Powiem wam, że nie czytałam tyłu książki, jakoś tak nie chciałam się nastawiać tylko odkrywać sama, powoli. Od początku mnie nie wciągnęła, ale szybko to nadrobiła. Ciężko się oderwać, tylko mówiłam, jeszcze jeden rozdział..... I choć zaczęłam się domyślać, kto co, to przed wypadkiem Witka byłam już pewna. Tak, jest Witek zwany Przypałem, mający niezły dar, aż mu momentami zazdrościłam, że tak łatwo mu nauka przychodzi ;) choć umiał obliczać matmę, którą ja kochałam, to niestety jak doszedł do wyniku to już nie wiedział.... cytuje też Szekspira. Jest jeszcze nowa - Magda, która pojawia się w miasteczku jak kolorowy ptak.... Oboje z przeszłością i po przejściach. Witek i Magda znają się tylko z widzenia, później poznają się przez rozmowę. I wszystko toczy się spokojnie, aż topnieją śniegi i ....i wszystko się sypie. Jest chaos, jest ból i ucieczka. Główny bohater stara się pomóc, na tyle ile umie, w pewnym momencie ulega wypadkowi... Czy Witek przeżyje? Czy pomoże Magdzie? Znajdzie się zabójca? Tego dowiecie się z książki, nie będę wam zdradzać, chcę was zachęcić do przeczytania. Książka jest mocna, smutna, choć przepełniona barwami. Witek widzi kolory, dla mnie to coś nowego, fascynującego, gdzie słowa mają dźwięki i barwy. A skąd tytuł? Dowiecie się na końcu w romantycznym nastroju.

"Mów szeptem" to książka jedyna w swoim rodzaju. Na pewno was zaskoczy, wstrząśnie wami, a może nawet doprowadzi do łez. Niezwykła historia Witka, który musi zmagać się z życiem w tym okropnym świecie, w którym nikt go nie rozumie. Gdy chłopak poznaje Magdę- dziewczynę, która od razu zawróciła mu w głowie - stara się rozmawiać z nią przez telefon nie podają swojej prawdziwej tożsamości. W tym momencie zapewne wielu z was pomyślało sobie, że jest to jedna z tych milionów miłosnych historii, której zakończenie jak zawsze będzie szczęśliwe. Nie do końca. Witek cierpi na niezidentyfikowaną do tej pory chorobę psychiczną. To właśnie dlatego w szkole wołają na niego Przypał - bo jest inny niż reszta. Chłopak jakoś musi poradzić sobie w tym okrutnym świecie, jednak czy mu się uda? Autorka oprócz wątku romantycznego wprowadziła również trochę fantastyki. Witek widzi kolory słów. Brzmi dziwnie, prawda? Był to powód zainteresowania się Magdą - miała inny kolor słów niż inni. Autorka nie próżnowała, gdyż do romansu oraz fantastyki dodała również część kryminalną, która w tej historii sprawowała się świetnie. Jeśli jeszcze nie przekonałam was do sięgnięcia po tę książkę, to wspomnę, że czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie, a historia na pewno pozostanie z wami na długo.

Cóż mogę rzec – uwielbiam takie książki jak ta. Kwestia miłości i prosperowania w społeczeństwie jest już tyle razy wykorzystana i tyle razy oklepana, że jeśli na horyzoncie pojawia się coś tak lekkiego i przyjemnego jak właśnie „mów szeptem” to obowiązkowo trzeba to przeczytać! Język jakim posługuje się pani Agnieszka jest lekki i przyjemny, jak na takie młodzieżowe książki przypada – prędkość czytania jest zawrotna, bo ze strony na stronę chcemy wiedzieć co będzie dalej – czy nasi bohaterowie, którzy są kolorowi i wielobarwni , dadzą radę wszystkim perypetiom. Sama w sobie powieść również porusza ważne tematy – pierwsze co na pewno rzuci nam się w oczy to kwestia akceptacji lub też jej brak w środowisku jakim przychodzi nam żyć. Ocenianie po pozorach i życie z alkoholikiem u boku to niestety szara, smutna codzienność. Nasi przyjaciele, bo tak możemy nazwać Witka i Magdę są doskonale wykreowani, ich sposób myślenia świetnie przedstawiony, a fabuła to nie tylko ich życie, ale przede wszystkim relacja, która rodzi się w dwóch zahukanych i samotnych sercach. Zdecydowanie polecam tę książkę, bardzo umiliła mi czas, zaskoczyła nietuzinkowością i pozwoliła na wypoczynek przy swojej historii!

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Agnieszki I kompletnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po twórczości autorki, po lekturze mogę Wam zdradzić, jestem zachwycona !!! Książka skradła moje serce od pierwszych stron, nie mogłam jej odłożyć tak bardzo mnie wciągnęła. Zupełnie inna, połączenie romansu, kryminału i psychologii. Skłania do przemyśleń i pierwsza myśl jaka się nasuwa to NIE OCENIAJ LUDZI PO WYGLĄDZIE ! Każdy z nas jest inny i nie wiemy jaką skrywa historie. 📚Witek- chłopak który widzi kolory 📚Magda-dziewczyna „kolorowy ptak” Witek zainteresował się Magda bo się wyróżniała i wydawała się inna niż wszyscy czyli podobna do niego... czuł, że ma w sobie coś wyjątkowego, wiec postanowił ją obserwować. 📙Magda nie domyślała się, że z chłopak którym często rozmawia przez telefon, mija się codziennie na szkolnym korytarzu. 📙Jak potoczą się losy bohaterów ? Jaki scenariusz napisze im życie ? Czy będą mieli jakiś wybór ? Zachęcam do przeczytania książki ! Polecam

„Mów szeptem”, to piękna książka, niesamowicie subtelna, a za razem dobitna. Porusza szereg różnych problemów, opisuje odmienność, samotność i traumę, ale w tak hipnotyzujący sposób, że książkę dosłownie się chłonie całym sercem i umysłem. Nie spodziewałam się, że historia zapowiadająca się jako szablonowe new adult, okaże się tak oryginalna, barwna i fascynująca. Mogłabym ją czytać i czytać bez końca, dlatego trochę zdziwił mnie fakt, że zakończenie okazało się tak szybkie i mało szczegółowe. Czuję niedosyt i chciałabym więcej, ale po namyśle muszę przyznać, że niedosyt jest lepszy niż przesyt. Autorka pozostawia nas z nutką niepewności, ale za razem kończy swoją historię pięknym akcentem. Nie mam pojęcia czy powstanie kontynuacja, czy jest w ogóle potrzebna, ale z przyjemnością poczytałabym jeszcze o niezwykłej więzi i wyjątkowości bohaterów. CAŁA RECENZJA: http://beauty-little-moment.blogspot.com/2019/01/mow-szeptem-agnieszka-olejnik.html

„Mów szeptem, jeśli mówisz o miłości”. Witek uwielbia las, jesienny, pełen mchu i pięknych zapachów roślinności. Tak właśnie według niego, pachnie imię Magdy. Nowa uczennica przyjechała nie wiadomo skąd, nie wiadomo dlaczego i po co. Nie szuka towarzystwa, jest wyobcowana, mało towarzyska. Chłopak czuje, że jest wyjątkowa dlatego postanawia ją poznać. Są podobni. Samotni. Inni. Nagle rodzi się pomiędzy nimi więź. Od pierwszego niewinnego telefonu do przyjaźni. Później Magda wpada w kłopoty. Teraz już nie ma wyjścia, musi opowiedzieć historie swego życia. Historie, której lepiej nie słyszeć. Mimo niewielkiej ilości stron jest na prawdę bogata w wartościowe myśli. Historia tej dwójki sprawia, że łza się w oku zakręci. Dodatkowo w końcu mogłam poczytać coś więcej o dzieciach z zaburzeniami autyzmu. Naprawdę warto, polecam ❤️

"Chłopak, który słyszy kolory" . Nie potrafiłam sobie tego wyobrazić. Nie znałam wcześniej pióra Pani Olejnik a okazało się, że autorka w przepiękny sposób operuje słowem. Malowała przede mną obrazy tak piękne, że najnormalniej w świecie byłam w szoku. I kiedy ten pierwszy zachwyt powoli zaczął mijać zaczęłam się zastanawiać czy to tak już przez całą książkę tak będzie? Za słodko się robiło powoli... I nagle boom - Pani Agnieszka zaczęła zrzucać na mnie jedną bombę za drugą. Co tu się wydarzyło... W jaki sposób to wszystko jest opisane. Jak niewiele byłam w stanie przewidzieć. Woooow. Wielkie wooooow. To nie jest typowa młodzieżówka. Gwarantuję, że Was mooooocnoooo zaskoczy.

To książka o ludziach piętnowanych, nieakceptowanych społecznie – wyśmiewanych. Opowiada o tym, że społeczeństwo nie potrafi zaakceptować inności, pogodzić się z nią i wspólnie żyć. To subtelne wołanie o zrozumienie i pomoc. Nie mam wątpliwości, że ta powieść znajdzie się na liście bestsellerów, to tylko kwestia czasu. Wierzę w to, że ta książka, napisana z niezwykłym pietyzmem, wrażliwością i poczuciem piękna, będzie popularną powieścią nie tylko dla nastolatek. Taką literaturę lubię bardzo!