Mój pierwszy zielnik (okładka twarda)

Czekamy z synem na lato😁bedzie wielka frajda aby uzbierać te wszystkie zioła. A książka ładnie wydana.

Późniejsza wiosna, lato, wczesna jesień to zawsze dobra pora do zakładania zielnika. Przy ładnej pogodzie można wyjść w przyrodę, nacieszyć oko widokami, co nieco przynieść ze sobą na półeczkę z ziołami albo do wklejenia, do zielnika. Książka Mai Graniszewskiej uczy zakładać zielnik od przysłowiowego A do Zet. To nie tylko miejsce dla roślin wraz z ich opisem, ale też kompendium wiedzy na temat samego zielnika. Bo czy ktoś kiedyś zastanawiał się po co zielnik? Najczęściej trzeba go zrobić w ramach „zad. dom.” do szkoły. Ale jest też kilka o wiele ciekawszych powodów, o których pisze autorka na samym początku. Czy wzięliście kiedyś do ręki lupę i pochyliliście się nad małymi listkami, kwiatuszkami, ich kształtem, fakturą, korzonkami, naczynkami? Nie? To może warto, razem z dziećmi? Maja Graniszewska uczy odkrywać frajdę i fascynację w kontaktach z przyrodą, z roślinami. To ważne w czasach kultu elektronicznych umilaczy czasu. Znaleźć tu można porady jak zorganizować wyprawę po rośliny, co jest potrzebne oprócz pliku gazet, co jest ważne w kwestii samego zbioru roślin. Trzeba na pewno pamiętać o tym, że nie wolno zbierać roślin rzadkich i chronionych, że powinno się suszyć rośliny bez korzonków, które po jakimś czasie powodują, że roślina blaknie. Jak zatem suszyć egzemplarze zielnikowe, jak kompletować zielnik, co robić, by rośliny się nie kruszyły? W „Moim pierwszym zielniku” znajdziecie 20 roślin wraz z opisami i pustymi miejscami na tzw. „Twój okaz”. W ramach tego zielnika trzeba znaleźć m.in. złoć żółtą, mak polny, powój polny, jastrzębiec kosmaczek, iglicę pospolitą, nawłoć kanadyjska i inne. Najpierw autorka przedstawia grafikę z danym gatunkiem. Zawiera ona „legitymację botaniczną” z nazwą naukową, porą kwitnienia i wysokością rośliny. Na naszej kreatywnej stronie trzeba podpisać roślinę, podać miejsce oraz datę zbioru. Znaleźć tu można mnóstwo ciekawostek o samych roślinach. Na przykład: fiołek psi, w przeciwieństwie do swojego kuzyna, fiołka wonnego, nic a nic nie pachnie. Poziomki suną po ziemi jak wąż. Glistnikiem jaskółczym ziele można przegonić kurzajkę za siedem gór i siedem rzek. Podoba mi się nawiązanie do literatury – mowa tu o „W Dolinie Muminków”, i do kreskówki „Makowa Panienka”. Są i „Rady nie od parady”, które przekazują istotne wskazówki dla młodego zielarza, są wyjaśnienia dlaczego rośliny nazywają się właśnie tak a nie inaczej. Książka, która może sprawić, że innym okiem patrzy się na rośliny wokół. Ot – kiedy idę na spacer przechodzę obok pewnego pola pełnego złocistożółtej nawłoci. I myślę sobie teraz: jestem szczęśliwsza od każdego naszego króla w Polsce. A dlaczego? Odpowiedź w książce. https://poleczkazksiazkami.wordpress.com/