Jedna z najgorszych przeczytanych książek, nudna, mam wrażenie, że przez całą książkę mielone były podobne sceny i fatalni, płytcy bohaterowie, zawiodłam się na tej książce autorki, bo np. Wyspa o wiele bardziej mi się spodobała
Książka fajna, ale przez połowę tej książki wkurzała mnie Kayla. ,,Nie rozmawiajmy o tym!" ,,Nie chce tego słuchać!". Potem jeszcze wkurzał mnie Olly. Ogólnie go nie lubiłam ale i tak książka była świetna.
Pierwsze, co rzuca się w oczy w tej książce, to jej przepiękna okładka. Jest bardzo ładna i wyjątkowa, zapewne to chyba był główny powód mojego sięgnięcia po nią. Muszę jeszcze dodać, że tak naprawdę jest to thriller przeznaczony dla młodzieży. Czy w takim razie dojrzały czytelnik, nie może po nią sięgnąć? Może, jak najbardziej. Wydawałoby się, że skoro przeznaczony jest dla młodego czytelnika, jest delikatny i niezbyt mroczny, a tu wprost przeciwnie, jest tak mroczny jak tytułowe jezioro. Przyjaciółki Esme i Kayla wracają nad jezioro jako opiekunki do dzieci na obozie, którego dziewięć lat temu same były uczestniczkami. Wyparły z pamięci zdarzenie, które nie jest dla nich powodem do dumy. Skrywają mroczny sekret, o którym wydaje się im, że wiedzą tylko one, ale beztroskie letnie wakacje wkrótce zmienią się w koszmar, gdyż w pobliżu znajduje się ktoś, kto doskonale wie, co zrobiły i nie da im spokoju. Chce, żeby zapłaciły za to, co zrobiły przed laty. Zaczyna się od liścików z pogróżkami, wiadomości napisanych farbą na ścianie, porzuconych lalek w jeziorze, a potem pojawia się co raz więcej sygnałów od kogoś, kto doskonale zna ich przeszłość i nie pozwoli, żeby to, co zrobiły, uszło im bezkarnie. Strach dziewczyn narasta i powoli wpadają w panikę. Tajemnicza postać, która wciąż skrada się po obozie, zostawiając niepokojące wiadomości, uszkodzone domki i sprzęt, tworzą mroczną i przerażającą scenerię jak w horrorze. Mroczna okolica, w której znajduje się obóz letni, nastolatkowie opiekujący się dziećmi mający coś do ukrycia i złowrogi ktoś, kto im zagraża, czający się w okolicznych lasach, wszystko to składa się na wciągającą i intrygującą historię, w której jest mnóstwo tropów. W pewnym momencie zaczęłam podejrzewać wszystkich o wszystko. Esme i Kayla czują, że wpadły w pułapkę i zastanawiają się, jak mają postąpić. Opuścić obóz, czy zmierzyć się z niewidzialnym prześladowcą. „Mroczne jezioro”, to jedna z tych książek, co do których nie potrafię się zdecydować, czy podobała mi się, czy też nie. Chwilami wszystko miało sens i akcja posuwała się do przodu, ale były też momenty, gdy historia była nierealna i mało wiarygodna. Mimo to, że ten brak realności trochę mi przeszkadzał, to jednak ta historia bardzo mnie zaangażowała. Ciekawiło mnie, jakie będzie miała rozwiązanie i kto ostatecznie okaże się mścicielem. Samo zakończenie jest interesujące, chociaż moim zdaniem otwarte. Każdy czytelnik może je zinterpretować tak, jak chce. Dużym plusem „Mrocznego jeziora” są krótkie rozdziały, które ułatwiają czytanie. Autorka niepostrzeżenie krok po kroku rozbudzała moją ciekawość i pomimo że początek jest taki łagodny i miły, bo opisuje wakacje i radość małych dzieci, to wspomnienia głównej bohaterki pozwalają sądzić, że lata temu wydarzyło się coś niedobrego, o czym ona wolałaby zapomnieć i można domyślić się, że zapowiadają nadchodzące kłopoty. Co takiego zrobiły dziewczyny, jako małe dzieci, że teraz ktoś będzie szukał na nich zemsty? Wiele razy zastanawiałam się, kim jest prześladowca, nawet w pewnym momencie zaczęłam podejrzewać, że każdy z bohaterów, może nim być, że każde z nich w jakiś sposób jest, w to zaangażowane. Miałam swoją teorię, która okazała się częściowo słuszna, ale i tak pozostało wiele niewiadomych w tej historii. To, nie było to, czego się spodziewałam, co sprawiłoby, że ta historia zachwyciłaby mnie tak, jak tego oczekiwałam. Wiele nieprawdopodobnych faktów, które mają miejsce w fabule, lekko zaniżają moją ocenę. Dziewczyny wracają na miejsce, z którym wiążą je koszmarne wspomnienia, licząc na super wakacje. Niezrozumiała postawa dorosłych opiekunów, dla których ważniejsze od bezpieczeństwa dzieci, jest opinia obozu. I wreszcie zachowanie pokrzywdzonej osoby, która dziewięć lat knuła i czekała na okazję do zemsty, licząc na to, że w którymś momencie dziewczyny znajdą się w jej zasięgu. Być może odpowiedzią na te zarzuty jest narracja głównej bohaterki Esme i jej postępowanie, ale to tylko moja teoria i doprawdy nie wiem, czy o taki przekaz chodziło autorce, więc na koniec został pewien niedosyt. Mimo to polecam, bo jest to dobra rozrywka na przyzwoitym poziomie nie tylko dla młodego czytelnika.
Książki Natashy Preston towarzyszą mi od dawna. Bardzo podoba mi się jej styl oraz podejście do tematu a jej młodzieżowe thrillery zawsze są dla mnie przyjemną przygodą. Z niecierpliwością wypatrywałam kolejnej powieści autorki w nadziei na kolejną porcję niezapomnianych wrażeń - i nie zawiodłam się! Preston potrafi budować fantastyczną atmosferę. Jest mrocznie, niebezpiecznie a atmosfera gęstnieje ze strony na stronę co świetnie wpływa na wyobraźnię czytelnika. Chociaż sama fabuła skupia się na zaledwie kilku wątkach to skrupulatnie podąża do celu i łączy poszczególne elementy w sposób tak intrygujący, że od lektury po prostu nie sposób się oderwać. Tytułowe jezioro odegra kluczową rolę. Opowie bowiem mrożącą krew w żyłach historię, która wydarzyła się nieoczekiwanie. Dwie przyjaciółki, Esme i Kayla, spędziły wakacje w Obozie nad jeziorem jako małe dziewczynki a dziś wracają tutaj po dziewięciu latach jako opiekunki. Mają nadzieję, że i tym razem towarzyszyć im będzie beztroska słonecznych dni oraz dobra zabawa w gronie dzieci przypominającym im same za młodych lat. Nie wiedzą jednak, że tajemnica z przeszłością, którą skrywają i silnie bronią wyjdzie na jaw, by rozpętać prawdziwe piekło. Dobry pomysł na fabułę, dobre poprowadzenie akcji. Książki Natashy Preston kojarzą mi się z młodzieżowymi filmami amerykańskimi w których lęk i strach odgrywa główną rolę, ale w tle zawsze jest pewien powiew dobrej zabawy. Główne bohaterki to przesympatyczne dziewczyny, które niestety na własne życzenie zapędziły się w tą trudną sytuację, ale dzięki temu czytelnik otrzymuje dynamiczną historię z tajemnicą w tle, którą wręcz uwielbiam. Śledziłam więc przebieg wypadków z rosnącym zainteresowaniem i z przyjemnością obserwowałam jak beztroskie flirtowanie zmienia się w walkę o przetrwanie. "Mroczne jezioro" to kolejny udany młodzieżowy thriller od Natashy Preston. Od dawna jestem wielką fanką autorki, więc wiedziałam co mnie czeka a Was zachęcam do jak najszybszego nadrobienia zaległości, bo to historia idealna na jesienne wieczory. Jeśli nie mieliście okazji poznać wcześniejszych książek autorki to nadszedł dobry czas, by zmierzyć się z jej twórczością. Najnowsza powieść świetnie się do tego nadaje! Jest odpowiedni klimat, wiarygodni bohaterowie oraz mroczna i niebezpieczna zagadka, czyli wszystko co niezbędne do dobrej zabawy. Nie możecie tego przegapić!
Książki Natashy Preston towarzyszą mi od dawna. Bardzo podoba mi się jej styl oraz podejście do tematu a jej młodzieżowe thrillery zawsze są dla mnie przyjemną przygodą. Z niecierpliwością wypatrywałam kolejnej powieści autorki w nadziei na kolejną porcję niezapomnianych wrażeń - i nie zawiodłam się! Preston potrafi budować fantastyczną atmosferę. Jest mrocznie, niebezpiecznie a atmosfera gęstnieje ze strony na stronę co świetnie wpływa na wyobraźnię czytelnika. Chociaż sama fabuła skupia się na zaledwie kilku wątkach to skrupulatnie podąża do celu i łączy poszczególne elementy w sposób tak intrygujący, że od lektury po prostu nie sposób się oderwać. Tytułowe jezioro odegra kluczową rolę. Opowie bowiem mrożącą krew w żyłach historię, która wydarzyła się nieoczekiwanie. Dwie przyjaciółki, Esme i Kayla, spędziły wakacje w Obozie nad jeziorem jako małe dziewczynki a dziś wracają tutaj po dziewięciu latach jako opiekunki. Mają nadzieję, że i tym razem towarzyszyć im będzie beztroska słonecznych dni oraz dobra zabawa w gronie dzieci przypominającym im same za młodych lat. Nie wiedzą jednak, że tajemnica z przeszłością, którą skrywają i silnie bronią wyjdzie na jaw, by rozpętać prawdziwe piekło. Dobry pomysł na fabułę, dobre poprowadzenie akcji. Książki Natashy Preston kojarzą mi się z młodzieżowymi filmami amerykańskimi w których lęk i strach odgrywa główną rolę, ale w tle zawsze jest pewien powiew dobrej zabawy. Główne bohaterki to przesympatyczne dziewczyny, które niestety na własne życzenie zapędziły się w tą trudną sytuację, ale dzięki temu czytelnik otrzymuje dynamiczną historię z tajemnicą w tle, którą wręcz uwielbiam. Śledziłam więc przebieg wypadków z rosnącym zainteresowaniem i z przyjemnością obserwowałam jak beztroskie flirtowanie zmienia się w walkę o przetrwanie. "Mroczne jezioro" to kolejny udany młodzieżowy thriller od Natashy Preston. Od dawna jestem wielką fanką autorki, więc wiedziałam co mnie czeka a Was zachęcam do jak najszybszego nadrobienia zaległości, bo to historia idealna na jesienne wieczory. Jeśli nie mieliście okazji poznać wcześniejszych książek autorki to nadszedł dobry czas, by zmierzyć się z jej twórczością. Najnowsza powieść świetnie się do tego nadaje! Jest odpowiedni klimat, wiarygodni bohaterowie oraz mroczna i niebezpieczna zagadka, czyli wszystko co niezbędne do dobrej zabawy. Nie możecie tego przegapić!
Delikatny thriller dla młodych czytelników? Nic bardziej mylnego! Początek nie wywołuje nut niepokoju czy dreszczyku emocji – ot, wprowadzenie do fabuły. Jednak z każdą kolejną stroną napięcie rośnie w zastraszającym tempie, wprowadzając czytelnika w duszny klimat. Historia przybiera na intensywności, im bliżej jesteśmy końca, a autorka podsuwa nam mylne tropy przez całą fabułę. Motyw tajemnic z przeszłości jest obecny, w co drugim thrillerze, więc pod tym względem „Mroczne jezioro” nie wyróżnia się na tle innych książek tego gatunku. Jednak klaustrofobiczne miejsce wydarzeń, wokół którego unosi się namacalnie mroczna atmosfera, i coraz bardziej przerażające wydarzenia, które mają miejsce na wakacyjnym obozie, powodują ciarki na skórze czytelnika. Czytałam książkę w nocy, a to jeszcze bardziej potęgowało moje emocje. „Mroczne jezioro” to nie tylko trzymający w szponach napięcia thriller. Za tym tytułem kryje się też naznaczona smutkiem i rozpaczą historia, która zaczęła się od niewinnego żartu z dzieciństwa. Natasha Preston zobrazowała, jak pielęgnowana przez lata nienawiść i głęboki żal mogą przybrać kształt obłąkańczej chęci wyrównania rachunków. Każdy z bohaterów ma coś na sumieniu, wszyscy są podejrzani i nikt w tej śmiertelnej wyliczance nie jest bez winy. Autorka bawi się naszymi domysłami, wskazując przewiny nastolatków, tym samym kierując na nich jupitery oskarżeń. Moje teorie zmieniały się jak w kalejdoskopie, a koniec końców tylko część z nich okazała się trafna. Za to zaczynając czytać tę książkę, nie da się przewidzieć, że zakończy się w taki sposób. Na usta ciśnie mi się słowo „wow”. To, co się wydarzyło w ostatnich rozdziałach książki, to bowiem bomba masowego rażenia. Po przerzuceniu końcowej strony nadal siedzi się z otwartymi ustami, nie dowierzając w kierunek przebiegu zdarzeń. Zaczyna się niewinnie, ale kończy we wstrząsającym sposób – warto to zwieńczenie poznać.
Rzecz rozgrywa się, w zdawać by się mogło malowniczej scenerii, bo przecież jezioro i okoliczny las, to idealne miejsce na letni obóz, z dala od zabudowań i miejskiego zgiełku. Najlepsze przyjaciółki Esme i Kayla w wieku ośmiu lat spędzają beztroski, wakacyjny czas w Obozie nad Jeziorem. Jednak wracają z niego odmienione, ze skrywaną w sercach tajemnicą. Złożyły sobie przysięgę krwi, że nie zdradzą nikomu wspólnego sekretu. Przypadkiem po kilku latach nastoletnie już dziewczyny wracają nad jezioro również jako obozowiczki, tym razem jednak w charakterze opiekunek, by zdobyć uprawnienia instruktorskie. Niestety ktoś poznał ich sekret i teraz chce ich ukarać, pragnie żeby Esmę i Kaylę dosięgła sprawiedliwość. Zaczynają dziać się niepokojące rzeczy, pojawiają się liściki i groźby budzące strach. Czy prawda w końcu ujrzy światło dzienne? "Mroczne jezioro" to bardzo wciągający thriller, z gatunku tych że jak już zaczniesz, nie jesteś w stanie przestać, dopóki nie pojawi się ostatnia strona. Lekturę czyta się płynnie i z niesłabnącym zaciekawieniem. Niepokojąco duszna atmosfera tylko rozbudza w Czytelniku wyobraźnię, potęguje ciekawość i dostarcza dawki dreszczyku. Intrygująca fabuła rozwijająca się w nieprzewidywalnym kierunku ze strony na stronę, mnóstwo niedopowiedzeń i zagadek, które skutecznie zwodzą, i kapitalnie budowane napięcie angażują Czytelnika bez reszty, sprawiając że przepada w opowiedzianej przez autorkę historii. Zaskakujące, ale niedomknięte zakończenie świadczyć może o kontynuacji powieści, na którą nie ukrywam mocno czekam. A w międzyczasie z ogromną przyjemnością sięgnę po wcześniejsze pozycje Natashy Preston. To jak sięgniesz po "Mroczne jezioro"? Polecam! Fantastyczna Czytelnicza przygoda!
Więcej recenzji