna historia, w której bez problemu możemy odszukać elementy jakimi charakteryzuje się ten gatunek. W tym wypadku mamy tajemnicza chorobę, która zabiła większość amerykańskich dzieci. Bohaterów obdarzonych nadprzyrodzonymi zdolnościami, którzy zostają zamknięci w obozach. W moim odczuciu te charakterystyczne elementy w trakcie tej lektury raz działały na jej korzyść, a niekiedy wręcz przeciwnie. Bo to trochę tak, jakbym już to gdzieś czytała lub widziała, jednak w innym wydaniu. I nie da się zaprzeczyć, że tak nie jest. Główny szablon takich historii zazwyczaj jest taki sam. I nie ma w tym nic złego. Ja po prostu musiałam się przestawić podczas czytania na to, że wiem jak mogą potoczyć się losy naszych bohaterów. Sama po sobie zauważyłam, że śmiało można czerpać radość z takiej lektury. Podobało mi się to, że główna bohaterka wcale nie jest odważna i niezłomna. Jednak, gdy wymaga tego sytuacja potrafi w sobie odnaleźć te cechy. Spodobał mi się tu wątek przyjaźni, a także tego w jaki sposób się ona tworzyła i rozwijała. Szczególnie w czasach, w których każdy radzi sobie z traumą jak tylko potrafi, a na zaufanie trzeba ciężko pracować. Motyw mocy i obarczenia nimi dzieci uważam za ciekawy i fajnie rozwinięty, szczególnie, gdy mamy okazję podpatrzeć jak Ruby uczy się panować nad swoim darem. Książka jest fajna lektura z gatunku historii dystopijnych. Zróżnicowani bohaterowie i wciągająca akcja dostarczą świetnych czytelniczych przeżyć. Z całą pewnością sięgnę po kontynuację, której z pewnością będę wyczekiwać. ❤️

„Mroczne umysły” Alexandry Bracken czytałam kilka lat temu. Wówczas historia bardzo mi się podobała, dlatego ucieszyłam się na wieść o wznowieniu. Tajemniczy wirus zabija większość dzieci. Ruby udaje się przetrwać, jednak wraz z pozostałą grupką ocalałych zyskuje wyjątkowe zdolności. Dzieci trafiają do brutalnego obozu rehabilitacyjnego i nie mogą korzystać ze swoich mocy. Z czasem jednak sytuacja się komplikuje, a Ruby musi uciekać, aby ocalić życie. Mam słabość do dystopii i bardzo się cieszę, że powoli wracają one do mody. Świat wykreowany przez Bracken pomimo tego, że zawiera elementy fantastyczne wydaje się być zaskakująco wiarygodny i realny. Choć sama fabuła jest dość prosta, to jednak klimat powieści i świetni bohaterowie sprawiają, że podczas lektury nie możemy się nudzić. Ciekawym motywem było przypisanie bohaterom różnych kolorów ze względu na posiadaną przez nich moc. Żałuję jedynie, że autorka nie poświęciła więcej czasu żeby lepiej nam przybliżyć poszczególne umiejętności, jednak liczę, że ten wątek zostanie bardziej rozwinięty w kolejnych tomach. Pomimo tego, że już kilka lat temu czytałam tę książkę to przy ponownej lekturze bawiłam się równie dobrze. Jeśli lubicie wciągające historie z ciekawą fabułą i nieco mrocznym klimatem to zdecydowanie powinniście sięgnąć po „Mroczne umysły”. Nie mogę się doczekać kolejnych tomów.

Książka jest młodzieżową dystopią, gdzie pierwsze skrzypce grają oczywiście nastolatkowie. Historia ma wiele brutalnych elementów, choćby opisy życia w obozie Thurmond. Pojawia się też motyw przetrwania, walki czy przyjaźni. Bardzo kupiło mnie w tej opowieści obraz młodych ludzi, którzy pozbawieni normalnego życia i dzieciństwa, próbują odnaleźć na wolności choćby namiastkę jego. Ruby to bohaterka, która przechodzi największą przemianę w książce. Z dziewczyny, która nie potrafiła wstawić się za przyjaciółką przechodzi do dziewczyny, która staje w obronie każdego. Liam jest tym przeuroczym bohaterem, który pomoże każdemu. Zu moim zdaniem to jedna z najbardziej straumatyzowanych postaci, jednak staje na wysokości zadania kiedy trzeba. Moim ulubieńcem był przez całą książke Pulpet. Mimo, że tego przezwiska strasznie nie lubiłam, to sama postać była inteligentna, zabawna i podejmowała racjonalne decyzje. Pare lat temu, kiedy uwielbiałam takie książki mogłabym przepaść dla niej. Jednak teraz czegoś mi zabrakło. Nie zostałam przez nią porwana, choć dobrze mi się ją czytało. Myślę też, że była trochę rozwleczoną w niektórych wątkach i spokojnie można by było ją skrócić o 50 stron. Podsumowując, fajna młodzieżówka dysotopijna, którą szybko się czyta (z pobocznym wątkiem romantycznym) jednak ostatecznie czegoś mi zabrakło.

Zaintrygowała mnie okładka. Zachęcił opis. Nie spodziewałam się jednak, że sama historia tak bardzo mi się spodoba! "Mroczne umysły" to przykład świetnie skonstruowanej fantastyki młodzieżowej! Choć momentami jest naprawdę brutalna i przerażająca. Dzieci pozamykane w obozach (od razu nasuwa się skojarzenie z obozami koncentracyjnymi), odizolowane od świata i rodziny z uwagi na moce, którymi dysponują. Zieloni, niebiescy, pomarańczowi, żółci i czerwoni - każda z grup charakteryzuje się innymi zdolnościami. Każda z grup jest na swój sposób niebezpieczna, ale nie wszystkie grupy morduje się z takim samym zapałem. I w tej całej brutalności, są główni bohaterowie, którzy tworzą cudownie uroczą ekipę. Ich wzajemna troska i relacja jest niezwykle ciekawie przestawiona. Wątek romantyczny jest subtelny, powolny. Nie ma erotyki, a jedynie delikatność słów i gestów. Napięcie wyczuwalne jest od samego początku. Pościg, który rozpoczyna się niemalże od pierwszej strony nie pozwala na złapanie oddechu i odłożenie książki. W końcu tak bardzo kibicujesz swoim ulubieńcom, że nie możesz ich porzucić nawet na chwilę. Chyba, że skończy Ci się pierwszy tom i z niecierpliwością musisz czekać na kolejne.. A zakończenie jest mocne!

"Mroczne umysły" Alexandry Bracken to książka, która mnie ogromnie zaskoczyła, ponieważ czytając, zdałam sobie sprawę, że już kiedyś miałam ją w rękach. Także wyszło na to, że dokładnie wiedziałam, co się zaraz wydarzy. Mimo tego, lektura była przyjemna. Lubię dystopie, a ta choć z przeważającym motywem drogi, jest wciągająca. Występują tu typowe, dla takich powieści, elementy, czyli młodzież z nadnaturalnymi mocami, obozy, ucieczka, ruch oporu. Akcja jest dynamiczna, a bohaterowie sprawiają, że trzyma się za nich kciuki. Autorka ukazuje różne oblicza radzenia sobie z traumą oraz nową rzeczywistością, w której można liczyć na zaledwie garstkę przyjaznych osób i non stop ktoś czyha na twoje życie. Główna bohaterka nie jest tzw. heroiną, ale potrafi odnaleźć w sobie odwagę, kiedy sytuacja tego wymaga. Podobały mi się zmagania Ruby z opanowaniem mocy oraz rozterki związane z jej używaniem. Nie brakuje tu emocjonujących momentów. Autorka potrafi poruszyć czytelnika i skłonić do przemyśleń. Bądź co bądź decyzje, które ostatecznie zostały podjęte, były naprawdę trudne. Myślę, że fani dystopii odnajdą przyjemność podczas poznawania tej historii. Do czego serdecznie zachęcam i już nie mogę się doczekać kontynuacji.

„Mroczne umysły”, to typowa książka, w której jedynym ratunkiem dla świata są nastolatkowie. Więc na wstępie radzę zastanowić się, czy taki typ literatury jest dla was, czy raczej będziecie się irytować za każdym razem, kiedy wyrośnięty dzieciak okaże się być silniejszy od dorosłego. Mnie taka narracja nie przeszkadza, więc bardzo dobrze się przy tej historii bawiłam. Co prawda momentami bohaterowie zachowywali się całkowicie bezmyślnie i nielogicznie, ale wtedy przypominałam sobie, że w tym wieku mało kto bywa tytanem intelektu. Dlatego też przemykałam oko i czytałam dalej. Duża część tego tomu opiera się na podróży do miejsca, który docelowo ma być bezpieczną przystanią. Czy faktycznie nią będzie, to musicie przekonać się sami, ale w drodze zdecydowanie dużo się dzieje. Bardzo zaciekawił mnie także wątek mocy i umiejętności bohaterów, który miał ścisłe powiązanie z kolorami. Dla fanów relacji romantycznych też coś się znajdzie, chociaż w moim odczuciu było to tylko poprawne. Tak jak już wcześniej podkreśliłam, ja przy tej książce bawiłam się dobrze i myślę, że wielu z was też będzie.

To co mogę Wam powiedzieć na pewno, to jest to genialna dystopijna historia, która jest bardzo dobrze skonstruowana. Przede wszystkim jest tu sporo bohaterów i emocji! Ciężko jest się na początku wciągnąć, ale jak już połamiemy się w fabule, to czytasz i czytasz i czytasz.. świetny pomysł na historię o tym jak dochodzi do rozłamu państwa ze względu na dziwną chorobę dzieci, która część zabija a część dzięki niej zdobywa niezwykłe umiejętności. Tylko jak wiadomo, rząd ich się tak boi, że postanawia się ich pozbyć... I tu zaczyna się niezły rollercoaster, bo jedni umierają by inni mogli znaleźć swoje rodziny, wciąż ścigani przez władze. Ciężka tematyka, ale ukazana w mądry i interesujący sposób. Jak dla mnie, idealna książka fantasy dla młodzieży, która nie spłyca problemów tylko pokazuje realne konsekwencje podejmowanych decyzji.

Autor: Alexandra Bracken Tytuł: Mroczne umysły Wydawnictwo: Jaguar Zaczęła się ona bardzo specyficznie. Fabuła skojarzyła mi się z nazistowskimi obozami zagłady czy koncentracyjnymi. Przez to zaczęłam inaczej na nią patrzeć. Nie byłam nią tak zaintrygowana jak wcześniej. Miałam nadzieje, że da mi ona dużo ekscytacji czy barwną historię. Do połowy nie działo się w niej nic nowego, ciągle powtarzały się te same elementy. Zaczęła mnie nudzić, dlatego zastanawiałam się, czy ją odłożyć. Niedługo później się to zmieniło. Było już dużo ciekawiej, lecz nadal nie wzbudziła we mnie ekscytacji. Z nadzieją czekałam na wielkie zaskoczenie, jednak się ono nie pojawiło. Nie będę kontynuować tej serii, ponieważ nie przyciągnęła ona na tyle mojej uwagi. Ocena ⭐⭐/5

3,5⭐️/5 Książka nie wciągnęła mnie od początku, dopiero gdzieś od połowy. W pierwszej połowie za to dokładnie poznaliśmy bohaterów, choć było to trochę nudne i przeciągnięte. Najbardziej ze wszyskich postaci polubiłam Pulpeta. Główna bohaterka mnie troszeczkę irytowała swoim zachowaniem. Od połowy nie mogłam się oderwać od książki, ale zakończenie mnie rozczarowało. Mogę powiedzieć ze książka była nierówna. Czekam na drugi tom, ponieważ jestem ciekawa jak zostanie dalej rozwiązana ta sprawa.

Z ciekawością śledziłam losy Ruby i choć na początku mamy dużo opisów, to są one niezbędne, bo w rzeczywistością wyjaśniają całą istotę. Polubiłam wszystkich bohaterów i nie ukrywam, że na końcu serce miałam złamane, kiedy dziewczyna podjęła taką, a nie inną decyzję (nie będę tu spojlerować). Nie mogę się doczekać, aż sięgnę po drugi tom!

Czytałam!!!! Naprawdę wciągająca seria, super stworzony świat. Jedyne co mi przeszkadzało, to to, że główna bohaterka miała... 16 lat ? Chyba tak. Ale myślę, że to jak ją życie doświadczyło może być uzasadnieniem dla jej szybszej dojrzałości. Naprawdę polecam!

Najpierw obejrzałem film, ale książka zdecydowanie lepsza, więcej akcji (oprócz trochę na początku). Niedoceniona seria dystopijna młodzieżowa. Wciągająca, polecam.

Jedna z najlepszych książek jakie czytałam. Fabuła świetna, mega wciągająca. Po prostu jak zaczniesz czytać nie możesz się oderwać. Kocham tą książkę 👍

kocham ta ksiazke bardziej niz wszytsko inne na calym swiecie