Moja rodzina i inne zwierzęta (okładka miękka)

Świetna lektura na wakacje na Korfu.Dla całej rodziny .

Pierwszą połowę maja spędziłam w tym roku na Korfu z dość ekscentryczną rodzinką Durrellów 🤗 Spacerując wśród drzew oliwnych, brodząc w jeziorze czy morzu obserwowałam przyrodę wyspy oczami chłopca, który był nią zafascynowany, i który godzinami potrafił obserwować jedno zwierzę, by zbadać jego naturę. Ta pasja powodowała, że wszystko co znalazł sprowadzał do domu (łącznie ze skorpionami), co, jak wiadomo, nie wszystkim członkom rodziny się podobało. Niemniej podziwiam panią Durrell za takie wyważone podejście do pasji dziecka, co zaowocowało oczywiście w przyszłości. W książce poznajemy również rodzeństwo Garry'ego o dość specyficznych upodobaniach oraz zwyczaje, jakie panowały na Korfu, a wszystko to napisane w sposób zabawny i wciągający. Bardzo polecam, szczególnie w tym okresie wiosenno-letnim, gdy zagłębiając się w lekturę na łące, wśród śpiewu ptaków i mrówek wchodzących na koc, można poczuć jej klimat.

„Moja rodzina i inne zwierzęta” to jedna z najbardziej popularnych książek Geralda Durrella. Znany pisarz, zoolog i propagator wiedzy o przyrodzie był autorem wielu bestsellerów, które od dziesięcioleci podbijają serca czytelników na całym świecie. Rodzina Durrellów w latach trzydziestych minionego wielu wyprowadziła się z zimnej, deszczowej Anglii na piękną, słoneczną grecką wyspę Korfu. Gerald był wówczas zaledwie chłopcem, najmłodszym z rodzeństwa, ciekawym świata dzieckiem, które kochało naturę miłością szaloną i bezwarunkową. Nic dziwnego, że węże, skorpiony czy ropuchy, którymi on się zachwycał, w braciach i siostrze zazwyczaj budziły strach albo obrzydzenie. „Moja rodzina i inne zwierzęta” to pierwszy tom wspomnieniowej, zbeletryzowanej trylogii, która jest w stanie rozbawić nawet największego ponuraka. Autor uroczo opowiada o przybyciu na Korfu, o codzienności na wyspie, o swoich przygodach, nieraz niebezpiecznych, ale zazwyczaj nierozumianych przez resztę familii, zwłaszcza dużo starsze rodzeństwo. Na tle ekscentrycznych braci i siostry bardzo stoicko wypada rozbrajająca matka, która raz się złości, raz ze spokojem komentuje szalone pomysły Geralda i toleruje jego prywatny domowy zwierzyniec, który powiększa się w niepokojący sposób. Wśród znajomych Durrellów nie brak oryginałów. Moim ulubieńcem stał się słabo znający język angielski taksówkarz, którzy stara się pomagać im na każdym kroku i traktuje ich jak rodzinę lordów. Rodzi to mnóstwo komicznych sytuacji. Autor wspaniale pisze nie tylko o ludziach, ale i o zwierzętach. Jego opowieści o psach, ptakach, żabach, owadach łapią za serducho i śmieszą. Przy niektórych opisach uśmiałam się do łez, do wielu wydarzeń wracałam kilka razy, tak mnie ujęły, wzruszyły albo rozbawiły. Niesamowity jest klimat tej książki, w której – jak w zwierciadle – odbija się niespieszne życie małej społeczności. To na pewno zasługa wrażliwości i wyobraźni pisarza, ale także bogatego, przepięknego języka, w którym barwne, plastyczne i synestezyjne opisy przeplatają się z zaskakującymi elementami realizmu, a nawet naturalizmu. Jedyne w swoim rodzaju jest też połączenie powagi z inteligentnym poczuciem humoru. Czytało mi się „Moją rodzinę i inne zwierzęta” z wielką, naprawdę wielką przyjemnością. Teraz czekam niecierpliwie, aż Oficyna Literacka Noir sur Blanc wznowi kolejny tom trylogii. BEATA IGIELSKA

Całość opinii na LADYMARGOT.PL (...) Na fabułę książki składają się zapiski, historie i anegdoty dotyczące prawie pięcioletniego pobytu rodziny Durrellów na Korfu. A musicie wiedzieć, że było o kim pisać i jest co czytać. To rodzina tak niezwykła, że drugiej takiej chyba nie sposób znaleźć. Dajmy na to, sam Gerald Durrell. Chłopiec, który nigdy nie uczęszczał do szkoły, uczył go świat. I wyobraźcie sobie teraz, że ten chłopiec stał się jednym z największych badaczy, jednym z najsłynniejszych zoologów, autorem najcenniejszych pozycji dotyczących życia zwierząt, które były jego największą pasją. To cudowna pozycja dostarczająca wspaniałych ciekawostek przyrodniczych, które wręcz pochłania się z zapartym tchem, ale zawierająca także te przezabawne anegdoty rodzinne. Kochani, jaka to cudowna książka! Tak warto ją przeczytać. Mało tego! Jeśli posiadacie dzieci, możecie tę książkę podczytywać i im, zarażać je miłością na przyrody, do naszym braci mniejszych, jak lubię nazywać zwierzęta. To będzie jeden z najlepszych książkowych zakupów tego roku 🙂 (...)

Gerald Durrell to urodzony w latach dwudziestych ubiegłego wieku brytyjski pisarz, zoolog i propagator wszelkiej wiedzy przyrodniczej. Będąc dziesięcioletnim chłopcem wraz z rodziną przeprowadził się na grecką wyspę Korfu, a swoje wspomnienia z tego pobytu opisał w Trylogii z Korfu. Książka "Moja rodzina i inne zwierzęta" jest jej pierwszym tomem, niedawno wznowionym przez Noir sur Blanc. Autor z ogromną swobodą i wspaniałym poczuciem humoru opisuje pięć lat pobytu na wyspie. Opowiada o swojej rodzinie, a była to rodzina bardzo oryginalna, a także osobliwych przyjaciołach rodziny oraz o wspaniałej przyrodzie i zwierzętach zamieszkujących Korfu, a także samych mieszkańcach wyspy. W miarę jak zagłębiamy się w lekturę poznajemy poszczególnych jej bohaterów. Matkę, która musi ogarnąć to całe zamieszanie i czwórkę rodzeństwa, z których to nasz narrator Gerry jest dzieckiem najmłodszym i najbardziej ciekawym wyspiarskiego świata. Z początku z wielkim zainteresowaniem mały Gerry przyglądał się przydomowemu ogrodowi i wszelkim stworzeniom w nim zamieszkałym. Autor z wielką precyzją opisuje owady i ich życie, a robi to tak sugestywnie, że czytelnik ma wrażenie jakby wraz z tym małych chłopcem i on odkrywał tajemnice życia w ogrodzie. Niedługo potem przychodzi czas na poznanie innych terenów wyspy, jej pięknej przyrody i zamieszkałych tutaj zwierząt. Gerald nigdy nie chodził do szkoły. Lekcji udzielali mu miejscowi nauczyciele, a także samo życie. Zaprzyjaźnia się z mieszkającym na wyspie pasjonatem przyrody doktorem Teodorem Stephanidesem, który dzieli się z Gerrym swoja wiedzą w tym temacie. Z czasem dom Durrellów zapełnia się zwierzętami sprowadzanymi przez chłopca. Staja się one częścią ich świata i codziennością. Czytając powieść Geralda Durrella miało się wrażenie, że nic poza tym pięknem wyspy nie jest ważne, iż to wszystko co sprawia, że człowiek jest szczęśliwy, jest tu na wyciągnięcie ręki. Te niezbyt długie, zabawne rozdziały, w które wpleciono masę anegdotek, rozbawiały mnie prawie do łez. Z ogromną ciekawością śledziłam przygody małego odkrywcy piękna wyspy Korfu, i z nie mniejszą życie jego Rodziny. Jeśli lubicie powieści napisane z wielkim poczuciem humoru, zawierające w sobie ogromną, ale nieprzytłaczającą przyrodniczą wiedzę, to ta pełna ciepła i miłości do zwierząt książka jest dla Was. A jeśli jeszcze nigdy nie spotkaliście się z rodziną Durrellów, to koniecznie musicie ich poznać, bo naprawdę warto. Recenzja pochodzi z mojego bloga....... wrotkaczyta.blogspot.com