Morderców tropimy w czwartki (okładka miękka)

„Morderców tropimy w czwartki” - sporo jej na #bookstagrampl ostatnio i z tego co zauważyłam, zbiera różne recenzje ;) Ja przy lekturze miło spędziłam czas, głowni bohaterzy, pełni charyzmy emeryci z osiedla spokojnej starości bardzo przypadli mi do gustu. Mamy tu tajemnicze śmierci, sporo ciekawych drugoplanowych postaci, brytyjski humor (choć nie do wszystkich trafia), sprawnie poprowadzoną narrację i czwórkę pełnych werwy detektywów-amatorów na emeryturze, którzy postanawiają sami zająć się sprawami tajemniczych śmierci związanych z ich ośrodkiem. Sami oceńcie, mi tytuł przypadł do gustu, w sam raz jako lekka lektura na wieczór ;)

"Morderców tropimy w czwartki" Witajcie na spotkaniu Czwartkowego Klubu Zbrodni, gdzie czwórka sympatycznych seniorów właśnie rozpoczęła analizę sprawy sprzed kilkudziesięciu lat. Joyce, Elizabeth, Ron i Ibrahim spędzają jesień swojego życia w Coopers Chase ekskluzywnym ośrodku dla emerytów. Nie myślcie sobie, że będą oni tkwić bezczynnie otoczeni innymi ludźmi czekając, aż ich życie dobiegnie końca. Nic bardziej mylnego, ta grupa przyjaciół ma w sobie więcej zapału i wigoru, niż niejedna młoda osoba. Gdy w tajemniczych okolicznościach umiera mężczyzn pracujący przy ośrodku, ich codzienność pochłania prowadzenie prywatnego śledztwa. Czy dzięki intrygą i znajomością z dawnych lat uda się staruszką dotrzeć do prawdy? Czy mają szansę dorwać mordercę zanim zrobi to policja? Komedia kryminalna w angielskim klimacie w której z pewnością nie zabrakło ironicznego brytyjskiego humoru. Dający polubić się bohaterowie, którzy umilą czytelnikowi czas i dzięki którym ta przygoda wywoła uśmiech na twarzy niejednej osoby. Sama od dłuższego czasu mieszkam w Anglii i muszę przyznać, iż książka bardzo dobrze oddaje klimat społeczności seniorów mieszkających w takich ośrodkach, które można spotkać w wielu miejscach. Ja mijam taki obiekt każdego dnia, a dzięki tej książce mam całkiem inne spojrzenie na to co tam się dzieje, a dziadek spacerujący z psem o świcie nie wydaje się już tak niewinny. W końcu ktoś musi zrobić poranny obchód 😅 Dobrze skonstruowana fabuła, która zaskakuje, a my razem z Czwartkowym Klubem Zbrodni wkręcamy się w akcję tropienia mordercy. Książkę czyta się szybko, a dzięki opisom miejsca możemy wczuć się w bardziej w tę historię. Zaskakuje, intryguje, ale również i wzrusza. Mi dwa razy zakręciła się łezka w oku. Dosłownie śmiałam się i płakałam wraz z bohaterami. Jeśli lubicie kryminalne zagadki z doza dobrego humoru, które wywołają u Was takie emocje to serdecznie zapraszam do lektury.

Elisabeth, Joyce, Rona oraz Ibrahima łączy pasja do rozwiązywania kryminalnych zagadek. Tworzą oni Czwartkowy Klub Zbrodni, w Coopers Chase - luksusowej wiosce dla seniorów. Kiedy zostaje zamordowany miejscowy deweloper, nasi amatorzy przystępują do działania. Czy zdołają odkryć prawdę? Widziałam, że książka zbiera przeróżne opinie. Mnie oczarowała, ale zanim to nastąpiło, nie mogłam połapać się w drugoplanowych bohaterach i początek był trochę nudnawy. Jednak kiedy akcja się rozkręciła, nie mogłam się oderwać. "Morderców tropimy w czwartki" to komedia kryminalna, choć raczej nie będziecie płakać ze śmiechu. Angielski humor hmm ... no więc, wiele razy uśmiechnęłam się pod nosem 🙃 Myślę, że ta książka, to połączenie, z jednej strony lekkiej lektury na miły wieczór, a z drugiej wątku przemijania, który skłania nas do refleksji. Choć nasi seniorzy żyją "na pełnej", wiele razy wspominają o ulotności chwil. Bardzo polubiłam tę przebojową, nieutraszoną i charyzmatyczną czwórkę, a chyba najbardziej Joyce, której zapiski z dziennika stanowią ciekawy akcent. Jeśli natomiast chodzi o zagadkę kryminalną, to jest ona absolutnym zaskoczeniem. Tak skomplikowana i zagmatwana, zdecydowanie stanowi wisienkę na torcie. "Morderców tropimy w czwartki" polecam z całego serca. Podobno autor już pracuje nad drugą częścią! Ja nie mogę się doczekać 🙈

"Morderców tropimy w czwartki" to debiut autorski brytyjskiego prezentera telewizyjnego, producenta, komika i reżysera Richard'a Osman'a. W luksusowym miasteczku dla seniorów Coopers Chase dochodzi do morderstwa. Czwórka nietuzinkowych emerytów w składzie: Elizabeth, Joyce, Ron i Ibrahim, bierze sprawy w swoje ręce, aby rozwiązać zagadkę zabójstwa. Jednak nie będzie to wcale takie proste, bo krąg podejrzanych będzie się skrupulatnie powiększał, a skrzętnie skrywane tajemnice, niektórych sędziwych mieszkańców będą wychodzi na jaw, jak grzyby po deszczu... "Morderców tropimy w czwartki" to nic innego jak dobry kryminał komediowy. Autorowi nie można nic zarzucić, bo cała historia jest bardzo dobrze dopracowana. Dużo ilość wątków i barwnych bohaterów z góry zapowiada, że przy tej historii nudzić się nie będziemy. Czytając szybko zwrócimy uwagę, że każda z postaci może być potencjalnym mordercą. Zwłaszcza, że sam autor wielokrotnie wpuszcza nas w maliny, podsuwając nam pod nos co rusz nowego podejrzanego. Duży plus za ciekawe cytaty i trafne życiowe spostrzeżenia, jak cyt.: "Przed laty wstawali wcześnie, bo czekało ich dużo pracy, a dzień miał tak mało godzin. Teraz zrywają się o świcie, bo tyle jest do zrobienia, a tak niewiele dni mi zostało". Świetny kryminał z dobrą dawką urokliwego dowcipu i przemiłym klimatem, od którego trudno się oderwać. Polecam💛

Dziś coś lekkiego, przyjemnego i z humorem. Coś na taką pogodę, która właśnie u mnie panuje czyli, pochmurno, mglisto, ciemno. Uśmiech zdecydowanie potrzebny. W książce #mordercówtropimywczwartki z pewnością znajdziecie wiele zabawnych elementów. Seniorzy zapaleni myśliwi na tropie przestępców. Dodajmy sprytni, przebiegli i skuteczni. Czytając bawiłam się wyśmienicie, tego i Wam życzę 🙂🙂 _joanna2_joanna2

Bardzo lubię komedie kryminalne 😊 I chociaż nie za bardzo znam się na angielskimi humorze, nie zawsze go też rozumiem 🤭 to byłam ciekawa książki "Morderców tropimy w czwartki" Richard Osman. Elizabeth, Joyce, Ron i Ibrahim to czwórka emerytów, mieszkańców ekskluzywnego ośrodka dla seniorów. "Przyjaciele" bardzo lubią rozwiązywać zagadki kryminalne, z którymi w przeszłości nie poradziła sobie policja. Spotykają się raz w tygodniu jako Czwartkowy Klub Zbrodni. Niespodziewane morderstwo dewelopera staje się idealnym pretekstem, aby członkowie klubu mogli swoją wiedzę i zaangażowanie przełożyć z działań tylko teoretycznych do czynów. Morderco, uważaj - seniorzy są na Twoim tropie 😉 Bohaterowie książki pokazują nam, że emerytura nie musi oznaczać tylko siedzenia w fotelu i marudzeniu ( oczywiście to też się pojawia 😁) można też być aktywnym seniorem. Cięte riposty i brak owijania w bawełnę dodają książce charakteru. Zarówno historia, jak i bohaterowie bardzo interesujący, ale i tak nie mają szans z naszą emerytką Zofią Wilkońska od @jacekgalinski 😊

Przyznaję, ostatnio nie mam szczęścia do komedii kryminalnych. Nie wiem czy to wina gatunku, czy podkręconego polskiego humoru (wpadły mi w ręce jedynie polskie czarne komedie), czy po prostu nie mam poczucia humoru (a to całkiem możliwe!). Postanowiłam dać sobie szansę i sięgnęłam po „Morderców tropimy w czwartki” Rocharda Osmana. To był stężał w dziesiątkę! • Joyce, Elizabeth, Ron i Ibrahim są członkami ekscentrycznego Czwartkowegi Klubu Zbrodni. Seniorzy zamieszkujący prestiżowe osiedle Coopers Chase spędzają czas na studiowaniu i analizowaniu minionych zagadek kryminalnych, z którymi nie poradzili sobie nawet doświadczeni śledczy. Życie bohaterów biegnie swoim niespiesznym tempem, do czasu...zamordowany zostaje udziałowiec osiedla. Czy grupie seniorów uda się rozwikłać zagadkę tajemniczego zdjęcia znalezionego przy ciele ofiary? Czy współpraca z policją okaże się owocna? I najważniejsze - kto zamordował Tony’ego Currana? • Ta książka była dobra! Ona była bardzo dobra! Angielska wersja czarnego humoru to coś zdecydowanie dla mnie! Nie dość, że bawiłam się świetnie, to jeszcze mocno wkręciłam się w całą intrygę! Bardzo podobały mi się „wycinki” z dziennika Joyce - przemyślenia i rozterki starszej pani okazały się wspaniałym pomysłem Autora! Dawno się tak nie uśmiałam! Przyznaję, że bohaterowie wykazali się szczególną pomysłowością! Dołączyć nową policjantkę do elitarnego (tego typu zbrodnie to nieczęste zjawisko w okolicy) śledztwa? Żaden problem! Małe kłamstwo? Proszę bardzo! Wszystko dla dobra śledztwa! W tej książce ujęło mnie coś jeszcze - ciepło bijące z niemal każdej strony! Urzekły mnie przemyślenia staruszków, którzy potrafią czerpać z życia pełnymi garściami! Wspaniale być takim emerytem!

Witajcie w Coopers Chase, na eksluzywnym osiedlu dla ludzi w jesieni życia. Znajdziecie tu ciszę, spokój, miłych, sympatycznych ludzi, doborowe towarzystwo, a także Czwartkowy Klub Zbrodni ! Elizabeth, Joyce, Ibrahim i Ron czwórka przesympatycznych seniorów, których fascynują nierozwiązane sprawy morderstw. Spotykają się co czwartek by przy dobrym cieście i łyczku czegoś mocniejszego dyskutować o zbrodniach z przeszłości i rozwiązywać sprawy niewyjaśnione przez policję. Pewnego dnia gdy zostaje zabity miejscowy deweloper, Tony Curran, czwórka naszych detektywów wyczuwa okazję do przeprowadzenia prawdziwego dochodzenia i wykrycia sprawcy zabójstwa Currana. Odtąd razem z dwójką detektywów, Donną De Freitas i Chrisem Hudsonem, z miejscowej policji będą "wspólnie" badać tropy, poszlaki, wymieniać się informacjami, w celu rozwiązania zagadki. Zagadki, która z dnia na dzień komplikuje się coraz bardziej. Na jaw wychodzą zaskakujące tajemnice i sekrety, a zakończenie powieści jest doprawdy niespodziewane. "Morderców tropimy w czwartki" to bardzo dobry kryminał, taki w klimacie prozy Agathy Christie. Blurb na okładce głosi nam, że to komedia kryminalna. A ja nie zgodzę się z tym stwierdzeniem. Dla mnie osobiście jest to porządny kryminał z ciekawą zagadką, nietuzinkowymi bohaterami, z elementami dobrego brytyjskiego humoru. Ale komedią kryminalną bym tej książki nie nazwała. Dlaczego? A dlatego, że historie mieszkańców osiedla Coopers Chase wzruszają, poruszają, chwytają za serce, śledztwo prowadzone przez naszych klubowiczów ujawnia wiele spraw z przeszłości, nie zawsze jasnych. Życie seniorów tego renomowanego osiedla nieodłącznie spowite jest cieniem welonu czarnej pani, czającej się na każdym kroku. Mieszczący się tuż obok osiedla cmentarz zakonnic niegdyś tu mieszkających czy też Willows, prywatny dom opieki, przypominają o ostatnim etapie życia mieszkańców osiedla. Bardzo budujące jest przedstawienie podejścia seniorów do jesieni ich życia. To, że są pełni energii, zapału, pasji, że mają hobby, zainteresowania, że ciągle pobudzają swoje szare komórki do działania, że chcą przeżyć ten czas, który im pozostał, jak najpiękniej, i wykorzystać go do maksimum. Powieść ta skrywa zatem nie tylko intrygującą sprawę kryminalną, ale prezentuje blaski i cienie życia staruszków, porusza tak trudne tematy, jak śmierć, odejście, pożegnanie, żałobę, tęsknotę za ukochanymi osobami, godzenie się z chorobą, czy śmiercią właśnie. Ale wszystko to przedstawiane jest w tak ciepły, delikatny sposób, że autor porusza najczulsze struny w sercach i duszach czytelników. "Ile jeszcze jesieni jej zostało? Przez ile lat będzie wkładać wygodne buty i spacerować po opadłych liściach? Pewnego roku przyjdzie wiosna, a jej już tu nie będzie. Nad jeziorkiem zawsze będą zakwitać żonkile, ale ona nie zawsze będzie na nie patrzeć. Tak to już jest, więc trzeba się nimi cieszyć, póki jeszcze można." "Morderców tropimy w czwartki" to powieść wyjątkowa, łącząca w sobie kryminał, humor, ale także przypominająca o tym, co w życiu najważniejsze, rodzina, przyjaciele, miłość, a także radość z życia, docenianie tego co się ma. Bawi i wzrusza. Napisana dobrym stylem wciąga od początku i trzyma w zaciekawieniu i napięciu do ostatnich stron. Najbardziej przypadły mi do serca wpisy z dziennika Joyce, przeurocza i przesympatyczna seniorka. 😍 "Morderców tropimy w czwartki" to porządna porcja wspaniałej rozrywki, bohaterowie, których nie da się nie lubić, którzy nie są krystaliczni, idealni, ale ludzcy, pełni emocji i radości z życia, to powieść, która dostarcza całej palety przeróżnych emocji, skłania do zatrzymania się na chwilę, szczególnie teraz, w tak wyjątkowym miesiącu, jakim jest listopad, i chwily zadumy nad życiem i nad tym, co w nim jest najważniejsze. Polecam z całego serca, to coś więcej niż kryminał ! ❤ Za egzemplarz dziękuję @Wydawnictwo Muza @Muza Black.

Dziś przychodzę do was z recenzją książki brytyjskiego autora, producenta i prezentera telewizyjnego RICHARDA OSMANA pt." Morderców tropimy w czwartki". Pewnie większość z was osoby starsze wyobraża sobie jako schorowane, niezdolne do większego ruchu, ciągle wzdychające jakby to oni są słabi i schorowani, jeszcze jak mieszkają w domu opieki to już w ogóle. Jednak muszę was zaskoczyć, bo takich postaci w tej książce nie znajdziemy. To wyjątkowa czwórka, która ma w daleko w nosie wszelkie zasady, są szaleni i nieustraszeni, mają głowę pełną pomysłów. Elisabeth, Ron, Joyce i Ibrahim to czwórka wspaniałych i szalonych mieszkańców ekskluzywnego ośrodka dla seniorów Coopers Chers, który został zbudowany na terenie byłego klasztoru. Jest również miejscem, w którym odbywają się cotygodniowo zebrania Czwartkowego Klubu Zbrodni. Przeglądają akta zbrodni, analizują,co policja mogła przegapić lub gdzie popełniła błąd, jednoczenie popijają wino i delektują się herbatnikami. Pewnego dnia dochodzi do zabójstwa dewelopera. Czworo z pozoru zwykłych i lekko upierdliwych emerytów od razu bierze się do roboty, wreszcie pojawiła się przed nimi szansa na pokazanie swoich umiejętności. Postanawiają rozwiązać sprawę zabójstwa. Czy tej zwariowanej, lecz lekko upierdliwej czwórce emerytów uda się rozwiązać zagadkę ? Jaki był motyw i co skłoniło sprawcę do takiego kroku ? Czy uda się złapać zabójcę, zanim będzie za późno ? Zarówno opis, jak i okładka przyciągnęły mnie do siebie, dlatego podchodziłam do tej książki z naprawdę dużym zainteresowaniem, ale również i ciekawością. Jednak jak na złość miałam mega problem, by przebrnąć przez pierwsze ponad 100 stron, dodatkowo forma narracji mnie bardzo drażniła. Raz w rozdziale mamy narracje w pierwszej osobie, a zaraz w kolejnym jest już w trzeciej osobie, co powodowało u mnie lekkie zastoje i niezrozumienie czasem, o co chodzi. Na pochwałę zasługują nietuzinkowi bohaterowie ,z głową na karku, charyzmą. Były tajemnice, intrygi, ale inteligentny humor brytyjski. Jednak ilość bohaterów pobocznych lekko mnie gubiła, wprowadzała niepotrzebny chaos, przez co czytałam ją tak naprawdę na raty.. Ogólnie pomysł na fabułę świetny, a wplątanie w to humoru brytyjskiego wyszło idealnie, ale mi mimo wszystko czytało się ją dziwnie.. Podsumowując, jeśli lubicie książki, które aż kipią humorem brytyjskim, dodatkowo owiane są pewną tajemnicą i zagadką. To książka będzie dla was idealna, nie zmarnujcie czasu, który na nią poświęciliście. Jednak na mnie ona nie wywołała efektu wow. Tak jak wspomniałam, nie lubię mieszanej formy narracji, a to tak naprawdę rzutowało na moją opinię o tej książce, jak i chaos spowodowany ilością według mnie zbędnych bohaterów dodatkowo pociągnięcie wątków. Jedno wiem na pewno, nie zapadnie mi ona na długo w pamięci. Jednak każda książka zasługuje na opinie, nieważne czy będzie ona negatywna, czy pozytywna.

Czy można chcieć czegoś więcej? Czwartkowy Klub Zbrodni zaprasza. Są już na emeryturze, ale werwy i zapału do działania mógłby im pozazdrościć niejeden młodzieniec. Doskonale znają się na ludziach, a przy tym lubią dobrze zjeść. Nie wzgardzą też dobrą whisky czy smakowitą sherry. Poznajcie detektywów – emerytów, którym żadna zbrodnia niestraszna! „Morderców tropimy w czwartki” to brytyjski kryminał i smakowity kąsek na jesienne wieczory i poranki. Soczysta czerwona okładka kusi niczym dojrzała wiśnia. Powieść Richarda Osmana opublikowana została przez wydawnictwo MUZA. Tego kąska nie możecie przegapić! Brytyjski humor, dystans i ironia Tym, co najbardziej urzeka w tej powieści kryminalnej” jest oczywiście humor. Powieść napisana jest lekko, ale z zacięciem. Mamy cięte riposty, mądre komentarze i świetne, błyskotliwe wypowiedzi bohaterów. Każdy z nich to wielowymiarowa postać, zarysowana kilkoma ruchami pióra autora. Przede wszystkim musicie poznać Elizabeth – oto sprawczyni całego zamieszania. Z racji wieku nikt już nic jej nie zrobi, gdy wyniesie trochę dokumentów, czy nagnie prawo. Dołącza do niej Joyce, której relację poznajemy w postaci zapisów z pamiętnika. Do pań dołączają również panowie – bardzo specyficzni, z poczuciem humoru, ale i bagażem doświadczeń. Oto cały Czwartkowy Klub Zbrodni. Czy taka zbieranina emerytów może się na coś przydać? Okazuje się, że owszem! Zbrodnia i coraz więcej zbrodni Najpierw jedno morderstwo, a chwilę później – kolejne. Ktoś wstrzyknął truciznę. Krąg podejrzanych wydaje się dość spory, ale wkrótce drogą dedukcji, nasi bystrzy emeryci są w stanie wytypować tych najbardziej rzucających się w oczy, którzy mogli mieć motyw. A jak to robią? Przyznając punkty, jak w „Tańcu z gwiazdami”! Dreszczyk emocji miesza się tutaj z komizmem, tworząc przyjemnego drinka, którym warto się tej jesieni uraczyć (albo upić do nieprzytomności i całkowicie zatracić w lekturze!). Wkrótce na jaw wychodzą kolejne fakty – ksiądz nie jest tym, za kogo się podaje. Każdy ma coś na sumieniu. W tle pojawiają się podejrzane interesy z ziemią i ludzkie kości, które odkopuje niejaki Bogdan (Polak zresztą). Zagadka i rozrywka Oprócz pytania „kto i dlaczego zabił?”, jak w rasowej powieści detektywistycznej, mamy także solidną dawkę śmiechu. Jeśli szukacie ucieczki od szarej rzeczywistości i jesteście koneserami dobrego humoru, to ta powieść kryminalna jest właśnie dla Was.